IBPP3/443-754/13/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2013 r. (data wpływu 20 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2013 r. (data wpływu 26 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy związane z inwestycją polegającą na dobudowaniu wind - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy związane z inwestycją polegającą na dobudowaniu wind. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 sierpnia 2013 r. (data wpływu 26 sierpnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP3/443-754/13/ AZ z dnia 19 sierpnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy o dofinansowanie dla projektu nr x pn. "..." w ramach ZPORR Gminny Ośrodek Zdrowia (Wnioskodawca) dokonał dobudowy wind w roku 2005. Wnioskodawca prosi o interpretację możliwości odzyskania podatku VAT wcześniej zakwalifikowanego jako wydatek kwalifikowany w dotacji.

Windy stanowią środek trwały wraz z budynkami.

Czy Wnioskodawca może dokonać korekty kwot podatku naliczonego w fakturach 2005 r. i w jakiej wysokości kwoty podatku naliczonego w procesie dobudowy wind w GOZ w B. oraz jego Filii w R....

Interpretacja jest niezbędna w celu oświadczenia się w Wydziale Rozwoju Regionalnego Urzędu Wojewódzkiego.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 16 grudnia 1998 r. składającym deklaracje VAT-7. Inwestycja polegająca na dobudowie wind została rozpoczęta 23 listopada 2003 od wykonania kosztorysów, uzgodnienia projektów oraz sporządzenia studium wykonalności.

Inwestycja rzeczowa:

Faktury dokumentujące zakupy towarów i usług związane z dobudową wind wystawione na Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie odliczał podatku naliczonego w fakturach VAT dokumentujących zakupy związane z dobudową wind. Wnioskodawca wykorzystuje budynki z dobudowanymi windami do czynności mieszanych tj. opodatkowanych i zwolnionych.

Budynek GOZ jest wykorzystywany do czynności mieszanych w okresie od 3 października 2005 r. do nadal - opodatkowanych podatkiem VAT najem gabinetu stomatologicznego i ginekologicznego. Windy są ogólnodostępne dla wszystkich pacjentów i pracowników, również tych sporadycznie korzystających z pomieszczeń wykorzystywanych do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czyli wynajmujących. Windy zaliczane są do środków trwałych o wartości przekraczającej 15.000 zł i zwiększają wartość nieruchomości Wnioskodawcy.

Współczynnik proporcji odliczenia ustalony jako udział rocznego obrotu opodatkowanego w obrotach ogółem, czyli w sumie obrotów opodatkowanych i zwolnionych od podatku poniżej > 0,85 < 2.

Wnioskodawca zakwalifikował podatek VAT naliczony w fakturach zakupu do kosztów inwestycyjnych. Podatek VAT naliczony w fakturach zakupu był objęty dotacją ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej ze środków unijnych w związku z realizacją projektu dobudowy wind. Wartość budynków została powiększona. Amortyzacja naliczana od wartości budynków powiększonych o koszt dobudowy wind od 2006 r.

W uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, że windy zostały oddane do użytkowania 3 października 2005 r.

Współczynnik proporcji w latach 2003 do 2010 nie przekroczył 2%. Współczynnik proporcji w 2011 r. wyniósł 3,13% (od maja wprowadzono kasę fiskalną i rozliczanie podatku VAT należnego i odliczanie VAT naliczonego od szczepionek). Współczynnik proporcji w 2012 r. wyniósł 3,56%. Współczynnik proporcji w 2013 r. wyniósł 3,05%. Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania zakupów związanych z budową wind odrębnie do czynności opodatkowanych (najem) oraz odrębnie do czynności zwolnionych od podatku VAT (usługi opieki medycznej) i nie jest w stanie dokonać wyodrębnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 23 sierpnia 2013 r.):

Działalnością podstawową jest wykonywanie usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych, wykonywana przez zakład opieki zdrowotnej. Usługi te mieszczą się w grupie PKWiU 8621Z i są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy.

Czy Wnioskodawca ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot różnicy podatku w trybie art. 87 ustawy o VAT, w związku z realizacją projektu "XXX" w 2005 r.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przypadku dobudowy wind warunek uprawniający do odliczenia nie jest spełniony, gdyż windy i usługi projektowe nabywane w ramach realizacji projektu dobudowy wind nie są związane z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem powyżej 2%. Zatem Wnioskodawca nie miał możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego projektu "...". Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu na podstawie umowy o dofinansowanie dla projektu nr... pn..... w ramach ZPORR w 2005 r.

Interpretacja jest niezbędna w celu oświadczenia się w Wydziale Rozwoju Regionalnego Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4. Prawo do odliczenia podatku naliczonego może zostać realizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10, ust. 11 i ust. 13.

Na mocy art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Należy również wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego), co jednocześnie wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Obok tego mieć należy na uwadze to, że wykorzystanie towarów i usług do wykonywania określonych czynności (opodatkowanych i zwolnionych od podatku bądź niepodlegających opodatkowaniu w ogóle) może ulegać zmianom w czasie, a tym samym zmianom ulega również uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego.

