IBPP3/443-810/08/ŁW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-810/08/ŁW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu 19 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowanej stawki podatku VAT przy oddaniu w użytkowanie wieczyste wraz z jednoczesnym zbyciem budynków, budowli oraz nakładów budowlanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowanej stawki podatku VAT przy oddaniu w użytkowanie wieczyste wraz z jednoczesnym zbyciem budynków, budowli oraz nakładów budowlanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina w dniu 31 października 2008 r. oddała na rzecz Wnioskodawcy grunt w użytkowanie wieczyste. Jednocześnie zbyła na rzecz Klubu budynki i budowle posadowione na tym gruncie. Na wspomnianym gruncie położone są następujące budynki i budowle: budynek klubowy o pow. 163m#178;, boisko piłkarskie z trybunami o pow. 5500m#178;, drogi, place i ciągi piesze o pow. 3600m#178;, ogrodzenie i trzy korty tenisowe, które w myśl art. 43 ust. 2 ustawy o VAT stanowią towary używane oraz centrum sportowe w realizacji o aktualnej powierzchni 334,20 m#178; niebędące towarem używanym w rozumieniu ustawy o VAT. Wspomniane centrum sportowe to budynek o przeznaczeniu niemieszkalnym, przeznaczony na zaplecze sportowo - rekreacyjne. Centrum docelowo będzie budynkiem trzykondygnacyjnym. W chwili zawarcia umowy wykonywany był parter budynku.

Dokonując sprzedaży ww. nieruchomości Gmina prawidłowo zastosowała stawkę 22% dla centrum sportowego w realizacji oraz zwolnienie od podatku VAT dla używanych budynków i budowli. Natomiast prawo wieczystego użytkowania gruntów zostało w całości opodatkowane stawką 22%, niezależnie od rodzaju budynków i budowli położonych na tych gruntach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina prawidłowo zastosowała stawkę 22% VAT dla dostawy prawa wieczystego użytkowania całości gruntu, bez uwzględnienia rodzaju posadowionych na nim budynków i budowli.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 29 ust. 5 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych z gruntem, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że przedmiotem opodatkowania jest prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z położonymi na nim budynkami i budowlami. Aby ustalić właściwą stawkę podatku VAT dla sprzedaży obejmującej prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem lub budowlą na nim położonym, należy ustalić właściwą stawkę dla budynku lub budowli, która będzie jednocześnie stawką właściwą dla prawa wieczystego użytkowania gruntu. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z kilkoma posadowionymi na nim budynkami (budowlami), do których stosuje się różne stawki podatkowe (także zwolnienie), należy przypisać części gruntu do poszczególnych budynków i budowli, proporcjonalnie do powierzchni zajmowanej przez poszczególne obiekty i zastosować właściwe dla nich stawki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 wspomnianej ustawy przez pojęcie towarów rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicja dostawy towaru, zawarta w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, w sposób celowy oderwana została od pojęcia przeniesienia własności w cywilistycznym tego słowa znaczeniu. Pojęcie "dostawa towarów" jako przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel należy rozumieć szeroko, analizując przy klasyfikacji danego zdarzenia gospodarczego ekonomiczną istotę transakcji, a nie jej charakter prawny.

W powyższym znaczeniu dostawa towarów obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jak gdyby była właścicielem tego dobra.

Wobec powyższego, mając na uwadze szerokie, ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT obejmuje zarówno budynki, budowle jak i grunty, należy uznać iż zbycie budynku, budowli wraz z równoczesnym oddaniem w wieczyste użytkowanie gruntu na rzecz nabywcy tych budynków i budowli stanowi jedną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 29 ust. 1. podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Jednocześnie art. 29 ust. 5 ww. ustawy określa, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Kwestię sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu rozstrzyga rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Powyższe zwolnienie dotyczy wyłącznie zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu. W przypadku oddania w użytkowanie wieczyste gruntu mają zastosowanie przepisy ogólne dla dostawy gruntu wraz z posadowionymi budynkami i budowlami. Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Jeżeli więc dostawa budynków jest zwolniona od podatku od towarów i usług, to dostawa gruntu (oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu), na którym posadowione są zwolnione budynki także korzysta ze zwolnienia.

Co do zasady dostawa budynków, budowli, gruntów jest opodatkowana stawką podatkową 22% zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ww. ustawy, w myśl którego stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwalnia od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Ust. 2 cyt. artykułu definiuje towary używane jako budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Gmina oddaje w użytkowanie wieczyste budynki i budowle stanowiące według oświadczenia Wnioskodawcy towary używane w myśl art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

W odniesieniu do powyższego należy przyjąć, iż oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu wraz z jednoczesnym zbyciem budynków i budowli będących towarem używanym stanowi jedną dostawę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług korzystającą ze zwolnienia przedmiotowego.

Ponadto w przedmiotowej sprawie należy się odnieść do zbycia budynku centrum sportowego w realizacji. Z pisma Wnioskodawcy wynika, że budynek centrum sportowego w realizacji to budynek o przeznaczeniu niemieszkalnym, przeznaczony jako zaplecze sportowo - rekreacyjne. Budynek ten docelowo będzie budynkiem trzykondygnacyjnym. W chwili zawarcia umowy wykonany był parter budynku.

W kontekście analizowanej sprawy istotne jest zatem określenie czy mamy do czynienia z dostawą budynku lub jego części czy też z dostawą gruntu. Należy zauważyć, że w myśl unormowań zawartym w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT pod pojęciem towarów rozumie budynki i budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. A zatem nie każdy budynek, budowla lub ich część można uznać za towar w rozumieniu ustawy o VAT.

Jak wynika z powyższego ustawa o podatku VAT, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, wydanej na podstawie Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316), która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z PKOB przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 2 ww. ustawy, budynkiem w rozumieniu tej ustawy jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Mając powyższe na względzie należy zaznaczyć, że budynek centrum sportowego, który docelowo ma być budynkiem trzykondygnacyjnym, którego prace na chwilę zawarcia umowy ukończone były na etapie parteru nie można uznać za budynek ani budowlę. Wykonanego parteru centrum sportowego nie można również na gruncie ustawy o VAT, uznać za część budynku gdyż jak wskazano wcześniej za towar uważa się jedynie takie części budynków i budowli, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Również w świetle przytoczonych przepisów i definicji zawartych w ustawie - Prawo budowlane centrum sportowe w realizacji nie stanowi budynku czy budowli.

Jeżeli zatem dokonana zabudowa w postaci wykonanego parteru nie jest budynkiem, ani budowlą, ani też ich częścią, uznać należy, że mamy do czynienia z oddaniem w wieczyste użytkowanie gruntu niezabudowanego, przeznaczonego pod zabudowę, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie nie można pominąć poniesionych nakładów wchodzących w skład rozpoczętej na gruncie inwestycji centrum sportowego, nakłady te będą bowiem podlegać odrębnemu opodatkowaniu. Wykonany parter centrum sportowego należy uznać za nieukończoną inwestycję budowy budynku. Co do zasady przez inwestycję rozpoczętą i nieukończoną rozumie się ogół poniesionych kosztów pozostających w bezpośrednim związku z niezakończoną budową. Zatem przez sprzedaż niezakończonej inwestycji należy rozumieć odsprzedaż całości usług budowlanych związanych z wykonaniem parteru centrum sportowego, co zgodnie z ww. przepisami podlega opodatkowaniu stawką VAT 22%.

Podsumowując, oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu wraz z jednoczesnym zbyciem budynków i budowli będących towarem używanym stanowi w sensie ekonomicznym jedną dostawę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT. Natomiast sprzedaż niezakończonej inwestycji centrum sportowego należy traktować jako sprzedaż usług budowlanych dotyczących budownictwa i opodatkować 22% stawką VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl