IBPP3/443-810/09/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2009 r. (data wpływu 13 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania ubytków olejów smarowych i olejów bazowych o kodach CN 2710 19 71 - 2710 19 99 w procedurze zawieszenia poboru akcyzy - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2009 r. został złożony ww. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania ubytków olejów smarowych i olejów bazowych o kodach CN 2710 19 71 - 2710 19 99 w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podmiotem działającym w branży paliwowej, zajmującym się kompleksowo produkcją i dystrybucją środków smarnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza lub nabywa, magazynuje oraz przemieszcza w procedurze zawieszenia poboru akcyzy oleje smarowe oraz oleje bazowe o kodach CN 2710 19 71-2710 19 99. W związku z przedmiotową działalnością, możliwe są sytuacje, w których Spółka będzie odnotowywać straty ilościowe wyrobów akcyzowych. Straty te mogą powstawać w toku produkcji wyrobów akcyzowych bądź w związku z ich magazynowaniem czy transportem. Straty produkcyjne związane są z normalną działalnością Spółki, w ramach której wytwarzane są oleje smarowe. W trakcie tej działalności możliwe są sytuacje, gdy pewne ilości surowców używanych do produkcji bardziej przetworzonych olejów, zostają utracone w wyniku naturalnych procesów fizykochemicznych (np. osadzają się w instalacjach produkcyjnych, parują itp). Straty ilościowe związane z magazynowaniem bądź transportem wyrobów akcyzowych wskazanych powyżej mogą również wynikać z właściwości fizykochemicznych wyrobów (np. parowanie), z przyczyn technologicznych (np. nieszczelność instalacji używanej do magazynowania lub transportu wyrobów) lub też z przyczyn losowych (np. wypadek cysterny).

Spółka wskazuje, iż w związku z tym, możliwe jest, że w wyniku przemieszczania (transportu) oraz rozładunku przedmiotowych wyrobów akcyzowych, występować będą różnice pomiędzy ilością odnotowaną na dokumencie ADT jako wyprowadzona ze składu podatkowego, a ilością, której odbiór potwierdził na dokumencie ADT kontrahent. Różnice te mogą również wynikać z dopuszczalnych błędów pomiarów urządzeń pomiarowych stosowanych przy ważeniu przedmiotowych wyrobów. Dopuszczalny błąd pomiaru dla większości kategorii wag stosowanych przez Spółkę lub przez kontrahentów, przewidziany ustawą o miarach, wynosi ok. 0,5%, co w przypadku transportu cysternami kolejowymi może wynieść ok. 50 kg, a w przypadku transportu samochodowego, ok. 20 kg. Wnioskodawca wskazuje, iż żadna z powyższych strat nie jest spowodowana zamierzonym działaniem Spółki. Straty te są efektem naturalnych procesów fizykochemicznych bądź zdarzeń zupełnie niezależnych od woli Spółki (np. wypadki czy klęski żywiołowe). Jednocześnie, w żadnym przypadku wskazanym przez Spółkę powyżej, nie dochodzi do wykorzystywania olejów smarowych do celów opałowych, ani jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych ani jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Z treści wniosku wynika również, iż Spółka oleje smarowe produkuje w składzie podatkowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy oraz dokonuje wysyłek wyrobów akcyzowych za pomocą administracyjnego dokumentu towarzyszącego (ADT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jeśli wskazane powyżej straty stanowią ubytki wyrobów akcyzowych, w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, to podlegają one opodatkowaniu jedynie w przypadku przekroczenia norm dopuszczalnych ubytków obowiązujących dla paliw o podobnych właściwościach fizykochemicznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie, wobec stwierdzonych niedoborów olejów smarowych nie sposób dopatrzyć się żadnej - oprócz art. 41 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym - podstawy prawnej dla zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy. Zdaniem Zainteresowanego nie może dojść do zakończenia procedury zawieszenia poboru na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Przepis ten wskazuje, że procedura zostaje zakończona, gdy wyrób akcyzowy zostanie wyprowadzony ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. W omawianym zdarzeniu, oleje smarowe zostaną wyprowadzone w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Jednocześnie, w sytuacji kiedy Spółka otrzyma w przepisanym terminie dokument ADT z potwierdzeniem odbioru towarów, nie dojdzie również do zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 3 ustawy. W tej sytuacji, jedyną możliwością, aby objąć ewentualne niedobory olejów smarowych i bazowych efektywnym opodatkowaniem, byłoby odpowiednie zastosowanie przepisów art. 8 ust. 3 i art. 42 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym. Wówczas niedobory olejów smarowych i bazowych podlegałyby opodatkowaniu na takich samych zasadach jak ubytki innych wyrobów.

W opinii Spółki, gdyby uznać, iż straty powstające w toku transportu i magazynowania olejów smarowych i bazowych oznaczonych kodami CN 2710 19 71-2710 19 99, stanowią ubytki wyrobów akcyzowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, to należałoby wobec tych wyrobów zastosować również art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, wydając dla nich normy dopuszczalnych ubytków. Spółka pragnie podkreślić, iż sytuacja, w której niedobory olejów smarowych i bazowych określonych kodami CN 2710 19 71-2710 19 99 podlegałyby opodatkowaniu, a regulacje dotyczące dopuszczalnych norm ubytków nie miałyby zastosowania byłaby nieracjonalna gospodarczo. Biorąc pod uwagę właściwości fizykochemiczne tych wyrobów i sposób obrotu nimi, który w sposób nieuchronny prowadzi do powstania pewnych strat i różnic ewidencyjnych, gdyby straty olejów smarowych podlegały opodatkowaniu akcyzą, brak określenia stosownych norm przez ustawodawcę byłby zaskakujący, a wręcz podważałby założenie racjonalności ustawodawcy. Sytuacja taka prowadziłaby, bowiem do nieporównanie bardziej rygorystycznego traktowania strat olejów smarowych, niż pozostałych wyrobów akcyzowych, co jak już wskazano z pewnością nie było celem ustawodawcy.

Zdaniem Spółki, w sytuacji gdyby uznać, że niedobory olejów smarowych podlegają opodatkowaniu, właściwy naczelnik urzędu celnego miałby obowiązek wydać podatkowi - na jego wniosek - decyzję określającą normy dopuszczalnych niedoborów tych wyrobów. Wysokość takich dopuszczalnych niedoborów powinna być ustalana na podstawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków dla wyrobów energetycznych (paliw) o podobnych do olejów smarowych oraz olejów bazowych właściwościach fizykochemicznych, przewidzianych w rozporządzeniu z dnia 24 lutego 2009 r., w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 2 pkt 20 lit. a) ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), dalej zwana ustawą, ubytki wyrobów akcyzowych - wszelkie straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych.

Przepis art. 30 ust. 4 ustawy zwalnia od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a).

W myśl art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy właściwy naczelnik urzędu celnego ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Przedmiotem interpretacji, zgodnie z treścią opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, jest kwestia ustalania na wniosek Spółki w drodze decyzji przez właściwego naczelnika urzędu celnego norm dopuszczalnych ubytków wyrobów energetycznych w przypadku przyjęcia, iż jest możliwe powstanie opodatkowanych akcyzą ubytków wyrobów klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 71-2710 19 99.

Należy wskazać, iż przepis art. 2 pkt 20 lit. a) ustawy stanowi, iż za ubytki wyrobów akcyzowych należy uważać wszelkie straty następujących grup wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, które powstały podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych.

Zatem z brzmienia wymienionego przepisu wynika, iż ubytki wyrobów energetycznych objętych kodami CN 2710 19 71-2710 19 99, które nie są określone w załączniku nr 2, powstałe w procedurze zawieszenia poboru akcyzy nie mieszczą się w dyspozycji art. 2 pkt 20 lit. a) ustawy i nie podlegają opodatkowaniu akcyzą.

Należy zaznaczyć, iż wydanie w przedstawionej we wniosku sprawie decyzji ustalającej normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych nie będzie miało praktycznego znaczenia, gdyż nawet ich przekroczenie nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego. Ocenę, w której uznano, iż ubytki wyrobów akcyzowych opisanych w przedmiotowym wniosku nie podlegają akcyzie tutejszy organ wyraził w wydanych interpretacjach indywidualnych o nr IBPP3/443-611/09/DG, IBPP3/443-808/09/DG, ITPP3/443-809/09/DG. Zatem wydanie takiej decyzji będzie faktycznie bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.