IBPP3/443-643/11/AM - Określenie stawki VAT właściwej dla sprzedaży gruntu rolnego z przeznaczeniem pod zabudowę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2011 r. (data wpływu 7 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu rolnego z przeznaczeniem pod zabudowę - jest prawidłowe.

W dniu 7 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu rolnego z przeznaczeniem pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna jest użytkownikiem wieczystym działki gruntowej o pow. 1807 m ^2, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka 21/7km 1, położonej w C. Przedmiotowa działka jest sklasyfikowana w ewidencji gruntów jako pastwiska klasy VI (Ps VI) i nie posiada żadnych budynków ani budowli. Na działce tej nie były ponoszone żadne nakłady na jej ulepszenie. Teren, na którym położona jest działka nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Działkę jako zbędną do prowadzenia działalności zarząd spółki przeznaczył do sprzedaży. Chcąc uzyskać korzystniejszą cenę sprzedaży, Spółka zwróciła się do Urzędu Miasta C. z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, wnosząc o umożliwienie pobudowania na działce budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Urząd Miasta C. rozpatrując wniosek Spółki wydał decyzję pozytywną. Tym samym ww. działka stała się gruntem rolnym z przeznaczeniem pod zabudowę i jako taka będzie przedmiotem sprzedaży. Klasyfikacja działki w ewidencji gruntów nie uległa zmianie i w dalszym ciągu w ewidencji gruntów jest oznaczona jako Ps VI.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowej działki opisanej w pkt 68 będzie opodatkowana podatkiem VAT 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży przedmiotowej działki powinna być opodatkowana podatkiem VAT wg stawki 23%. Za stanowiskiem tym przemawia fakt, że pomimo iż działka jest niezabudowanym gruntem rolnym, to uzyskane warunki zabudowy pozwalają traktować ją jako działkę przeznaczoną pod zabudowę jednorodzinną. Ustawa o podatku VAT w art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny przeznaczone pod zabudowę i budowlane. Wynika z tego, że fakt uzyskania przez Spółkę warunków zabudowy i sprzedaż działki jako działki pod zabudowę, mimo iż w klasyfikacji gruntów jest to w dalszym ciągu grunt rolny, powoduje konieczność opodatkowania sprzedaży podatkiem VAT 23% i wyklucza zwolnienie od podatku na podstawie przytoczonego powyżej zapisu ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie tego prawa.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. Jedynie w sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym działki gruntowej o pow. 1807 m ^2, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka 21/7km1, położonej w C. Przedmiotowa działka jest sklasyfikowana w ewidencji gruntów jako pastwiska klasy VI (Ps VI) i nie posiada żadnych budynków ani budowli. Na działce tej nie były ponoszone żadne nakłady na jej ulepszenie. Teren, na którym położona jest działka nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Działkę jako zbędną do prowadzenia działalności zarząd spółki przeznaczył do sprzedaży. Chcąc uzyskać korzystniejszą cenę sprzedaży, Spółka zwróciła się do Urzędu Miasta C. z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, wnosząc o umożliwienie pobudowania na działce budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Urząd Miasta C. rozpatrując wniosek Spółki wydał decyzję pozytywną. Tym samym ww. działka stała się gruntem rolnym z przeznaczeniem pod zabudowę i jako taka będzie przedmiotem sprzedaży. Klasyfikacja działki w ewidencji gruntów nie uległa zmianie i w dalszym ciągu w ewidencji gruntów jest oznaczona jako Ps VI.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowanie zwolnienie przedmiotowe na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. W sprawie nie znajdzie również zastosowanie zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, bowiem wskazane zwolnienie stosuje się do gruntu zabudowanego budynkami, budowlami lub ich częściami pod warunkiem, że posadowione na gruncie budynki, budowle lub ich części spełniają przesłanki do zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W związku z powyższym zbycie prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki 21/7km1 przeznaczonej pod zabudowę jednorodzinną będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.