IBPP3/443-737/09/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) uzupełnionymi pismami z dnia 23 września 2009 r. (data wpływu 29 września 2009 r.), z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu) oraz z dnia 9 października 2009 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku przy sprzedaży działek niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku przy sprzedaży działek niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 września 2009 r. (data wpływu 29 września 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 września 2009 r. znak IBPP3/443-549/09/AB, oraz pismami z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu) oraz z dnia 9 października 2009 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na mocy decyzji Wojewody z dnia 7 sierpnia 2002 r. nieruchomość zabudowana - działka nr 6/54 została przekazana na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jako nowy właściciel zawarł w dniu 1 października 2002 r. nieodpłatną umowę użytkowania (umowa użyczenia) z Zakładem L, przedmiotem której był budynek posadowiony na ww. nieruchomości. 22 lipca 2008 r. zarząd podjął decyzję o podziale ww. nieruchomości zabudowanej w taki sposób, że miały powstać po podziale trzy działki:

* działka zabudowana budynkiem użytkowanym przez X 6/85,

* działka niezabudowana nr 6/84,

* działka niezabudowana nr 6/86.

Działka zabudowana użytkowana przez X od 2002 r. będzie przedmiotem sprzedaży w trybie przetargu. Użytkownik na przestrzeni ostatnich 5 lat nie dokonywał prac, które w sposób trwały podniosły wartość budynku (wybudowany w latach 70-tych), dokonano jedynie bieżących napraw i konserwacji. Od chwili nabycia przez Wnioskodawcę na mocy decyzji dnia 7 sierpnia 2002 r. nieruchomości zabudowanej budynkiem użytkowym, Wnioskodawca dokonywał jedynie napraw oraz bieżącej konserwacji przedmiotowego budynku. Wydatki związane z ww. pracami nie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku i nie można ich potraktować jako wydatków na ulepszenie budynku.

Wyodrębnione geodezyjnie działki niezabudowane również przeznaczono do sprzedaży w przywołanym trybie. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta tereny obejmujące ww. nieruchomości mają przeznaczenie podstawowe - działalność usługowa oraz przeznaczenie dopuszczalne - działalność produkcyjno - składowa, parkingi, garaże oraz zabudowa mieszkaniowa.

Wnioskodawca pismem z dnia 9 października 2009 r. (data wpływu) uzupełnił wniosek w ten sposób, że wskazał iż nieruchomość zabudowana użytkowana była nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości - działek niezabudowanych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie nieruchomości niezabudowanej będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, grunty niezabudowane podlegają przy sprzedaży opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 pkt 9 przywołanego wyżej art. 43 ustawodawca zwolnił od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudo-wanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. O rodzaju gruntu rozstrzyga bowiem odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu.

Wnioskodawca wskazał, iż niezabudowane działki nr 6/84 i nr 6/86 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta są działkami o przeznaczeniu podstawowym - działalność usługowa oraz o przeznaczeniu dopuszczalnym - działalność produkcyjno - składowa, parkingi, garaże oraz zabudowa mieszkaniowa.

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan faktyczny i stan prawny, sprzedaż działki nr 6/84 i nr 6/86, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu według stawki 22%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.