IBPP3/443-723/08/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko S.A. przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2008 r. (data wpływu 15 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wniesienia do spółki handlowej aportu w postaci oddziału sporządzającego sprawozdanie finansowe oraz obowiązku dokonania korekty przez wnoszącego aport - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2008 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wniesienia do spółki handlowej aportu w postaci oddziału sporządzającego sprawozdanie finansowe oraz obowiązku dokonania korekty przez wnoszącego aport.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

S.A., zwana dalej "Podatnikiem", zamierza wnieść zorganizowaną część swojego przedsiębiorstwa - oddział o nazwie XXX w S., zwany dalej "Oddziałem", w postaci aportu do nowo utworzonej spółki handlowej w zamian za jej udziały.

Oddział ten składa się z zespołu składników materialnych:

* budynki, budowle wraz z nieruchomościami gruntowymi (m.in. magazyny z infrastrukturą techniczną, płyta kontenerowa wraz z infrastrukturą techniczną, tory kolejowe, drogi i place, stacje paliw płynnych, wiaty, budynki zaplecza technicznego),

* infrastruktura techniczna (sieć: wodociągowa, kanalizacyjno - deszczowa, energetyczna, teletechniczna, gazowa),

* inne środki trwałe niezbędne do wykonywania działalności spółki (agregat prądotwórczy, kotłownie, frezerki, przecinarki, prasa hydrauliczna, komputery, serwer, pompy obiegowe, obrabiarki transformatory, wciągniki, wagi, samochody, lokomotywy spalinowe, wózki widłowe, wyposażenie meblowe oraz inne urządzenia, maszyny i środki transportowe),

które stanowić będą przedmiot aportu.

Zespół tych składników jest funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony.

Składniki majątkowe Oddziału przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych (świadczenie usług kompleksowego przeładunku towarów masowych i w kontenerach - zarówno z toru szerokiego na normalny oraz z samochodu na samochód, usług składowania, przyjęcia i nadawania towarów do przewozu, ważenia oraz usługi agencji celnej). Zespół tych składników majątkowych mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Ponadto nowa spółka wstąpi w prawa i obowiązki z umów zawartych przez Oddział z kontrahentami, dostawcami mediów, podwykonawcami, a związanymi z prowadzoną działalnością.

Nowa spółka przejmie także pracowników związanych z Oddziałem. Księgi rachunkowe Oddziału są wyodrębnione, prowadzone w siedzibie jednostki; dla Oddziału sporządzany jest bilans z prowadzonej działalności. Rozliczenia podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych są prowadzone łącznie z Podatnikiem.

Oddział posiada własny rachunek bankowy, strukturę organizacyjną (kierownictwo, wydziały - określone w uchwale zarządu Podatnika).

Obecnie w Oddziale prowadzone są inwestycje w ramach I i II etapu rozbudowy terminala przeładunkowego, które po rozliczeniu do końca listopada 2008 r. będą stanowić rzeczowe aktywa trwałe i zostaną wraz z istniejącymi środkami trwałymi przekazane nowej spółce w formie aportu. Projekty inwestycyjne w ramach I i II etapu są finansowane ze środków własnych, długoterminowych kredytów inwestycyjnych, środków pomocy publicznej: rezerwy budżetowej Państwa oraz funduszu unijnego - Sektorowy Program Operacyjny Transport 2004 - 2006.

Beneficjentem wszelkich zobowiązań kredytowych i dotacji ma zostać nowa spółka, co zostanie również uwzględnione w wartości obejmowanych udziałów w zamian za wkład niepieniężny. Równocześnie Podatnik otrzymał z departamentu Funduszy Strukturalnych Ministerstwa Infrastruktury potwierdzenie z dnia 1 października 2008 r., że zmiana beneficjenta dotacji nie wpłynie na charakter i warunki wykonania projektu, nowa spółka stanie się podmiotem praw i obowiązków wynikających z umów o dofinansowanie projektów realizowanych przez Podatnika i w tym przypadku otrzymane dotacje nie będą podlegały zwrotowi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jak należy zakwalifikować przedmiot aportu w postaci Oddziału wnoszonego do nowej spółki w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Czy Podatnik zobowiązany jest do dokonania korekty podatku naliczonego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w przypadku wniesienia aportu do nowej spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Celem zdefiniowania pojęcia zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans niezbędne jest odwołanie się do ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Stosownie do postanowień art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, oddziałem jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza jego siedzibą lub głównym miejscem wykonywania działalności. Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości przewiduje możliwość samodzielnego sporządzania sprawozdań finansowych przez oddziały (zakłady). Wydaje się, iż zasadne jest przyjęcie tezy, że zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. jest pojęciem tożsamym z oddziałem (zakładem) samodzielnie sporządzającym sprawozdanie finansowe na gruncie ustawy o rachunkowości. Oznacza to, że przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie mają zastosowania do zbycia takiej części przedsiębiorstwa (zakładu), która jest odpowiednio wyodrębniona organizacyjnie od reszty przedsiębiorstwa (lub znajduje się poza głównym miejscem prowadzenia działalności) oraz prowadzi odrębną księgowość, na podstawie której samodzielnie sporządza sprawozdania finansowe.

Mając na uwadze powyżej wskazane argumenty oraz fakt, iż Oddział prowadzi własne księgi rachunkowe oraz sporządza odrębne sprawozdanie finansowe (bilans) w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. czynność wniesienia Oddziału w formie aportu do nowej spółki nie będzie objęta zakresem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przekazanie w formie aportu oddziału samodzielnie sporządzającego bilans nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik w trakcie użytkowania i budowania środków trwałych ponosił nakłady inwestycyjne. W związku z faktem, iż środki te były wykorzystywane do działalności opodatkowanej, Podatnik korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów inwestycyjnych. Należy zaznaczyć, iż do środków trwałych zakupionych po dniu 30 kwietnia 2004 r., obowiązują szczególne zasady korekty podatku naliczonego, określone w art. 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o których mowa w art. 6 pkt 1 tej ustawy, korekta określona w art. 91 ust. 1-8 tej ustawy jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału). Wyłączenie z opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa oraz zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans powoduje, że nabywca jest traktowany jak następca prawny podatnika dokonującego zbycia. Zatem przy zbyciu Oddziału obowiązek dokonywania rocznych korekt przechodzi na jego nabywcę - nową spółkę. Przekazanie Oddziału do nowej spółki nie jest objęte zakresem ustawy z dnia 11 marca 2004 r., tj. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług oraz nie wiąże się dla np. wnoszącego aport z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z nakładami inwestycyjnymi i nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład aportu.

Nabywca, na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., będzie miał jednak obowiązek dokonania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, do których zobowiązany byłby również zbywca Oddziału. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku zbycia zakładu (oddziału) korekta podatku naliczonego określana na zakończenie roku jest dokonywana przez nabywcę tego zakładu (oddziału). Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zobowiązują bowiem do takiej korekty, gdy podatnik rozliczał podatek naliczony związany z zakupami, które we wnoszonym aportem oddziale służyły zarówno sprzedaży opodatkowanej, jak i czynnościom, od których odliczenie VAT nie przysługiwało. W takim przypadku po zakończeniu roku podatkowego nabywca Oddziału obowiązany będzie dokonać korekty kwoty tego podatku naliczonego z uwzględnieniem proporcji obliczonej dla zakończonego roku podatkowego.

Reasumując, w przypadku transakcji wniesienia Oddziału w formie aportu do nowej spółki nie wystąpi z tego tytułu należny podatek VAT, ponieważ czynność ta jest traktowana jako niepodlegająca opodatkowaniu. Nie wystąpi również obowiązek dokonania korekty podatku odliczonego od zakupów składników majątkowych i inwestycyjnych u zbywcy (Podatnika) oraz u nabywcy Oddziału (nowej spółki) w związku z dokonaniem czynności niepodlegającej opodatkowaniu.

Zbycie Oddziału nie będzie powodowało konieczności uiszczenia podatku od towarów i usług z tego tytułu, a jednocześnie nie spowoduje również obowiązku dokonania korekty podatku odliczonego w związku z wykonaniem czynności niepodlegającej opodatkowaniu. Przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie stosuje się bowiem do transakcji zbycia oddziału samodzielnie sporządzającego bilans.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT). Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług, nie definiuje pojęć "przedsiębiorstwo" oraz "zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans". W celu ich określenia można odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.).

Podkreślić należy, iż ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu np. Kodeksu cywilnego) lub oddziału (w rozumieniu np. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) samodzielnie sporządzającego bilans.

Zgodnie z art. 55 ¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55 ² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo - obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, iż przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Ustawodawca wyłączył z opodatkowania - obok zbycia całego przedsiębiorstwa - jedynie transakcję mającą za przedmiot jego część, będącą zakładem (oddziałem) samodzielnie sporządzającym bilans. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje również pojęcia "zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans".

W celu zdefiniowania tego pojęcia można odwołać się do definicji zawartej w art. 5 pkt 4 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w rozumieniu której "oddziałem" jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Oddział lub zakład nigdy nie jest zatem bytem samodzielnym - zawsze stanowi element większej całości.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) - art. 11 ust. 2 i następne, jednostki posiadające oddziały (zakłady) mogą prowadzić księgi rachunkowe oddziałów (zakładów) w siedzibie jednostki albo oddziałów (zakładów).

W myśl art. 51 ust. 1 ww. ustawy jednostka, w skład której wchodzą jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, sporządza łączne sprawozdanie finansowe, będące sumą sprawozdania finansowego jednostki i wszystkich jej oddziałów (zakładów), wyłączając odpowiednio:

Zgodnie z art. 45 ust. 2 powołanej ustawy sprawozdanie finansowe składa się z:

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż bilans, o którym mowa w art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług jest bilansem sporządzanym zgodnie z przepisami ww. ustawy o rachunkowości i wchodzącym w skład sprawozdania finansowego sporządzanego przez osobę prawną.

W przypadku zbycia części majątku przedsiębiorstwa wyłączenie z VAT będzie miało miejsce tylko wówczas, kiedy spełnione będą łącznie następujące warunki:

* całe przedsiębiorstwo podlega przepisom ustawy o rachunkowości,

* przedmiotem zbycia jest jego zakład (oddział) inny niż zakład główny oraz

* zakład (oddział) ten samodzielnie sporządza bilans.

Zbycie zakładu (oddziału) nie podlega ustawie o VAT, jeśli samodzielnie sporządza on bilans (czyli podlega przepisom o rachunkowości).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem zbycia jak wskazał Wnioskodawca będzie Oddział sporządzający odrębne sprawozdanie finansowe (bilans) w rozumieniu ww. ustawy o rachunkowości.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż wniesienie aportem oddziału samodzielnie sporządzającego bilans do spółki handlowej wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług tj. nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z cytowanego przepisu, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w odniesieniu do towarów i usług w zakresie w jakim są one wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 i 2 ww. ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Z kolei zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 91 ust. 1 i 2 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zasady obowiązujące przy dokonywaniu przedmiotowej korekty zostały szczegółowo przedstawione w dalszych ust. 3 - 8 artykułu 91. Zgodnie z ust. 3 tegoż przepisu korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty. Z kolei w myśl przepisu ust. 4 ww. artykułu w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż (art. 91 ust. 5).

W sytuacji gdy towary lub usługi zostaną:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

Natomiast stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o którym mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału).

Z powyższego wynika, iż zbycie przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1, pozostaje bez wpływu na wcześniejsze odliczenia podatku naliczonego dokonane na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z zakupami, które służyły podatnikowi do wykonywania czynności opodatkowanych w zbywanym przedsiębiorstwie. Równocześnie przepis ten nakłada na nabywcę, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy, obowiązek dokonania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, określonych w art. 91 ust. 1-8, do których byłby zobligowany podmiot, który dokonał odliczenia, w przypadku gdyby nie doszło do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.