IBPP3/443-74/08/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-74/08/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani W, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2008 r. (data wpływu 4 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 kwietnia 2008 r. (data wpływu 21 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na budowę nowych mieszkań przeznaczonych na sprzedaż - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na budowę nowych mieszkań przeznaczonych na sprzedaż.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 14 października 2005 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem dokonał zakupu nieruchomości tj. budynku mieszkalnego położonego w K., na podstawie aktu notarialnego nr 5366/2005. Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa, zakup nieruchomości dokonany został z wspólnego majątku dorobkowego. Małżonek prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowany jest na zasadach ogólnych podatkiem liniowym 19%, jest także podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest rolnikiem i prowadzi małej wielkości gospodarstwo rolne. W zakupionym budynku zamieszkują obecnie lokatorzy, od których administrator nieruchomości pobiera czynsz i przekazuje go Wnioskodawcy. Przychody z najmu rozliczane są na zasadach ogólnych w podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadząc księgę przychodów i rozchodów, dokładnie ewidencjonując wszystkie przychody i koszty. Najem dotyczy wyłącznie lokali mieszkalnych na cele mieszkalne. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie posiada wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Do Urzędu Skarbowego Wnioskodawca zgłosił pisemnie, że przychody z najmu będzie rozliczał u siebie na zasadach ogólnych prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W 2007 r. Wnioskodawca wraz z mężem uzyskał pozwolenie na budowę i rozbudowę istniejącej nieruchomości. Ponieważ nakłady na budowę nowych sześciu lokali mieszkalnych będą sięgać kwoty 1.000.000 PLN Wnioskodawca zarejestrował się jak podatnik podatku VAT i rozlicza nakłady inwestycyjne poniesione na budowę nowych lokali tak by móc kumulować podatek VAT naliczony wynikający z faktur kosztowych, by w chwili sprzedaży nowych lokali mieszkalnych, dokonać rozliczenia podatku naliczonego i należnego oraz skorzystać, jeżeli tak będzie wynikać z rozliczenia, ze zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Wnioskodawca w posiadanym budynku będzie remontować istniejące lokale, zamieszkałe przez lokatorów. Ponieważ przychody z najmu są zwolnione z podatku VAT, Wnioskodawca nie odliczał podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur kosztowych dotyczących remontu, tylko faktury w kwocie brutto zostały zaliczone w ciężar podatku dochodowego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawca jest w stanie i rozdziela dokładnie koszty remontu lokali istniejących zamieszkałych przez lokatorów, które to nakłady związane są przychodem zwolnionym z VAT, gdzie nie można skorzystać z odliczenia z podatku VAT oraz faktury VAT związane z inwestycją (nadbudowy nowych lokali mieszkalnych), które kiedyś będą sprzedane. Sprzedaż ta będzie opodatkowana podatkiem VAT dlatego też faktury kosztowe rozliczane są jako te, które służą sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mogąc przyporządkować koszty do remontu lokali istniejących, oraz koszty do nowej inwestycji nadbudowy nowych mieszkań, Wnioskodawca może zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT skorzystać z odliczenia podatku VAT naliczonego dotyczącego kosztów budowy nowych mieszkań w chwili ich opodatkowanej sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (po zarejestrowaniu się jako podatnik VAT czynny) wydziela poniesione koszty na remont lokali mieszkalnych istniejących nie odliczając podatku VAT naliczonego ponieważ nakłady związane są z dochodami zwolnionymi z podatku VAT. Podatek VAT naliczony zawarty w kosztach dotyczących nowo budowanych mieszkań kumulowany jest na deklaracjach VAT 7 i rozliczony zostanie w chwili sprzedaży mieszkań, która to sprzedaż będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.Stosownie do art. 41 ust. 12 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się w myśl ust. 12 lit. a) cyt. przepisu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b) ww. ustawy nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c) ustawy.

Ponadto zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1.

robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych (w_ budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 12 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.W myśl art. 2 pkt 14 cyt. ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dostawa lokali mieszkalnych przed ich pierwszym zasiedleniem jest czynnością opodatkowaną 7% stawką podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1, 2 i 3 ww. ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje:

1.

w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18;

2.

w przypadku, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy odpowiednio od importu usług lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca;

3.

w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, jeżeli faktura zwiera informację, jakiego okresu dotyczy - w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ww. ustawy jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.Stosownie do art. 86 ust. 19 ww. ustawy, jeżeli okresie, o którym mowa w ust. 10, 11, 12, 16 lub 18 podatnik nie wykonał czynności opodatkowanych, kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, stosownie do wymogu art. 90 ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z ust. 2 ww. przepisu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Reasumując, w związku z budową nowych lokali mieszkalnych przeznaczonych na sprzedaż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy nadmienić, że ustawodawca w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nałożył pewne obostrzenia w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego i tak w myśl tego przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl