IBPP3/443-652/11/DG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-652/11/DG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania preparatu służącego do barwienia i znakowania paliwa żeglugowego jako wyrobu nieakcyzowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania preparatu służącego do barwienia i znakowania paliwa żeglugowego jako wyrobu nieakcyzowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca nabywa preparat do barwienia i znakowania paliwa żeglugowego o nazwie DyeGuard Green PL3. Wyrób zbywany jest do celów zgodnych z jego przeznaczeniem. Preparat klasyfikowany jest do kodu CN 3204 90 00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisany wyrób o nazwie handlowej DyeGuard Green PL3 jest wyrobem akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrób o nazwie handlowej DyeGuard Green PL3 nie jest wyrobem akcyzowym. Produkt ten jest preparatem do barwienia i znakowania paliwa żeglugowego oraz zbywany do celów zgodnych z jego przeznaczeniem. Tym samym, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, nie jest wyrobem energetycznym.

Ww. przepis stanowi bowiem, że wyrobami akcyzowymi (energetycznymi) są: "pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN"

Jak zatem wynika z powyższego, wyroby będące domieszkami do paliw silnikowych są wyrobami akcyzowymi z wyjątkiem jednak tych wyrobów, które służą znakowaniu i barwieniu, a do takich celów przeznaczony jest DyeGuar Green PL3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626), wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym zalicza się wyroby:

1.

objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

2.

objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;

3.

objęte pozycjami CN 2901 i 2902;

4.

oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

5.

objęte pozycją CN 3403;

6.

objęte pozycją CN 3811;

7.

objęte pozycją CN 3817;

8.

oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;

9.

pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;

10.

pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.

Stosownie zatem do powyższego substancje stosowane do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1 ustawy, nie są wyrobami energetycznymi, a tym samym nie są również wyrobami akcyzowymi.

W tym miejscu należy jednak mieć na uwadze, iż przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie zawierają nazw handlowych preparatów stosowanych do barwienia i znakowania wyrobów akcyzowych. Wymieniają one jedynie rodzaje substancji stosowanych do znakowania i barwienia wyrobów energetycznych, określonych w art. 90 ust. 1 ww. ustawy. Substancje te zostały określone, w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 2010 r. w sprawie znakowania i barwienia wyrobów energetycznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1054).

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia do znakowania wyrobów stosuje się nieusuwalny znacznik, który jest substancją o nazwie chemicznej N-etylo-N-<2- (1-izobutoxy-etoxy)etylo>azobenzeno-4-amina (Solvent Yellow 124).

Natomiast zgodnie z § 2 ust. 2 pkt 2 do barwienia wyrobów, o których mowa w tym przepisie przeznaczonych do celów żeglugi, w tym rejsów rybackich stosuje się substancję - Solvent Blue 35.

Jednocześnie zgodnie z § 2 ust. 3 pkt 2 ww. rozporządzenia za prawidłowo oznaczony i zabarwiony wyrób uważa się wyrób, do którego dodano znacznik w ilości nie mniejszej niż 6,0 mg/l, lecz nieprzekraczającej 9,0 mg/l znakowanego wyrobu, i barwnik Solvent Blue 35 w ilości nie mniejszej niż 6,0 mg/l barwionego wyrobu.

W myśl powyższego jeżeli gotowy preparat przeznaczony do barwienia i znakowania, o którym mowa w art. 90 ust. 1 pkt 3 ustawy, stanowi pakiet barwiąco-markerujący stosowany do paliwa żeglugowego, uznać należy, iż nie jest on wyrobem akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl