IBPP3/443-838/09/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 3 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 22 stycznia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportu w postaci prawa własności czterech działek niezabudowanych do spółki akcyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportu w postaci prawa własności czterech działek niezabudowanych do spółki akcyjnej.Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu) oraz z dnia 22 stycznia 2010 r. (data wpływu), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 stycznia 2010 r., znak: IBPP3/443-838/09/PH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina planuje wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci prawa własności niezabudowanej nieruchomości do jednoosobowej spółki Gminy - spółki akcyjnej.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, wnoszenie wkładów niepieniężnych od dnia 1 kwietnia 2009 r. objęte jest podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowa nieruchomość składa się z czterech działek o łącznej powierzchni 6,0176 ha. Przeniesienie prawa własności ww. nieruchomości planowane jest z zamiarem budowy Termicznego Zakładu Przekształcania Odpadów.

W zamian za wkład niepieniężny, Gmina obejmie akcje spółki akcyjnej, których ilość odpowiadać będzie wartości nieruchomości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego.

Powyższa nieruchomość nie podlega ustaleniom żadnego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, bowiem zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, wszystkie plany miejscowe obowiązujące w dniu wejścia w życie tej ustawy utraciły moc prawną po dniu 1 stycznia 2003 r.

Dla powyższej nieruchomości nie zostały wydane decyzje umożliwiające jej zabudowę (o warunkach zabudowy, pozwolenie na budowę) ani inne decyzje, przesądzające o sposobie zagospodarowania. Zadanie uzyskania niezbędnych decyzji, w tym Ustalenie Lokalizacji Inwestycji Celu Publicznego, będzie ciążyć na spółce akcyjnej.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 i 22 stycznia 2010 r., Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie ze studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta, zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta, przedmiotowy obszar znajduje się w terenach urządzeń infrastruktury technicznej - IT, z zastrzeżeniem, że działki nr: 64/18, 64/17, 64/10 i niewielki północny fragment działki nr 64/32 oznaczone zostały jako zieleń publiczna - ZP w ramach ww. przeznaczenia.

Jak wskazuje studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta, głównymi funkcjami terenów urządzeń infrastruktury technicznej - IT są obiekty i urządzenia służące: zaopatrzeniu w wodą, odprowadzaniu i oczyszczaniu ścieków, gospodarce odpadami, zaopatrzeniu w energię (gazową elektryczną, cieplną), łączności oraz wyodrębnione tereny usług urządzeń komunalnych, wraz z niezbędnym zapleczem. Głównym kierunkiem zagospodarowania przestrzennego tych terenów jest realizacja określonych imiennie inwestycji infrastrukturalnych. Warunki i standardy wykorzystania terenu to ograniczone użytkowanie wynikające z charakteru inwestycji (określone na etapie decyzji o inwestycji i w wyniku OOŚ).

Odnośnie terenów zieleni publicznej - ZP, głównymi funkcjami terenów objętych tym przeznaczeniem są ogólnodostępne tereny otwarte w formie ogrodów i parków miejskich (w tym parki rzeczne, ogród botaniczny, park ekologiczny), ogrodów działkowych wyposażone w ciągi spacerowe, place, aleje, bulwary, promenady, ścieżki rowerowe, terenowe urządzenia sportu i rekreacji (place zabaw, boiska, itp.), cieki i zbiorniki wodne, cmentarze.

Główne kierunki zagospodarowania przestrzennego to:

* ukształtowanie miejskiego systemu zieleni publicznej (w przeważającej części ogólnodostępnej) w oparciu o istniejące zasoby przyrodnicze,

* urządzenie terenów zieleni jako przestrzeni publicznych o wysokich walorach estetycznych, przyrodniczych, funkcjonalnych i krajobrazowych,

* urządzenie ogrodu botanicznego,

* zagospodarowanie terenów objętych ochroną prawną zgodnie z ustalonymi dla nich przepisami oraz planami ochrony,

* obejmowanie ochroną prawną terenów o najwyższych walorach przyrodniczych i krajobrazowych,

* urządzenie parku ekologicznego jako obiektu dydaktyczno - rekreacyjnego,

* rolnicze użytkowanie zespołów łąkowych i terenów rolnych pełniących jednocześnie funkcje zieleni publicznej,

* kształtowanie łączności przestrzennej ciągów pieszych i rowerowych terenów ZP i ZO, ze szczególnym uwzględnieniem zieleni nadrzecznej w obrębie parków rzecznych,

* rekultywacja i uporządkowanie Parku Zdrojowego,

* kształtowanie zespołów rekreacji nadwodnej w oparciu o zbiorniki wodne w terenach poeksploatacyjnych,

* zalesienie terenów ze szczególnym uwzględnieniem wyznaczonej strefy zwiększania lesistości,

* zróżnicowanie wyposażenia terenu w urządzenia parkowe (ścieżki, place, obiekty rekreacyjne) w zależności od położenia w strefie wielkomiejskiej, miejskiej i przedmieść, odległości od zespołów zabudowy mieszkaniowej, ogólnomiejskiej, bądź lokalnej rangi parku, a także walorów przyrodniczych danego terenu.

Zgodnie z ww. studium, warunki i standardy wykorzystania terenu zaliczanego do terenów zieleni publicznej - ZP są następujące:

* wykluczenie wszystkich form użytkowania obniżających wartość i wielkość zasobów przyrodniczych,

* kształtowanie zieleni izolacyjnej wzdłuż ciągów komunikacyjnych jako skwerów, szpalerów drzew oraz ekranów obniżających uciążliwość dróg,

* ukształtowanie w ciągu Kanału zieleni niskiej,

* kształtowanie zieleni z uwzględnieniem warunków ustalonych dla wyodrębnionych kanałów przewietrzania miasta,

* ustalenie dostępności terenów dla rekreacji w parku ekologicznym z uwzględnieniem ochrony wartości przyrodniczych,

* zagospodarowanie terenów nadrzecznych z uwzględnieniem wymagań ochrony przeciwpowodziowej oraz roli tych terenów jako ciągów ekologicznych,

* budowa niezbędnych ciągów infrastruktury technicznej z zachowaniem zasad ochrony terenów zielonych.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, przedmiotowe działki posiadają następującą klasyfikację użytkową:

* działka nr 64/10 o powierzchni 0,0410 ha: Nieużytki - 0,0040 ha, Pastwiska trwałe II klasy - 0,0364 ha, Pastwiska trwale III klasy - 0,0006 ha;

* działka nr 64/17 o powierzchni 0,1262 ha: Nieużytki - 0,0149 ha, Pastwiska trwałe II klasy -0,1113 ha;

* działka nr 64/18 o powierzchni 0,3439 ha: Drogi - 0,0022 ha, Nieużytki - 0,0572 ha, Pastwiska trwałe II klasy - 0,2653 ha, Rowy - 0,0192 ha;

* działka nr 64/32 o powierzchni 5,5065 ha: Nieużytki - 3,7943 ha, Pastwiska trwałe III klasy - 1,7122 ha.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w omawianym przypadku zastosowanie będzie mieć art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z wyrokiem z dnia 13 marca 2007 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (III SA/Wa 4147/06), dla potrzeb uznania gruntu za teren przeznaczony pod zabudowę, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, decydujące znaczenie ma miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Kryterium wyłączającym ze zwolnienia od podatku jest przeznaczenie terenu pod zabudowę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - posiadanie przez dokonującego dostawy, ważnej decyzji o warunkach zabudowy danej nieruchomości.

Przedmiotowa nieruchomość nie podlega ustaleniom obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla ww. działek nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, spełniona została przesłanka powołanego na wstępie przepisu, dopuszczającego zwolnienie od podatku VAT dostawy nieruchomości.

W przypadku aportu ww. nieruchomości należy wystawić fakturę VAT, w której w miejscu stawki podatku znajdzie się zapis "zw" (zwolniony z podatku VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez pojecie sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z opisu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca planuje wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci prawa własności niezabudowanej nieruchomości do spółki akcyjnej. Przedmiotowa nieruchomość składa się z czterech działek o łącznej powierzchni 6,0176 ha. Przeniesienie prawa własności ww. nieruchomości planowane jest z zamiarem budowy Termicznego Zakładu Przekształcania Odpadów.

W zamian za wkład niepieniężny, Wnioskodawca obejmie akcje spółki akcyjnej, których ilość odpowiadać będzie wartości nieruchomości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego.

Powyższa nieruchomość nie podlega ustaleniom żadnego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, bowiem zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, wszystkie plany miejscowe obowiązujące w dniu wejścia w życie tej ustawy utraciły moc prawną po dniu 1 stycznia 2003 r.

