IBPP3/443-747/11/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 5 i 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Ke 3/11 uchylającym interpretację indywidualną z dnia 1 września 2010 r. nr IBPP3/443-641/10/IK dotyczącą podatku od towarów i usług, w zakresie wystawiania faktur VAT na zaliczkę na utrzymanie części wspólnej i fundusz remontowy oraz faktury VAT za media, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Z. W. M. przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2009 r. (data wpływu 23 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2009 r. (data wpływu 19 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

* w części dotyczącej wystawiania faktur przez Wspólnotę z tytułu wpłat na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem części wspólnej - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej wystawiania faktur przez Wspólnotę z tytułu wpłat na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem lokalu - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 maja 2009 r. (data wpływu 19 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wystawiania faktur VAT przez Wspólnotę z tytułu wpłat na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem części wspólnej i z utrzymaniem lokalu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa posiada lokale mieszkalne i użytkowe. Zarządca wystawia faktury VAT na zaliczkę na utrzymanie części wspólnej i fundusz remontowy z 22% VAT oraz faktury za media (co, woda, śmieci, energia elektryczna) w zależności od stawki VAT, dla właścicieli lokali użytkowych. Wystawia również faktury korygujące VAT po rozliczeniu wyników na mediach. Właściciele lokali mieszkalnych otrzymują zawiadomienie o wysokości opłat za mieszkanie. Zarządca sporządza deklaracje i odprowadza podatek VAT działając w imieniu Wspólnoty Mieszkaniowej. Urząd Skarbowy ustalił strukturę sprzedaży w związku z tym, że Wspólnota posiada lokale mieszkalne i użytkowe. Wspólnota Mieszkaniowa została zgłoszona jako płatnik VAT od 1 września 2007 r. Wspólnota posiada Numer Identyfikacji Podatkowej dla celów podatku od towarów i usług nadany decyzją Urzędu Skarbowego w Kielcach i składa deklaracje VAT. Użytkownicy lokali zostali obciążeni opłatami za utrzymanie części wspólnej odnoszonej do 1m2 powierzchni użytkowej oraz za dostarczane media.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy obciążeniach właścicieli lokali użytkowych prowadzących działalność gospodarczą i posiadających NIP Wspólnota obowiązana jest wystawiać faktury VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uzyskał informację telefoniczną z Krajowej Informacji Podatkowej, że Wspólnota Mieszkaniowa ma prawo wystawić właścicielom lokali użytkowych faktury VAT na zaliczkę i fundusz remontowy ze stawką 22% oraz za media z odpowiednią stawką VAT i rozliczyć je w deklaracji razem z fakturami kosztowymi wystawianymi na Wspólnotę.

Dzwoniąc do Izby Skarbowej w Kielcach z zapytaniem o sposób rozliczenia wyniku na mediach Wnioskodawca uzyskał informację, że Wspólnota Mieszkaniowa nie ma prawa wystawić faktur VAT na zaliczkę na utrzymanie części wspólnej i fundusz remontowy, gdyż nie występuje tutaj sprzedaż a jedynie partycypacja w kosztach.

Z. W. M. zarządca Wspólnoty Mieszkaniowej otrzymuje faktury VAT za media komunalne dotyczące danej Wspólnoty Mieszkaniowej odliczając z nich podatek naliczony zgodnie ze strukturą określoną dla każdego roku podatkowego przez Urząd Skarbowy, następnie wystawia faktury VAT do sprzedaży za media komunalne właścicielom lokali użytkowych naliczając podatek należny wg obowiązujących stawek VAT (refakturowanie kosztów - bez własnej marży), natomiast właścicielom lokali mieszkalnych dolicza do czynszu. Pobiera również zaliczki od właścicieli lokali użytkowych na fundusz remontowy dokumentując ten fakt fakturą VAT z 22% stawką podatku VAT. Czy w związku z wyżej przedstawionym stanem faktycznym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Według stanowiska Zarządcy Wspólnoty Wnioskodawca jako podatnik VAT winien wystawiać faktury VAT dla podmiotów gospodarczych będących właścicielami lokali użytkowych wchodzących w skład Wspólnoty.

W dniu 1 września 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Z. W. M. interpretację przepisów prawa podatkowego znak: IBPP3/443-641/10/IK uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 17 września 2010 r. (data wpływu 27 września 2010 r.) złożonym na podstawie art. 52 § 3 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Z. W. M. wezwał tut. organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 1 września 2010 r. znak: IBPP3/443-641/10/IK.

W odpowiedzi na wezwanie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach pismem z dnia 19 października 2010 r. znak: IBPP3/443W-49/10/IK podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia 1 września 2010 r. znak: IBPP3/443-641/10/IK.

