IBPP3/443-715/09/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-715/09/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zasadniczo zajmuje się produkcją i dystrybucją elementów złącznych (mocujących) dla przemysłu samochodowego w Europie. Na podstawie stosownej umowy, Wnioskodawca świadczy również usługi magazynowo - logistyczne oraz usługi doradztwa podatkowego na rzecz, spółki z siedzibą w Szwecji, która jest szwedzkim podatnikiem podatku od wartości dodanej i jest także zarejestrowana dla celów podatku VAT na terytorium Polski. Spółka z siedzibą w Szwecji nie posiada w Polsce zasobów ludzkich ani technicznych koniecznych do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia zakres czynności wykonywanych na rzecz spółki z siedzibą w Szwecji na podstawie wskazanej umowy, w podziale na czynności związane z usługą magazynowo-logistyczną (pkt 1.1) oraz usługą doradztwa podatkowego (pkt 1.2).

1.1 Usługa magazynowo - logistyczna

W ramach świadczonej usługi magazynowo - logistycznej, Wnioskodawca podejmuje i wykonuje w szczególności następujące czynności z zakresu kompleksowej obsługi logistycznej magazynu:

* przyjmowanie do magazynu towarów Spółki z siedzibą w Szwecji,

* organizowanie wysyłki z magazynu towarów wskazanych przez spółkę szwedzką do odbiorców również wskazanych przez ten podmiot,

* wystawianie stosownych dokumentów poświadczających obrót magazynowy,

* prowadzenia ewidencji magazynowej,

* wystawianie faktur w imieniu i na rzecz spółki szwedzkiej.

W ramach świadczenia kompleksowej usługi magazynowo - logistycznej, Wnioskodawca oddaje do dyspozycji (na podstawie umowy wynajmu) spółce z siedzibą w Szwecji cześć hali magazynowej położonej na terenie nieruchomości dzierżawionej przez Wnioskodawcę. Ta część nieruchomości służy jako magazyn spółki szwedzkiej, podczas gdy logistyczną obsługą tego magazynu zajmuje się Wnioskodawca.

1.2 Usługa doradztwa podatkowego

Niezależnie od powyżej opisanej usługi magazynowo - logistycznej Wnioskodawca podejmuje i wykonuje na rzecz Spółki z Szwecji następujące czynności w obszarze doradztwa podatkowego;

* sporządzanie deklaracji podatku od towarów i usług (VAT);

* sporządzanie deklaracji Intrastat;

* sporządzanie kwartalnych informacji podsumowujących dla Urzędu Skarbowego w zakresie wewnatrzwspólnotowego obrotu towarowego;

* w razie zaistnienia takiej konieczności, reprezentowanie Spółki ze Szwecji przed organami podatkowymi podczas kontroli skarbowej.

W związku ze świadczeniem usług magazynowo - logistycznych oraz usług doradztwa podatkowego, u Wnioskodawcy pojawiły się wątpliwości co do prawidłowej klasyfikacji statystycznej powyższych usług oraz właściwego traktowania świadczenia tych usług na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług. W związku z tym, Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Statystycznego w Łodzi z wnioskiem o wydanie opinii klasyfikacyjnej dla przedmiotowych usług, m.in. na gruncie Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264. z późn. zm. dalej jako "PKWiU 1997").

Zgodnie z opinią wydaną przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi z dnia 2 września 2009 r., usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki ze Szwecji zostały zaklasyfikowane, zgodnie z PKWiU 1997 w następujący sposób:

* usługi magazynowo-logistyczne - jako usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (symbol PKWiU 74.14.1);

* usługi doradztwa podatkowego - jako usługi rachunkowo-ksiegowe, usługi doradztwa podatkowego (symbol PKWiU 74.12).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane powyżej usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki ze Szwcji podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski, czy też miejscem świadczenia tych usług jest miejsce siedziby nabywcy a więc Szwecja.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku przedstawionych powyżej usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki ze Szwecji miejscem świadczenia będzie miejsce, gdzie Spółka szwedzka ma siedzibę, w związku z czym z tytułu świadczenia tych usług Wnioskodawca powinien wystawiać fakturę bez polskiego podatku VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 27 ust. 3 ustawy o VAT "w przypadku, gdy usługi, o których mowa w (art. 27 ust. 4 ustawy o VAT są świadczone na rzecz (..) podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty Europejskiej, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona (...)". Przepis art. 27 ust. 4 zawiera wykaz usług, dla których miejsce świadczenia określone jest zgodnie z zasadą ustanowioną przepisem art. 27 ust. 3 (ustawy o VAT).

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, w celu określenia miejsca świadczenia dla omawianych usług, konieczne jest ustalenie (i) miejsca siedziby Spółki ze Szwecji lub stałego miejsca prowadzenia działalności, dla którego świadczone są usługi Wnioskodawcy oraz (ii) czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki ze Szwecji znajdują się w wykazie umieszczonym w art. 27 ust. 4 ustawy o VAT.

Miejsce siedziby i stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego świadczone są usługi Wnioskodawcę.

Zgodnie z informacjami zamieszczonymi w opisie sianu faktycznego, siedziba odbiorcy usług znajduje się na terytorium Szwecji. Biorąc pod uwagę przepis art. 27 ust. 3 istotne jest określenie, czy Spółka ze Szwecji posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski, dla którego świadczone są omawiane usługi magazynowo-logistyczna oraz doradztwa podatkowego.

Obowiązujące w Polsce przepisy w zakresie podatku VAT, nie zawierają definicji "stałego miejsca prowadzenia działalności". W konsekwencji, dokonuje (interpretacji tego pojęcia należy, w opinii Wnioskodawcy, brać pod uwagę wskazówki wynikające z orzecznictwa Europejskiego Trybunatu Sprawiedliwości dotyczące tej kwestii (np. orzeczenia w sprawach C-168/85, Berkholz, C-190/95, ARO lease). W oparciu o nie można twierdzić, iż stałe miejsce prowadzenia działalności powinno odznaczać się przede wszystkim obecnością pracowników na terytorium danego kraju oraz zaplecza technicznego niezbędnego do wykonywania czynności opodatkowanych, które charakteryzującą się pewną stałością.

W związku z powyższym oraz mając na uwadze, jak wspomniano w opisie stanu faktycznego, iż Spółka ze Szwecji nie posiada ani zasobów ludzkich, ani technicznych koniecznych dla prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej na terytorium Polski, w opinii Wnioskodawcy, nie posiada on stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

W celu ustalenia, czy w przypadku usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki ze Szwecji miejsce świadczenia określane jest zgodnie z art. 27 ust. 3, należy określić, czy usługi te wymienione są w art. 27 ust. 4. Zgodnie z otrzymaną przez Wnioskodawcę klasyfikacją statystyczną usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki ze Szwecji to usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej (w odniesieniu do usługi magazynowo-logistycznej) oraz usługi rachunkowo-księgowe (w odniesieniu do usługi doradztwa podatkowego), klasyfikowane do grupy PKWiU oznaczonej symbolem 74.1, a więc usługi wymienione w art. 27 ust. 4 punkt 3c, co włącza je w zakres zastosowania przepisu art. 27 ust. 3.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia argumenty przemawiające za taka klasyfikacją usług będących przedmiotem wniosku.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, co do zasady, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Jednocześnie, w myśl § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293) do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się PKWiU 1997. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, kluczowe dla określenia prawidłowego traktowania dla celów VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki z siedzibą w Szwecji, jest właściwe ustalenie, do jakiego grupowania należy zaliczyć opisane wyżej usługi, zgodnie z zasadami metodycznymi PKWiU.

Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego, w związku z wątpliwościami w odniesieniu do prawidłowej klasyfikacji statystycznej usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki szwedzkiej, Wnioskodawca zwrócił się o opinie klasyfikacyjną do Urzędu Statystycznego w Ł. Zgodnie z uzyskaną w ten (sposób opinią, omawiane usługi uzyskały następującą klasyfikację statystyczną:

* usługi magazynowo-logistyczne (wymienione w punkcie 1.1 stanu faktycznego) - jako usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (symbol PKWiU 74.14.1);

* usługi doradztwa podatkowego (wymienione w punkcie 1.2 stanu faktycznego) - jako usługi rachunkowo-księgowe, usługi doradztwa podatkowego (symbol PKWiU 74.12).

Powyższa opinia klasyfikacyjna potwierdziła, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki ze Szwecji klasyfikują się do grupy PKWiU 74.1 i stanowią usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej (w odniesieniu do usług magazynowo-logistycznych opisanych w punkcie 1.1 stanu faktycznego) oraz usługi rachunkowo-księgowe (w odniesieniu do usług doradztwa podatkowego opisanych w punkcie 1.2 stanu faktycznego) wymienione w art. 27 ust. 4 punkt 3c ustawy o VAT. W wyniku takiej klasyfikacji omawianych usług, znajduje do nich zastosowanie przepis art. 27 ust. 3 ustawy o VAT.

W związku z powyższą klasyfikacją przedmiotowych usług oraz faktem, że BS nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia i działalności, dla którego przedmiotowe usługi są świadczone, w opinii Wnioskodawcy, miejscem świadczenia dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki ze Szwecji jest miejsce siedziby nabywcy - a więc Szwecja. W rezultacie, sprzedaż usług na rzecz Spółki ze Szwecji, Wnioskodawca powinien dokumentować fakturą bez polskiego podatku VAT.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawową zasadę dotyczącą określenia miejsca świadczenia usług zawiera art. 27 ust. 1 cyt. ustawy. W myśl tego przepisu, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzone zostały odstępstwa uzależniające miejsce świadczenia od rodzaju wykonanych usług.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1.

osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub

2.

podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Regulacja zawarta w ww. przepisie odnosi się do usług niematerialnych. W art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy, wskazano, iż przepis ust. 3 stosuje się m.in. do usług:

1.

doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz usług podobnych do tych usług, w tym w szczególności:

a.

usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1),

b.

usług doradztwa w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2),

c.

usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzeni

d.

usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1),

e.

usług doradztwa w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2),

f.

usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1)

g.

usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1,

h.

usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi magazynowo-logistyczne oraz usługi doradztwa podatkowego rzecz Spółki ze Szwecji. Spółka ze Szwecji jest zarejestrowanym podatnikiem od wartości dodanej oraz jest zarejestrowana dla celów podatku VAT na terytorium Polski. W ramach świadczenia kompleksowej usługi magazynowo-logistycznej Wnioskodawca oddaje do dyspozycji (na podstawie umowy najmu) Spółce szwedzkiej część hali magazynowej położonej na terenie nieruchomości dzierżawionej przez Wnioskodawcę.

Należy podkreślić, iż art. 27 ust. 3 pkt 2 cyt. ustawy wymienia - jako znaczące dla miejsca świadczenia usługi - kolejno: siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, stały adres lub miejsce zamieszkania. Kolejność wymienienia tych miejsc ma znaczenie prawne. Należy bowiem ustalać miejsce świadczenia usługi najpierw odwołując się do miejsca siedziby, następnie do stałego miejsca prowadzenia działalności, a dopiero w ostateczności do stałego adresu lub miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy.

Zatem dla właściwego określenia miejsca opodatkowania usług rachunkowo-księgowych oraz usług doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania konieczne jest ustalenie, czy nabywca usługi posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności oraz czy usługa jest świadczona na potrzeby tego stałego miejsca prowadzenia działalności, zgodnie z zasadą opodatkowania konsumpcji. Usługa jest bowiem wówczas konsumowana przez tą właśnie stała "placówkę", a nie w państwie siedziby. Zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia "stałe miejsce prowadzenia działalności". Definicji takiej nie zawiera również Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 z późn. zm.). Bowiem polskie przepisy w zakresie miejsca świadczenia usług niematerialnych są odzwierciedleniem uregulowań wynikających z art. 56 ww. Dyrektywy, który w ust. 1 lit. c) stanowi, iż dla usług konsultantów, inżynierów, firm konsultingowych, prawników, księgowych oraz inne podobne usługi, jak również przetwarzanie danych i dostarczanie informacji miejscem świadczenia usług, wykonywanych na rzecz usługobiorców mających siedzibę poza Wspólnotą lub na rzecz podatników mających siedzibę we Wspólnocie, ale w innym państwie niż usługodawca, jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, na rzecz którego świadczone są usługi lub, w przypadku ich braku, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Dlatego też w kwestii określenia, co należy uznać za stałe miejsce prowadzenia działalności wypowiedział się Europejski Trybunał Sprawiedliwości.

I tak w orzeczeniu w sprawie 168/84 pomiędzy Günter Berkholz a Finanzamt Hamburg-Mitte-Altstadt (Niemcy), Europejski Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że stałe miejsce prowadzenia działalności oznacza miejsce, które charakteryzuje się pewnym minimum stałości wynikającej ze stałej obecności zarówno osób, jak i zaplecza technicznego koniecznych dla wykonania danej działalności. Europejski Trybunał Sprawiedliwości uznał, że samo zamontowanie urządzeń do prowadzenia działalności gospodarczej może być potraktowane jako stałe miejsce prowadzenia działalności jedynie wówczas, gdy w miejscu tym znajduje się na stałe również personel obsługujący te urządzenia.

W podobnej sprawie C-231/94 pomiędzy Faaborg-Gelting Linien A/S a Finanzamt Flensburg (Niemcy), Europejski Trybunał Sprawiedliwości wskazał, że jedną z przesłanek stałego miejsca prowadzenia działalności jest określona minimalna skala działalności, tzn. w miejscu tym znajdują się zarówno środki rzeczowe, jak i personel który samodzielnie może świadczyć określone czynności.

Kolejna interpretacja stałego miejsca prowadzenia działalności pojawiła się w orzeczeniu w sprawie C-190/95 pomiędzy ARO Lease BV a Inspecteur van de Belastingdienst Grote Ondernemingen te Amsterdam (Holandia). Jak potwierdził Europejski Trybunał Sprawiedliwości, nie można uznać, że usługi wykonywane są w innym miejscu niż główne miejsce prowadzenia działalności, chyba że miejsce to jest chociaż w minimalnym stopniu stałe w związku ze stałą obecnością personelu oraz środków technicznych niezbędnych do świadczenia usług (podobne stanowisko zostało wyrażone w orzeczeniu w sprawie C-390/96 pomiędzy Lease Plan Luxembourg SA a Państwem Belgijskim).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż aby określić, iż w Polsce znajduje się stałe miejsce prowadzenia działalności Spółki ze Szwecji winna ona prowadzić w Polsce stałą działalność w oparciu o czynnik ludzki jak i zasoby rzeczowe. W przedmiotowej sprawie należy wskazać iż Spółka Szwedzka, zarejestrowana dla celów podatku VAT w Polsce, dysponuje infrastrukturą techniczną gdyż wynajmuje część hali magazynowej od Wnioskodawcy, a czynności związane z prowadzoną w Polsce działalnością wykonuje przy udziale personelu (czynnika ludzkiego) Wnioskodawcy.

Tak więc należy stwierdzić, iż usługi magazynowo-logistyczne oraz usługi doradztwa podatkowego świadczone przez Wnioskodawcę rzecz Spółki ze Szwecji, która, jak wynika z powyższego, posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce winny być uznane za świadczone oraz opodatkowane podatkiem VAT na zasadach określonych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać również za nieprawidłowe.

Zauważyć należy, że niniejsza interpretacja traci swą ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl