IBPP3/443-757/08/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2008 r. (data wpływu 23 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie stawki podatkowej oraz możliwości odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr CCC/CC - jest prawidłowe.

W dniu 23 września 2008 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 24 listopada 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie stawki podatkowej oraz możliwości odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr CCC/CC.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza nabyć szereg działek zabudowanych, od Spółki z o.o. Pytania Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących sprzedaż. Sprzedający jest wieczystym użytkownikiem gruntu (lub przysługuje mu udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu) szeregu nieruchomości, dla których prowadzone są księgi wieczyste nr CCC/7, CCC/2, CCC/9, CCC/4 i CCC/1. Nieruchomości te stanowią tereny przemysłowe na których dozwolona jest zabudowa i składają się z działek ewidencyjnych ujawnionych w ewidencji gruntów. Poszczególne działki ewidencyjne mają zróżnicowany charakter: część z nich jest zabudowana (budynki niemieszkalne lub budowle), niektóre zaś stanowią działki gruntu niezabudowane. Spółka z o.o. zamierza sprzedać powyższe nieruchomości, tj. przenieść na Wnioskodawcę prawo wieczystego użytkowania gruntów oraz własność budynków i budowli na nich posadowionych (odpowiednio udział w prawie użytkowania wieczystego i udział we własności budynków lub budowli).

W tym celu strony zawarły w dniu 19 czerwca 2008 r. umowę przedwstępną sprzedaży (dalej Umowa), sporządzoną w formie aktu notarialnego. W świetle umowy przedmiotem sprzedaży będą:

W celu uniknięcia wątpliwości co do konsekwencji podatkowych w zakresie zasad opodatkowania oraz należnych stawek podatku VAT przy planowanej sprzedaży, Wnioskodawca wystąpił z niniejszym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup prawa użytkowania wieczystego wskazanej w opisie stanu faktycznego działki DDD/DD, która jest objęta księga wieczystą (KW) nr CCC/7 i stanowi grunt niezabudowany, na którym możliwa jest zabudowa przemysłowa. Działka ta została nabyta 2 czerwca 2005 r. z zastosowaniem zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 o VAT opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, za towary rozumie się także budynki i budowle lub ich części oraz grunty. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Jako że działka DDD/DD jest przeznaczona pod zabudowę, nie podlega ona zwolnieniu z podatku VAT przewidzianym w tym przepisie. W świetle powyższego sprzedaż wskazanej działki (prawa wieczystego użytkowania gruntu) podlega opodatkowaniu VAT z zastosowaniem standardowej stawki 22%. W przypadku zastosowania tej stawki i spełnieniu innych warunków odliczenia, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentującej tę sprzedaż.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumieć należy rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicja dostawy towaru, zawarta w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, w sposób celowy oderwana została od pojęcia przeniesienia własności w cywilistycznym tego słowa znaczeniu. Pojęcie "dostawa towarów" jako przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel należy rozumieć szeroko, analizując przy klasyfikacji danego zdarzenia gospodarczego ekonomiczną istotę transakcji, a nie jej charakter prawny.

W powyższym znaczeniu dostawa towarów obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jak gdyby była właścicielem tego dobra.

Wobec powyższego, mając na uwadze szerokie, ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT obejmuje zarówno budynki, budowle jak i grunty, należy uznać iż zbycie na rzecz nabywcy prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Jednocześnie ust. 5 ww. określa, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady dostawa gruntu jest opodatkowana stawką podatkową 22% zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W myśl § 8 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów. Regulacja ta oznacza, ze zwolnieniem przedmiotowym nie jest objęta dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. W związku z powyższym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, działki niezabudowanej nr DDD/DD, będzie opodatkowane stawką podatku 22% na mocy art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

W odniesieniu do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez nabywcę ww. nieruchomości wyjaśnia się, co następuje:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

W treści art. 88 ww. ustawy, ustawodawca wskazał przypadki w których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Zgodnie z literalnym brzmieniem powyższego przepisu podatnikowi nie przysługuje prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami, które nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Ograniczenie to nie dotyczy jednak sytuacji wymienionych w art. 88 ust. 3 powołanej ustawy.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Wskazać należy, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług (w tym powołane wyżej), nie pozbawiają prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie towarów, które zostały opodatkowane inną niż należna (wyższą bądź niższą) stawką podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia podatku przy nabyciu działki niezabudowanej nr DDD/DD, której dostawa podlega opodatkowaniu 22% stawką VAT.

Zatem, na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, mając na uwadze powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach stwierdzających nabycie towaru opodatkowanego 22% stawką VAT - w zakresie, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ww. ustawy tj. w takiej części w jakiej towary te związane są ze sprzedażą opodatkowaną Wnioskodawcy, o ile nie wystąpią inne ograniczenia wynikające z art. 88 tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w kwestii:

zawarta została w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.