IBPP3/443-791/11/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 13 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie sprzedaży działki niezabudowanej nr 125,

* nieprawidłowe - w zakresie sprzedaży działki niezabudowanej nr 169.

W dniu 13 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostawy działek niezabudowanych nr 125 oraz nr 169.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z decyzją o ustaleniu warunków zabudowy z dnia 20 lipca 2009 r. wydanej przez Prezydenta Miasta na podstawie art. 59 ust. 1, art. 61 ust. 1 w związku z art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, § 1-9 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ustalono warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego obejmującego budowę trzech budynków administracyjno-biurowo-magazynowych z częścią wystawienniczą oraz z zapleczem socjalnym, budową portierni i ogrodzenia na działkach nr 124, 125, 126, 165 i części działek nr 169 i 171/4 obr. 74 wraz z infrastrukturą techniczną dodatkowo na działkach 57/4, 101/1, 101/2, 102, 103/1, 123/1, 123/2, i części działki 153/2 oraz budową wjazdu na działce 153/2 i zjazdów wewnętrznych na działkach nr 124, 125, 126, 165, 171/4 z wykorzystaniem istniejącego odcinka na działkach 57/4, 101/1, 101/2, 102, 103/1, 123/1 obr. 74.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż wg studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta uchwalonego w dniu 16 kwietnia 2003 r. w strukturze przestrzennej przedmiotowy teren tj. działki nr 125 i nr 169 i został określony w kategorii terenów otwartych (w tym rolnicza przestrzeń produkcyjna) wraz z systemem zieleni i parków rzecznych, zasięgu obszaru ponadnormatywnego oddziaływania autostrady.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką należy zastosować stawkę podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży gruntu niezabudowanego albo współwłasności (udziału) w gruncie niezabudowanym (działek 125 i 169, obr. 74 P.).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Wysokość stawki VAT przy sprzedaży gruntu uzależniona jest od rodzaju i przeznaczenia. O rodzaju gruntu decyduje ewidencja prowadzona na zasadach wynikających z rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454), natomiast o przeznaczeniu przesądza plan zagospodarowania danego obszaru.

Opodatkowaniu VAT podlega dostawa gruntów, które są przeznaczone pod zabudowę. Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.)). W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2).

Dla działek 125, 169 decyzją Prezydenta Miasta ustalono warunki zabudowy. Biorąc pod uwagę powyższe zdaniem Wnioskodawcy dostawa przedmiotowych działek jako działek przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu stawką podstawową, aktualnie 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie sprzedaży działki niezabudowanej nr 125,

* nieprawidłowe - zakresie sprzedaży działki niezabudowanej nr 169.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zatem również w przypadku udziału w nieruchomości będziemy mieć do czynienia z towarem.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do tej ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Spółka planuje sprzedać grunt niezabudowany składający się z działek o numerach 125 oraz 169. Dla przedmiotowych działek ustalono warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego obejmującego budowę trzech budynków administracyjno-biurowo-magazynowych z częścią wystawienniczą oraz z zapleczem socjalnym, budową portierni i ogrodzenia na działkach nr 124, 125, 126, 165 i części działek nr 169 i 171/4 obr. 74 wraz z infrastrukturą techniczną dodatkowo na działkach 57/4, 101/1, 101/2, 102, 103/1, 123/1, 123/2, i części działki 153/2 oraz budową wjazdu na działce 153/2 i zjazdów wewnętrznych na działkach nr 124, 125, 126, 165, 171/4. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta uchwalonego w dniu 16 kwietnia 2003 r. w strukturze przestrzennej przedmiotowy teren tj. działki nr 125 i nr 169 i został określony w kategorii terenów otwartych (w tym rolnicza przestrzeń produkcyjna) wraz z systemem zieleni i parków rzecznych, zasięgu obszaru ponadnormatywnego oddziaływania autostrady.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy na gruncie obowiązujących w przedmiotowym zakresie przepisów, zauważyć w tym miejscu należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług w cytowanym powyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, jednakże ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, ustawa ta określa:

W myśl art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, jak ma to miejsce w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę, należy posłużyć się decyzją o warunkach zabudowy lub inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Z powyższych przepisów wynika, że dla określenia przeznaczenia danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

W przypadku działki nr 125 ustalono warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego w postaci budowy trzech budynków administracyjno-biurowo-magazynowych z częścią wystawienniczą oraz zapleczem socjalnym, budowa portierni i ogrodzenia.

Zatem w świetle przepisu art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT należy potwierdzić stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa działki 125 jako działki przeznaczonej pod zabudowę podlega opodatkowaniu stawką 23%.

W odniesieniu natomiast do opodatkowania dostawy drugiej z działek o nr 169, która w części jest przeznaczona pod budowę tut. organ pragnie zwrócić uwagę na kwestię opodatkowania różnymi stawkami podatku VAT jednej dostawy towaru, w której to kwestii Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C-251/05 z dnia 6 lipca 2006 r., stwierdził co następuje cyt.: "Okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty przez ustawodawstwo danego państwa członkowskiego zwolnieniem dającym prawo do zwrotu zapłaconego podatku w rozumieniu art. 28 ust. 2 lit. a) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/77/EWG z dnia 19 października 1992 r. uzupełniającą wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/77/EWG z dnia 19 października 1992 r. uzupełniającą wspólny system podatku od wartości dodanej i zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG (zbliżanie stawek VAT), oraz z drugiej strony towary wyłączone przez to ustawodawstwo z zakresu zastosowania tego zwolnienia, nie stoi na przeszkodzie temu, aby dane państwo członkowskie pobierało podatek VAT od dostawy towarów wyłączonych według stawki zwykłej".

Tak więc, z powyższego wynika iż dopuszczalne jest opodatkowanie jednej dostawy towaru różnymi stawkami podatku VAT. Tym samym jeśli np. z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, iż działka ewidencyjna znajduje się na terenach nieprzeznaczonych pod zabudowę, lecz jednocześnie część tej działki objęta jest decyzją o warunkach zabudowy, to dostawa takiej działki może podlegać opodatkowaniu różnymi stawkami VAT.

Zatem w przypadku działki nr 169 należy zwrócić uwagę, iż jak wynika z wniosku, decyzja o warunkach zabudowy obejmuje jedynie część tej działki, zaś stosownie do wskazań Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta, działka ta znajduje się w kategorii terenów otwartych (w tym rolniczej przestrzeni produkcyjnej), systemie zieleni i parków rzecznych: zasięgu obszaru ponadnormatywnego oddziaływania autostrady.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż działka nr 169 w części nie objętej decyzją o warunkach zabudowy korzystać będzie ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, natomiast w pozostałej części stanowiącej teren przeznaczony pod zabudowę, będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe - zakresie sprzedaży działki niezabudowanej nr 125

* nieprawidłowe - w zakresie sprzedaży działki niezabudowanej nr 169.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.