IBPP3/443-858/09/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.), uzupełnione pismem z dnia 17 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostawy towarów przy nabyciu których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego lub też prawo to przysługiwało w ograniczonym zakresie - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostawy towarów przy nabyciu których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego lub też prawo to przysługiwało w ograniczonym zakresie. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2008 r. podpisał umowę pożyczki z Powiatem, której zabezpieczeniem była umowa przewłaszczenia sprzętu będącego własnością Wnioskodawcy. Z dniem 1 września 2009 r. Wnioskodawca został postawiony w stan likwidacji. Nie wywiązał się z zawartej umowy pożyczki i sprzęt został przewłaszczony przez Powiat. W związku z tym Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia faktury za przewłaszczony sprzęt. Zatem zachodzi pytanie, czy Wnioskodawca w likwidacji zobowiązany jest do naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży sprzętu stanowiącego przedmiot przewłaszczenia. Należy zwrócić uwagę, że większość sprzętu stanowią pozycje, w które Wnioskodawca w likwidacji został wyposażony w 1999 r. w momencie przekształcenia Zakładu Opieki Zdrowotnej działającego w formie budżetowej w Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej i przekazany przez Powiat jako podmiot który utworzył zakład. Wnioskodawca nie miał możliwości odliczenia podatku VAT od sprzętu, który został wówczas wniesiony jako kapitał zakładowy. Ponadto część sprzętu stanowiła przedmiot darowizny, gdzie Wnioskodawca nie miał możliwości odliczenia podatku VAT. Sprzęt stanowiący przedmiot przewłaszczenia wykorzystywany był do prowadzenia działalności medycznej, czyli statutowej zakładu, która jest zwolniona z naliczania podatku od towarów i usług.

Należy nadmienić, że Wnioskodawca korzysta z metody proporcji do odliczania podatku należnego od naliczonego, która wynosiła od 2 do 4% w zależności od danego roku. Tym samym przy zakupie sprzętu nie miał możliwości odliczenia całej kwoty poniesionej z tytułu zakupionego sprzętu stanowiącego przedmiot przewłaszczenia, który nie został przekazany w 1999 r. oraz nie stanowił przedmiotu darowizny, a został nabyty w trakcie prowadzonej działalności.

Poza sprzętem stanowiącym przedmiot przewłaszczenia Wnioskodawca posiada inne mienie, które zostanie przejęte w myśl art. 43j ust. 2 Ustawy o ZOZ przez organ założycielski, czyli Powiat.

Ww. sprzęt nabywany był w latach 2000-2008 r.

Przedmiotem przewłaszczenia nie są nieruchomości.

W związku z powyższym zadano pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do naliczenia podatku od towarów i usług dla sprzętu stanowiącego przedmiot przewłaszczenia po przejęciu przez Wierzyciela w związku z faktem, że nie miał możliwości odliczenia podatku dla sprzętu, w który został wyposażony przez Organ założycielski w 1999 r. Ponadto nie jest zobowiązany do naliczenia podatku dla sprzętu stanowiącego przedmiot przewłaszczenia, który wcześniej został przyjęty w formie darowizny i stanowi własność zakładu, ponieważ nie był w stanie odliczyć podatku od towarów i usług w dniu ich przyjęcia na stan. Ponadto sprzęt był wykorzystywany do prowadzenia działalności medycznej zwolnionej z podatku VAT.

Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia podatku od towaru i usług w stosunku do sprzętu, który nie był odliczany w całości od podatku naliczonego w związku z odliczaniem przez SPZOZ podatku od towarów i usług metodą proporcji.

SPZOZ nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług w związku z przejęciem mienia oraz należności i zobowiązań SPZOZ w likwidacji przez organ założycielski w momencie zakończenia likwidacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Odpłatna dostawa towarów według art. 2 pkt 22 ustawy mieści się w definicji sprzedaży.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jedną z nich jest zwolnienie od podatku (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT) dostawy towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy o VAT).

Mając na uwadze powyższe oraz treść przepisu art. 43 ust. 2 ustawy należy stwierdzić, że prawo do zastosowania zwolnienia będzie miał tylko taki dostawca, u którego minęło co najmniej pół roku od nabycia przez niego prawa do rozporządzania danym towarem jak właściciel, a równocześnie przy nabyciu tego towaru nie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach przewłaszczenia dokonuje dostawy sprzętu przy nabyciu którego nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Warto tutaj zauważyć, że umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie należy do umów nienazwanych i jest zawierana na podstawie przepisów art. 155, art. 156 oraz art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Przewłaszczenie na zabezpieczenie polega na zabezpieczeniu wierzytelności przez przeniesienie na wierzyciela własności oznaczonej rzeczy (oznaczonych rzeczy) z równoczesnym zobowiązaniem wierzyciela do korzystania z rzeczy w sposób oznaczony w umowie i do powrotnego przeniesienia własności rzeczy na dłużnika po zaspokojeniu zabezpieczonej wierzytelności. Przeniesienie własności następuje causa cavendi (w celu zabezpieczenia), a między zbywcą (dłużnikiem) i nabywcą (wierzycielem) rzeczy nawiązuje się szczególny stosunek powiernictwa. W przypadku niespełnienia świadczenia przez dłużnika wierzyciel może zaspokoić się z rzeczy - według wcześniejszego umownego uzgodnienia - przez definitywne zachowanie własności rzeczy, jej sprzedaż, wynajęcie itp.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł z wierzycielem umowę przewłaszczenia na zabezpieczenie sprzętu, a następnie wobec niezaspokojenia zabezpieczonej wierzytelności wydał mu wspomniany sprzęt. Przy nabyciu większości przedmiotowego sprzętu nie powstało u Wnioskodawca prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż był to sprzęt, który został wniesiony jako kapitał zakładowy lub też był przedmiotem darowizny. Tym samym, w sytuacji sprzedaży takiego sprzętu, który był wykorzystywany przez Wnioskodawcę co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel, dostawa ta będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT.

Natomiast inaczej się ma sprawa odnośnie dostawy sprzętu przy nabyciu którego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego nawet jeżeli prawo to przysługiwało w ograniczonym zakresie, co było spowodowane rozliczaniem się przez Wnioskodawcę proporcją, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Należy bowiem tutaj zauważyć, że nie jest spełniony jeden z dwóch warunków warunkujących zwolnienie dostawy, mianowicie brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego przy nabyciu przedmiotowego sprzętu. Co prawda Wnioskodawcy przysługiwało ww. prawo w bardzo ograniczonym zakresie, gdyż jedynie od 2 do 4% naliczonego podatku, jednakże nie zmienia to faktu, że takie prawo mu przysługiwało. Należy tutaj zauważyć, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustanawia pewien warunek ogólny, czyli brak prawa do odliczenia przy nabyciu, przy spełnieniu którego dana dostawa korzysta ze zwolnienia nie rozróżniając przy tym, w jakim stopniu to prawo przysługiwało ani też czy podatnik z tego prawa skorzystał.

Reasumując:

* dostawa sprzętu, przy nabyciu którego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, a który był wykorzystywany przez Wnioskodawcę co najmniej przez pół roku, będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT,

* dostawa sprzętu, przy nabyciu którego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nawet w bardzo ograniczonym zakresie, nie może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, oceniane całościowo, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.