IBPP3/443-717/09/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2009 r. (data wpływu 22 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wywozu towaru do składu celnego na Ukrainie oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów, sprzedawanych następnie kontrahentowi na Ukrainie - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wywozu towaru do składu celnego na Ukrainie oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów, sprzedawanych następnie kontrahentowi na Ukrainie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W najbliższej przyszłości Wnioskodawca planuje poszerzenie prowadzonej działalności gospodarczej o sprzedaż produktów olejowych na terytorium Ukrainy, a także na terytorium innych krajów nie należących do Unii Europejskiej. Towary będą produkowane we Włoszech i sprowadzane przez Spółkę do Polski. Następnie będą one transportowane do składu celnego położonego na Ukrainie, gdzie będą składowane do momentu ich sprzedaży ostatecznym nabywcom na Ukrainie lub w innych krajach nie należących do Unii Europejskiej.

Składowanie towarów odbywać się będzie na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a spółką ukraińską, posiadającą odpowiednie zezwolenie na prowadzenie składu celnego na Ukrainie. Spółka podkreśla, że spółka ukraińska będzie świadczyć dla Wnioskodawcy wyłącznie usługi związane ze składowaniem towarów. W szczególności spółka ukraińska nie jest agentem Spółki, a także nie jest uprawniona do wystawiania faktur ani zawierania umów z ostatecznymi kontrahentami w imieniu Spółki. Spółka podkreśla ponadto, że do momentu sprzedaży ze składu celnego towary będą własnością Spółki; przeniesienie prawa własności ze Spółki na kontrahenta z Ukrainy (lub z innego kraju nie należącego do Unii Europejskiej) nastąpi w momencie opuszczenia składu celnego. W praktyce możliwe jest, że od momentu przemieszczenia towarów do składu celnego na Ukrainie do momentu ich zbycia kontrahentowi może minąć nawet do 3 lat.

W związku z wywozem towarów do składu celnego na Ukrainie Wnioskodawca wystawi wyłącznie dla celów dokumentacji celnej fakturę pro forma na siebie lub na spółkę ukraińską prowadzącą skład celny. Dopiero w momencie sprzedaży towarów ostatecznemu kontrahentowi ukraińskiemu (lub kontrahentowi z innego kraju nie należącego do Unii Europejskiej) Wnioskodawca wystawi zwykłą fakturę na tego kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym dla celów podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) zdarzenie polegające na wywozie z Polski towarów do składu celnego na Ukrainie nie będzie traktowane jak eksport towarów i będzie się znajdowało poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Jednocześnie Spółka zwraca się o potwierdzenie, że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów, sprzedawanych następnie kontrahentowi na Ukrainie (lub na terenie innego kraju nie należącego do Unii Europejskiej) - w myśl art. 86 ust. 8 Ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym przez nią stanie faktycznym zdarzenie polegające na wywozie z Polski towarów do składu celnego na Ukrainie nie będzie traktowane jak eksport towarów i będzie się znajdowało poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT z uwagi na brak spełnienia definicji eksportu towarów, zawartej w art. 2 pkt 8 Ustawy VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają;

Zgodnie z definicją legalną zawartą w art. 2 pkt 8 Ustawy VAT, przez eksport towarów należy rozumieć potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 - 4 Ustawy VAT, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Z powyższej definicji wynika, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą być spełnione następujące warunki:

* towary są wywożone poza granice Wspólnoty,

* wywóz towarów jest potwierdzony przez urząd celny wyjścia,

* wywóz towarów jest dokonywany w wykonaniu odpłatnej dostawy towarów, bądź czynności zrównanych z odpłatną dostawą towarów.

Spółka zwraca przy tym uwagę, że wszystkie powyższe warunki muszą być spełnione łącznie.

Zdaniem Spółki sam fakt potwierdzenia, że towar został wywieziony z terytorium Wspólnoty nie przesądza o tym, że automatycznie występuje eksport towarów. W sytuacji wywozu towaru poza granicę Wspólnoty nie wynikającego lub nie związanego z transakcją sprzedaży z uwagi na brak wystąpienia czynności podlegających opodatkowaniu, wymienionych w art. 7 Ustawy VAT eksport nie wystąpi. W konsekwencji, zdaniem Spółki w sytuacji wywozu własnych towarów z terytorium Polski na terytorium Ukrainy do składu celnego gdzie towary nadal będą stanowić własność Spółki aż do momentu znalezienia kupca na rynku Ukraińskim (albo innym rynku poza terytorium Unii Europejskiej) - co może trwać nawet do 3 lat - nie jest spełniona definicja eksportu towarów i w rezultacie u Spółki nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu eksportu.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko znalazło potwierdzenie w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29 czerwca 2006 r., wydanym przez Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu (sygn. 1473/WV/443/57/2006/AN/IS). W uzasadnieniu postanowienia Organ stwierdził, że "przekazania l (przemieszczenia) towarów przez zarejestrowanego w Polsce podatnika czynnego VAT do składu celnego znajdującego się poza terytorium Wspólnoty, nie można uznać za eksport towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Nie ma tu bowiem wykonania czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o VAT, tzn. spełniających kryterium przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co stanowi warunek do uznania określonej czynności za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 (...) Jeżeli podatnik jedynie wywozi towary poza granice Wspólnoty, ale nie wiąże się to z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, eksport towarów nie występuje, gdyż nie miała miejsca żadna czynność podlegająca opodatkowaniu, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o VAT". Zdaniem Spółki z taka właśnie sytuacja ma miejsce w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego zapytania. Nabywane przez Wnioskodawcę z Włoch towary są jedynie przewożone z Polski do składu celnego na Ukrainie i tam przechowywane; sprzedaż towarów następuje w dalszej kolejności, po znalezieniu ostatecznego nabywcy. Do czasu sprzedaży towarów do podmiotu trzeciego na Ukrainie (lub na terenie innego kraju nie należącego do Unii Europejskiej) towary pozostają własnością PLP. Wystawienie w tej sytuacji faktury pro-forma nie dokumentuje żadnej sprzedaży i wynika jedynie z konieczności dopełnienia formalności celnych. Faktura pro-forma nie stanowi podstawy do ewidencjonowania ani obrotu VAT, ani przychodu podatkowego u Spółki.

Zdaniem Spółki pomimo tego, że w opisanym przez nią stanie faktycznym zdarzenie polegające na wywozie z Polski towarów do składu celnego na Ukrainie nie będzie traktowane jak eksport towarów i będzie się znajdowało poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, Spółka zachowa prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia wspomnianych towarów Powyższe - zdaniem Spółki - wynika z art. 86 ust. 8 pkt 1 Ustawy VAT; zgodnie z tym przepisem podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zdaniem Spółki przepis art. 86 ust. 8 pkt 1 Ustawy VAT będzie miał zastosowanie w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem nabywane we Włoszech towary, od których VAT Spółka zamierza odliczyć, służą wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu (nabywane we Włoszech towary są wywożone na Ukrainę, a następnie ma miejsce ich sprzedaż). Wprawdzie w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym czynność wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty w celu ich późniejszego zbycia nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, to jednak gdyby takie zbycie nastąpiło na terytorium Polski, wówczas byłoby ono opodatkowane VAT według stawki krajowej. W rezultacie, przy założeniu realizacji sprzedaży w Polsce Spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie w przytoczonym już wyżej postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29 czerwca 2006 r., wydanym przez Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu (sygn. 1473/WV/443/57/2006/AN/IS). W uzasadnieniu organ podatkowy stwierdził; "w przypadku sprzedaży towarów przez podatnika w sytuacji, gdy znajdują się one poza terytorium Wspólnoty, należy uznać, iż nie będzie ona podlegała przepisom ustawy o VAT. W myśl bowiem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega jedynie odpłatna dostawa towarów na terytorium Polski. Zgodnie z art. 86 ust. 8 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług dotyczących dostawy poza terytorium Polski, pod warunkiem, że podatek ten mógłby być odliczony, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium Polski, a podatnik posiadał dokumenty, z których wynika związek z tymi czynnościami.

Podsumowując, zdaniem Spółki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym (zdarzenie przyszłe) polegające na wywozie przez Spółkę z Polski towarów do składu celnego na Ukrainie nie będzie traktowane jak eksport towarów i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie, w związku z nabyciem towarów - wywożonych następnie na Ukrainę - Spółka zachowa prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego gdyż towary będą co do zasady służyły wykonaniu czynności dających prawo do odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając na względzie, iż stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 35-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.