IBPP3/443-755/11/DG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 września 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-755/11/DG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2011 r. (data wpływu 30 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydatków poniesionych przez firmę macierzystą na rzecz oddziału w Polsce - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2011 r. do tyt. organu wpłynął ww. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydatków poniesionych przez firmę macierzystą na rzecz oddziału w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest oddziałem angielskiej firmy, wpisanym do rejestru KRS z dniem 28 maja 2010 r. na podstawie aktu założycielskiego spółki macierzystej oraz zarejestrowanym w Urzędzie Skarbowym z dniem 23 czerwca 2010 r. Oddział jest podatnikiem VAT UE.

Firma macierzysta zajmuje się modernizacją sprzętu oświetleniowego.

Firma macierzysta ponosiła koszty związane z rozpoczęciem i organizacją działalności oddziału w Polsce i wystawiła Oddziałowi dwie faktury za poniesione koszty za okres od 09.2009 - 09.2010 dotyczące:

* rejestracji oddziału,

* delegacji pracowników i zarządu z Wielkiej Brytanii do Polski (przeloty samolotem, przejazdy samochodem, noclegi, wszelkie koszty eksploatacji samochodu, paliwo zakupione w Polsce i w Unii, wyżywienie),

* koszty związane z przeprowadzeniem testów w Polsce (część materiałów dostarczona z Anglii, materiały zakupione w Polsce, usługi podwykonawców (w tym badania i szkolenia), używanie telefonów komórkowych, paliwo, koszty eksploatacji samochodu).

Firma macierzysta wystawiła faktury na ww. koszty z vatem 0 oraz wykazała wartość obu faktur w całości w deklaracji VAT UE w Anglii.

Oddział zaliczył ww. koszty do kosztów uzyskania przychodów.

Oddział nie wykazał nabycia unijnego w deklaracji VAT UE oraz nie rozliczył podatku VAT w deklaracji VAT-7 uznając, iż jest to jeden podmiot i działania firmy matki były w ramach jednego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania:

1.

Czy oddział postąpił właściwie nie wykazując nabycia unijnego ww. faktur oraz nie rozliczając VAT-u w deklaracji VAT-7.

2.

Czy nie należało uznać zakupu materiału dostarczonego z Anglii jako wewnątrzwspólnotową dostawę i wykazać w deklaracji VAT UE i VAT-7, a pozostałe koszty (rejestracji, koszty związane z przeprowadzeniem testów) uznać jako import usług.

3.

Jak rozliczyć zakup paliwa zakupionego w Unii podczas podróży służbowej.

4.

Jak rozliczyć ww. koszty w deklaracjach vatowskich.

Zdaniem Wnioskodawcy, oddziałem w myśl art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie gospodarczej jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Oddział może prowadzić wyłącznie działalność w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego (art. 86 ustawy). Czynności wykonywane przez jednostkę macierzystą mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych w ramach jednego podmiotu). Czynności wykonywane pomiędzy Oddziałem osoby prawnej a Centrala, nie są czynnościami wykonywanymi na rzecz innej osoby prawnej, nawet w przypadku rozliczeń finansowych pomiędzy Spółką, a Oddziałem z tytułu wykonywanych czynności. W związku z powyższym czynności te nie spełniają definicji świadczenia usług na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Na tej podstawie Wnioskodawca uznał, iż działania firmy macierzystej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Postępowanie to wzbudziło wątpliwość Wnioskodawcy i zgodnie z interpretacją przepisów o VAT Wnioskodawca rozważa inne rozwiązanie:

* wykazać nabycie w deklaracji VAT UE i VAT-7 materiałów testowych zakupionych w Unii,

* materiały zakupione w Polsce uznać jako towary niewysyłane ani nietransportowane - miejsce opodatkowania w kraju, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Pozostałe koszty (usługi) uznać jako import usług lub - wykazać w deklaracji VAT UE nabycie materiałów z Anglii, a pozostałe koszty w tym delegacje łącznie z paliwem uznac jako import usług i wykazać w deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 nr 177, poz. 1054), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). W myśl art. 4 ust. 1 powołanej ustawy, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 tejże ustawy, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. W oparciu o postanowienia zawarte w art. 86 ww. ustawy, oddział może wykonywać działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ww. ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. Zatem czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych na rzecz jednostki macierzystej).

Powyższe stanowisko jest zgodne z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. TSUE w wyroku z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie C-210/04 wskazał, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym odrębnym do spółki, do której należy, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług. W związku z powyższym TSUE stwierdził, że oddział spółki będącej nierezydentem pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Zatem zarówno spółkę jak i jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Mając zatem na uwadze, iż oddział przedsiębiorcy zagranicznego stanowi jedynie formę organizacyjno prawną, za pomocą której wykonuje on na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej działalność opodatkowaną, należy stwierdzić, iż świadczenia pomiędzy siedzibą (centralą) przedsiębiorcy a jego oddziałem w Polsce należy traktować jako czynności dokonywane w ramach jednego przedsiębiorstwa, które ze względu za swoją istotę nie mieszczą się w pojęciu świadczenia usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 (...).

Z powyższego wynika, iż aby doszło do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

1.

świadczenie musi mieć charakter odpłatny,

2.

świadczenie musi być uznane za wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

3.

świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

4.

świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy.

Stosownie do powyższego dostawa towarów oraz świadczenie usług podlegają opodatkowaniu tylko wówczas, gdy są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług działającego dla tych czynności w takim właśnie charakterze. Zatem skoro oddział oraz jednostka macierzysta to formy organizacyjne jednego podmiotu, świadczenie usług oraz dostawę towaru w celu świadczenia usługi między nimi (zarówno na rzecz oddziału przez jednostkę macierzystą, jak i na rzecz jednostki macierzystej przez jej oddział) należy traktować jako czynności dokonywane w ramach jednego przedsiębiorstwa, i jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym firma macierzysta ponosiła koszty związane z rozpoczęciem i organizacją działalności w Polsce dotyczące:

* rejestracji oddziału,

* delegacji pracowników i zarządu z Wielkiej Brytanii do polski (przeloty samolotem, przejazdy samochodem, noclegi, wszelkie koszty eksploatacji samochodu, paliwo zakupione w Polsce i w Unii, wyżywienie),

* koszty związane z przeprowadzeniem testów w Polsce (część materiałów dostarczona z Anglii, materiały zakupione w Polsce, usługi podwykonawców (w tym badania i szkolenia), używanie telefonów komórkowych, paliwo, koszty eksploatacji samochodu.

Mając na uwadze zaistniały stan faktyczny oraz cytowane przepisy należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony warunek świadczenia usług na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej. Czynności wykonane pomiędzy oddziałem przedsiębiorcy zagranicznego a firmą macierzystą nie są czynnościami na rzecz innej osoby prawnej. Z uwagi zatem na powyższy fakt, przedstawione czynności nie spełniają świadczenia usług na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem na terytorium kraju.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie wydatki poniesione przez firmę macierzystą związane z rejestracja Oddziału w Polsce, delegacjami pracowników i zarządu firmy oraz przeprowadzanie testów (z wykorzystaniem materiałów przywiezionych z Anglii i nabytych w Polsce), używaniem telefonów komórkowych, paliwa i kosztów eksploatacji samochodów nie stanowią usługi w rozumieniu ustawy o VAT.

Tym samym Wnioskodawca prawidłowo w stosunku do ww. czynności nie wykazał nabycia unijnego w deklaracji VAT UE oraz prawidłowo nie rozliczył podatku VAT w deklaracji VAT-7, bowiem czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, wątpliwości Wnioskodawcy co do innego rozwiązania są bezprzedmiotowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl