IBPP3/443-767/11/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2011 r. (data wpływu 5 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

- nieprawidłowe - w zakresie wydania zaświadczenia o uiszczeniu podatku od towarów i usług,- prawidłowe - w zakresie terminu zapłaty podatku od towarów i usług.

W dniu 5 lipca 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wydania zaświadczenia o uiszczeniu podatku od towarów i usług oraz terminu zapłaty podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy opiera się na wewnątrzwspólnotowym handlu używanymi środkami transportu, czyli Wnioskodawca dokonuje zakupu samochodów używanych na terenie Unii Europejskiej i sprzedaje je na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Zakupione przez Wnioskodawcę pojazdy, zgodnie z przepisami wewnątrzwspólnotowego nabycia są fakturowane przez sprzedających w kwotach netto. W miesięcznej deklaracji VAT-7 wykazywane są w poz. 33, 34. Ww. pojazdy były dopuszczone do ruchu drogowego w innych niż RP krajach Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 105 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT Wnioskodawca otrzymuje z urzędu skarbowego (po ich zgłoszeniu) właściwego dla miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, zaświadczenie potwierdzające obowiązek zapłaty podatku VAT wraz z natychmiastową wykonalnością czyli jego zapłatę, co Wnioskodawca wykazuje w miesięcznej deklaracji VAT-7 w poz. 44.

Pojazdy te są zbywane na terytorium RP przed pierwszą rejestracją, Wnioskodawca wystawia fakturę VAT z wyszczególnionym podatkiem VAT, który następnie wykazuje w miesięcznej deklaracji VAT-7 w poz. 30. Sprowadzane pojazdy, zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym należy poddać tzw. akcyzie (urząd celny nalicza podatek akcyzowy). Do naliczenia ww. podatku urząd celny życzy sobie zarówno dokumentację dotycząca nabycia jak również fizycznie pojazd. W nabyciach samochodów często zdarza się, iż dokumenty dostarczane są natychmiast po wpłacie droga elektroniczną. Data wystawienia dokumentu jest data wpłaty gotówki mimo, iż sam pojazd pozostaje poza granicami kraju.

Mając na uwadze powyższe nie jest możliwe w terminie 14 dni od daty nabycia (do czego obligują przepisy) opłacanie podatku VAT, który jest również naliczany od akcyzy (pośredni koszt zakupu), kiedy to następuje tak duża różnica w datach pomiędzy dokumentacją nabycia a ich fizycznym nabyciem i co za tym idzie prawidłowe wskazanie w deklaracji VAT-7. To z kolei powoduje korekty ww. dokumentu, czego następstwem są odsetki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 141 pkt. 1a przy sprzedaży pojazdu przed pierwszą rejestracją na terenie RP zaświadczenie wydawane przez właściwy urząd skarbowy o obowiązku lub jego braku można zastąpić faktura VAT z wyszczególnioną kwotą podatku od towarów i usług, potwierdzającą dokonanie tej dostawy przez tego podatnika gdzie sprzedaż pojazdów stanowi przedmiot działalności tego podatnika czego konsekwencją ten właśnie moment (wystawienie faktury VAT i sprzedaz pojazdu) będzie właściwa do odprowadzenia należnej kwoty podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonuje On nabycia wewnatrzwspólnotowego pojazdu używanego nie rejestrowanego na terytorium RP. Występuje do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wydanie zaświadczenia potwierdzającego obowiązek zapłaty podatku VAT bez obowiązku natychmiastowego regulowania go. Podatek ten zostanie naliczony i odprowadzony w momencie sprzedaży pojazdu.

Dokumentami potwierdzającym zbycie pojazdu (przed pierwszą rejestracją na terytorium RP) będzie faktura VAT z należnym podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca prawidłowo sporządzi deklaracje VAT-7 i ww. podatek wpisze w poz. 30 i dokona wpłaty.

Sytuacja ta pozwoliłaby Wnioskodawcy na równe traktowanie wobec istniejących przepisów prawa podatkowego, gdzie każdy inny towar handlowy, powoduje obowiązek zapłaty podatku VAT w momencie jego zbycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej wydania zaświadczenia o uiszczeniu podatku od towarów i usług,

* prawidłowe - w części dotyczącej terminu zapłaty podatku od towarów i usług.

Na wstępie należy wskazać, że z opisu zdarzenia wynika, że Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów używanych, które następnie zbywa na terytorium kraju przed pierwszą rejestracją. Zatem w pierwszej kolejności należy rozpatrzeć kiedy powstanie obowiązek podatkowy z tytułu nabycia przedmiotowych samochodów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a) i pkt 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a) (tj. czynny podatnik podatku od towarów i usług lub podatnik podatku od wartości dodanej).

Przypadki, w których pomimo spełnienia ww. warunków nie dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wymienione są enumeratywnie w treści art. 10 ww. ustawy. Ponieważ pytanie Wnioskodawcy dotyczy wyłącznie sytuacji, w których Wnioskodawca dokonuje WNT, przepis art. 10 ww. ustawy nie będzie miał w niniejszej sprawie zastosowania.

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Natomiast w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6).

Stosownie zaś do art. 106 ust. 7 ww. ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z powyższego wynika zatem, że transakcja wewnątrzwspólnotowego nabycia winna zostać udokumentowana fakturą wewnętrzną, w której winien zostać naliczony podatek należny.

Z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zatem z powyższego wynika, że czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej według stawki podatku właściwej dla dostawy tego towaru w kraju. Zaś wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów należy udokumentować fakturą wewnętrzną, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT i uwzględnić w deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast z art. 99 ust. 10 wynika, że w przypadku gdy podatnicy, o których mowa w art. 15, oraz podmioty nie będące podatnikami wymienionymi w art. 15, nie mające obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, dokonują jedynie wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, deklarację podatkową w zakresie nabywanych nowych środków transportu składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.

Zgodnie zaś z art. 103 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju (art. 103 ust. 4).

Artykuł 103 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.

Zgodnie z art. 103 ust. 6 ustawy, informacja, o której mowa w ust. 5, wraz z kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu i dowodem zapłaty, stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z art. 105 ust. 1, ustawy o VAT, Naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:

Zatem podatnik podatku VAT, kupujący w ramach nabycia wewnatrzwspólnotowego używane środki transportu jako towar handlowy, przeznaczony do dalszej odsprzedaży, nie mający na celu zarejestrowania środka transportu na terytorium kraju, nie ma obowiązku zapłaty podatku w trybie z art. 103 ust. 3 i 4, a tym samym nie może otrzymać zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku VAT przewidzianego w art. 105 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Uwzględniając powyższe, urząd skarbowy nie może wydać zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku VAT z tytułu nabycia środka transportu, jak i zaświadczenia potwierdzającego fakt uiszczenia tego podatku, gdyż ww. zaświadczenie wymienione w art. 105 ustawy o VAT jest wydawane jedynie w konkretnych przewidzianych przepisami prawa stanach faktycznych, które w przypadku Wnioskodawcy nie występują.

Z zapisu art. 72 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 58, poz. 515 z późn. zm.) wynika, że jednym z dokumentów wymaganych do rejestracji pojazdu jest zaświadczenie wydane przez właściwy organ potwierdzający:

Przepis ust. 1a stanowi, iż w przypadku, gdy sprowadzany pojazd, który nie był rejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub nie podlegał obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego, jest przedmiotem dostawy dokonanej przez. podatnika podatku od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a), może być zastąpione fakturą z wyszczególnioną kwotą podatku od towarów i usług potwierdzającą dokonanie tej dostawy przez tego podatnika, pod warunkiem, że odsprzedaż pojazdów stanowi przedmiot działalności tego podatnika.

Na podstawie powyższego przepisu należy przyjąć, iż podstawą do zarejestrowania przedmiotowego środka transportu powinna być faktura VAT dokumentująca dostawę (sprzedaż) z wyszczególnionym podatkiem VAT, wystawiona przez podatnika w ramach prowadzonej działalności handlowej.

Zatem, czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów używanych dokonana przez Wnioskodawcę, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej według stawki podatku właściwej dla dostawy tego towaru w kraju. Ww. czynność należy udokumentować fakturą wewnętrzną, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT i uwzględnić w deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy w poz. 33, 34.

Natomiast po stronie podatku naliczonego, jeżeli zostanie spełniony warunek określony w art. 86 ust. 1 ww. ustawy a równocześnie nie zaistnieją negatywne przesłanki wynikające z art. 88 podatek należny z tytułu wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów naliczony w fakturze wewnętrznej stanowił będzie kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów handlowych (samochodów używanych), który Wnioskodawca będzie miał prawo zadeklarować w poz. 51 i 52 deklaracji VAT-7.

Natomiast w momencie zbycia na terytorium kraju przedmiotowych samochodów Wnioskodawca będzie zobowiązany na podstawie art. 106 ust. 1 wystawić fakturę VAT dokumentującą tę dostawę oraz i uwzględnić w deklaracji podatkowej za miesiąc w którym powstał obowiązek podatkowy w poz. 29 i 30 z tytułu dostawy towarów na terytorium kraju.

Bowiem zgodnie z art. 19 ust. 1 i 4, ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Reasumując wskazać należy, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów używanych jako towar handlowy, przeznaczony do dalszej odsprzedaży, Wnioskodawca nie może otrzymać zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku VAT z tytułu nabycia środka transportu, jak i zaświadczenia potwierdzającego fakt uiszczenia tego podatku. Natomiast obowiązek zapłaty podatku z tytułu zbycia przedmiotowego samochodu powstanie zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej wydania zaświadczenia o uiszczeniu podatku od towarów i usług,

* prawidłowe - w części dotyczącej terminu zapłaty podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.