IBPP3/443-637/10/IK - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT aportu w postaci nieruchomości gruntowych zabudowanych budowlami, wniesionego przez gminę do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-637/10/IK Możliwość opodatkowania podatkiem VAT aportu w postaci nieruchomości gruntowych zabudowanych budowlami, wniesionego przez gminę do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2010 r. (data wpływu 25 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 16 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w postaci nieruchomości gruntowych zabudowanych budowlami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 16 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania aportu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w postaci nieruchomości gruntowych zabudowanych budowlami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 26 lutego 2009 r. Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Sp. z o.o. Zakład jest spółką ze 100% udziałem Gminy. Głównym przedmiotem działalności tej spółki komunalnej jest realizacja zadań własnych Gminy w zakresie poboru, uzdatniania i dostarczania wody, odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz działalność związana z rekultywacją i pozostała działalność usługowa związana z gospodarką odpadami.

Aktem notarialnym z dnia 22 czerwca 2009 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego spółki, gdzie ustanowione udziały zostały objęte przez jedynego wspólnika spółki Gminę w następujący sposób:

* wkładem niepieniężnym w postaci nieruchomości składającej się z działki gruntu 56/7 zabudowanej urządzeniami studni głębinowej oraz komorą z zasuwą kołnierzową, na które składają się:

* głowica studni głębinowej - skrzynia, ściany, dno i strop wykonane w konstrukcji żelbetowej, w znacznej części zagłębione w gruncie,

* komora z zasuwą kołnierzową wykonana z kręgów żelbetonowych o średnicy 1,5 m, dno i strop żelbetonowy, głębokość 2,0 m,

* studnia głębinowa wiercona mechanicznie o średnicy rur wiertniczych 400 mm i głębokości wiercenia 99 m,

* maszyny, urządzenia i przewody technologiczne.

* wkładem niepieniężnym w postaci nieruchomości składającej się z działki gruntu 93/9 zabudowanej urządzeniami pompowni drugiego stopnia, na które składają się:

* budynek pompowni (wyposażony w instalację elektryczną i wodno-kanalizacyjną), w którym znajduje się suwnica ręczna natorowa o nośności 1,01,

* maszyny i urządzenia.

Budowle są trwale związane z gruntem. Zostały zaklasyfikowane do grupy 222 PKOB (wg KŚT - symbol 211).

Do końca 1996 r. nieruchomości te należały do RPWiK w likwidacji, które to przedsiębiorstwo prowadziło działalność gospodarczą polegającą na dostarczaniu na teren miasta wody i odprowadzaniu ścieków. W związku z jego likwidacją Wnioskodawca nie posiada dokumentów na podstawie, których można określić rok ich budowy oraz inwestora. Na podstawie umorzenia wykazanego w dokumencie PT przekazania ŚT przez RPWIK do Gminy można określić, że:

a.

studnia głębinowa nr 2 - została przyjęta do użytkowania w roku 1979,

b.

pompownia przy ul. Staszica - została przyjęta do użytkowania w 1995 r.

W oparciu o art. 5 ust. 3 ustawy z 10 maja 1990 r. - przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 z późn. zm.), Wojewoda, decyzją z dnia 29 grudnia 1995 r. przekazał Gminie na własność mienie państwowe należące do RPWiK, w tym m.in. działkę 56/7 zabudowaną studnią głębinową i działkę 93/9 (późniejsza numeracja - 93/11) zabudowaną pompownią.

Uchwałą z 28 grudnia 1995 Rady Miejskiej w sprawie powołania powstał gminny zakład budżetowy, który zajmował się dostarczaniem na teren miasta wody i odprowadzaniem ścieków.

Od dnia 1 lutego 1996 r. do dnia 31 stycznia 1996 r. nastąpiło fizyczne przekazanie nieruchomości Gminie.

Od dnia 1 lutego 1996 r. nieruchomości te są użytkowane nieodpłatnie przez zakład budżetowy, który został powołany w celu wykonywania zadań związanych z dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków na terenie Gminy.

