IBPP3/443-640/11/DG - Agencja celna jako przedstawiciel podatkowy.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 września 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-640/11/DG Agencja celna jako przedstawiciel podatkowy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustanowienia przedstawiciela podatkowego dla podatnika z kraju członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska w związku z importem towarów i bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnatrzwspólnotową - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie ustanowienia przedstawiciela podatkowego dla podatnika z kraju członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska w związku z importem towarów i bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnatrzwspólnotową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Agencja Celna (Wnioskodawca) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza reprezentować firmę z Hiszpanii przez polskim urzędem celnym. Kontrahent z Turcji sprzedaje towar firmie z Hiszpanii, która chce dokonać odprawy celnej towaru w ramach procedury 4200 (dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu z podatku, w przypadku transportu do innego państwa wewnątrzwspólnotowego - import z kraju trzeciego z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewątrzwspólnotową) na terenie Polski. Po dokonaniu odprawy celnej w ramach procedury 4200, towar natychmiast zostaje przesunięty w ramach dostawy wewątrzwspólnotowej na Łotwę. Do odprawy zostanie zastosowana preferencyjna stawka celna 0%. Agencja Celna posiada zabezpieczenie generalne. Zarówno firma hiszpańska jak i Agencja Celna posiadają Europejski Numer Identyfikacji Podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy agencja celna powinna dokonać zgłoszenia celnego jako przedstawiciel podatkowy.

2.

Na podstawie jakiego upoważnienia (celnego czy fiskalnego) agencja celna może reprezentować firmę z Hiszpanii.

3.

Któremu Urzędowi należy przedstawić upoważnienie (celnemu czy skarbowemu).

4.

Jeżeli skarbowemu to czy ma to być Urząd Skarbowy Warszawa Śródmieście.

5.

Czy agencja celna jest obowiązana do wypełnienia obowiązków podatnika, którego jest przedstawicielem w zakresie:

a.

rozliczenia podatku od towarów i usług,

b.

prowadzenia i przechowywania dokumentacji,

c.

sporządzania deklaracji Intrastat

6.

Który Urząd Skarbowy (polski czy hiszpański) jest właściwy do przyjęcia deklaracji VAT-UE.

7.

czy wymagane jest złożenie zabezpieczenia podatku VAT na czas przesunięcia towaru z Polski na Łotwę.

8.

Jeżeli tak czy wystarczające jest zastosowanie zabezpieczenia generalnego agencji celnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, Agencja Celna reprezentuje firmę z Hiszpanii na podstawie upoważnienia fiskalnego (oryginał zalega w agencji celnej). Kopię upoważnienia fiskalnego należy przedstawić Urzędowi Celnemu. Towar zostaje zgłoszony do procedury 4200 z zastosowaniem zwolnienia z podatku VAT pod warunkiem dostawy do innego Państwa członkowskiego. Zabezpieczeniem na poczet zwolnionego podatku VAT jest zabezpieczenie generalne agencji celnej. Odprawa fiskalna w Polsce powinna być "zameldowana" we właściwym Urzędzie Skarbowym w Hiszpanii przez firmę hiszpańską.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2001 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrz wspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrz wspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie zaś do § 14 ust. 1-6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) zwalnia się od podatku import towarów w przypadku, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrz wspólnotowej dostawy towarów.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, pod warunkiem że importer, który dokonuje wewnątrz wspólnotowej dostawy towarów, jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE i w momencie importu podał swój ważny numer identyfikacji podatkowej, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrz wspólnotowych oraz:

1.

przedstawił dowód wskazujący, że importowane towary przeznaczone są do transportu lub wysyłki z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego;

2.

podał ważny numer identyfikacyjny VAT:

a.

przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrz wspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, albo

b.

nabywcy towarów przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrz wspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy;

3.

w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, przedstawi dokumenty, o których mowa w ust. 3 lub 4;

4.

w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym dokonywany jest import towarów, nie naruszył warunku, o którym mowa w pkt 3, w odniesieniu do towarów importowanych w okresie 17 miesięcy poprzedzających import towarów. Jeżeli warunek ten został naruszony, importer składa organowi celnemu w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów celnych zabezpieczenie w wysokości równej kwocie podatku, który nie zostanie uiszczony.

Importer jest obowiązany do przedstawienia organowi celnemu dokumentów potwierdzających wykazanie w informacji podsumowującej wewnątrz wspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1.

W przypadku gdy w informacji podsumowującej oprócz wewnątrz wspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1, wykazywane są również inne wewnątrz wspólnotowe dostawy towarów i nie jest możliwa identyfikacja wewnątrz wspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1, importer przedstawia zaświadczenie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzające złożenie przez importera informacji podsumowującej w zakresie tej wewnątrz wspólnotowej dostawy towarów.

Warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, w zakresie złożonego zabezpieczenia kwoty podatku, który nie został uiszczony, nie stosuje się po przedstawieniu organowi celnemu dokumentów, o których mowa w ust. 3 lub 4, dotyczących importu towarów, dla którego złożono zabezpieczenie.

W przypadku gdy importer, który złożył zabezpieczenie kwoty podatku, nie przedstawi w terminie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, dokumentów, o których mowa w ust. 3 lub 4, dotyczących importu towarów, dla którego złożono zabezpieczenie, kwotę nie uiszczonego podatku organ celny pokrywa z zabezpieczenia.

W myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie natomiast z art. 96 ust. 1 ww. ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego" - art. 96 ust. 4 ustawy.

Podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1, nie posiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, podlegający obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnicy VAT czynni, o których mowa w art. 96 ust. 4, są obowiązani ustanowić przedstawiciela podatkowego - art. 15 ust. 7 ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 8 ww. ustawy przedstawicielem podatkowym może być osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, lub osoba fizyczna posiadająca stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki:

1.

jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny;

2.

przez ostatnie 24 miesiące nie zalegała z wpłatami poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczającymi odrębnie w każdym podatku odpowiednio 3% kwoty należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość;

3.

przez ostatnie 24 miesiące osoba fizyczna będąca podatnikiem, a w przypadku podatników nie będących osobami fizycznymi - osoba będąca wspólnikiem spółki cywilnej lub handlowej nie mającej osobowości prawnej, członkiem władz zarządzających, głównym księgowym - nie została prawomocnie skazana na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765 z późn. zm.) za popełnienie przestępstwa skarbowego;

4.

jest uprawniona do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego zgodnie z przepisami o doradztwie podatkowym lub do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Warunku, o którym mowa w ust. 8 pkt 4, nie stosuje się do agencji celnej, jeżeli podatnik ustanawiający ten podmiot przedstawicielem podatkowym dokonuje na terytorium kraju wyłącznie importu towarów, których miejscem przeznaczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju jest dokonywany przez importera tych towarów w ramach wewnątrz wspólnotowej dostawy towarów art. 15 ust. 8a ustawy.

W takim przypadku, zgodnie z art. 15 ust. 8b ww. ustawy agencja celna będąca przedstawicielem podatkowym, o którym mowa w ust. 8a, może wykonywać czynności w zakresie prowadzenia, w imieniu i na rzecz podatników, dla których pełni funkcję przedstawiciela podatkowego, dokumentacji i ewidencji na potrzeby podatku oraz sporządzania, w imieniu i na rzecz tych podatników, deklaracji podatkowych i informacji podsumowujących na potrzeby podatku.

W tym miejscu zauważyć jednak należy, iż Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 czerwca 2011 r. w sprawie przypadków, w których nie ma konieczności ustanawiania przedstawiciela podatkowego (Dz. U. Nr 136, poz. 796) wydanym na podstawie delegacji ustawowej określonej w art. 15 ust. 10 pkt 2" określił w § 1, że obowiązek ustanowienia przedstawiciela podatkowego nie występuje w przypadku, gdy podatnikami wykonującymi czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju są podmioty posiadające siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Wówczas rejestrują się oni jako podatnicy podatku VAT czynni i samodzielnie rozliczają podatek od towarów i usług w Polsce. Właściwym urzędem Skarbowym jest dla tych podatników - Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście (art. 3 ust. 3 pkt 2 ustawy).

W związku z powyższym obowiązek ustanowienia przedstawiciela podatkowego dotyczy wyłącznie tych podatników, którzy na terytorium kraju wykonują działalność, a siedziba działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej.

Mając powyższe na uwadze podmiot hiszpański nie ma obowiązku ustanawiania przedstawiciela podatkowego dla dokonania przedstawionej czynności tj. importu na terytorium kraju, po którym następuje bezpośrednie przemieszczenie importowanych towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Powyższe oznacza zarazem, iż podmiot hiszpański dokonując importu na terytorium kraju, którym bezpośrednio dokonuje wewnątrz wspólnotowej dostawy towarów do innego państwa członkowskiego (Łotwy) nie jest zobowiązany do wykonania tych czynności przez przedstawiciela podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednakże, w ocenie tut. organu, w przedmiotowym przypadku brak obowiązku ustanowienia przedstawiciela podatkowego nie oznacza, że jego ustanowienie jest niemożliwe. W tym zakresie podatnicy mają bowiem dowolność.

Tym samym w sytuacji gdy podmiot hiszpański dla przedmiotowej czynności zamierza ustanowić Wnioskodawcę (agencję celną) przedstawicielem podatkowym, Wnioskodawca winien spełniać odpowiednie przedstawione wyżej warunki.

Jednocześnie stosownie do § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie przedstawiciela podatkowego (Dz. U. Nr 68, poz. 359) zauważyć należy, iż przedstawiciela podatkowego ustanawia się w drodze umowy zawartej pomiędzy podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (czyli podmiotem hiszpańskim), a podmiotem, o którym mowa w art. 15 ust. 8 ustawy czyli agencją celną (Wnioskodawcą), zwanej dalej "umową".

