IBPP3/443-730/09/AB - Określenie miejsca świadczenia usług elektronicznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2009 (data wpływu) oraz pismem z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług - jest prawidłowe.

W dniu 28 września 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 3 grudnia 2009 r. (data wpływu), oraz z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z siedzibą w Polsce planuje uruchomienie portalu - serwisu internetowego. Portal oferować będzie dostęp do danych, ich przetwarzanie, materiały informacyjne, możliwość przechowywania plików, publikacji informacji. Dostęp do części portalu oferującej powyższe usługi byłby płatny na zasadzie subskrypcji. Spółka zakwalifikowała powyższą działalność jako usługi przetwarzania danych, dostarczania informacji o której mowa w art. 27 ust. 4 pkt 3a. Klientów portalu można podzielić na następujące grupy:

Wnioskodawca dodał iż przedmiotowe usługi zakwalifikowane są do grupy PKWiU 72.30 tj. usługi w zakresie przetwarzania danych, oraz do grupy PKWiU 72.40 tj. usługi bazy danych.

Przedmiotowe usługi świadczone będą w sposób zautomatyzowany i będą wymagały niewielkiego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej byłoby niemożliwe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kto jest podatnikiem i na kim ciąży obowiązek naliczenia i zapłaty podatku VAT przy świadczeniu usług przetwarzania danych, dostarczania informacji na rzecz klientów z grupy wyszczególnionych w pkt: a, b, c, d oraz jaką stawkę podatku należy zastosować przy świadczeniu usług dla grup określonych w pkt: a, b, c, d.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku świadczenia usług na rzecz:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przepisu powyższego wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy o VAT).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca wprowadził szereg wyjątków, określających inne, niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce świadczenia usług, z uwagi na ich charakter.

W myśl regulacji art. 27 ust. 3 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Przepis ten stosownie do art. 27 ust. 4 pkt 9 ustawy o VAT ma zastosowanie do usług elektronicznych.

Zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy ilekroć mowa w ustawie o usługach elektronicznych - rozumie się przez to usługi, o których mowa w art. 11 rozporządzenia nr 1777/2005, z uwzględnieniem art. 12 tego rozporządzenia.

W myśl art. 11 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. (Dz. Urz. UE L 288, s. 1), zwanego dalej rozporządzeniem, do usług świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w art. 9 ust. 2 lit. e) tiret dwunaste i załączniku L dyrektywy 77/388/EWG, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie jest zautomatyzowane i które wymagają niewielkiego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Przepis ten w ust. 2 wskazuje usługi, w szczególności jeśli świadczone są przez Internet lub sieć elektroniczną, wchodzące w zakres ust. 1:

Katalog usług elektronicznych wskazany w powołanych regulacjach ma charakter przykładowy. Istotne jest wystąpienie kumulatywnie następujących cech świadczonych usług:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje uruchomienie portalu - serwisu internetowego, który to portal oferować będzie dostęp do danych, ich przetwarzanie, materiały informacyjne, możliwość przechowywania plików, publikacja informacji.

Przedmiotowe usługi świadczone będą w sposób zautomatyzowany i będą wymagały niewielkiego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej byłoby niemożliwe.

Zatem przedmiotowe usługi zaliczyć należy do usług elektronicznych.

W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt że świadczone przez Wnioskodawcę usługi spełniają przesłankę zaliczenia ich do usług elektronicznych, miejsce ich świadczenia określają zarówno przepisy art. 27 ust. 1 jak i przepisy art. 27 ust. 3 ww. ustawy w zależności od statusu odbiorcy.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zawarte są w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Stosownie do § 25 ust. 1 wskazanego rozporządzenia, przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Faktury, o których mowa w ust. 1, zgodnie z ust. 2 tego paragrafu, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Natomiast w odniesieniu do usług elektronicznych dla których miejscem opodatkowania będzie terytorium kraju zastosowanie będą miały przepisy § 5 cyt. wyżej rozporządzenia oraz przepisy art. 106 ust. 4 ww. ustawy.

W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Natomiast stosowanie do art. 106 ust. 4 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie maja obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego przedmiotowe usługi elektroniczne będą świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, oraz na rzecz osób fizycznych oraz innych podmiotów niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę.

Tak więc w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym oraz z ww. przepisami w przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług elektronicznych na rzecz:

- miejscem świadczenia tych usług będzie Polska na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o VAT i będą one podlegały opodatkowaniu 22 % stawką podatku, a podatnikiem będzie świadczący usługi czyli Wnioskodawca.

Natomiast w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawcę usług elektronicznych na rzecz:

- usługi te na podstawie art. 27 ust. 3 pkt 1 i 2 w związku z art. 27 ust. 4 pkt 9 ustawy, podlegają opodatkowaniu w kraju gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. W związku z powyższym przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Świadczenie tych usług jest dokumentowane fakturą VAT bez wskazywania stawki i kwoty podatku.

Ponadto zauważa się, że kwestie dotyczące sposobu rozliczania podatku oraz podmiotu zobowiązanego do jego rozliczenia regulują przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.