IBPP3/443-712/09/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2009 r. (data wpływu 18 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2009 r. (data wpływu 20 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania nieruchomości gruntowej w przypadku rozwiązania spółki w sytuacji gdy przy nabyciu nieruchomości gruntowej nie wystąpił podatek naliczony-jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 11 września 2009 r. (data wpływu 20 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania nieruchomości gruntowej w przypadku rozwiązania spółki w sytuacji gdy przy nabyciu nieruchomości gruntowej nie wystąpił podatek naliczony.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka posiada jako zaewidencjonowany środek trwały nieruchomość gruntową a ponadto dysponuje także drobnym wyposażeniem biurowym i sprzętem komputerowym. Przy nabyciu nieruchomości gruntowej nie wystąpił podatek naliczony (transakcja nabycia nie była obciążona podatkiem VAT), co tym samym skutkowało brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT od nabycia gruntu.

Obecnie wspólnicy spółki komandytowej planują likwidację prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki komandytowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z planowaną likwidacją Spółki komandytowej powstało pytanie, czy posiadana przez spółkę komandytową nieruchomość gruntowa będzie podlegała opodatkowaniu VAT na podstawie art. 14 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowaną likwidacją opodatkowaniu VAT będzie podlegało jedynie posiadane przez ową spółkę wyposażenie i sprzęt biurowy, natomiast nieruchomość gruntowa będzie wyłączona spod obowiązku naliczenia VAT.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

Ponadto, art. 14 ust. 4 ustawy o VAT wskazuje, iż przytoczony powyżej przepis stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle przytoczonych regulacji należy wnioskować, iż nieruchomość gruntowa posiadana przez spółkę komandytową w momencie jej likwidacji nie jest objęta dyspozycją art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, co wskazuje tym samym na brak obowiązku opodatkowania jej VAT w momencie likwidacji spółki.

Nie ulega wątpliwości, iż nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którą pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W świetle takiego brzmienia definicji towaru nieruchomość gruntowa będąca w posiadaniu Spółki komandytowej, co do zasady ogólnej powinna podlegać opodatkowaniu VAT w momencie likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki osobowej.

Wspomniana zasada ogólna ulega jednak modyfikacji na mocy art. 14 ust. 4 ustawy o VAT, która to regulacja wyraźnie wskazuje, iż brak prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT w momencie nabycia towaru skutkuje brakiem obowiązku naliczenia podatku VAT od danego towaru w momencie likwidacji działalności. Odnosząc się zatem do sytuacji zaprezentowanej przez Spółkę komandytową fakt, iż w momencie nabycia nieruchomości gruntowej nie wystąpił podatek naliczony, jednoznacznie przesądza o braku obowiązku opodatkowania VAT tejże nieruchomości w momencie likwidacji Spółki komandytowej.

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT a opodatkowanie likwidacji spółki.

Kluczową zdaniem Spółki komandytowej, kwestią w analizowanej sytuacji jest brak prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT w momencie nabycia nieruchomości gruntowej, gdyż to on przesądza, w analizowanym przypadku, o braku obowiązku opodatkowania VAT.

Jak zostało wskazane we wstępie niniejszego wniosku, transakcja nabycia nieruchomości gruntowej przez Spółkę komandytową nie była obciążona podatkiem VAT. Tym samym Spółka ta nie mogła nabyć prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT, gdyż de facto taki podatek w ogóle nie powstał

W literaturze podatkowej podkreślane jest, iż regulacje art. 14 ustawy o VAT nie obejmują towarów, w stosunku do których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia, a zatem towarów zwolnionych (np. towarów używanych) i nieopodatkowanych, towarów nabytych w celu prowadzenia działalności zwolnionej z podatku, towarów nabytych, którymi rozporządzono w sposób niepozwalający na zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów, towarów nabytych przed utratą zwolnienia podmiotowego.

Także doktryna wskazuje, iż "jedynym kryterium różnicującym towary wymienione w art. 6a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym jest okoliczność, czy w stosunku do nich przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, gdyż tylko takie podlegają opodatkowaniu.".

Przytoczone powyżej pisma potwierdzają zasadność stanowiska Spółki komandytowej i wskazują na brak obowiązku opodatkowania VAT nieruchomości gruntowej w związku z likwidacją Spółki komandytowej.

W świetle przytoczonych w niniejszym wniosku argumentów należy stwierdzić, iż w momencie likwidacji Spółki komandytowej nie powstanie obowiązek opodatkowania VAT posiadanej przez spółkę nieruchomości gruntowej. W momencie nabycia bowiem przedmiotowa nieruchomość nie była obciążona VAT, co skutkowało tym, iż spółka nie miała prawa odliczyć podatku naliczonego VAT. Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT w momencie nabycia gruntu jednoznacznie przesądza o braku obowiązku naliczenia VAT na danej nieruchomości w momencie likwidacji działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Powyższe przepisy w myśl art. 5 ust. 3. ww. ustawy stosuje się również do towarów, o których mowa w art. 14.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

W myśl art. 14 ust. 4 cyt. wyżej ustawy o VAT przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 14 ust. 5 cyt. ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Natomiast przez towary, w świetle art. 2 ust. 6 ww. ustawy rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z powyższymi przepisami, opodatkowaniu po zaprzestaniu działalności podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, jeżeli w stosunku do nich podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jest to uzasadnione konstrukcją podatku. Jeśli podatnik odliczył podatek od nabycia towarów, które później zostały przeznaczone w istocie na konsumpcję, to wówczas powinien zostać obciążony podatkiem należnym, aby zapewnić faktyczne, jednokrotne opodatkowanie konsumpcji. Opodatkowanie towarów pozostałych po zaprzestaniu działalności, w stosunku do których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, oznaczałoby natomiast w istocie dwukrotne opodatkowanie jednej konsumpcji (raz przy nabyciu, a powtórnie - po zaprzestaniu działalności).

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że Spółka posiada jako zaewidencjonowany środek trwały nieruchomość gruntową, przy nabyciu której nie wystąpił podatek naliczony (transakcja nabycia nie była obciążona podatkiem VAT), co tym samym skutkowało brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT od nabycia gruntu.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w przypadku likwidacji działalności Spółki, dotyczy wyłącznie tych towarów, w odniesieniu do których ekonomiczny ciężar podatku został poniesiony przez podatnika, który nie mógł odliczyć podatku zapłaconego przy ich nabyciu.

Zatem warunkiem zastosowania wyłączenia jest brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Skoro z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości gruntowej nie wystąpił podatek naliczony (transakcja nabycia nie była obciążona podatkiem VAT) i skutkowało to brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT to Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego gruntu (środka trwałego) to przedmiotowa nieruchomość gruntowa w przypadku rozwiązania spółki komandytowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 14 ust. 1 w związku z ust. 4 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.