IBPP3/443-687/10/DG - Zasady dokumentowania sprzedaży benzenu i toluenu, przeznaczonych do celów innych niż napędowe lub opałowe, na rzecz kontrahentów z krajów Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie dokumentowania przemieszczania benzenu i toluenu, przeznaczonych do celów innych niż napędowe lub opałowe, do kontrahentów z innych państw UE - jest prawidłowe.

W dniu 13 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie dokumentowania przemieszczania benzenu i toluenu, przeznaczonych do celów innych niż napędowe lub opałowe, do kontrahentów z innych państw UE.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy (Spółki) jest produkcja wyrobów o charakterze karbo i petrochemicznym, wykorzystywanych jako surowce w chemii organicznej.

W związku z taką działalnością Spółka produkuje w swoim składzie podatkowym wyroby akcyzowe w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, a także dokonuje zakupów i sprzedaży takich wyrobów. Wnioskodawca, co do zasady, nie jest sprzedawcą paliw - wyroby produkowane przez Spółkę opodatkowane są stawką 0 zł. Ponieważ wyroby produkowane przez Spółkę są wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, muszą być produkowane w składzie podatkowym.

Wśród ww. wyrobów Spółka produkuje m.in. benzen (CN 2902 20 00) oraz toluen (CN 2902 30 00). Obydwa produkty są przez Spółkę sprzedawane do kontrahentów w innych państwach UE. Kontrahenci wykorzystują je do celów innych niż opałowe, jako dodatki/domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki/domieszki do paliw silnikowych. Z uwagi na fakt, że nie produkują oni wyrobów akcyzowych, niektórzy z kontrahentów Spółki z innych państw UE nie prowadzą składów podatkowych ani nie posiadają statusu zarejestrowanego odbiorcy (dawniej zarejestrowanego handlowca).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż benzenu (CN 2902 20 00) i toluenu (CN 2902 30 00) do kontrahentów z innych państw UE nie wymaga spełnienia dodatkowych formalności i może odbywać się na podstawie dokumentów handlowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, benzen i toluen, które są produkowane przez Spółkę, mogą być sprzedawane kontrahentom z innych państw członkowskich UE poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, bez konieczności spełniania dodatkowych formalności związanych z procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą (tekst jedn. wyłącznie z zastosowaniem dokumentów handlowych powszechnie stosowanych w obrocie handlowym, np.: faktury, dokumentu CMR itp.), pod warunkiem, że rzeczywiste przeznaczenie tych produktów jest zgodne z deklarowanym przez Spółkę.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku akcyzowym, wyroby energetyczne objęte stawką akcyzy inną niż stawka 0 zł zostały wymienione w art. 89 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. W punktach 1-13 wskazane zostały konkretne wyroby akcyzowe z przypisaną im określoną stawką podatku akcyzowego ze względu na posiadany kod CN. Natomiast w art. 89 ust. 1 pkt 14-15 określono stawkę podatku akcyzowego dla pozostałych paliw silnikowych i pozostałych paliw opałowych czyli paliw nie wymienionych wcześniej ze względu na kod CN.

Jeżeli natomiast wyrób energetyczny nie jest wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy akcyzowej, ani też nie jest przeznaczony do celów napędowych, lub też opałowych, to stosuje się wobec niego stawkę podatku w wysokości 0 zł. Zgodnie bowiem z art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej. "Stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne nit określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych wynosi O zł.

W przypadku Wnioskodawcy, sprzedawane przez Spółkę wyroby energetyczne takie jak benzen (CN 2902 20 00) czy toluen (CN 2902 30 00), nie zostały wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy akcyzowej. Nie ulega również wątpliwości, że nie są one przeznaczone do celów opałowych ani też napędowych, ani też jako dodatek, czy też domieszka do paliw. Kontrahenci Spółki z innych państw UE zużywają go bowiem do celów innych niż napędowe lub opałowe (do celów dalszego przerobu w procesach chemicznych). Wyroby te objęte są więc stawką akcyzy w wysokości 0 zł.

Ustawa akcyzowa nie zawiera żadnych wymogów formalnych dla zastosowania stawki 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej. Wyroby objęte tym przepisem mogą podlegać na terenie kraju swobodnemu obrotowi na podstawie dokumentów handlowych. Kwestia ta nie budzi wątpliwości również w interpretacjach organów podatkowych. Takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji Indywidualnej z dnia 10 lipca 2009 r., o sygn. ILPP3/443-B2/09-2/TK.

Zdaniem Spółki, analogiczna konkluzja dotyczy również przemieszczania wyrobów energetycznych do innych państw UE.

Niewątpliwie, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, przemieszczenie wyrobów energetycznych do innego państwa UE stanowi dostawę wewnątrzwspólnotową, niezależnie od tego, kto jest właścicielem wyrobu. Jednak, w związku z faktem, że wyroby zostały już dopuszczone do obrotu w momencie wyprowadzenia ze składu podatkowego na terenie kraju i podlegają stawce 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej, wewnątrzwspólnotową dostawa, tak jak dostawy krajowe, będzie mogła odbywać się na podstawie dokumentów handlowych, takich jak dokument CMR i faktura handlowa, pozwalających na należyte zidentyfikowanie ilości wysłanego i odebranego towaru, jak również odbiorcy tego towaru.

Ustawa akcyzowa zawiera wprawdzie procedurę przemieszczania wewnątrzwpólnotowego wyrobów poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, tj. procedurę przemieszczania wyrobów z zapłaconą akcyzą, która dokonywana jest na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego (o którym mowa w art. 77 ust. 1 ustawy akcyzowej), ale w tym wypadku, procedura ta nie znajdzie zastosowania, ponieważ dotyczy ona tylko wyrobów, od których akcyza została fizycznie zapłacona w Polsce i ma na celu odzyskanie zapłaconego w Polsce podatku. W przypadku wyrobów, o których mowa w art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej, podatek akcyzowy nie został w Polsce faktycznie zapłacony, a zatem nie będzie również odzyskiwany.

W związku z powyższym, wyroby energetyczne, które są produkowane przez Spółkę, mogą być sprzedawane kontrahentom z innych państw członkowskich UE poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jak również bez konieczności spełniania dodatkowych formalności procedury przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą (tekst jedn. wyłącznie z zastosowaniem dokumentów handlowych powszechnie stosowanych w obrocie handlowym, np.: faktury, dokumentu CMR ftp.), pod warunkiem, że ich rzeczywiste przeznaczenie jest zgodne z określonym np. w umowach sprzedaży zawartych przez Spółkę a dotyczących ww. produktów. Ponadto, Spółka pragnie dodać, że prawidłowość powyższej interpretacji została już wyjaśniona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 10 sierpnia 2010 r., nr IPPP3/443-432/10-4/KB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.