IBPP3/443-707/11/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 17 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży działki niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie w zakresie sprzedaży działki niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zawarł w dniu 31 maja 2011 r. z X (sprzedającym) umowę przedwstępną sprzedaży (umowa przedwstępna), na podstawie której zobowiązał się kupić prawo własności nieruchomości gruntowej, składającej się z działki oznaczonej numerem ewidencyjnym nr Y o obszarze 11.753 m^2, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (nieruchomość).

Wnioskodawca zamierza nabyć nieruchomość z zamiarem wybudowania na jej terenie centrum handlowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą to jest drogami, parkingami etc.

Z umowy przedwstępnej wynika, że sprzedający nabył nieruchomość do majątku osobistego na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 7 marca 1986 r. ("umowa przekazania gospodarstwa rolnego").

Z treści umowy przekazania gospodarstwa rolnego, która były okazana Wnioskodawcy przy zawieraniu umowy przedwstępnej, nie wynikało, aby sprzedający deklarował nabycie nieruchomości na cele związane z dalszą jej odsprzedażą.

Nieruchomość była wykorzystywana przez sprzedającego wyłącznie do prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Nieruchomość nie była wykorzystywana przez sprzedającego na potrzeby pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nieruchomość objęta jest postanowieniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, uchwalonego Uchwałą Rady Miasta z dnia 30 czerwca 2005 r. w sprawie ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego wydzielone części miasta.

Nieruchomość jest oznaczona symbolem planistycznym "PS3" jako teren przeznaczony na funkcję produkcyjno-składową.

Sprzedający nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Z oświadczeń składanych przy zawieraniu umowy przedwstępnej przez sprzedającego wynika, że sprzedający nie ma żadnych sprecyzowanych celów wydatkowania uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości środków pieniężnych.

Sprzedający posiada inne nieruchomości, jednakże obecnie nie ma zamiaru ich sprzedaży.

Pismem z dnia 13 września 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) a sprzedający dokonywał i dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Działka była wykorzystywana jako rolnicza do prowadzenia gospodarstwa rolnego przez sprzedającego. Działka nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku następuje sprzedaż działki niezabudowanej.

Sprzedający nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia nieruchomości w rozumieniu wskazywanym w wezwaniu.

Przyczyną sprzedaży działki jest konieczność uzyskania dodatkowych funduszy na inwestycje w gospodarstwie prowadzonym przez sprzedającego.

Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działki zostaną przeznaczone na inwestycje w gospodarstwie prowadzonym przez sprzedającego.

Wedle wiedzy Wnioskodawcy sprzedający nie dokonywał wcześniej sprzedaży gruntów.

W związku z powyższym zadano ostatecznie zgodnie z pismem z dnia 13 września 2011 r. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca z tytułu zawarcia w przyszłości umowy sprzedaży nieruchomości będącej dostawą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług będzie zobowiązany do poniesienia kosztu podatku od towaru i usług z uwagi na fakt, że dostawa ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie zgodnie z pismem z dnia 13 września 2011 r., nie będzie on zobowiązany do poniesienie kosztu podatku od towarów i usług z tytułu opisanej we wniosku dostawy nieruchomości, ponieważ dostawa ta nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym dostawa nieruchomości nie będzie opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług a zatem Wnioskodawca z tytułu zawarcia tej umowy będzie zobowiązany do zapłacenia podatku w wyżej wymienionej stawce.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż majątku osobistego sprzedającego, niewykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej, pozostaje poza działaniem ustawy o podatku VAT, wobec czego nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

P odstawą tego twierdzenia jest fakt, iż nie wystarczy samo wykonanie czynności określonych w art. 5 ustawy o podatku VAT do powstania obowiązku podatkowego, gdyż aby taka czynność była opodatkowana sprzedający musi występować charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego działalność gospodarczą. Nie można uznać za działalność gospodarczą sprzedaży nieruchomości, jeżeli stanowi ona majątek osobisty sprzedającego, który nie służy do prowadzenia działalności gospodarczej. Zaznaczyć należy, że czynności podlegające opodatkowaniu, wykonane przez podmiot niewystępujący w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż powyższe jest zgodne z art. 9-12 Dyrektywy 2006/112/WE oraz poparte wyrokami sądowymi m.in. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4176/200, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 830/6 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 maja 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 153/07

Zdaniem Wnioskodawcy poruszane w niniejszym wniosku kwestie są dla Wnioskodawcy kluczowe z uwagi zarówno na ewentualną możliwość obniżenia przez Wnioskodawcę kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z faktury, która ewentualnie zostanie wystawiona przez Sprzedającego.

Możliwość wystąpienia z wnioskiem dotyczącym przedstawionego powyżej pytania nr 1 potwierdza okoliczność złożenia przez Wnioskodawcę, przy zaistnieniu podobnego stanu faktycznego, w dniu 22 stycznia 2009 do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie określonym w pytaniu nr 1 niniejszego wniosku. W odpowiedzi na wspomniany wniosek, uzupełniony pismem z dnia 9 kwietnia 2009 r. Wnioskodawcy wydana została w dniu 24 kwietnia 2009 r. interpretacja indywidualna za numerem IBPP1/443-98/09/BM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.).

Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca, rolnika lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347 s.1)"Podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt b państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Do celów ust. 1 lit. b"teren budowlany" oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowski (art. 12 ust. 3).

Mając na względzie powyższe regulacje należy stwierdzić, że dopuszczalne jest uznanie przez państwo członkowskie za podatnika osoby, która dokonała okazjonalnej czynności związanej z taką działalnością, w szczególności dokona dostawy terenów budowlanych, w warunkach wskazujących, że czynność ta nie była czynnością związaną z zaspokajaniem potrzeb osobistych tej osoby. Jedynie w sytuacji w której, czynność ta miałaby związek z zaspokajaniem potrzeb czysto osobistych osoby ją wykonującej, można byłoby uznać, że nie jest to czynność wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, iż przedmiotowa działka była wykorzystywana przez sprzedającego do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a sprzedający dokonywał i dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Przyczyną sprzedaży działki jest konieczność uzyskania dodatkowych funduszy na inwestycje w gospodarstwie prowadzonym przez sprzedającego. Zatem środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działki zostaną przeznaczone na inwestycje w gospodarstwie prowadzonym przez sprzedającego.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż planowana transakcja sprzedaży ww. nieruchomości gruntowej ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą) posiada także rolnik.

Jeśli więc podatnik wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, zwłaszcza że grunty mające być przedmiotem sprzedaży stanowią składnik majątku tego gospodarstwa rolnego.

Z powyższego bezsprzecznie wynika, iż działka została przez sprzedającego nabyta na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 7 marca 1986 r. w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i takie gospodarstwo sprzedający prowadził również m.in. na przedmiotowej działce, a zatem została ona wykorzystana do działalności gospodarczej.

W przedstawionej sytuacji nie można bowiem uznać, że przeznaczona do sprzedaży działka ma charakter majątku osobistego sprzedającego, niewykorzystywanego na cele działalności gospodarczej, gdyż po nabyciu została ona, jak wykazano powyżej, do działalności rolniczej wykorzystywana (sprzedaż produktu rolnych). Dlatego, nawet jeśli sprzedający początkowo nie zamierzał przeznaczyć nabytej działki gruntu do sprzedaży, to nie ulega wątpliwości, że nabył działkę dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem w myśl powołanego już wcześniej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalnością gospodarczą jest również m.in. działalność rolnicza. Zatem w tych okolicznościach sprzedaż działki stanowi wyprzedaż majątku należącego do "przedsiębiorstwa rolniczego" sprzedającego.

W świetle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać, że działka przeznaczona do sprzedaży stanowi majątek prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa.

W powyższej sytuacji sprzedaż działki kwalifikuje tą czynność jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. Powyższym czynnościom można jak najbardziej przypisać charakter częstotliwy. Nie można bowiem uznać, aby wszystkie powyższe działania podejmowane były przez sprzedającego dla realizacji prawa do rozporządzania swoim majątkiem osobistym.

Zatem sprzedaż działki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż - jak już wcześniej wskazano - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym sprzedawca jest z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kwestii natomiast stawki podatku VAT dla sprzedaży działki będącej przedmiotem interpretacji wskazać należy, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Intencją ustawodawcy jest więc opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowlana, teren zabudowy) jak też przeznaczonych pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotem sprzedaży przez sprzedającego będzie działka niezabudowana, która zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest oznaczona symbolem planistycznym "PS3" jako teren przeznaczony na funkcję produkcyjno-składową.

Zatem sprzedaż działki niezabudowanej opisanej we wniosku podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 23%, stosownie do przepisów art. 146a pkt 1 w związku z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług bowiem jest to teren przeznaczony pod zabudowę. Tym samym Wnioskodawca jako podmiot nabywający przedmiotową nieruchomość zobowiązany będzie do uiszczenia podatku należnego z tytułu dokonania transakcji na rzecz kontrahenta dokonującego dostawy nieruchomości. Powyższa transakcja w przypadku spełnienia zarówno przesłanek pozytywnych określonych w art. 86 oraz niespełnienia negatywnych przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy, będzie miała wpływ na możliwość obniżenia kwoty podatku należnego.

Tut. organ pragnie również wskazać, że organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Wyroki sądów nie mają natomiast charakteru powszechnie obowiązującego prawa. Wyroki sądów zapadają w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zawarta zostanie w odrębnym rozstrzygnięciu.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja skierowana jest zatem wyłącznie do Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków podatkowoprawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa dla kontrahenta Wnioskodawcy (sprzedającego - Pana X).

Natomiast, jeżeli kontrahent Wnioskodawcy zainteresowany jest otrzymaniem interpretacji indywidualnej, może złożyć odrębny wniosek przedstawiając odpowiedni dla niego stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe, zapytanie i własne stanowisko w sprawie oraz dokonać odrębnej opłaty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.