IBPP3/443-800/09/PK - Obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu 23 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zaimportowanych na terenie UE oraz ustalenia miejsca świadczenia usług transportu oraz usług wspomagających i pomocniczych na rzecz transportu - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 października 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zaimportowanych na terenie UE oraz ustalenia miejsca świadczenia usług transportu oraz usług wspomagających i pomocniczych na rzecz transportu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca nabył towar handlowy od firmy z Tajwanu. Zorganizowanie odprawy celnej wraz z transportem z Tajwanu do K. Wnioskodawca zlecił firmie z Wiednia. Towar ten został dostarczony drogą lotniczą i następnie zgłoszony w imieniu Wnioskodawcy do odprawy celnej na dokumencie SAD przez firmę austriacką. Następnie oddział ww. firmy mieszczący się na wiedeńskim lotnisku wystawił Wnioskodawcy fakturę za obsługę celną, opłaty lotniskowe oraz transport lotniczy na zasadach ex Works z adnotacją, że miejscem świadczenia powyższej usługi jest państwo członkowskie, w którym nabywca jest zarejestrowany jako podatnik VAT a obowiązek naliczenia i odliczenia podatku spoczywa na usługobiorcy (art. 50 oraz art. 196 dyrektywy EC-VAT 2006/112/EG z dnia 28 listopada 2006 r. steuerfrei gem. J6 ABS. 1 UStG). Zaznaczenia wymaga fakt, iż transport z Wiednia do K. odbywał się drogą lądową samochodem ciężarowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak powinny zostać przedmiotowe transakcje ujęte w rejestrach VAT oraz deklaracji do celów podatku VAT w sytuacji gdy zgłoszenia dokonuje firma XXX w Wiedniu nr NIP ATU X, a pozostałe czynności jak transport, obsługę odprawy celnej, opłaty lotniskowe, fakturę wystawia XXX. podając na fakturze NIP ATU Y.

Czy zakup towaru odprawionego w Wiedniu można potraktować wraz z transportem jako wspólnotowe nabycie towarów i kiedy należy je wykazać w deklaracji jako wspólnotowe nabycie towarów. Podkreślenia wymaga fakt, że firma austriacka nie dokonuje podziału na transport na odcinku z Tapei do Wiednia i z Wiednia do granicy i z granicy do K. Wystawia tylko fakturę podając globalną kwotę 195 euro za transport lotniczy na zasadach ex Works Taipei.

Czy pozostałe pozycje z faktury za usługę odprawy celnej oraz opłaty lotniskowe należy ujmować jako import usług zgodnie z fakturą z dnia 23 lipca 2009 r. XXX i adnotacją na fakturze dokonaną przez stronę austriacką, że usługa ta winna zostać opodatkowana w Polsce jako import usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup towaru wraz z transportem winien zostać potraktowany w deklaracji jako wspólnotowe nabycie towarów od firmy dokonującej zgłoszenia na SAD tj. XXX w Wiedniu NIP X, skoro transport odbywa się na zasadach ex Works z Taipei droga lotnicza a odcinek krajowy nie został wyszczególniony na fakturze jako wolny od opłat. Ponieważ Wnioskodawca posiada fakturę na zakup towaru wyłącznie od O. C. należy je wykazać 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wspólnotowej dostawy. Natomiast pozostałe należności, tj. opłaty lotniskowe oraz opłata za obsługę celną winna zostać ujęta jako import usług od firmy XXX i wykazana według deklaracji VAT wg daty wystawienia faktury przez oddział firmy XXX posługującej się na fakturze nr NIP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlega:

W myśl postanowień art. 2 pkt 7 ww. ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, że będziemy mieli do czynienia z importem towarów tylko wtedy, gdyby na terytorium Polski towary znajdowały się w momencie ich wprowadzenia do Wspólnoty (art. 60 Dyrektywy 2006/112/WE). W przypadku, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku, towary zaimportowane z Tajwanu, zostały odprawione w Wiedniu, co oznacza, że ich importu dokonano na terytorium Austrii.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Artykuł 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 11 ust. 1 ustawy.

Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy, określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca nabył towar handlowy od kontrahenta z Tajwanu, co zostało udokumentowane fakturą. Przedmiotowy towar trafił drogą lotniczą z Tajwanu do Wiednia, gdzie austriacki przedstawiciel podatkowy dokonuje odprawy celnej i uiszcza należne cło. Następnie towary te są dostarczane do siedziby Wnioskodawcy, na terytorium kraju.

Przedmiotowe przemieszczenie towarów z Austrii do Polski w świetle ww. przepisów należy traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie a zatem podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT wg stawek właściwych dla nabytych towarów.

Należy tutaj zwrócić uwagę, że w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca przemieszcza własny towar, w ramach przedsiębiorstwa, z Austrii do Polski i w tym też przypadku spółka austriacka nie będzie występowała w roli dostawcy tego towaru gdyż towar stanowić będzie cały czas własność Wnioskodawcy.

W tym miejscu tut. organ chciałby zwrócić uwagę na art. 100 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zgodnie z którym podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Informacja podsumowująca - art. 100 ust. 3 ustawy - powinna zawierać w szczególności następujące dane:

Z powyższych przepisów wynika, że w informacji podsumowującej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy wskazać właściwy i ważny numer kontrahenta nadany w państwie członkowskim, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod kraju, z którego jest ono dokonywane.

Jak wskazano we wniosku, Zainteresowanego reprezentował na terytorium Austrii ustanowiony tam przedstawiciel fiskalny. Wobec powyższego, mając na uwadze specyfikę przedmiotowej transakcji, w informacji podsumowującej VAT UE, Wnioskodawca powinien wykazać jako kontrahenta przedstawiciela fiskalnego z Austrii, podając jego właściwy i ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonane zostało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod tego kraju.

W myśl art. 20 ust. 5 ww. ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Z kolei, art. 20 ust. 6 ustawy stanowi, że w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Przepis art. 20 ust. 5 ustawy, wskazuje generalną zasadę dotyczącą powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów. Od powyższej zasady ustawodawca wprowadził pewne wyjątki określone w ust. 6-9 tego artykułu. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie wystąpią przesłanki dla ich zastosowania, bowiem Wnioskodawca posiada fakturę wystawioną przez kontrahenta spoza Unii, nie będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym należy przyjąć, iż w tym przypadku nie ma zastosowania art. 20 ust. 6 ustawy, rodzący wcześniejszy termin powstania obowiązku podatkowego niż 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy. Obowiązek podatkowy powstał zatem zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, tj. 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy.

W myśl art. 31 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy VAT podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

Stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (...).

Uwzględniając powyższe, za podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia, opisanego w złożonym wniosku, należy uznać cenę nabycia tych towarów, a więc cenę określoną w fakturze wystawionej przez podmiot, który sprzedał Spółce towary.

Tak określona podstawa opodatkowania obejmie też podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku (art. 31 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 31 ust. 5 ustawy).

A zatem, do podstawy opodatkowania należy włączyć cło uiszczone na terytorium Austrii w związku z importem towarów będących następnie przedmiotem przemieszczenia.

Tak określona podstawa opodatkowania jest powiększona o wydatki dodatkowe, pod warunkiem, że wydatki te będą pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia. Wszystkie inne koszty uboczne (za obsługę celną, opłaty lotniskowe oraz transport lotniczy) pobierane przez Firmę austriacką nie będą powiększały podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów gdyż to nie ona dokonała wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lecz jak wskazano wyżej jest to przemieszczenie towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Stosownie do art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy, w przypadku świadczenia usług transportowych miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Na mocy art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

Wskazując przytoczony art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy należy stwierdzić, iż co do zasady usługi transportu międzynarodowego podlegają opodatkowaniu w każdym państwie, przez terytorium którego przebiega trasa przejazdu, według zasad w nim określonych.

Wyjątek od tej zasady został ustanowiony w § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zgodnie z którym obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów, jeżeli transport ten stanowi część usługi transportu międzynarodowego.

Artykuł 28 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3, który wskazuje, iż w przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Zgodnie z art. 97 ust. 10 ustawy, podmioty o których mowa w ust. 1 i 2, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub przy nabywaniu usług, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, podają numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji potwierdzonym kodem PL.

Zatem, jeżeli nabywca (Wnioskodawca) wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towaru z terytorium Austrii na terytorium Polski, podał austriackiej firmie świadczącej tę usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku na terytorium kraju, to miejscem świadczenia ww. usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer, czyli Polska, zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy. Zatem dochodzi tutaj do importu usług przez co, stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Artykuł 17 ust. 3 ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 4.

Stosownie do art. 17 ust. 4 ww. ustawy w przypadkach wymienionych w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy, podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie Zainteresowany zobowiązany jest opodatkować podatkiem od towarów i usług usługę transportu na odcinku Wiedeń - K., ustalając podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy, w związku z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy. Natomiast usługa transportu z Taipei do Wiednia nie będzie podlegała polskiej jurysdykcji.

Odnośnie zaś określenia miejsca świadczenia pozostałych usług jakie nabywa Wnioskodawca od kontrahenta austriackiego należy stwierdzić, że zastosowanie znajdzie tutaj zasada ogólna zgodnie z którą miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsca stałego zamieszkania. W związku z tym w takim przypadku nie wystąpi import usług.

Regulacje dotyczące momentu postania obowiązku podatkowego, ustawodawca zawarł w treści art. 19 powołanej ustawy. I tak w ust. 1 przedmiotowego artykułu, zawarto ogólną zasadę dotyczącą momentu powstania obowiązku podatkowego, w myśl której obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Z kolei w ust. 4 tego artykułu wskazano, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usług. Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11 ustawy). W myśl ust. 19 ww. artykułu, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b) i c), pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

A zatem Wnioskodawca winien rozpoznać obowiązek podatkowy z tytułu importu usług transportu w momencie wystawienia faktury przez kontrahenta austriackiego. W sytuacji, gdy faktura została wystawiona później niż w terminie określonym w ww. przepisie, wówczas obowiązek podatkowy powstaje nie później niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi przez firmę świadczącą usługę. Rozliczenia nabycia przedmiotowej usługi Wnioskodawca winien dokonać w deklaracji podatkowej za okres w którym powstanie obowiązek podatkowy.

Reasumując:

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.