Dla powyższej nieruchomości nie zostały wydane decyzje umożliwiające jej zabudowę (o warunkach zabudowy, pozwolenie na budowę) ani inne decyzje, przesądzające o sposobie zagospodarowania. Zadanie uzyskania niezbędnych decyzji, w tym Ustalenie Lokalizacji Inwestycji Celu Publicznego, będzie ciążyć na spółce akcyjnej.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 22 stycznia 2010 r., Wnioskodawca wskazał m.in., iż zgodnie ze studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta, zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta, przedmiotowy obszar znajduje się w terenach urządzeń infrastruktury technicznej - IT, z zastrzeżeniem, że działki nr: 64/18, 64/17, 64/10 i niewielki północny fragment działki nr 64/32 oznaczone zostały jako zieleń publiczna - ZP w ramach ww. przeznaczenia.

Jak wskazał Wnioskodawca, głównymi funkcjami terenów urządzeń infrastruktury technicznej - IT są obiekty i urządzenia służące: zaopatrzeniu w wodą, odprowadzaniu i oczyszczaniu ścieków, gospodarce odpadami, zaopatrzeniu w energię (gazową elektryczną, cieplną), łączności oraz wyodrębnione tereny usług urządzeń komunalnych, wraz z niezbędnym zapleczem. Głównym kierunkiem zagospodarowania przestrzennego tych terenów jest realizacja określonych imiennie inwestycji infrastrukturalnych. Warunki i standardy wykorzystania terenu to ograniczone użytkowanie wynikające z charakteru inwestycji (określone na etapie decyzji o inwestycji i w wyniku OOŚ).

W celu zbadania, czy czynność wniesienia aportu przez Wnioskodawcę do spółki akcyjnej w postaci nieruchomości składającej się z czterech działek, spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, należy odwołać się do regulacji związanych ze spółkami prawa handlowego, zawartych w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). I tak, zgodnie z art. 1 § 2 ustawy - Kodeks spółek handlowych, spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna. Jak wynika z art. 309 Kodeksu spółek handlowych, akcje w spółce akcyjnej mogą być obejmowane między innymi w zamian za wkład niepieniężny (aport).

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy stwierdzić należy, że czynność wniesienia aportu przez Wnioskodawcę do spółki akcyjnej w postaci nieruchomości składającej się z czterech działek, spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 tejże ustawy uznawana jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonej w pieniądzu wartości akcji), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania przedmiotowymi towarami jak właściciel.

A zatem w oparciu o powyżej przywołane przepisy należy stwierdzić, iż wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu.

W przedmiotowej sytuacji wniesienie aportu przez Wnioskodawcę do spółki akcyjnej w postaci nieruchomości składającej się z czterech działek jest, co do zasady, czynnością opodatkowaną i skutkować będzie powstaniem obowiązku podatkowego po stronie wnoszącego aport, jako podmiotu dokonującego odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - w analizowanej sytuacji będzie to Wnioskodawca. Podmiot wnoszący aport zobowiązany będzie do udokumentowania tej czynności za pomocą faktury VAT.

Jak wskazano powyżej, wniesienie aportu jest dostawą towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są grunty zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Zwolnienie przysługuje zatem wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane czy też pod zabudowę. Oznacza to, że ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, działek rekreacyjnych.

Podkreślić należy, że nie ma znaczenia faktyczny i aktualny sposób wykorzystania gruntu. Znaczenie ma zaś jego przeznaczenie. Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych ustawodawca nie wskazał na postawie jakich kryteriów należy daną nieruchomość gruntową uznać jako przeznaczoną pod zabudowę czy też nie.

W świetle powyższego zauważyć należy, iż Wnioskodawca wskazał we wniosku, że planuje wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci prawa własności niezabudowanej nieruchomości do spółki akcyjnej z zamiarem budowy Termicznego Zakładu Przekształcania Odpadów. A zatem, jak wskazał sam Wnioskodawca, przedmiotowa nieruchomość składająca się z czterech działek stanowi teren przeznaczony pod zabudowę.

Ponadto, z uzupełnienia wniosku wynika, iż zgodnie ze studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta, zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta, przedmiotowy obszar znajduje się w terenach urządzeń infrastruktury technicznej - IT, zaś głównymi funkcjami terenów urządzeń infrastruktury technicznej - IT są obiekty i urządzenia służące: zaopatrzeniu w wodą, odprowadzaniu i oczyszczaniu ścieków, gospodarce odpadami, zaopatrzeniu w energię (gazową elektryczną, cieplną), łączności oraz wyodrębnione tereny usług urządzeń komunalnych, wraz z niezbędnym zapleczem. Głównym kierunkiem zagospodarowania przestrzennego tych terenów jest realizacja określonych imiennie inwestycji infrastrukturalnych.

W związku z tym, że ustawa nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie "tereny przeznaczone pod zabudowę" obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę, należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o planowaniu, regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Należy uznać, iż podmiotem właściwym do dokonywania przeznaczenia danego gruntu, jako budowlanego lub też nie, jest gmina, a zatem źródłem wywodzenia czy dana nieruchomość gruntowa jest przeznaczona pod zabudowę czy też nie są wszelkie akty prawne lub administracyjne wydane przez właściwą jednostkę samorządową.

Niewątpliwie takim aktami są wskazane w art. 4 ustawy o planowaniu, miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego lub w przypadku braku ww. planów decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Jednakże jak wynika z wniosku, dla przedmiotowej nieruchomości został wydany jeden z ww. aktów, lecz utracił moc prawną po dniu 1 stycznia 2003 r.

W tej sytuacji należy odwołać się do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o planowaniu, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium".

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu, Rada gminy uchwala plan miejscowy po stwierdzeniu jego zgodności z ustaleniami studium (...).

Z powyższych unormowań wynika, iż studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jako plan-program, winno być wyrazem perspektywicznej polityki przestrzennej, odnoszącym się do całego obszaru gminy. Można by uznać studium za swego rodzaju aksjologiczną podstawę wszelkich działań podejmowanych na terenie gminy w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego.

Według cytowanego art. 9 ust. 1 ustawy o planowaniu, z treści studium powinna wynikać polityka przestrzenna gminy, w tym lokalne zasady zagospodarowania przestrzennego.

Urządzenia prawne planowania i zagospodarowania przestrzennego przewidziane w powołanej ustawie składają się na swego rodzaju system. Stąd też naturalną koleją rzeczy studium jako akt o wyższym stopniu ogólności od pozostałych urządzeń planistycznych wykorzystywanych na szczeblu gminnym (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu) wyznacza przedmiotowe granice, w jakich ma następować wiążące, zarówno władzę, jak i obywateli, ustalenie przeznaczenia poszczególnych terenów oraz sposobów zagospodarowania i zabudowy. Mając powyższe na uwadze bez znaczenia pozostaje fakt, iż studium jest jedynie aktem wewnętrznym, istotny jest fakt, że studium określa przeznaczenie danej nieruchomości jako przeznaczonej pod zabudowę czy też nie, a ponadto ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Należy również zauważyć, że o ile przeznaczenie terenu określają plan zagospodarowania przestrzennego, decyzja o ustaleniu warunków zabudowy (lub decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego) oraz studium zagospodarowania, o tyle ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty.

W świetle powyższych przepisów uznać należy, iż opisana we wniosku nieruchomość składająca się z czterech działek, nie stanowi terenu innego niż teren budowlany oraz przeznaczony pod zabudowę, co wynika bezpośrednio z zamiaru budowy Termicznego Zakładu Przekształcania Odpadów przedstawionego we wniosku, jak i również ze studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, iż przedmiotowy obszar znajduje się w terenach urządzeń infrastruktury technicznej, a głównym kierunkiem zagospodarowania tych terenów jest realizacja określonych imiennie inwestycji infrastrukturalnych takich jak np. obiektów i urządzeń służących gospodarce odpadami.

Powyższe oznacza, iż wniesienie przez Wnioskodawcę aportu w postaci prawa własności do tej nieruchomości do spółki akcyjnej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a równocześnie nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w przedmiotowej sytuacji, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, czynność przeniesienia przez Wnioskodawcę w trybie aportu prawa własności nieruchomości jako gruntu przeznaczonego pod zabudowę podlega opodatkowaniu wg stawki 22% i z taką stawką winna zostać wystawiona faktura VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do przytoczonego przez Wnioskodawcę orzeczenia WSA należy zauważyć, iż wyroki sądowe nie stanowią powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego, ponieważ wydawane są w indywidualnych sprawach i wiążą tylko strony postępowania. Wobec tego nie mogą mieć wpływu na treść zawartą w niniejszej interpretacji indywidualnej. Tym niemniej należy jednak zwrócić uwagę, iż przytoczone orzeczenie zostało wydane w odmiennym stanie faktycznym, gdyż nie dotyczyło sytuacji, w której sam Wnioskodawca dokonał dostawy z zamiarem zabudowy nieruchomości.

Zatem ww. wyrok nie znajduje zastosowania w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.