IBPP3/443-661/09/PK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-661/09/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2009 r. (data wpływu 2 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 listopada 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest producentem koncentratów, aromatów i susz. Wyroby te nie są produkowane w opakowaniach jednostkowych, a sprzedaż odbywa się luzem w cysternach, a susz w samochodach do tego przeznaczonych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca sprzedaje towary kontrahentom zagranicznym z terytorium państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Na udokumentowanie tych dostaw spółka posiada min.:

* kontrakty z kontrahentami zagranicznymi,

* kopie faktur VAT dokumentujących dostawy wewnątrzwspólnotowe,

* zlecenia dla przewoźników na dokonanie dostawy towarów,

* faktury od przewoźników za usługi przewozowe,

* dokumenty przewozowe CMR lub kserokopie dokumentów CMR,

* dokumenty potwierdzające zapłatę za towar.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży w ramach WDT oraz na kraj specyfikację towaru zastępuje dowodami WZ, na którym określony jest rodzaj towaru, j.m. w przypadku Wnioskodawcy kg bądź litry oraz również wystawiona faktura, na której podaje się asortyment, kg lub litry ilość cenę jednostkową, wartość netto, podatek VAT i wartość brutto.

Spółka otrzymując od przewoźnika (w miesiącu dokonania dostawy lub w miesiącu następnym) fakturę VAT wraz z dokumentem CMR (lub kserokopią dokumentu CMR) stosuje do dostawy wewnatrzwspólnotowej stawkę 0% i rozlicza ją w deklaracji podatkowej VAT-7 za miesiąc, w którym otrzymała te dokumenty (z uwzględnieniem przepisów art. 42 ust. 12 i 12a ustawy o podatku od towarów i usług - zwaną dalej ustawą PTU). Przy czym na niektórych dokumentach CMR lub kserokopiach dokumentów CMR widnieje tylko pieczątka odbiorcy towarów lub tylko podpis odbiorcy towaru ewentualnie podpis lub pieczątka są nieczytelne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Za jaki miesiąc w deklaracji VAT Spółka powinna rozliczyć dostawę wewnątrzwspólnotową ze stawką 0% w przypadku, gdy z dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika nie wynika jednoznacznie, iż towary zostały dostarczone do nabywcy z terytorium państwa członkowskiego, a spółka posiada kontrakt handlowy z kontrahentem zagranicznym oraz dokument potwierdzający zapłatę.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Stosownie do przepisów art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy PTU wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0% pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki w przypadku, gdy z dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika nie wynika jednoznacznie, iż towary zostały dostarczone do nabywcy z terytorium państwa członkowskiego, a spółka posiada:

* kontrakt z kontrahentem zagranicznym,

* kopię faktury VAT dokumentującej dostawę wewnątrzwspólnotowa,

* zlecenie dla przewoźnika na dokonanie dostawy towarów,

* fakturę od przewoźnika za usługi przewozowe,

* dokument potwierdzający zapłatę za towar,

to Spółka ma prawo do rozliczenia tej dostawy wewnątrzwpólnotowej ze stawką 0% w deklaracji za miesiąc, w którym dysponuje wszystkimi wyżej wymienionymi dokumentami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej - z uwzględnieniem przepisów art. 42 ust. 12 i 12a ustawy PTU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do przepisu art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Jeżeli towar nie jest wywożony przez podatnika lub przez nabywcę przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy lecz przez przewoźnika, zastosowanie będzie miał przepis art. 42 ust. 3 ustawy, który stanowi, iż dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

kopia faktury,

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Natomiast w przypadku, gdy dokumenty wymienione w cyt. art. 42 ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, dowodami w świetle art. 42 ust. 11 cytowanej ustawy VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, a w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśniecie zobowiązania,

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Wymienione w ust. 11 art. 42 dokumenty mają charakter subsydiarny i nie mogą same w sobie stanowić dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Dokumentami takimi są bowiem tylko dokumenty wymienione w ust. 3 ww. artykułu, które łącznie potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zatem mając na uwadze powołane przepisy, należy stwierdzić, iż podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Należy zauważyć, że dowodami potwierdzającymi, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju są: kopia faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów. Jeżeli te dokumenty łącznie w sposób jednoznaczny nie potwierdzają dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, istnieje możliwość stosowania dodatkowych dowodów, określonych w art. 42 ust. 11 ustawy. Dokumenty te, w tym wymienione w stanie faktycznym, mogą być również przesłane faksem lub mailem, jeżeli łącznie z dokumentami określonymi w art. 42 ust. 3 pkt 1-3, potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ww. ustawy, pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Natomiast podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Powyższy przepis wymienia w zasadzie, w sposób enumeratywny dowody, jakimi należy się posłużyć dla udowodnienia, że nastąpił wywóz towaru z terytorium Polski i jego transport (przemieszczenie) do innego kraju członkowskiego. Wymienione dokumenty muszą łącznie potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, dlatego też konieczne jest posiadanie przez Spółkę dokumentów wymienionych w tym przepisie.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że jedynie łączne posiadanie dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Natomiast dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 mają jedynie charakter uzupełniający do ww. dokumentów, a nie zastępczy.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze sytuacją gdzie Wnioskodawca posiada dokumenty wymienionych w art. 42 ust. 3 (faktura która zawiera również specyfikację towarów, oraz dokumenty przewozowy otrzymanych od przewoźnika z których nie wynika jednoznacznie, iż towary zostały dostarczone do nabywcy z terytorium państwa członkowskiego. W takim też przypadku konieczne jest posiłkowanie się dokumentami pomocniczymi.

W przypadku Wnioskodawcy będą to:

* kontrakt z kontrahentem zagranicznym,

* zlecenie dla przewoźnika na dokonanie dostawy towarów,

* fakturę od przewoźnika za usługi przewozowe,

* dokument potwierdzający zapłatę za towar.

W sytuacji gdy ze zebranych przez Wnioskodawcę dokumentów, zarówno tych o których mowa w art. 42 ust. 3, jak i w ust. 11 jednoznacznie wynika, iż doszło do dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i dokumenty te Wnioskodawca będzie posiadał przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy wówczas to Wnioskodawca nabędzie prawo do rozliczenia danej dostawy wewnątrzwpólnotowej ze stawką 0% - z uwzględnieniem przepisów art. 42 ust. 12 i 12a ustawy VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, iż ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie:

* opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką 0%,

* uznania za dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy oświadczenie złożone przez przewoźnika,

* dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką 0%

- zawarta zostanie w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl