IBPP3/443-641/08/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2008 r. (data wpływu 5 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości dokonania korekty podatku należnego w eksporcie bezpośrednim towarów dla kontrahenta z Turcji - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości dokonania korekty podatku należnego w eksporcie bezpośrednim towarów dla kontrahenta z Turcji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka dokonała sprzedaży towarów dla kontrahenta z Turcji - eksport bezpośredni. Z powodu braku odpowiedniej dokumentacji (oryginału dokumentu SAD-3), potwierdzającej wywóz towarów poza obszar Wspólnoty Europejskiej, w miesiącu wystawienia faktury VAT naliczony został 22 % podatek od towarów i usług. W 2008 r. Spółka w związku z ponawianymi staraniami o odzyskanie oryginalnej dokumentacji - SAD-3 - uprawniającej do zastosowania stawki 0 % podatku VAT, otrzymała od kontrahenta (do wglądu) oryginał karty SAD-8, która w przypadku kontrahenta potwierdza dokonanie importu towarów. Oryginał karty SAD-8 został przedstawiony w Urzędzie Celnym w Rzeszowie (gdzie w 2007 r. został zgłoszony towar do procedury wywozu), na podstawie którego został wydany nowy dokument SAD-3 (z datą 03. 07. 2008 r.- data w prawym górnym rogu dokumentu SAD-3), z oryginalną pieczątką UC i nowym numerem OGL a także pieczątką EXPORT.Na odwrocie tego dokumentu UC w Rzeszowie przybił pieczątkę Eksport i Cło z datą 3 lipca 2008 r. - jako potwierdzenie wywozu towarów poza obszar Wspólnoty Europejskiej - oraz wpisał numer PWZ. W pozycji 44 powyższego dokumentu umieszczona została następująca adnotacja:A00PL lSTW=-38.00 5DK2-7/2004; 9DK8-KOPIA- SAD WYWOZ OGL/402010/014707-27-06-2007; 9DK8-ALTERNATYWNY DOWÓD ZAKOŃCZENIA - PROCEDURY WYWOZU; N380-135/07/EX; Y901 ZGODA- 0PL04-50; RET-EXP-30400 Po przedstawieniu w UC w Rzeszowie oryginału karty SAD-8, dokument został odesłany do kontrahenta. Spółka otrzymała nowy dokument SAD-3 w miesiącu lipcu 2008 r.

Obecnie Spółka jest w posiadaniu następującej dokumentacji:

* wystawionej przez siebie kopii faktury VAT o numerze 135/07/EX z dnia 27. 06. 2007 r.,

* specyfikacji wysłanego towaru,

* kserokopii pierwszej strony dokumentu SAD-3 wydanego w momencie rozpoczęcia procedury eksportowej o numerze OGL 402010/013707 z dnia 27.06.2007.,

* oryginału nowego dokumentu SAD-3, który został opisany we wniosku, z którego również wynika tożsamość towaru objętego procedurą wywozu,

* postanowienia Naczelnika Urzędu Celnego w Rzeszowie zmieniającego zapis w polu nr 44 nowego dokumentu SAD-3

Jest: OG L/402010/014707

Winno być: OGL/402010/013707

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka na podstawie nowego dokumentu SAD-3 (opisanego szczegółowo w ww. stanie faktycznym) ma prawo zgodnie z art. 41 ust. 9 do dokonania korekty podatku należnego i zastosowania stawki 0 % w miesiącu otrzymania powyższego dokumentu.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadane przez Spółkę dokumenty a w szczególności wystawiony przez Urząd Celny nowy dokument SAD-3 z nowym numerem OGL, na odwrocie z pieczęcią Eksport i wpisanym numerem PWZ, uprawniają do zastosowania stawki 0 % podatku VAT dla dokonanej transakcji eksportu bezpośredniego.W przypadku eksportu bezpośredniego, zgodnie z treścią art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę 0 % stosuje się pod warunkiem, iż podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.W przypadku nie spełnienia wskazanych wymogów, eksport podlega opodatkowaniu według stawek właściwych dla dostawy krajowej.Potwierdzeniem wywozu poza granice Unii w przypadku eksportu są: dokument SAD-3 lub komunikat IE 599.W przypadku braku tych dokumentów podatnik może zwrócić się o wydanie zaświadczenia, które będzie stanowiło alternatywny dowód dla oryginału potwierdzenia wywozu poza granice Wspólnoty.

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie określają formy dokumentu potwierdzającego dokonanie eksportu.W związku z powyższym wydane przez urząd celny nowy dokument SAD-3 stanowi dowód stwierdzający fakt opuszczenia terytorium Wspólnoty Europejskiej przez eksportowany towar, są więc również dokumentem potwierdzającym eksport i dają podstawę do zastosowania stawki 0 % w eksporcie bezpośrednim. W opinii Spółki nowy dokument SAD-3 pełni rolę zaświadczenia, w którym urząd celny wyprowadzenia potwierdza okoliczność dokonania wywozu towaru poza obszar Wspólnoty. Spółka ma prawo do dokonania korekty podatku należnego i zastosowania stawki 0 % w miesiącu otrzymania nowego dokumentu SAD-3 opisanego szczegółowo w ww. stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega między innymi eksport towarów. Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towaru z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonywany przez:

W myśl art. 19 ust. 6 ww. ustawy w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

Artykuł 41 ust. 4 ustawy stanowi, iż w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0 %. Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0 % stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, to stosownie do art. 41 ust. 7 ustawy, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0 %, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. W myśl art. 41 ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Stosownie do art. 41 ust. 9 otrzymane przez podatnika dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument. Z obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - w szczególności jej art. 41 ust. 6 i 7 - wynika, iż warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0 % przy sprzedaży eksportowej jest posiadanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Potwierdzenie to jest wydawane przez urząd celny określony w przepisach celnych. Z kolei analiza pojęcia "urząd celny określony w przepisach celnych" prowadzi - w ocenie tut. organu - do konieczności uwzględnienia wspólnotowych przepisów celnych, w tym Rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. stanowiącym przepisy w celu wykonania Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającej Wspólnotowy Kodeks Celny. Na podstawie analizy przepisów Rozporządzenia (art. 788 - art. 796) należy przyjąć, iż wspólnotowe przepisy celne posługują się pojęciem urząd celny wyprowadzenia, który to urząd pełni rolę "urzędu celnego określonego w przepisach celnych" dla celów określonych w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT. Pod tym pojęciem, rozumie się, zgodnie z art. 793 ust. 2 lit. c) ww. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 w przypadku towarów wywożonych w transporcie drogowym ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty. Wskazać należy, iż zgodnie z art. 793 ust. 3 ww. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, urząd celny wyjścia upewnia się, czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi oraz nadzoruje ich fizyczny wywóz. Fakt fizycznego wywozu towarów właściwy urząd celny potwierdza na odwrotnej stronie egzemplarza SAD 3. Potwierdzenie wywozu przyjmuje formę pieczęci (która jest urzędowo określona w każdym z państw członkowskich) z nazwą urzędu celnego wyprowadzenia i datą tego wyprowadzenia.

W przepisach art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, mowa jest o potwierdzeniu przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty. Ustawa nie wymaga wprost, aby potwierdzenie zostało dokonane przez urząd graniczny. Mowa jest o urzędzie celnym określonym w przepisach celnych. W związku z powyższym potwierdzenie może być dokonane przez właściwy urząd celny w każdy sposób, byle wynikało z niego, że nastąpił wywóz towarów z kraju poza terytorium Wspólnoty.Ponieważ cyt. wyżej przepis art. 2 pkt 8 nie stanowi również wprost, iż dokumentem potwierdzającym wywóz towarów na eksport może być wyłącznie karta 3 dokumentu SAD. W świetle powyższego zauważyć należy, że skoro przepisy celne określają tryb wydawania przez urzędy celne innego rodzaju potwierdzeń wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty niż karta 3 dokumentu SAD, zatem potwierdzenie wywozu, o którym mowa w art. 2 pkt 8 może nastąpić również w innej formie niż karta 3 dokumentu SAD. W związku z powyższym potwierdzenie wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty, wydane przez urząd celny zgodnie z wymogami nałożonymi przepisami prawa celnego, z którego będzie wynikała tożsamość towaru zgłoszonego do procedury wywozu z towarem, którego wywóz został potwierdzony w dokumencie innym niż karta 3 dokumentu SAD i na podstawie którego będzie można zidentyfikować transakcję, którą objęto towar, przez powiązanie z odpowiednią fakturą VAT, a także datę i miejsce opuszczenia przez towar terytorium Wspólnoty, należy uznać za dokument uprawniający w świetle art. 41 ust. 6 i następne ustawy o VAT, do zastosowania 0% stawki podatku VAT w eksporcie towarów.W związku z powyższym ww. dokument będzie również uprawniał do dokonania korekty podatku należnego, o której mowa w art. 41 ust. 9.

Reasumując stwierdzić należy, że jeśli dokument będący przedmiotem wniosku spełnia warunki o których mowa wyżej, stanowi on podstawę do dokonania stosownych korekt w trybie określonym przepisami art. 41 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednakże z innego powodu niż wskazano we wniosku.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Powyższe dowody podlegać będą ocenie w odrębnym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej możliwości dokonania korekty podatku należnego w eksporcie pośrednim oraz w części dotyczącej możliwości dokonania korekty podatku należnego w eksporcie bezpośrednim towarów dla kontrahenta z Rosji, zawarte zostały w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.