IBPP3/443-640/08/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu XX przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2008 r. (data wpływu 5 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2008 r. (data wpływu 14 i 17 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wystawienia faktur korygujących dotyczących sprzedaży lokali - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 14 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wystawienia faktur korygujących dotyczących sprzedaży lokali.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zakład XX został powołany uchwałą Rady Miejskiej z 22 grudnia 2003 r., przy czym faktyczną działalność rozpoczął w kwietniu 2004 r. Jednym ze statutowych zadań Zakładu jest sprzedaż nieruchomości lokalowych. Przed kwietniem 2004 r. zadanie to wykonywał Wydział Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Miejskiego w X. Wszystkie sprzedawane zasoby lokalowe spełniają warunki art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 dotyczące towarów używanych.Na mocy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004, Nr 261, poz. 2603) najemcom dokonującym wykupu lokali mieszkalnych przysługiwała bonifikata, której wysokość ustalał właściwy organ. 21 września 2004 r. weszła w życie nowelizacja tej ustawy, która dała możliwość udzielania również bonifikaty od pierwszej opłaty za ustanowienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej związanej z własnością lokalu mieszkalnego. Bonifikata taka przyznana została uchwałami Rady Miejskiej: Nr XXV/667/2004 z dnia 2 grudnia 2004 r. i Nr XXV/668/2004 z 2 grudnia 2004 r. Jednocześnie znowelizowana ustawa o gospodarce nieruchomościami wprowadziła przepis zgodnie z którym nabywca lokalu mieszkalnego jest zobowiązany do zwrotu kwoty równej udzielonej mu bonifikaty zwiększonej o waloryzację, jeżeli przed upływem 5 lat licząc od dnia nabycia zbył on ten lokal, lub wykorzystał go na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty (art. 68 punkt 2 przytoczonej ustawy).Dnia 21 października 2007 r. weszła w życie kolejna nowelizacja powyższej ustawy (Dz. U. Nr 173, poz. 1218) zwalniająca ze zwrotu bonifikaty w niektórych przypadkach. Zapytanie dotyczy przypadków nie spełniających warunków opisanych w ust. 2a art. 68, czyli takich w których bonifikata musi zostać zwrócona.W dniu 27 kwietnia 2007 r. Wnioskodawca otrzymał od Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w X odpowiedź, zgodnie z którą podlegająca zwrotowi bonifikata stanowi część obrotu podlegającego opodatkowaniu. Zakład XX wystawił więc korekty wystawionych przez siebie faktur sprzedaży.Część ujawnionych sprzedaży lokali, które podlegają zwrotowi bonifikat, dotyczy zdarzeń sprzed kwietnia 2004 r., a więc sprzedaży dokonanej przez Urząd Miejski.

Pismem z dnia 14 listopada 2008 r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny w następujący sposób:Zakład XX został powołany Uchwałą Nr XV/269/2003 Rady Miejskiej w Gliwicach z dnia 22 grudnia 2003 r. W powyższej uchwale oraz w Statucie Zakładu XX nie ma mowy o kontynuacji działalności prowadzonej do tego momentu przez Wydział Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Miejskiego w X. Nie ma też zapisu, że Zakład XX jest następcą prawnym tego Wydziału i przejmuje jego prawa i obowiązki. Wnioskodawca nie otrzymał też dokumentacji starych zamkniętych spraw oraz wystawionych przez Urząd Miejski faktur dotyczących sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Kto winien zatem skorygować faktury sprzedaży, wystawione przez Urząd Miejski, Zakład XX, który zgodnie ze statutem przejął od kwietnia 2004 r. zadania polegające na sprzedaży lokali, czy też Urząd Miejski, który dokonał sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, korekt sprzedaży mającej miejsce przed datą rozpoczęcia działalności przez Zakład winien dokonać Urząd Miejski. Obie jednostki mają odrębny NIP i wobec Urzędu Skarbowego stanowią osobne podmioty.Sprzedaż ta na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 ustawy jest zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy wykonywane w ramach działalności gospodarczej chyba, że wyjątkowo ze względu na specyfikę danej czynności nie można jej określić jako dostawy towarów, lub też świadczenia usług.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.Stosownie do art. 29 ust. 4 ww. ustawy obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.Minister Finansów, na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ww. ustawy przepisami § 16 - 17 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) określił m.in. zasady wystawiania faktur korygujących.Zgodnie § 16 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. W myśl § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Urząd Miejski wystawiał faktury VAT dotyczące sprzedaży lokali. Wnioskodawca nie jest następcą prawnym Wydziału Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Miejskiego i nie przejął jego praw i obowiązków, jak i również nie otrzymał dokumentacji (faktur VAT) związanych z dokonaną przez Urząd Miejski sprzedażą lokali. Ponadto zarówno Urząd Miejski jak i Wnioskodawca posiadają odrębne numery NIP i stanowią odrębne podmioty. W świetle powyższych przepisów, jak i przedstawionego stanu faktycznego fakturę korygującą może tylko sporządzić Urząd Miejski, czyli podmiot, który wystawił pierwotną fakturę VAT. Zatem faktury korygującej nie może sporządzić Zakład XX, gdyż nie wystawił pierwotnej faktury VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga jednakże fakt, iż niniejsza interpretacja traci swą aktualność w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.