IBPP3/443-692/09/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2009 r. (data wpływu 15 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wystawienia faktury korygującej i wystawienia ponownie faktury dokumentującej tę samą sprzedaż - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 września 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wystawienia faktury korygującej i wystawienia ponownie faktury dokumentującej tę samą sprzedaż.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi firmę transportową. Pełna księgowość. Na zlecenie firm Wnioskodawca rozwozi towar. Pewien kontrahent, dla którego Wnioskodawca wykonał zlecenia i wystawił faktury, okazał się oszustem, a firma prowadzona przez niego nie istnieje. Wnioskodawca posiada potwierdzenie z policji i prokuratury z grudnia 2008 r. o umorzeniu dochodzenia z powodu nie wykrycia sprawcy. Faktury zostały wystawione w maju 2008 r. z terminem płatności 35 dni, nie zostały zapłacone. Zostały przez Wnioskodawcę zaksięgowane, a zobowiązania podatkowe wynikające z nich zostały uregulowane terminowo. Wnioskodawca posiada oryginały tych faktur, ponieważ nie zostały odebrane. Kontrahent ten był pośrednikiem, zamawiał u Wnioskodawcy transport po stawkach Wnioskodawcy - wyższych i odsprzedawał go firmie X po niższych stawkach. Firma X nie zdążyła zapłacić oszustowi za transport wykonany przez Wnioskodawcę, ponieważ oszustwo wyszło na jaw, a po sprawcy wszelki słuch zaginał. Firma X twierdzi, że wyraża zgodę na ugodę i jest gotowa zapłacić Wnioskodawcy, żąda wystawienia faktury, ale po ich stawkach, niższych od Wnioskodawcy. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie posiada jednak od firmy X żadnego dokumentu w tej sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca może skorygować i rozliczyć fakturą korygującą całą sprzedaż na rzecz tego oszusta (nie będzie posiadać potwierdzenia odbioru faktury korygującej) w bieżącym okresie rozliczeniowym i czy może wystawić fakturę dla firmy X po niższych stawkach w bieżącym okresie rozliczeniowym gdyby doszło do ugody z tą firmą.

Zdaniem Wnioskodawcy, może wystawić fakturę korygującą sprzedaż w bieżącym okresie rozliczeniowym i wystawić fakturę dla firmy X w bieżącym okresie rozliczeniowym po niższych stawkach, ponieważ usługi transportowe zostały wykonane na rzecz firmy X.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Zgodnie z art. 29 ust. 4-4c ustawy o VAT podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W § 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) zostały określone przypadki, w jakich wystawione są faktury korygujące.

Stosownie do § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 13 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

W myśl § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zgodnie z § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

W odniesieniu do powyższego, należy podkreślić, iż specyficznym rodzajem faktur są faktury korygujące. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Faktury pierwotne mogą nie odpowiadać rzeczywistości na skutek zdarzeń, które miały miejsce już po ich wystawieniu, a także na skutek zwykłych pomyłek w treści faktury. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym. Nie może być w związku z tym poprawiana przez dopisywanie, przeprawianie etc. (zwłaszcza że występuje w obrocie w oryginale i kopii). Wszelkie zmiany w wystawionej fakturze VAT winny być dokonane fakturą korygującą (w tym miejscu należy uczynić zastrzeżenie, że niektóre elementy faktury mogą być poprawione także notą korygującą, która również jest specyficzną fakturą).

Z przepisów wynika, że faktury korygujące wystawiane są w przypadkach, gdy po wystawieniu faktury:

W praktyce wystawia się faktury korygujące także gdy nie doszło ostatecznie do wykonania transakcji (a towar nie został jeszcze wydany, więc nie mógł być zwrócony, bądź też nie zapłacono żadnych zaliczek, które mogłyby podlegać zwrotowi). Jednakże powyższe nie będzie miało zastosowania w opisanym stanie faktycznym, gdyż usługa została transportowa została przez Wnioskodawcę wykonana.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na zlecenie firmy rozwiózł towar i wystawił faktury. Kontrahent ten okazał się oszustem, a firma prowadzona przez niego nie istnieje. Faktury zostały wystawione przez Wnioskodawcę w maju 2008 r. i nie zostały zapłacone przez kontrahenta. Faktury zostały przez Wnioskodawcę zaksięgowane, a zobowiązania podatkowe wynikające z nich zostały uregulowane terminowo. Wnioskodawca posiada oryginały tych faktur, ponieważ nie zostały odebrane. Kontrahent ten był pośrednikiem, zamawiał u Wnioskodawcy transport po stawkach Wnioskodawcy - wyższych i odsprzedawał go firmie X po niższych stawkach. Firma X twierdzi, że wyraża zgodę na ugodę i jest gotowa zapłacić Wnioskodawcy, ale żąda wystawienia faktury po ich stawkach, niższych od Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że ustawodawca nie przewidział możliwości skorygowania faktur wystawionych w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym. Zatem nie występują u Wnioskodawcy przesłanki do wystawienia faktur korygujących, o których mowa w ustawie oraz ww. rozporządzeniu. Podkreślenia wymaga fakt, że usługa została wykonana i bez znaczenia pozostaje tutaj, że faktura nie została wprowadzona do obiegu prawnego, bowiem usługa została wykonana. Tym samym brak podstaw do anulowania przedmiotowej faktury, jak również brak podstaw prawnych do udokumentowania tej samej czynności kolejną fakturą. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż w rzeczywistości usługa została wykonana na rzecz firmy X, ponieważ umowa na jej wykonanie została zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem, a nie pomiędzy Wnioskodawcą a firmą X.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy o możliwości wystawienia faktury korygującej oraz udokumentowania ponownie tej samej czynności kolejną fakturą należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.