IBPP3/443-755/08/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2008 r. (data wpływu 20 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie miejsca opodatkowania usług związanych z ekspozycją samochodów świadczonych przez podwykonawcę na ruchomym majątku rzeczowym na terenie Wspólnoty i na terytorium państw trzecich - jest prawidłowe.

W dniu 20 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie miejsca opodatkowania usług związanych z ekspozycją samochodów świadczonych przez podwykonawcę na ruchomym majątku rzeczowym na terenie Wspólnoty i na terytorium państw trzecich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wykonuje usługi jako podwykonawca na zlecenie polskiego podmiotu, który nie podał mu swojego numeru NIP z kodem PL. Wnioskodawca wykonuje usługi na terenie państw Unii Europejskiej, jak i w państwach nie należących do Unii.

Wnioskodawca w ramach zleceń wykonuje prace związane z montażem stoisk ekspozycyjnych samochodów:

* montażu instalacji dźwiękowej i ekranów LCD na konstrukcji ruchomej,

* systemów oświetleniowych na demontowanych kratownicach nie należących do hali, w której są montowane.

Czynności te wykonywane są w hali, bądź w przenośnym namiocie, a niejednokrotnie na wolnym powietrzu. Prace trwają po kilka dni lub tygodni. Wszystkie materiały i konstrukcje stalowe, na których są instalowane ekrany, systemy oświetleniowe i dźwiękowe należą do głównego brytyjskiego zleceniodawcy. Po zakończonych ekspozycjach są one demontowane i wywożone przez brytyjskiego zleceniodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi Wnioskodawcy będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, czy w państwie, gdzie usługa jest wykonywana, zgodnie z przepisami obowiązującymi w danym państwie.

Zdaniem Wnioskodawcy do wykonywanych przez niego usług dla polskiego zleceniodawcy na terenie zarówno państw Unii Europejskiej, jak i państw trzecich będzie miał zastosowanie art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT i usługi te podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej na terenie państwa Unii Europejskiej, bądź państwa trzeciego według zasad obowiązujących w danym państwie, na terenie którego usługa jest wykonywana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlega:

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast przez terytorium państwa członkowskiego, rozumie się terytorium państwa wchodzącego w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 4).

Z kolei przez terytorium państwa trzeciego, rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 5)

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W przypadku świadczenia usług dla określenia miejsca opodatkowania transakcji należy, w świetle wymienionej ustawy o podatku VAT, ustalić miejsce świadczenia usług.

Stosownie do ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że świadczy on usługi związane z montażem stoisk ekspozycyjnych samochodów:

* montażu instalacji dźwiękowej i ekranów LCD na konstrukcji ruchomej,

* montażu systemów oświetleniowych na demontowanych kratownicach nie należących do hali, w której są montowane.

Ww. usługi Wnioskodawca wykonuje jako podwykonawca polskiego podmiotu. Czynności te wykonywane są w hali, w przenośnym namiocie albo na wolnym powietrzu. Wszystkie materiały i konstrukcje stalowe, na których są instalowane ekrany, systemy oświetleniowe i dźwiękowe należą do głównego brytyjskiego zleceniodawcy. Usługi te świadczone są na terytorium krajów Unii Europejskiej oraz krajów trzecich.

Ruchomy majątek rzeczowy nie został zdefiniowany w ustawie o VAT, jednak należy zaliczyć do niego towary niebędące nieruchomościami. Katalog usług na ruchomym majątku rzeczowym obejmuje np. naprawę rzeczy ruchomej, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z rzeczami ruchomymi, instalację, montaż i demontaż rzeczy ruchomych, przetwarzanie i uszlachetnianie.

W związku z powyższym w ocenie tut. organu ww. usługi montażu instalacji dźwiękowej i ekranów LCD oraz montażu systemów oświetleniowych świadczone przez Wnioskodawcę będącym podwykonawcą polskiego podmiotu, który z kolei świadczy je na rzecz angielskiego kontrahenta są wykonywane na ruchomym majątku rzeczowym, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Od powyższej zasady istnieje odstępstwo zawarte w art. 28 ust. 7 cyt. ustawy, bowiem w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c) i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Powyższe przepisy znajdują odzwierciedlenie w postanowieniach art. 52 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), stanowiącego, iż miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym jest faktycznie świadczona wycena rzeczowego majątku ruchomego lub prace na tym majątku.

W myśl art. 55 Dyrektywy, w drodze odstępstwa od art. 52 lit. c) uznaje się, że miejscem świadczenia usług obejmujących wycenę rzeczowego majątku ruchomego lub prace na tym majątku, na rzecz usługobiorców zidentyfikowanych do celów VAT w państwie członkowskim innym niż państwo, na którego terytorium usługi te są faktycznie świadczone, jest terytorium państwa członkowskiego, które nadało usługobiorcy numer identyfikacyjny VAT, pod którym usługa została dla niego wykonana.

Odstępstwo, o którym mowa w akapicie pierwszym, ma zastosowanie wyłącznie, jeżeli towary są wysyłane lub transportowane poza państwo członkowskie, w którym usługa była faktycznie świadczona.

Omówione zasady dotyczą zarówno wykonawców, jak i podwykonawców. Wykonawcy, świadcząc usługi na ruchomym majątku rzeczowym na terytorium innego państwa są usługodawcami. Podobnie rzecz ma się w przypadku podwykonawców. Również oni są usługodawcami usług, których miejscem opodatkowania jest kraj, gdzie usługa jest faktycznie wykonywana. Jednakże przepisy art. 28 ust. 7 ustawy o VAT jak również postanowienia art. 55 Dyrektywy nie mają zastosowania w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Zleceniodawca bowiem nie podał Wnioskodawcy numeru, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku VAT.

W związku z powyższym miejscem świadczenia dla przedmiotowych usług zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, a zatem usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie kraju, lecz w miejscu gdzie są świadczone, czyli na terytorium państwa na którym usługi są świadczone, zgodnie z obowiązującymi w tym państwie przepisami.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej obowiązku posługiwania się przez polski podmiot numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL w odniesieniu do swojego podwykonawcy zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.