IBPP3/443-786/08/IK - Opodatkowanie przeniesienia prawa własności rzeczy na rzecz gminy w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2008 r. (data wpływu 10 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu 30 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa własności rzeczy na rzecz Gminy w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa własności rzeczy na rzecz Gminy w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości.

Pismem z dnia 14 stycznia 2009 r. znak IBPP3/443-786/08/IK Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wezwał Spółkę do uzupełnienia wniosku ORD-IN. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu 30 stycznia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Spółka dokonała przeniesienia prawa własności rzeczy na rzecz Gminy w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości w trybie art. 66 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, opodatkowując czynność przekazania zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Spółka w przyszłości zamierza kontynuować proces przekazania własności prawa użytkowania wieczystego gruntu na rzecz Gminy w trybie j.w.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Uchwała siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2007 r. I FPS 2/07 w brzmieniu "Przeniesienie własności rzeczy na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa (art. 66 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu w świetle art. 2 ust. 3 pkt 3b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.)" rozstrzyga również, przeniesienie rzeczy lub praw majątkowych na rzecz jednostek samorządu terytorialnego, jaka jest Gmina.

Czy ww. Uchwała jest wiążąca do obecnie obowiązującej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, wymieniona uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2007 r., sygn. akt I FPS 2/07, stwierdza że przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu Państwa (art. 66 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa) nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu w świetle art. 2 pkt 3b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Z uzasadnienia tej uchwały wynika, że może ona dotyczyć także czynności przeniesienia własności rzeczy na rzecz gminy. Jednakże należy zaznaczyć, że jak wspomniano powyżej Uchwała dotyczyła stanu prawnego sprzed 1 maja 2004 r. tym samym zachodzą wątpliwości, czy można również wyprowadzać z niej skutki na czynności dokonane po dacie wejścia w życie wymienionej ustawy.

Zgodnie z art. 59 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek przeniesienia przez podatnika własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz organu podatkowego. Zdaniem Wnioskodawcy, w ten sposób może wygasnąć zarówno zobowiązanie podatkowe stanowiące dochód budżetu państwa, jak również jednostek samorządu terytorialnego (gminy, powiatu, województwa).

W chwili obecnej obowiązuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., która weszła w życie w dniu 1 maja 2004 r. i z tym dniem na mocy art. 175 tej ustawy utraciła moc ustawa z dniem 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług i o podatku akcyzowym Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm. Ustawa ta zmieniła treść poprzedniej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm. Między innymi w ten sposób, że art.. 2 ust. 3 pkt 3b otrzymał nowe brzmienie, niedotyczące już "opodatkowania" natomiast przepisy dotyczące zakresu opodatkowania zostały ujęte w art. 5 i dalszych, w których stwierdza się, że:

Artykuł 5. 1. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Artykuł 8. 1. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Natomiast w przepisach Ordynacji podatkowej w art. 66 stwierdza się co następuje:

Artykuł 66 § 1 szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz:

Z uwagi na okoliczność, że w obecnej chwili brak orzecznictwa z którego można by wyprowadzić wniosek, iż uchwała siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2007 r. dotyczy również obecnego stanu prawnego, Wnioskodawca uważa iż zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., która weszła w życie dnia 1 maja 2004 r. czynność przeniesienia podlega opodatkowania na ogólnych zasadach zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami art. 5 ust. 1 i art. 8 i ust. 1 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 66 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz:

W myśl § 2 ww. art. 66 przeniesienie następuje na wniosek podatnika:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z nim przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że opisane we wniosku przeniesienie własności rzeczy na rzecz Gminy w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podlegającą co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy.

Opodatkowaniu bowiem podlega odpłatna dostawa związana z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przeniesienie następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej i jest ono odpłatne. Odpłatnością w przedmiotowym przypadku jest kwota zaległości podatkowych, która zostanie skompensowana z wartością rzeczy.

Ponadto należy stwierdzić, iż Uchwała Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2007 r. sygn. I FPS 2/07, dotyczyła stanu prawnego obowiązującego do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), a zatem nie odnosi się do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe, lecz prawidłowość stanowiska wynika z innej podstawy prawnej niż wskazana przez Wnioskodawcę we wniosku.

Dodatkowo należy zauważyć, iż tut. organ podatkowy nie analizował kwestii czy do czynności będącej przedmiotem wniosku będzie miała zastosowanie stawka podatku VAT czy też zwolnienie od podatku, nie było to bowiem przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej korekt podatku VAT do dokonanych w okresach poprzednich, po dniu 11 marca 2004 r. transakcjach gospodarczych zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.