Z. W. M. reprezentowany przez radcę prawnego Panią U. M. na pisemną interpretację indywidualną z dnia 1 września 2010 r. znak: IBPP3/443-641/10/IK złożyła skargę z dnia 22 listopada 2010 r. (data wpływu 26 listopada 2010 r.) w części dotyczącej wystawiania faktur VAT za media wnosząc o jej uchylenie oraz o zasądzenie kosztów postępowania na rzecz strony skarżącej według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 27 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Ke 3/11 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 1 września 2010 r. nr IBPP3/443-641/10/IK i stwierdził, że zaskarżona interpretacja indywidualna nie podlega wykonaniu w całości.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sądu Administracyjny w Kielcach wskazał, że sprawa była już przedmiotem rozpoznania przez Sąd Wojewódzki w Kielcach, który wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. akt I SA/Ke 215/10, uchylił indywidualną interpretację IBPP3/443-229/09/ABi z dnia 2 czerwca 2009 r. z uwagi na niezajęcie stanowiska co do kosztów związanych z utrzymaniem poszczególnych wyodrębnionych lokali, przede wszystkim odnośnie wskazanych we wniosku opłat za media, jednocześnie przyjmując merytoryczną poprawność interpretacji odnośnie zaliczek na utrzymanie części wspólnych nieruchomości.

WSA w Kielcach uchylając indywidualną interpretację wskazał na konieczność dokonania przez organ całościowej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Minister Finansów wykonał wytyczne zawarte w wyroku Sądu zajmując stanowisko zarówno co do zaliczek na utrzymanie części wspólnych nieruchomości jak i co do kwot ponoszonych przez członków Wspólnoty na poczet dostawy mediów do poszczególnych lokali. Zważywszy na zarzut skargi przedmiotem kontroli Sądu jest indywidualna interpretacja w zakresie w jakim uznaje za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy dotyczące wystawiania faktur VAT za dostawę mediów do poszczególnych lokali. Zdaniem Sądu stanowisko organu odnośnie fakturowania opat za media jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do wydatków, ponoszonych przez właściciela - związanych z utrzymaniem jego lokalu - mamy do czynienia z sytuacją, w jakiej Wspólnota Mieszkaniowa, od której jako od podatnika VAT dokonującego zakupu towarów i usług od podmiotu zewnętrznego, każdy jej członek jako konsument, nabywa towar i usługę.

Zatem zakup przez Wspólnotę usług odprowadzania nieczystości, wywozu śmieci czy dostarczaniu wody i służących zaspokajaniu indywidualnych potrzeb każdego z członków Wspólnoty powinien być refakturowany na członków Wspólnoty ze wszystkimi konsekwencjami wynikającymi z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze ww. wyrok oraz stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się:

* za nieprawidłowe w części dotyczącej wystawiania faktur przez Wspólnotę z tytułu wpłat na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem części wspólnej,

* za prawidłowe w części dotyczącej wystawiania faktur przez Wspólnotę z tytułu wpłat na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem lokalu.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o podatku VAT przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 15 ust. 1 i 2 cyt. ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Przepis ten nie daje wspólnocie mieszkaniowej przymiotu osoby prawnej, lecz przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Jednostka, która powstała w oparciu o powyższy przepis art. 6 ustawy o własności lokali, posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy. Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej wspólnota odpowiada bez ograniczenia, a każdy właściciel lokalu w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości.

Wspólnota mieszkaniowa działa w imieniu własnym i na własny rachunek, jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomościa wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali mieszkalnych mających udziały w nieruchomości wspólnej. Wspólnota mieszkaniowa bowiem zaliczana jest kategorii tzw. "osób ustawowych", do której znajdują odpowiednie zastosowanie przepisy o osobach prawnych.

Artykuł 13 ust. 1 ustawy o własności lokali, wskazuje na dwa rodzaje obowiązków członków wspólnoty mieszkaniowej, związane z nieruchomością wspólną oraz związane z odrębną własnością lokalu. Przy czym w zakresie obciążeń finansowych właściciela lokalu będącego członkiem wspólnoty wyróżnia się dwie kategorie wydatków, tj. koszty zarządu związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej oraz wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu. Składniki pierwszej kategorii wydatków zostały przykładowo wymienione w art. 14 ustawy o własności lokali jako zasadnicze koszty obciążające właścicieli lokali w ramach wspólnoty.

Są to przede wszystkim:

To wyłącznie na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną właściciele, zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, których wysokość ustalana jest w drodze uchwały wspólnoty (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Zatem w przypadku finansowania wydatków (usług), których konsumentem jest sama wspólnota mieszkaniowa, jako jednostka organizacyjna właścicieli lokali w zakresie nieruchomości wspólnej, na którą składają się grunty oraz części budynku, urządzenia, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli lokali nie ma żadnych podstaw do refakturowania kosztów z nimi związanych na właścicieli lokali dysponującymi stosownymi udziałami we współwłasności nieruchomości wspólnej. Zaliczki, o których mowa wyżej uiszczane są tylko pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną. Stanowią one wewnętrzne rozliczenia między Wspólnotą a jej Członkami i nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług. W takim bowiem zakresie wspólnota mieszkaniowa nie świadczy żadnych usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali, gdyż działa w imieniu własnym, na rzecz swoją, będąc jednostką organizacyjną, odrębną od właścicieli wyodrębnionych lokali.

