IBPP3/443-842/11/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup sprzętu RTV i AGD - jest prawidłowe.

W dniu 27 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup sprzętu RTV i AGD.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza polega na sprzedaży sprzętu RTV, AGD, która to sprzedaż jest opodatkowana stawką podstawową 23%. Sprzęt zostaje zakupiony od innego kontrahenta, który również opodatkowuje powyższą czynność stawką podstawową 23%. Oprócz powyższej działalności podstawowej Wnioskodawca wykonuje również czynności pośrednictwa finansowego polegające na pośrednictwie w zakresie udzielania kredytów na sprzedawany przez niego sprzęt. Czynności te polegają na spisywaniu właściwych umów kredytowych w imieniu banku. Czynności pośrednictwa finansowego są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup sprzętu w pełnej wysokości na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) z uwagi na fakt, iż służy wyłącznie sprzedaży opodatkowanej, czy znajduje tu zastosowanie częściowe odliczenie według ustalonej proporcji na podstawie art. 90 ust. 1, 2 i 3, w związku z faktem, iż zakupiony sprzęt służy sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej.

Zdaniem Wnioskodawcy, znajduje tu zastosowanie ogólna zasada prawa do odliczenia podatku naliczonego wyrażana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zgodnie z którą:

"W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)."

Prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup sprzętu wynika z faktu, iż zakupiony sprzęt służy czynnościom opodatkowanym. Niezależnie kto jest nabywcą sprzętu, czy osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej, czy też podmiot prowadzący działalność gospodarczą czynność ta jest opodatkowana stawką podstawową 23% i jest udokumentowana paragonem fiskalnym lub fakturą sprzedaży. Nie znajduje tu zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie częściowe odliczenie podatku naliczonego według zasad określonych w art. 90 ust. 1, 2, 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), gdyż czynności pośrednictwa finansowego zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykonywane są niezależnie od Wnioskodawcy działalności handlowej. Wydatki w postaci zakupu sprzętu można przyporządkować ściśle do każdej sprzedaży opodatkowanej. Inaczej jest w przypadku wydatków, których nie można ściśle przyporządkować do sprzedaży opodatkowanej czy zwolnionej jak np. zakup energii elektrycznej, usług telekomunikacyjnych itp., które to wydatki służą zarówno sprzedaży opodatkowanej jak i zwolnionej (tzw. sprzedaży mieszanej) i wówczas znajdzie zastosowanie art. 90 ust. 1, 2, 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i prawo do odliczenia częściowego według ustalonej proporcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z ogólnymi regułami konstrukcyjnymi VAT odliczeniu może podlegać tylko ten podatek naliczony (ta jego część), który związany jest z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Ustawa stanowi, że podatek winien być wyodrębniony w przypadku, gdy podatnik wykonuje zarówno czynności dające prawo do odliczenia, jak i czynności, w związku z którymi nie przysługuje takie prawo. Obowiązek wyodrębnienia kwot podatku przypisywanych do poszczególnych rodzajów czynności, ma charakter bezwzględny.

Z kolei przepis art. 90 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT).

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która polega na sprzedaży sprzętu RTV, AGD. Sprzedaż sprzętu RTV i AGD opodatkowana jest stawką podatku w wysokości 23%. Sprzęt zostaje zakupiony od innego kontrahenta, który również opodatkowuje powyższą czynność stawką podstawową 23%. Oprócz powyższej działalności podstawowej Wnioskodawca wykonuje również czynności pośrednictwa finansowego polegające na pośrednictwie w zakresie udzielania kredytów na sprzedawany przez niego sprzęt. Czynności te polegają na spisywaniu właściwych umów kredytowych w imieniu banku. Czynności pośrednictwa finansowego są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, iż wydatki w postaci zakupu sprzętu można przyporządkować ściśle do każdej sprzedaży opodatkowanej. Natomiast wydatki w postaci np. zakupu energii elektrycznej i usług telekomunikacyjnych służą zarówno sprzedaży opodatkowanej jak i zwolnionej.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i zaistniały stan faktyczny należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy w całości przysługuje prawo do doliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup sprzętu RTV i AGD, ponieważ wydatki w postaci sprzętu można przyporządkować ściśle do każdej sprzedaży opodatkowanej. Natomiast w przypadku wydatków, których Wnioskodawca nie może ściśle przyporządkować do sprzedaży opodatkowanej czy zwolnionej (np. zakup energii elektrycznej, usług telekomunikacyjnych) powinien dokonać częściowego odliczenia podatku na podstawie art. 90 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja nie ocenia prawidłowości zwolnienia od podatku od towarów i usług świadczonych przez Wnioskodawcę czynności pośrednictwa finansowego, bowiem nie było to przedmiotem zapytania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.