Umowa zawiera nazwę lub imię i nazwisko podatnika, adres jego siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zamieszkania za granicą, dane identyfikacyjne podmiotu, który jest ustanawiany przedstawicielem podatkowym, w tym numer identyfikacji podatkowej, nazwę lub imię i nazwisko, adres jego siedziby lub w przypadku osób fizycznych adres stałego miejsca zamieszkania oraz adres, pod którym będzie prowadzona i przechowywana dokumentacja oraz ewidencja podatnika dla celów podatku od towarów i usług.

W umowie zamieszcza się oświadczenie podmiotu, który jest ustanawiany przedstawicielem podatkowym, o spełnieniu warunków, o których mowa w art. 15 ust. 8 ustawy.

Kopię umowy składa się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. Kopię umowy Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście potwierdza za zgodność z oryginałem.

Przedstawiciel podatkowy wykonuje obowiązki podatnika w zakresie rozliczania podatku od towarów i usług, prowadzenia i przechowywania dokumentacji oraz ewidencji na potrzeby tego podatku oraz inne czynności wynikające z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli zostały wymienione w umowie.

W tym miejscu należy zauważyć, iż zgłoszenie celne importowe dokonywane przez podmiot zgłaszający towar do odprawy celnej odbywa się w oparciu o przepisy celne, a nie podatkowe. Oznacza to, iż w tym zakresie organ może wypowiedzieć się jedynie co do przepisów podatkowych dotyczących zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w cyt. wyżej § 14 rozporządzenia wykonawczego, stosowanego dla importera, który bezpośrednio po imporcie dokonuje wewnątrz wspólonotowej dostawy towarów, a Wnioskodawca występuje w tej sytuacji jako przedstawiciel podatkowy.

Stosownie do powyższego dla celów zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa wyżej, importer (pomiot hiszpański) który dokonuje wewnątrz wspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio po imporcie towarów (tj. w momencie złożenia w urzędzie celnym zgłoszenia celnego do procedury importu) powinien podać nr VAT UE przyznany mu w Polsce dla potrzeb transakcji wewnątrz wspólnotowych oraz ważny nr VAT-EU podmiotu dokonującego wewnątrz wspólnotowego nabycia towarów przyznany mu na terytorium Łotwy dla potrzeb transakcji wewnątrz wspólnotowych. Z przepisów podatku od towarów i usług nie wynika natomiast obowiązek podawania nr VAT przedstawiciela podatkowego (w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług) w zgłoszeniu celnym. Nie ma natomiast przeciwwskazań do umieszczenia w zgłoszeniu celnym VAT-UE przedstawiciela podatkowego. W tym miejscu należy zatem zaznaczyć, że dla objęcia importowanego towaru przedmiotowym zwolnieniem, niewystarczające jest posiadanie przez importera jedynie hiszpańskiego Numeru Identyfikacji Podatkowej, co zostało przedstawione we wniosku.

Agencja celna będąca przedstawicielem podatkowym w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług (ustanowiona na podstawie umowy) w takim przypadku może wykonywać czynności w zakresie prowadzenia, w imieniu i na rzecz podatnika, dla którego pełni funkcję przedstawiciela podatkowego, dokumentacji i ewidencji na potrzeby podatku oraz sporządzania, w imieniu i na rzecz tego podatnika, deklaracji podatkowej i informacji podsumowującej na potrzeby podatku.

Powyższe oznacza, że deklaracja dla zarejestrowanego na terytorium kraju podmiotu hiszpańskiego, dla którego Wnioskodawca będzie przedstawicielem podatkowym, dotycząca importu na terytorium kraju towarów, po którym dokonywana jest bezpośrednio wewnątrz wspólnotowa dostawa towarów na terytorium Łotwy, winna zostać złożona w polskim urzędzie skarbowym. Natomiast co do zawiadomienia hiszpańskiego urzędu skarbowego o dokonanym imporcie i dostawie wewnątrz wspólnotowej, tut. organ nie jest uprawniony do zajęcia stanowiska, gdyż w tym zakresie zastosowanie będzie miało ustawodawstwo hiszpańskie.

Należy także zwrócić uwagę, iż na gruncie obecnie obowiązujących przepisów wśród warunków zastosowania ww. zwolnienia z podatku, co do zasady, nie ma obowiązku złożenia zabezpieczenia. Obowiązek jego złożenia ciążył będzie jedynie na podatniku lub jego przedstawicielu podatkowym, który w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym dokonywany jest import towarów, nie naruszył warunku, o którym mowa w pkt 3, w odniesieniu do towarów importowanych w okresie 17 miesięcy poprzedzających import towarów. W przypadku zatem, jeżeli warunek ten został naruszony, importer lub przedstawiciel podatkowy składa organowi celnemu w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów celnych zabezpieczenie w wysokości równej kwocie podatku, który nie zostanie uiszczony.

Mając powyższe na uwadze, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Informuje się jednocześnie, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca przepisów celnych została zawarta w obłędnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl