IBPP3/443-689/09/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania ze stawką 0% towarów wprowadzanych spoza Wspólnoty do składu celnego (na terytorium Polski), objętych procedurą składu celnego i transakcji dotyczących wywozu towarów ze składu celnego do krajów spoza Wspólnoty - jest prawidłowe.

W dniu 14 września 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania ze stawką 0% towarów wprowadzanych spoza Wspólnoty do składu celnego (na terytorium Polski), objętych procedurą składu celnego i transakcji dotyczących wywozu towarów ze składu celnego do krajów spoza Wspólnoty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nabywa towary od dostawców spoza UE i wprowadza je do składu celnego. Towary te objęte są procedurą składu celnego. W przypadku sprzedaży tych towarów dla kontrahenta spoza UE towary te zostają objęte procedurą powrotnego wywozu.

Ww. procedury wynikają z wykonania czynności zakupu i sprzedaży towarów kontrahentom spoza Wspólnoty. Transakcja nie jest ujmowana w deklaracji VAT-7 zarówno w czynności przywozu jak i wywozu nie powstaje dług celny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcje wprowadzenia towarów spoza Wspólnoty na skład celny (na terytorium Polski), objęte procedurą składu celnego i transakcje wywozu towarów ze składu celnego do krajów spoza Wspólnoty (powrotny wywóz) winny być ujmowane w rejestrach zakupu i/lub sprzedaży (ze stawką 0%).

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ w obu czynnościach związanych ze złożeniem towaru spoza UE na składzie celnym, oraz z jego wywozem ze składu celnego poza UE nie powstaje obowiązek uiszczenia długu celnego, to ww. transakcje nie podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ww. ustawy przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Powyższa definicja importu towarów stanowi implementację art. 30 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. L Nr 347 str. 1 z późn. zm.), w myśl którego "import towarów" oznacza wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów, które nie znajdują się w swobodnym obrocie w rozumieniu art. 24 Traktatu.

Poza czynnością, o której mowa w akapicie pierwszym, za import towarów uznaje się wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów znajdujących się w swobodnym obrocie pochodzących z terytorium trzeciego stanowiącego część terytorium celnego Wspólnoty.

Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów jest powiązane z powstaniem obowiązku zapłaty cła lub faktem zaistnienia określonych procedur celnych. Co do zasady, obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego - art. 19 ust. 7 ww. ustawy o VAT.

Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 9 jeżeli import towarów objęty jest procedurą: składu celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat. Wskazane w tym przepisie opłaty wyrównawcze i opłaty o podobnym charakterze są to pozataryfowe środki polityki celnej, które mimo że nie są cłami pełnią podobną funkcję. Opłaty te nakładane są we Wspólnocie na towary przywożone spoza Wspólnoty i obejmują niektóre towary najbardziej znanymi są opłaty wyrównawcze pobierane od produktów rolnych. Opłaty te mają na celu ograniczenia napływu na terytorium Wspólnoty towarów, których nadmierny dopływ mógłby być szkodliwy dla polityki gospodarczej Wspólnoty.

Zatem objęcie towaru procedurą składu celnego nie powoduje postania długu celnego (art. 98 ust. 1 lit. a) Wspólnotowego Kodeksu Celnego) oraz nie powoduje powstania obowiązku zapłaty innych należności, chyba że towar objęty jest obowiązkiem zapłaty opłat wyrównawczych lub im podobnych należności, które co do zasady nie mają charakteru powszechnego. Zatem zastosowanie do towarów pochodzących z państw trzecich procedury składu celnego na terytorium Polski nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu importu tych towarów.

Stosownie do art. 98 ust. 1 wspólnotowego kodeksu Celnego w składzie celnym można umieszczać towary niewspólnotowe oraz wspólnotowe.

Ponieważ przedmiotem wniosku są towary sprowadzane spoza unii europejskiej, a więc towary niewspólnotowe, stwierdzić należy, że ich umieszczenie w składzie celnym skutkuje tym, że nie podlegają one należnościom celnym ani środkom polityki handlowej. Przyjmuje się, że zasadniczym celem procedury składu celnego jest umożliwienie przechowywania towarów niewspólnotowych bez uiszczania należności przywozowych oraz stosowania środków polityki handlowej. Dalszą konsekwencją umieszczenia towarów niewspólnotowych w składzie celnym położonym na terenie państwa członkowskiego jest to, że nie podlegają one podatkowi od towarów i usług w związku z wprowadzeniem ich na obszar celny wspólnoty. Za miejsce importu, w przypadku towarów objętych procedurą składu celnego, uważa się państwo członkowskie, na terytorium którego towary przestały podlegać procedurze składu celnego - art. 61 dyrektywy 2006/112/WE. W przypadku towarów od wartości dodanej obowiązek podatkowy w związku z przywozem towarów powstaje dopiero po wyprowadzeniu towarów ze składu celnego.

W tych okolicznościach dochodzi do wykonania przez podatnika czynności przywozu towaru na terytorium kraju z kraju trzeciego, która mimo, że odpowiada treści definicji importu towarów to nie powstaje w stosunku do niej obowiązek podatkowy. Zatem czynność ta mimo, że generalnie zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 3 i art. 2 pkt 7 ustawy o VAT podlega przepisom tej ustawy, to w tym konkretnym wypadku jest czynnością nieopodatkowaną, gdyż zgodnie z treścią art. 19 ust. 9 ustawy o VAT i art. 98 ust. 1 lit. a) WKC nie powstaje w stosunku do niej obowiązek podatkowy.

Skoro ustawodawca uznaje omawiane wprowadzenie towaru za neutralne podatkowo to należy uznać, że w ocenie ustawodawcy czynność ta jest czynnością, która nie prowadzi do konsumpcji na terytorium kraju przez, którą w świetle przepisów art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o VAT należy rozumieć nabycie towarów niekrajowych i wprowadzenie ich na terytorium kraju. To założenie jest zgodne z treścią procedury składu celnego, gdyż jej zastosowanie w istocie skutkuje tym, że towar mimo iż znajduje się na terytorium celnym Wspólnoty to nie podlega obrotowi na tym terytorium zatem nie może być przedmiotem konsumpcji we Wspólnocie. Niekonsumpcyjny charakter objęcia towaru procedurą składu celnego uzasadnia wyłączenie powstania obowiązku podatkowego od towarów nią objętych.

W ocenie organu czyni to zasadnym stwierdzenie, że również wyprowadzenie towaru ze składu celnego do kraju trzeciego nie będzie podlegać przepisom ustawy o VAT.

Skoro zgodnie z art. 19 ust. 9 ustawy o VAT wprowadzenie towaru do składu celnego, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu w kraju to brak jest podstaw do uznawania sprzedaży towaru objętego składem do innego państwa za eksport towaru w rozumieniu ustawy o VAT. Należy podkreślić, że ten sam towar na gruncie przepisów ustawy o VAT nie może być uznawany za niepodatkowany przy jego nabyciu oraz za opodatkowany w przypadku jego zbycia, gdy obrotu towarem dokonują podatnicy niepodlegający zwolnieniu od podatku.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ww. ustawy przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Zgodnie z art. 41 ust. 4 i ust. 6 ww. ustawy w eksporcie towarów, o których mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) stawka podatku wynosi 0%.

Powyższą stawkę stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Z powyższego wynika, że jednym z warunków koniecznych do wypełnienia definicji eksportu towarów, zawartej w ww. art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, jest dokonanie wywozu z terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy za terytorium kraju uznaje się natomiast terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Jeśli chodzi natomiast o pojęcie dokonania wywozu określonego w przepisach celnych, należy rozumieć je jako objęcie odpowiednią procedurą celną, stosowaną przy eksporcie towarów poza terytorium Wspólnoty - tj. procedura wywozu. Pojęcie wywozu towarów nie może być bowiem interpretowane tylko jako fizyczne przemieszczenie towarów poza terytorium Wspólnoty.

Zgodnie z art. 4 pkt 15 i 16 Wspólnotowego Kodeksu Celnego "przeznaczenie celne towaru" oznacza:

Natomiast "procedura celna" oznacza:

Z powyższego wynika, że w przedmiotowej sprawie nadanie towarowi przeznaczenia celnego w postaci powrotnego wywozu poza obszar celny Wspólnoty w związku z zakończeniem procedury składu celnego nie jest równoznaczne z objęciem towaru procedurą wywozu.

Zgodnie z powyższym jeżeli towar wywożony z terytorium kraju nie jest objęty procedurą wywozu w rozumieniu przepisów celnych, to względem niego nie mają zastosowania przepisy dotyczące eksportu w rozumieniu przepisów dotyczących podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca nadając przeznaczenie celne powrotnego wywozu towarom objętym wcześniej procedurą składu celnego nie jest uprawniony do stosowania 0% stawki podatku dotyczącej eksportu towarów.

Stosownie do powyższego w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie następuje wyprowadzenie poza terytorium Wspólnoty towarów wspólnotowych (tj. procedura wywozu), tylko wyrobów niewspólnotowych, które nie zostały dopuszczonego do swobodnego obrotu na terytorium Wspólnoty.

Zgodnie z powyższym w przypadku gdy Wnioskodawca nabywa towary spoza Wspólnoty i wprowadza je do składu celnego, gdzie objęte zostają procedurą składu celnego, aż do nadania im nowego przeznaczenia celnego - powrotnego wywozu, stwierdzić należy, iż względem towarów nabytych i następnie sprzedanych przez Wnioskodawcę nie powstaje dług celny.

Tym samym w przedmiotowej sprawie nie wystąpi obowiązek podatkowy w stosunku do przywożonego towaru objętego procedurą składu celnego, ani nie wystąpi eksport towarów podlegający opodatkowaniu podatkiem o towarów i usług. Zatem transakcje te nie są wykazywane w deklaracji VAT-7, ani w rejestrach prowadzonych dla potrzeb sporządzania tych deklaracji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.