Z kolei środki uiszczane z tytułu wpłat dokonywanych przez właścicieli poszczególnych lokali na utrzymanie tych lokali nie są zaliczkami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali.

Wydatki ponoszone przez właściciela - związane z utrzymaniem jego lokalu - najczęściej dotyczą tzw. mediów (np. energia cieplna, woda). Wspólnoty, w zakresie dostawy mediów do poszczególnych lokali występuje w odmiennej roli, niż w przypadku zaliczek. Praktycznie jest jedynie pośrednikiem między dostawcami a odbiorcami - właścicielami lokali. Środki uiszczone z tytułu wpłat dokonanych przez właścicieli poszczególnych lokali na utrzymanie tych lokali (zapłata za media) nie są zaliczkami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali. W tym znaczeniu wydatki ponoszone przez właścicieli lokali na zakup mediów do ich lokali nie są partycypacją w kosztach wspólnoty lokali. Powstające bowiem tą drogą stosunki nie mają charakteru rozliczeń miedzy wspólnotą a jej członkami.

Ustawowy obowiązek ponoszenia kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie rozciąga się na lokale, a w konsekwencji nie można przyjmować, że m.in. w przypadku zakupu mediów wspólnota w całości kupuje je dla siebie i sama ze sobą rozlicza. Z tego powodu, ze względów technicznych niemożliwe jest kupowanie mediów do poszczególnych lokali oddzielnie, wspólnota dokonuje tego zakupu "całościowo" i z tego tytułu od właścicieli - niezależnie od zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, z których ponoszone są opłaty za dostawę mediów w części dotyczącej nieruchomości wspólnej - pobierane są stosowne należności. Wspólnota w tym zakresie działa jako pośrednik, nie kupuje tych mediów dla siebie, lecz działa w istocie w imieniu właścicieli; nawet jeżeli zawiera umowę we własnym imieniu, to w odpowiedniej części jest ona zawarta na rzecz właścicieli. Wspólnota tylko pośredniczy w zakupie mediów i rozliczając ten zakup na poszczególne lokale w rzeczywistości dokonuje odsprzedaży. W takiej sytuacji środki uiszczane przez właścicieli poszczególnych lokali na ich utrzymanie stanowią w istocie zapłatę za odsprzedawane im przez wspólnotę towary i usługi.

W konsekwencji w odniesieniu do rozliczania wydatków związanych z utrzymaniem poszczególnych lokali ponoszonych m.in. z tytułu zakupu przez wspólnotę towarów i usług do tych lokali, zastosowanie znajdą przepisy o podatku od towarów i usług.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, iż wspólnota dokonując odsprzedaży właścicielom lokali, zakupionych uprzednio w tym celu, towarów i usług związanych wyłącznie z utrzymaniem poszczególnych lokali, działa jako podatnik podatku od towarów i usług i w sytuacji nieskorzystania przez nią ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywane przez nią czynności w ww. zakresie winny być dokumentowane fakturami wystawionymi zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 106 ww. ustawy oraz przepisach do niej wykonawczych.

Zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

W związku z powyższym w przypadku lokali wyodrębnionych Wspólnota działa we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej (właściciela lokalu). Natomiast w zakresie części wspólnych Wspólnota działa w imieniu własnym, na rzecz swoją jako Wspólnoty.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W ww. załączniku nr 3 do ustawy wymieniono w:

* poz. 138 usługi w zakresie rozprowadzenia wody (PKWiU 41.00.2),

* poz. 153 usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwienia odpadów, usługi sanitarne i pokrewne (PKWiU 90.0).

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury (art. 106 ust. 4).

W związku z powyższym, iż uiszczane przez członków wspólnoty należności tytułem pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie są objęte przepisami ustawy o podatku od towarów i usług to brak jest podstaw do fakturowania wewnętrznych rozliczeń miedzy wspólnotą a jej członkami, w związku z ponoszonymi kosztami zarządu nieruchomością wspólną.

Natomiast w sytuacji, gdy wspólnota dokonuje odsprzedaży właścicielom lokali, zakupionych uprzednio w tym celu mediów (co, woda, śmieci, energia elektryczna) związanych wyłącznie z utrzymaniem poszczególnych lokali wówczas działa jako podatnik podatku od towarów i usług. Zatem dokonywane przez Wspólnotę czynności w ww. zakresie winny być dokumentowane fakturami wystawionymi zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 106 ustawy o VAT oraz przepisach do niej wykonawczych z zastosowaniem właściwej stawki tj. w wysokości 7% właściwej dla usług dostarczania wody, odprowadzania ścieków oraz wywozu śmieci na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz z zastosowaniem stawki w wysokości 22% dla pozostałych dostaw towarów i świadczenia usług nie objętych obniżoną - preferencyjną stawką podatku VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy:

* za nieprawidłowe w części dotyczącej wystawiania faktur przez Wspólnotę z tytułu wpłat na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem części wspólnej,

* za prawidłowe w części dotyczącej wystawiania faktur przez Wspólnotę z tytułu wpłat na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem lokalu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.