IBPP3/443-851/08/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2008 r. (data wpływu 10 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania usługi transportu - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania usługi transportu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca swą podstawową działalność prowadzi w zakresie kolejowego transportu towarów.

Mający siedzibę na terenie Polski oraz będący podatnikiem VAT kontrahent zlecił Spółce przewóz towarów w kontenerach koleją. Transport towarów w kontenerach odbywa się w składach całopociągowych (kilkadziesiąt wagonów w składzie). Dla realizacji przedmiotowej transakcji kontrahent Spółki posługuje się polskim numerem identyfikacji podatkowej VAT. Zlecenie obejmuje transport towarów między innymi w relacjach z Rotterdamu (Holandia) - przez Frankfurt Oder (Niemcy) - do Krzewie (Polska) i w relacjach odwrotnych.

W celu wykonania zleconych usług transportowych Spółka podzleca wykonanie usługi przewozowej na terytorium Niemiec i Holandii, niemieckiej firmie spedycyjno-transportowej.

Dla tej transakcji Spółka posługuje się swym polskim numerem identyfikacji podatkowej VAT. Natomiast od granicy niemieckiej do terminala w Krzewie (i powrotnie), relacja krajowa. Spółka wykonuje transport we własnym zakresie.

Wobec swojego Kontrahenta Spółka odpowiada jako przewoźnik na całej relacji Rotterdam - Krzewie. Spółka obciąża Kontrahenta fakturą za taką relację przewozową.

Towary przewożone w kontenerach przypływają statkami do portu w Rotterdamie z państw trzecich znajdujących się przykładowo w Ameryce Południowej czy też Afryce, jak również z państw znajdujących się na obszarze Unii Europejskiej (np. Wielka Brytania).

Na skład pociągu załadowywane są także kontenery z towarami, których transport rozpoczyna się np. w Holandii. Jeśli odprawa ostateczna w imporcie nie nastąpiła w porcie wyładunkowym, towary te przewożone są, za dokumentem T1, czyli w tzw. przekazie celnym. Odprawa ostateczna lub dokument T1 aranżowane są przez klientów Kontrahenta.

Klienci Kontrahenta mają swe siedziby w Polsce, krajach Unii Europejskiej oraz w państwach poza unijnych. Cło oraz podatek VAT od importu towarów opłacane są w Polsce oraz innych państwach unijnych. Kontenery w których przewożone są towary, załadowane w Rotterdamie, kończą swój bieg w większości przypadków w Polsce. Pozostałe przewożone są do innych państw unijnych jak i państw spoza Unii Europejskiej.

W praktyce występują więc sytuacje, gdzie jednym składem pociągu przewożone są jednocześnie towary, których transport (nadanie) rozpoczął się w państwach trzecich (w Rotterdamie nastąpiła tylko zmiana środka transportu ze statku na kolej) jak i towary, których transport (nadanie) rozpoczął się na terytorium państwa unijnego.

Spółka jednocześnie informuje, że nie jest w stanie uzyskać od swego Kontrahenta, jak również od jego zleceniodawców, szczegółowej dokumentacji (informacji) potwierdzającej czy na dany skład pociągu zostały załadowane towary importowane, których wyjazd (nadanie) nastąpił z państw trzecich, czy też towary, których wyjazd nastąpił w ramach unii europejskiej. Takie postępowanie wynika przede wszystkim z obaw Kontrahenta, że Spółka mogłaby pozyskać bezpośrednio jego klientów a także z obowiązku zachowania tajemnicy handlowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wykonana przez Spółkę usługa transportu kolejowego w relacjach: Rotterdam (Holandia) - przez Frankfurt Oder (Niemcy) - do Krzewie (Polska) i w relacjach odwrotnych, na rzecz polskiego Kontrahenta, który dla tej transakcji podał Polski nr VAT, jest wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów opodatkowaną przez Spółkę na całej relacji, zgodnie z art. 28 ust. 3 w zw. z ust. 1, w Polsce wg stawki podstawowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej uptu, aby dany transport uznać za wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów, transport taki musi mieć rozpoczęcie i zakończenie odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich (lub tylko na terytorium Polski gdy taki transport związany jest bezpośrednio z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów - art. 28 ust. 2).

Natomiast w myśl art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b) uptu przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczenia towarów z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju.

Uptu nie definiuje wprost pojęć rozpoczęcia i zakończenia transportu towarów, jednakże definicje takie formułuje DYREKTYWA 2006/112/WE RADY w Artykule 48. Zgodnie z tym przepisem:

"Wewnątrzwspólnotowy transport towarów" oznacza każdy transport towarów, w przypadku gdy miejsce rozpoczęcia i miejsce zakończenia transportu znajdują się na terytorium dwóch różnych państw członkowskich.

"Miejsce rozpoczęcia transportu" oznacza miejsce, w którym faktycznie rozpoczyna się transport towarów, niezależnie od odległości przebytych do miejsca, gdzie znajdują się towary. "Miejsce zakończenia transportu" oznacza miejsce, w którym faktycznie kończy się transport towarów.

Z regulacji tych wynika, że dla właściwej kwalifikacji danej usługi transportowej decydujące znaczenie ma określenie miejsca rozpoczęcia i zakończenia transportu towarów. Jednocześnie przepisy te mówią o faktycznym miejscu rozpoczęcia transportu towarów i faktycznym miejscu zakończenia transportu towarów.

Odnosząc się do przedmiotowego stanu faktycznego wskazać należy, że transport towarów przewożonych przez Spółkę, odbywa się z miejsca nadania (faktycznego rozpoczęcia) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu, przeznaczenia (faktycznego zakończenia) na terytorium Wspólnoty (np. Polska - Krzewie). Transport części przewożonych towarów rozpoczyna się także faktycznie na terytorium państw członkowskich.

W ocenie Spółki przepisy art. 28 ust. 1 oraz art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b) uptu mówiące o rozpoczęciu (nadaniu) i zakończeniu (przeznaczeniu) transportu towarów należy interpretować w taki sposób by mieć na względzie całą trasę przewozu danego towaru.

Jednakże w opisywanej sprawie Kontrahent Spółki zleca jej konkretny przewóz w relacjach, których rozpoczęcie transportu i jego zakończenie odbywa się na terytorium dwóch różnych państw członkowskich (Rotterdam - Krzewie).

Spółka nie dysponując odpowiednimi dokumentami nie jest w stanie jednoznacznie stwierdzić który transport przewożonych towarów, w danym składzie pociągu, faktycznie rozpoczął się na terytorium państwa trzeciego a który transport przewożonych towarów faktycznie rozpoczął się terytorium Wspólnoty.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Spółki wykonana przez Spółkę usługa transportu kolejowego w relacjach: Rotterdam (Holandia) - przez Frankfurt Oder (Niemcy) - do Krzewie (Polska) i w relacjach odwrotnych, na rzecz kontrahenta polskiego, który dla transakcji podał polski nr VAT, jest wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów, opodatkowaną przez Spółkę na całej relacji, zgodnie z art. 28 ust. 3 w zw. z ust. 1, stawką podstawową w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało między innymi w art. 28. Zgodnie z art. 28 ust. 1 i ust. 3 ustawy o VAT w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3.

W przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa powyżej, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przenosząc wyżej przytoczone przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca świadcząc usługę transportu towarów, przewozi towary z kraju na terytorium innego państwa członkowskiego lub z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium kraju na rzecz polskiego podatnika, będzie to wewnątrzwspólnotowa usługa transportu towarów i tym samym zastosowanie znajdą tu przepisy art. 28 ust. 1 i ust. 3. zgodnie z którymi miejscem świadczenia ww. usługi będzie Polska. Tym samym przedmiotowa usługa winna być opodatkowana według ogólnych zasad. Mając na uwadze, że usługi transportu towarów nie są wymienione zarówno w ustawie, jak i aktach wykonawczych, jako usługi korzystające z preferencyjnej stawki VAT lub ze zwolnienia z podatku VAT, należy uznać że taka usługa będzie podlegała opodatkowaniu 22% stawką VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.