Podkreślić należy, iż w przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych kosztów do czynności opodatkowanych lub zwolnionych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 - art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Jak stanowi art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

W okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. przepis art. 91 ust. 10 ustawy, obowiązywał w następującym brzmieniu: "w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Powyższe oznacza, iż w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8, nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i uznaje się że nie miał prawa do odliczenia podatku VAT. Jednak w sytuacji gdy proporcja przekracza 2% to podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia, ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

I tak, stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Według art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przepis § 2 tego artykułu stanowi, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Wskazane przepisy statuują ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Przy czym, stosownie do art. 3 pkt 5 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W art. 81b § 1 ww. ustawy wskazano, iż uprawnienie do skorygowania deklaracji:

Natomiast zgodnie z art. 81b § 2 cyt. ustawy, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

W rozpatrywanej sprawie należy również zwrócić uwagę na przepis art. 86 ust. 14 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku podatników obowiązanych do dokonywania korekt kwot podatku naliczonego, o których mowa w art. 91 ust. 1 i 2, część kwoty podatku naliczonego obniżającą kwotę podatku należnego oblicza się w oparciu o proporcję właściwą dla roku podatkowego, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego niezależnie od terminu obniżenia kwoty podatku.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (Gminny Ośrodek Zdrowia) dokonał dobudowy wind w roku 2005 w budynkach Ośrodka zdrowia. Windy zaliczane są do środków trwałych o wartości przekraczającej 15.000 zł i zwiększają wartość nieruchomości Wnioskodawcy. Inwestycja polegająca na dobudowie wind została rozpoczęta 23 listopada 2003 od wykonania kosztorysów, uzgodnienia projektów oraz sporządzenia studium wykonalności. Inwestycja rzeczowa, tj. roboty budowlane szybów dźwigowych została rozpoczęta 2 czerwca 2005 r. Windy zostały oddane do użytkowania 3 października 2005 r.

Faktury dokumentujące zakupy towarów i usług związane z dobudową wind wystawione były na Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie odliczał podatku naliczonego w fakturach VAT dokumentujących zakupy związane z dobudową wind. Wnioskodawca wykorzystuje budynki z dobudowanymi windami do czynności mieszanych tj. opodatkowanych i zwolnionych. Windy są ogólnodostępne dla wszystkich pacjentów i pracowników, również tych sporadycznie korzystających z pomieszczeń wykorzystywanych do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czyli wynajmujących.

Współczynnik proporcji:

* w latach 2003 do 2010 nie przekroczył 2%,

* w 2011 r. wyniósł 3,13%,

* w 2012 r. wyniósł 3,56%,

* w 2013 r. wyniósł 3,05%.

Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania zakupów związanych z budową wind odrębnie do czynności opodatkowanych (najem) oraz odrębnie do czynności zwolnionych od podatku VAT (usługi opieki medycznej) i nie jest w stanie dokonać wyodrębnienia.

Treść wniosku wskazuje, że Wnioskodawca dobudował windy do obiektów wykorzystywanych zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT jak i zwolnionych od podatku, przy czym nie jest w stanie dokonać przyporządkowania zakupów do poszczególnych rodzajów działalności to jest opodatkowanej i zwolnionej. Niewątpliwie zatem Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w części w jakiej zakupy towarów i usług dokonane w ramach dobudowy wind są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Odliczenia podatku VAT Wnioskodawca winien dokonać w oparciu o regulacje zawarte w art. 90 i 91 ustawy o VAT. Ponadto zauważyć należy, że przepisy ustawy o VAT nie wiążą prawa do odliczenia podatku ze źródłem pochodzenia środków finansowych przeznaczonych na zakup towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony. Dla zaistnienia prawa do odliczenia decydujące znaczenie ma bowiem związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi, a nie źródła finansowania zakupów.

W sytuacji nieruchomości będących przedmiotem wniosku, w celu ustalenia rozpoczęcia okresu korekty wieloletniej zastosowanie znajdzie przepis art. 91 ust. 7a w związku z ust. 2 zdanie drugie oraz ust. 3, zgodnie z którym korekty kwoty podatku odliczonego (w tym przypadku nieodliczonego) podatnik dokonuje w ciągu 10 kolejnych lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty. Zatem dla wind oddanych do użytkowania w 2005 r. okres korekty obejmuje lata 2005-2014. Należy również zwrócić, uwagę, że dokonując korekty po zakończeniu roku, o której mowa w art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, podatnik obowiązany jest do odliczenia podatku VAT według proporcji właściwej dla danego roku.

Jak wynika z treści wniosku, w latach 2003 do 2010 współczynnik proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 10 ustawy o VAT wynosił 2%. Zatem należy uznać, że w tym okresie tj. od oddania do wind użytkowania, do końca roku 2010, windy były wykorzystywane do czynności nieuprawniających do odliczenia podatku VAT. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego za lata, w których windy nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jednak od 2011 r. współczynnik proporcji przekracza 2%, co oznacza, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w części w jakiej windy są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W rozpatrywanym przypadku Wnioskodawcy przysługuje więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości obliczonej jako iloczyn współczynnika proporcji właściwej dla danego roku (tekst jedn.: za 2011 r. - 3,13%, a za 2012 - 3,56%) oraz 1/10 kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonane w związku z inwestycją polegającą na dobudowie wind. Podobnie prawo do odliczenia będzie przysługiwało za lata 2013 i 2014 jeżeli w latach tych współczynnik proporcji właściwej przekroczy 2%.

Korekty Wnioskodawca miał prawo dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, czyli jeżeli Wnioskodawca rozlicza się miesięcznie to za miesiąc styczeń 2012 r. oraz styczeń 2013 r. Skoro Wnioskodawca nie skorzystał z prawa do korekty nieodliczonego podatku VAT w ww. deklaracjach, ma prawo do złożenia deklaracji korygujących za te okresy rozliczeniowe z wykazaną kwotą korekty podatku naliczonego od nabycia (wytworzenia) środków trwałych.

Tym samym Wnioskodawca ma prawo do korekty nieodliczonego podatku VAT za lata 2011 i 2012 i będzie miał prawo realizowania "na bieżąco" tzw. korekty wieloletniej (o której mowa w art. 91 ust. 2-9 ustawy) za lata 2013 i 2014, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.