IBPP3/443-792/09/PK - Opodatkowanie dla celów podatku od towarów i usług zużycia wyprodukowanego oleju na potrzeby własne.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-792/09/PK Opodatkowanie dla celów podatku od towarów i usług zużycia wyprodukowanego oleju na potrzeby własne.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 stycznia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zużycia towarów na potrzeby własne przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zużycia towarów na potrzeby własne przedsiębiorstwa. Ww. wiosek został uzupełnionym pismem z dnia 6 stycznia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiadał inwestycję - linię technologiczną służącą do przetwarzania i odzysku olejów przepracowanych. Na potrzeby rozruchu związanego z przeprowadzeniem testów poprawności funkcjonowania linii zakupiony został olej przepracowany.

W momencie zakupu wskazanego oleju Spółka nie posiadała jeszcze składu podatkowego, co powodowało, iż w celu rozpoczęcia testowania linii koniecznym było dokonanie przedpłaty na poczet należnego podatku akcyzowego od przewidywanej partii wyprodukowanego oleju. W trakcie testowania i rozruchu linii technologicznej wyprodukowany został olej. Całość wyprodukowanego oleju została przyjęta na magazyn. Z przyjętej partii oleju powstałego z rozruchu część została sprzedana, część pozostaje w zbiornikach, gdyż stanowi stan martwy tych zbiorników, część została wykorzystana na własne potrzeby Spółki (testowanie linii) na obszarze składu podatkowego (w trakcie trwania rozruchu linii Spółka rozpoczęła prowadzenie składu podatkowego), natomiast pozostała część oleju pozostaje na stanie magazynu (do dnia zakończenia inwestycji i przyjęcia środka trwałego do używania nie została sprzedana).

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy zużycie wyprodukowanego oleju na potrzeby własne winno zostać potwierdzone fakturą VAT i opodatkowane dla celów podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, kierując się zapisami artykułu 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), wydanie oleju na potrzeby własne nie stanowi dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 wskazanej ustawy, ze względu na fakt, iż czynność ta jest związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Powyższe wskazuje, iż czynność, jaką jest wydanie oleju do zużycia na potrzeby własne nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i co za tym idzie Spółka nie ma obowiązku udokumentowania wskazanej czynności fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy rzez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

-

jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Odpłatną dostawą towarów jest przekazanie lub zużycie towarów - należących do podatnika, przy zakupie których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego - na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w kontekście stanu faktycznego w pierwszej kolejności należy zauważyć, że w przypadku przekazania towarów musi występować podmiot, który jest odbiorcą towaru. Przekazanie zakłada bowiem istnienie odbiorcy towaru. Nadto dla opodatkowania konieczne jest aby faktycznie nastąpiło przekazanie (wydanie) towarów. Obowiązek podatkowy nie powstanie przez samo tylko przeznaczenie towarów na określone cele, jeśli z tym zamiarem podatnika nie łączy się czynność faktyczna przekazania (lub zużycia).

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o wydaniu przedmiotowego oleju gdyż pozostaje on cały czas we władaniu Wnioskodawcy.

Opodatkowaniu podlega także nieodpłatne zużycie towarów na wskazane w przepisie cele. Należy tutaj przyjąć, że opodatkowaniu podlegać będzie każde użycie, a nie tylko zużycie towaru na określone cele. Wskazuje na to brzmienie stosownych regulacji VI dyrektywy oraz dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w których mowa jest o zastosowaniu, wykorzystaniu towarów. Należy zauważyć, że przepis ustawy mówi o zużyciu (użyciu) towarów na cele osobiste ww. grupy podmiotów.

Jak wynika z orzecznictwa ETS, przez wykorzystanie towarów na potrzeby osobiste należy rozumieć także sytuację, w której towary (składniki majątku) nie są używane w działalności gospodarczej, lecz pozostawione w dyspozycji podatnika lub jego pracowników tak, by w każdej chwili możliwe było korzystanie z nich na potrzeby osobiste (sprawa C-230/94 Renate Enkler v. Finanzamt Homburg).

Z wniosku wynika, że wyprodukowany przez Wnioskodawcę olej wykorzystywany jest wyłącznie do czynności związanych bezpośrednio z działalnością gospodarczą Spółki, a zatem nie może tutaj być mowy zużyciu towarów na potrzeby osobiste podatnika. Co za tym idzie nie znajdzie tutaj zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, abstrahując od faktu czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Tym samym zdarzenia tego nie należy dokumentować fakturą VAT.

Podsumowując, wykorzystanie przez Wnioskodawcę, wyprodukowanego przez niego oleju, w celu testowania linii technologicznej, należy traktować jako zużycie towarów w ramach prowadzonej działalności i jako takie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej podatku dochodowego jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl