IBPP3/443-681/08/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu 29 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie objęcia obowiązkiem podatkowym oleju opałowego o symbolu PKWiU 24.14.73-67.00 oraz kodzie CN 2707 99 99 - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie objęcia obowiązkiem podatkowym oleju opałowego o symbolu PKWiU 24.14.73-67.00 oraz kodzie CN 2707 99 99.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca produkuje oleje opałowe do przemysłowych systemów grzewczych w składzie podatkowym pod szczególnym nadzorem podatkowym. Do lipca 2008 r. produkowano olej opałowy o kodzie CN 27101961.

W związku z otrzymaniem WIT-u na olej opałowy i nadanie przez Izbę Celną w Warszawie kodu CN 27079999, zmieniono aneksem kod CN i PKWiU w regulaminie składu podatkowego na CN 27079999 i kod PKWiU 24.14.73-67.00. Aneks jest zatwierdzony przez Naczelnika Urzędu Celnego w Opolu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy produkcja oleju opałowego o kodzie CN 27079999 i kodzie PKWiU 24.14.73-67.00 musi się odbywać w składzie podatkowym. Produkt o tym kodzie nie występuje w zał. Nr 1 i w zał. Nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym i tym samym nie jest produktem akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, produkcja oleju opałowego o kodzie CN 27079999 i kodzie PKWiU 24.14.73-67.00 nie powinna odbywać się na składzie podatkowym, gdyż produkt o tym kodzie nie występuje w załączniku nr 1 i nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym.

Ze względu na fakt nie występowania tego oleju w wykazie wyrobów akcyzowych, nie mogą być zaliczone do wyrobów akcyzowych, a tym samym nie podlegają ustawie z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) wyrobami akcyzowymi są wyroby podlegające akcyzie określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 2 ww. ustawy, wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi są paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy.

Stosownie zaś do postanowień art. 62 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy do paliw silnikowych i olejów opałowych w rozumieniu ustawy zalicza się:

Olejami opałowymi są również inne wyroby, z wyjątkiem węgla, koksu, torfu i innych porównywalnych z nimi węglowodorów stałych oraz gazu ziemnego, służące do celów opałowych; ciężkimi olejami opałowymi są oleje opałowe, w których zawartość siarki przekracza 3%.

Powyższy przepis, będący przepisem szczególnym w stosunku do przepisu ogólnego, jakim jest cytowany art. 2 pkt 2 ustawy, rozszerza zatem podstawowy katalog wyrobów akcyzowych zharmonizowanych o inne wyroby zaliczone do grupy olejów opałowych, o ile są one wykorzystywane do celów opałowych.

Zapis artykułu 62 ustawy o podatku akcyzowym ma swe źródła w uregulowaniach Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283 str. 51 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą energetyczną. Dyrektywa energetyczna w art. 2 ust. 1 wymienia listę produktów, które należy uznać za produkty energetyczne:

* objętych kodami CN 1507 do 1518, jeśli są przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe;

* objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715;

* objętych kodem CN 2901 i 2902;

* objętych kodem CN 2905 11 00, które nie są pochodzenia syntetycznego, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe;

* objętych kodem CN 3403;

* objętych kodem CN 3811;

* objętych kodem CN 3817;

* objętych kodem CN 3824 90 99, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe.

Ponadto w myśl art. 2 ust. 3 ww. Dyrektywy, w przypadku przeznaczenia do wykorzystania, oferowania na sprzedaż lub wykorzystywania jako paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania, produkty energetyczne inne niż te, których poziom opodatkowania został określony w niniejszej dyrektywie, podlegają podatkowi zgodnie z wykorzystaniem, według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowego.

Należy mieć również na uwadze akapit 2 i akapit 3 ww. przepisu, zgodnie z którym:

* oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie produkty przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwo silnikowe, lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego, oraz

* oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie inne węglowodory, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane do ogrzewania, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego produktu energetycznego.

Z powyższego wynika, iż art. 62 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym ma odniesienie w art. 2 ust. 3 ww. Dyrektywy i stwierdza, iż w przypadku przeznaczenia do wykorzystania, oferowania na sprzedaż lub wykorzystania jako paliwo do ogrzewania, produktu energetycznego innego niż wymieniony w art. 2 ust. 1 Dyrektywy, produkt ten podlega podatkowi akcyzowemu zgodnie z wykorzystaniem, według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa do ogrzewania.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż produkt będący przedmiotem zapytania wykorzystywany jako paliwo do ogrzewania mieści się w definicji olejów opałowych, w rozumieniu art. 62 ustawy o podatku akcyzowym oraz art. 2 ust. 1 i ust. 3 dyrektywy energetycznej. W związku z tym przedmiotowy wyrób jest niewątpliwie wyrobem akcyzowym zharmonizowanym, bowiem przepis art. 62 ust. 2 ww. ustawy jednoznacznie rozszerza katalog olejów opałowych do każdego towaru służącego do celów opałowych, nie ograniczając ich tylko i wyłącznie do wyrobów wymienionych w załączniku 1 i załączniku 2 do ww. ustawy. Zatem powyższy olej przeznaczony na cele opałowe podlega opodatkowaniu akcyzą. Jako wyrób akcyzowy zharmonizowany olej ten musi być zatem produkowany w składzie podatkowym zgodnie z art. 30 ust. 2 ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej objęcia szczególnym nadzorem podatkowym przedmiotowego oleju opałowego, zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.