IBPP3/443-704/14/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 5 czerwca 2014 r., (data wpływu 17 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 8 września 2014 r. (data wpływu 12 września 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług wydania odpisów, wypisów oraz kserokopii dokumentacji medycznej - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług wydania odpisów, wypisów oraz kserokopii dokumentacji medycznej.

Wniosek został uzupełniony pismem z 8 września 2014 r. (data wpływu 12 września 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 28 sierpnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej (zwany dalej "Szpitalem") - Wnioskodawca - posiada osobowość prawną, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym którego podmiotem tworzącym jest U. (zwany dalej "Uczelnią")

Szpital jest podmiotem leczniczym niebędącym przedsiębiorą. Został wpisany do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą prowadzonego przez Wojewodę Małopolskiego oraz do Krajowego Rejestru Sądowego.

Zgodnie z § 4 Statutu Szpitala określone zostały cele i zadania. Podstawowym zadaniem statutowym Szpitala jest udzielanie świadczeń zdrowotnych w powiązaniu z realizacją zadań dydaktycznych i badawczych Uczelni, ze szczególnym uwzględnieniem świadczeń wysokospecjalistycznych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia. W ramach swojej działalności Szpital świadczy usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu przywracaniu i poprawie zdrowia. Usługi te zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT są zwolnione z podatku.

Szpital świadczy również usługi, do których zwolnienie z podatku nie ma zastosowana. Są to między innymi:

* wydawanie poświadczeń stanu zdrowa celem otrzymania renty,

* przeprowadzenie badań medycznych celem określenia istnienia i wielkości szkód poniesionych przez osoby fizyczne w przypadku postępowań sądowych,

* badania mające cel wyłącznie ekspercki czy dowodowy,

* wykonywanie odpisów, zapisów na nośnikach elektronicznych oraz kserokopii dokumentacji medycznej.

Stan faktyczny:

Szpital umożliwia również odpłatne wykonywanie odpisów, zapisów na nośnikach elektronicznych oraz kserokopii dokumentacji medycznej. Usługa ta jest w szpitalu opodatkowana podstawową stawką 23%.

Szpital jako podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych ma obowiązek udostępnić dokumentację medyczną pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu lub osobie upoważnionej przez pacjenta (art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta). Zgodnie z art. 27 pkt 2 tej ustawy, dokumentacja medyczna jest udostępniana m.in. przez sporządzenie jej wyciągów, odpisów lub kserokopii. Za udostępnienie dokumentacji medycznej w taki sposób, podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych może pobierać opłatę.

Usługi polegające na sporządzaniu i wydawaniu kserokopii dokumentacji medycznej na potrzeby pacjenta podlegają opodatkowaniu stawką podstawową 23%.

Pacjent wnioskujący o wydanie dokumentacji medycznej nie składa oświadczenia w szpitalu jakim celom będzie służyło sporządzenie kserokopii, odpisów lub wypisów dokumentacji medycznej. Szpital nie ma prawa żądać przedłożenia takiego oświadczenia dla jakich celów pacjent wnioskuje o wydanie ksero dokumentacji.

Pacjent zwrócił się o wydanie kserokopii dokumentacji medycznej. Po wykonaniu usługi Szpital wystawił fakturę VAT dokumentującą wykonanie tej usługi, doliczył podatek VAT w stawce 23%. Pacjent zwrócił się do Szpitala o wystawienie korekty do faktury ze względu na zastosowaną stawkę VAT. Według stanowiska pacjenta usługa ta powinna być zwolniona z uwagi na zwolnienie usług medycznych z podatku VAT.

Szpital przedstawił swoje argumenty i nie zgodził się ze stanowiskiem pacjenta podtrzymując tym samym zasadność wystawienia faktury VAT ze stawką 23%.

Pacjent odwołał się od stanowiska Szpitala oświadczając, ze otrzymana kserokopia dokumentacji medycznej będzie służyła dalszemu leczeniu, kontynuowanemu w innej jednostce leczniczej.

Szpital mając takie oświadczenie pacjenta i znając cel wydania kserokopii dokumentacji, w świetle obowiązujących przepisów powinien zastosować zwolnienie z podatku jako usługę ściśle związaną z usługą zasadniczą. Wydanie takiej dokumentacji będzie występowało w ramach dostarczonej usługi medycznej i będzie stanowiło etap niezbędny aby osiągnąć pożądane cele terapeutyczne.

W piśmie z 8 września 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że Szpital świadczy dla pacjentów usługi medyczne w zakresie ratowania, przywracania i poprawie zdrowia. Usługi te podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług VAT.

Udzielone świadczenia znajdują potwierdzenie w dokumentacji medycznej pacjenta.

Wydanie kserokopii, odpisu dokumentacji medycznej jest ścisłe związane z udzieleniem ww. świadczeń medycznych przez Szpital. Dokumentacja medyczna jest sporządzana na wiosek pacjenta, w którym brak jest określenia przez pacjenta jakim celom ma służyć odpłatne wydanie kserokopii, odpisu dokumentacji medycznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym świadczone przez Szpital na rzecz pacjentów usługi związane z udostępnieniem dokumentacji medycznej są zwolnione z podatku od podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy: świadczone usługi odpisów, wypisów oraz kserokopii dokumentacji medycznej w przypadku określenia celu przez odbiorcę, którym jest dalsze leczenie pacjenta w innej jednostce medycznej są zwolnione z podatku VAT.

Zdefiniowane w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, zakresy zwolnienia zawężone są wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracania i poprawie zdrowia. Odpowiada to co do zasady określeniom: "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie w jakim to jest możliwe leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych".

Wobec powyższego każda usługa przetwarzania dokumentacji medycznej dla pacjentów, dla innych organów uprawnionych w postaci odpisów, wypisów bądź kserokopii dokumentacji medycznej, nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Według stanowiska Szpitala, w celu zastosowania prawidłowej stawki VAT ma jednak znaczenia jaki cel stanowi domaganie się przez osobę uprawnioną otrzymania dokumentacji medycznej. Jeśli wydanie dokumentacji ma służyć dalszemu leczeniu aby osiągnąć cel terapeutyczny, usługa ta będzie zwolniona z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 41 ust. 1 stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 199 ust. 7, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy zwalnia się usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstwa, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Na mocy art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki - służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę podmioty (podmioty lecznicze, o których mowa w ustawie o działalności leczniczej). Zatem powyższe zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.) podmiotami leczniczymi są samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy szpital to przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego, w którym podmiot ten wykonuje działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne.

Z treści wniosku wynika, że Szpital jest podmiotem leczniczym oraz zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym. Pacjent zwrócił się o wydanie kserokopii dokumentacji medycznej. Po wykonaniu usługi Szpital wystawił fakturę VAT dokumentującą wykonanie tej usługi, doliczył podatek VAT w stawce 23%. Pacjent zwrócił się do Szpitala o wystawienie korekty do faktury ze względu na zastosowaną stawkę VAT. Według stanowiska pacjenta usługa ta powinna być zwolniona z uwagi na zwolnienie usług medycznych z podatku VAT. Pacjent odwołał się od stanowiska Szpitala oświadczając, ze otrzymana kserokopia dokumentacji medycznej będzie służyła dalszemu leczeniu, kontynuowanemu w innej jednostce leczniczej. Szpital świadczy dla pacjentów usługi medyczne w zakresie ratowania, przywracania i poprawy zdrowia. Usługi te podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług VAT. Udzielone świadczenia znajdują potwierdzenie w dokumentacji medycznej pacjenta. Wydanie kserokopii, odpisu dokumentacji medycznej jest ścisłe związane z udzieleniem ww. świadczeń medycznych przez Szpital.

Rozpatrując kwestię zwolnienia usług świadczonych przez Wnioskodawcę, należy więc dokonać oceny, czy ww. usługi związane z udostępnieniem dokumentacji medycznej, tj. wykonanie odpisów, zapisów na nośnikach elektronicznych oraz kserokopii dokumentacji medycznej mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia "opieka medyczna". Orzecznictwo Trybunału wskazuje, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że pojęcie "opieka medyczna" dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Ponadto z orzecznictwa Trybunału wynika, iż pojęcia "opieka medyczna" i "działalność ściśle związana z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym), należy interpretować w ten sam sposób w obu przypadkach, ponieważ oba te przepisy mają na celu uregulowanie ogółu zwolnień z opodatkowania świadczeń medycznych w ścisłym znaczeniu: które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia.

Usługi są ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są one rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem takiej opieki świadczonej pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób w ramy świadczenia tejże opieki i stanowią w procesie świadczenia tejże opieki niezbędny etap, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym służą, gdyż jedynie takie usługi mogą mieć wpływ na koszty opieki zdrowotnej, która staje się dostępna w drodze zwolnienia od podatku.

Należy podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych (wyrok w sprawie Peter d'Ambrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01).

Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (tekst jedn.: świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu z VAT. Takie stanowisko było prezentowane przez Trybunał Sprawiedliwości UE w licznych orzeczeniach (wyrok z 20 listopada 2003 r. w sprawie Peter d'Ambrumenil C-307/01; wyrok z 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger,

C-212/01; wyrok z 10 września 2002 r. w sprawie Kügler, C-141/00).

W orzeczeniu w sprawie Peter d'Ambrumenil Trybunał wskazał przykładowe usługi medyczne, które ze względu na spełnienie wskazanego warunku (celu terapeutycznego) - podlegają zwolnieniu z VAT, oraz takie w stosunku do których zwolnienie nie ma zastosowania.

Zgodnie z pkt 61 ww. wyroku, gdy usługa medyczna polega na sporządzeniu specjalistycznego raportu medycznego, oczywistym jest to, że dla wykonania tej usługi konieczne są specjalistyczne kwalifikacje i wiedza medyczna osoby oraz to, że może łączyć się z czynnościami typowymi dla zawodu medycznego, takimi jak badanie pacjenta czy analiza medycznej historii, wówczas głównym celem tej usługi nie jest ochrona, w tym zachowanie, jak i odratowanie zdrowia osoby, do której raport się odnosi. Taka usługa, której celem jest dostarczenie odpowiedzi na pytania postawione w zleceniu sporządzenia raportu, jest wykonywana w celu umożliwienia osobie trzeciej podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby zainteresowanej lub innych osób. Prawdą jest to, że taki specjalistyczny medyczny raport może być sporządzony na żądanie osoby zainteresowanej i może pośrednio przyczynić się do ochrony zdrowia tej osoby przez wykrycie nowego problemu zdrowotnego lub przez skorygowanie wcześniejszej diagnozy, jednakże główny cel każdej usługi tego typu polega na spełnieniu prawnego lub umownego warunku wymaganego przez inne podmioty w ramach procesu podejmowania określonych decyzji. Taka usługa medyczna nie może korzystać ze zwolnienia z art. 13A (1) (c).

Ponadto, w myśl pkt 64 wyroku w sprawie C-307/01, gdy zaświadczenie o stanie zdrowia jest wymagane przez osobę trzecią jako warunek poprzedzający wykonywanie przez osobę zainteresowaną określonej działalności zawodowej lub wykonywanie określonej czynności zależnej od pełnej fizycznej zdolności tej osoby, głównym celem tej usługi świadczonej przez lekarza jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia określonej decyzji. Taka usługa medyczna nie ma zasadniczo na celu ochrony zdrowia osób, które zamierzają wykonywać określone rodzaje działalności, nie może więc być objęta zwolnieniem z art. 13A (1) (c).

Wśród usług, do których zwolnienie nie może znajdować zastosowania Trybunał Sprawiedliwości UE wymienił:

* wydawanie poświadczeń stanu zdrowia celem otrzymywania renty wojskowej,

* przeprowadzanie badań medycznych celem określenia istnienia i wielkości szkód poniesionych przez osoby fizyczne w przypadku postępowań sądowych dotyczących uszkodzeń ciała,

* przeprowadzanie badań lekarskich celem sporządzenia raportu dotyczącego zaniedbań lekarskich w przypadku postępowań sądowych dotyczących takich zaniedbań,

* przygotowywanie raportów medycznych dotyczących wyżej wymienionych spraw oraz raportów medycznych opartych o notatki lekarskie bez przeprowadzania dodatkowych badań lekarskich w wyżej wymienionych sprawach,

* pobieranie próbek DNA dla celów ustalenia ojcostwa (orzeczenie w sprawie C-384/98 Dotter vs Wllimaier).

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie Margarete Unterpringer vs Pensionsversicherungsanstalt der Arbiter C-212/01 stwierdził " (...) to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie do zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi".

Również z orzeczenia C-384/98 wynika, że preferencji podlegać mogą jedynie te usługi, które mają cel terapeutyczny, bądź profilaktyczny, a nie podlegają mu takie, które mają charakter czysto ekspercki i doradczy (np. orzekanie o stanie zdrowia dla potrzeb przyznania renty, bądź dla instytucji ubezpieczeniowych dla ustalenia wysokości składki ubezpieczenia na życie).

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zakresu zwolnienie przez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych".

Pojęcie "usługi opieki medycznej" oraz "świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane" przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy obejmuje zatem świadczenia medyczne wykonywane w celu ochrony, w tym zachowania lub przywrócenia zdrowia osób.

Przepis § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (tekst jedn.: Dz. U. z 6 czerwca 2013 r., poz. 177 z późn. zm.) stanowi, że dokumentacja medyczna, zwana dalej "dokumentacją", jest prowadzona w postaci elektronicznej lub w postaci papierowej.

W myśl § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia dokumentację stanowi:

Zgodnie z § 2 ust. 2 cytowanego rozporządzenia dokumentacja indywidualna obejmuje:

Stosownie do § 2 ust. 3 rozporządzenia dokumentację indywidualną wewnętrzną stanowią w szczególności:

Natomiast przepis § 22 ww. rozporządzenia stanowi, że:

1. Lekarz wypisujący pacjenta wystawia na podstawie historii choroby albo karty noworodka kartę informacyjną z leczenia szpitalnego.

2. Kartę informacyjną z leczenia szpitalnego podpisuje lekarz wypisujący i lekarz kierujący oddziałem.

3. Karta informacyjna z leczenia szpitalnego zawiera dane określone w § 10 ust. 1 pkt 1-4 oraz dodatkowo:

4. W przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 4 ustawy, dopuszcza się podanie rozpoznania w języku łacińskim.

5. Karta informacyjna z leczenia szpitalnego w przypadku zgonu pacjenta zawiera dane, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 1-4, rozpoznanie choroby w języku polskim oraz dane, o których mowa w § 20 pkt 1, 2 i 4.

6. Dwa egzemplarze karty informacyjnej z leczenia szpitalnego są wydawane pacjentowi, jego przedstawicielowi ustawowemu albo osobie, o której mowa w § 8 pkt 2. Trzeci egzemplarz karty informacyjnej z leczenia szpitalnego jest dołączany do historii choroby.

7. W przypadku dokumentacji prowadzonej w postaci elektronicznej, karta informacyjna z leczenia szpitalnego jest dołączana do historii choroby, a jej wydruk w postaci papierowej jest wydawany w dwóch egzemplarzach pacjentowi, jego przedstawicielowi ustawowemu albo osobie, o której mowa w § 8 pkt 2.

W myśl art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta (Dz. U. z 2012 r. poz. 159, z późn. zm.) pacjent ma prawo do dostępu do dokumentacji medycznej dotyczącej jego stanu zdrowia oraz udzielonych mu świadczeń zdrowotnych.

W celu realizacji prawa, o którym mowa w art. 23 ust. 1, podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych jest obowiązany prowadzić, przechowywać i udostępniać dokumentację medyczną w sposób określony w niniejszym rozdziale oraz zapewnić ochronę danych zawartych w tej dokumentacji (art. 24 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 26 ust. 1 cytowanej ustawy, podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych udostępnia dokumentację medyczną pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu, bądź osobie upoważnionej przez pacjenta.

Stosownie do art. 26 ust. 3 ww. ustawy podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych udostępnia dokumentację medyczną również:

2a.podmiotom, o których mowa w art. 119 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia kontroli na zlecenie ministra właściwego do spraw zdrowia;

W myśl art. 27 dokumentacja medyczna jest udostępniana:

Zgodnie zaś z art. 27 pkt 2 ww. ustawy, dokumentację medyczną udostępnia się między innymi przez sporządzenie jej wyciągów, odpisów lub kopii.

Artykuł 28 ustawy stanowi przy tym, że podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych (np. zakład opieki zdrowotnej) może w tych przypadkach pobierać opłatę. Wysokość tej opłaty ustala kierownik zakładu. Należy jednak zaznaczyć, że opłata za sporządzenie wyciągu, odpisu lub kopii dokumentacji medycznej na elektronicznym nośniku danych nie może przekraczać wysokości maksymalnej określonej w ww. ustawie.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że w sytuacji gdy celem domagania się przez osobę uprawnioną dokumentacji lekarskiej, jest dalsze leczenie, wydanie dokumentacji będzie występowało w ramach dostarczenia usługi medycznej i będzie stanowiło etap niezbędny, aby osiągnąć pożądane cele terapeutyczne. Oznacza to tym samym, że wydanie wyciągów, odpisów lub kserokopii dokumentacji medycznej w celu dalszego leczenia będzie stanowić usługę ściśle związaną z usługami w zakresie opieki medycznej, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Szpital świadczy dla pacjentów usługi medyczne w zakresie ratowania, przywracania i poprawie zdrowia. Usługi te podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług VAT, a wydanie kserokopii, odpisu dokumentacji medycznej jest ścisłe związane z udzieleniem ww. świadczeń medycznych przez Szpital.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony stan prawny należy stwierdzić, że Wnioskodawca spełnia przesłankę o charakterze podmiotowym - jest podmiotem leczniczym, a świadczone przez Wnioskodawcę usługi odpłatnego wydawania wyciągów, odpisów oraz kopii dokumentacji medycznej, będą podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług jako usługi ściśle związane z usługą zasadniczą, gdyż dotyczą wykonanych przez Wnioskodawcę usług medycznych, które podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług i będą wydawane pacjentom.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.