Od dnia 1 lutego 1996 r., po przejęciu przez Gminę na własność mienia należącego do RPWIK, z uwagi na konieczność skomplikowanych czynności związanych ze zinwentaryzowaniem majątku przypadłego wskutek komunalizacji na rzecz gmin: C., W. i B., zakład budżetowy Gminy (...), który został powołany w celu wykonywania zadań związanych z dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków na terenie Gminy użytkował przedmiotowe nieruchomości nieodpłatnie.

Do dnia 31 grudnia 1996 r. trwają skomplikowane czynności związane ze zinwentaryzowaniem majątku przypadłego wskutek komunalizacji na rzecz gmin: C., W., B.

Dnia 31 grudnia 1996 r. RPWiK w likwidacji przekazał protokołem PT przedmiotowe nieruchomości Urzędowi Miasta - użytkownik.... Dokumentem potwierdzającym przejęcie jest Protokół PT przekazania - przejęcie środka trwałego z dnia 31 grudnia 1996 r.

Wszystkie powyższe przekazania przedmiotowych nieruchomości były czynnościami, które nie podlegały ustawie o podatku od towarów i usług.

Dnia 3 stycznia 2008 r. pomiędzy Gminą i powstałym Spółka z o.o. zawarta została umowa dzierżawy m.in. ww. obiektów. Likwidacja nastąpiła z dniem 1 sierpnia 2008 r. zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 czerwca 2008 r. w sprawie likwidacji zakładu budżetowego.

W dniu 22 czerwca 2009 r. zawarto akt notarialny przekazano przedmiotowe obiekty aportem do Spółki.

Zakład budżetowy w 2004 i 2005 ze środków własnych dokonał modernizacji studni głębinowej nr 2 o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej, użytkując tenże obiekt oraz pompownię do końca 2007 r.

Zakład ten był podatnikiem VAT i dokonywał odliczeń podatku VAT od poniesionych nakładów. Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie obiektu.

Przy nabyciu obiektów, Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wniesieniem przez Gminę aportu rzeczowego w postaci nieruchomości gruntowych zabudowanych budowlami (pompownią i studnią głębinową) do Spółki z o.o. wystąpił po stronie Gminy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, interpretując pojęcie pierwszego zasiedlenia jako oddanie budowli w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu osobie trzeciej (nabywcy lub użytkownikowi budowli) to wobec braku wiedzy na temat kto wybudował przedmiotowe budowle nie jest możliwe ustalenie, iż do pierwszego zasiedlenia doszło wskutek ich użytkowania przez RPWIK odpowiednio od roku 1979 i 1995.

Wątpliwości Podatnika budzi możliwość uznania za pierwsze zasiedlenie okoliczności udostępnienia przez Gminę do użytkowania budowli studni i pompowni przez zakład budżetowy w 1996 r., z uwagi na niemożność jednoznacznego ustalenia spełnienia wszystkich przesłanek pierwszego zasiedlenia ww. obiektów w ścisłym rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z całą pewnością jednak doszło do oddania do użytkowania w 1996 r. obiektów na rzecz osoby trzeciej po ich wybudowaniu, które to budowle wykorzystywane były dla czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Na podstawie natomiast art. 2 pkt 14 ww. ustawy jednoznaczne spełnienie warunków, o których mowa w tym przepisie można potwierdzić, co do okoliczności zawarcia umowy dzierżawy wspomnianych obiektów pomiędzy Gminą - Burmistrzem Miasta i. Spółką z o.o. z dniem 3 stycznia 2008 r.

W tej sytuacji słusznym byłoby uznanie, iż pierwsze zasiedlenie w rozumieniu ww. przepisu nastąpiło z chwilą oddania opisywanych obiektów przez Gminę w dzierżawę Sp. z o.o. z dniem 3 stycznia 2008 r., gdyż czynność ta jest czynnością opodatkowaną w rozumieniu ustawy o podatkach od towarów i usług. Brak wówczas podstaw do zwolnienia dostawy towarów tytułem wniesienia budowli aportem do Spółki z o.o. w czerwcu 2009 r. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy po stronie Gminy nie wystąpił obowiązek zapłaty podatku VAT. Wynika to z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) i b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), który stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, Gminie dokonującej aportu przedmiotowych budowli nie przysługiwało w odniesieniu do tych obiektów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, podatnik nie ponosił także wydatków na ich ulepszenie. Nakłady na remonty i modernizacje ponoszone były przez zakład budżetowy z własnych środków, który z tego tytułu obniżał podatek należny o podatek naliczony, w związku z powyższym zostały wszystkie spełnione warunki do zastosowania zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) i b).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Wniesienie aportu jest dostawą towarów, zważywszy na fakt, że mamy w tym przypadku do czynienia z przeniesieniem prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel. Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy dostawa ta jest odpłatna, czy nieodpłatna. Z przepisów ustawy o VAT, a także z orzecznictwa ETS wynika, że odpłatnością będzie uzyskany przez dostawcę benefit (korzyść) każdego rodzaju. Nie ulega wątpliwości, że wniesienie aportu nie jest świadczeniem pod tytułem darmym. Wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść w zamian za wniesiony do Spółki aport w postaci gruntu zabudowanego budowlami otrzymuje udziały w Spółce. Z tego względu należy uznać wniesienie aportu za odpłatną dostawę towarów.

W związku z powyższym aport w postaci nieruchomości gruntowych zabudowanych budowlami (pompownią i studnią głębinową) stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił w artykule 43 ww. ustawy szereg wyjątków.

Jednym z wyjątków jest art. 43 ust. 1 pkt 10, w którym zwalnia się z podatku pod pewnymi warunkami dostawę budynków, budowli lub ich części.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o

1.

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury;

2.

budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Jak wynika z opisu zaistniałego stanu faktycznego przedmiotem dostawy (aportu) są pompownia i studnia głębinowa trwale z gruntem związane, które zaklasyfikowane są do grupy 222 PKOB.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego przepisu wynika, iż dostawa nieruchomości, co do zasady korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (czyli od 30 do 100% wartości początkowej).

Na potrzeby definicji pierwszego zasiedlenia należy przyjąć, iż oddanie do użytkowania jest sformułowaniem odnoszącym się do faktycznej czynności przekazania budynku, budowli lub ich części w wykonaniu dostawy, dzierżawy, najmu lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub ulepszony obiekt (jego cześć) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem. Zarówno sprzedaż, jak i najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w związku z transakcją dostawy nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak to w którym momencie.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością aport w postaci nieruchomości gruntowych zabudowanych budowlami (pompownią i studnią głębinową). Budowle te są trwale z gruntem związane i zostały zaklasyfikowane do grupy 222 PKOB.

Do końca 1996 r. przedmiotowa nieruchomość należała do Rejonowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w likwidacji, które to przedsiębiorstwo prowadziło działalność gospodarcza polegającą na dostarczaniu na teren miasta wody i odprowadzaniu ścieków.

W dniach od 15 stycznia 1996 r. do 31 stycznia 1996 r. nastąpiło fizyczne przekazanie nieruchomości Gminie, na podstawie decyzji Wojewody z dnia 29 grudnia 1995 r.

Od 1 lutego 1996 r. - nieruchomości te są użytkowane nieodpłatnie przez zakład budżetowy.

31 grudnia 1996 r. RPWiK w likwidacji przekazuje protokołem PT przedmiotowe nieruchomości Gminie - użytkownik.

Natomiast dnia 1 stycznia 2008 r. przekazuje nieruchomość protokołem PT Gminie.

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie przekazania przedmiotowych nieruchomości były czynnościami, które podlegały ustawie o podatku od towarów i usług.

Dnia 3 stycznia 2008 r. pomiędzy Gminą i powstałym Spółka z o.o. zawarta została umowa dzierżawy m.in. ww. obiektów. Likwidacja nastąpiła z dniem 1 sierpnia 2008 r. zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 czerwca 2008 r. w sprawie likwidacji zakładu budżetowego pod nazwą.

W dniu 22 czerwca 2000 r. zawarto akt notarialny przekazano przedmiotowe obiekty aportem do Spółki.

Zakład budżetowy w 2004 i 2005 r. ze środków własnych dokonał modernizacji studni głębinowej nr 2 o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej, użytkując tenże obiekt oraz pompownię do końca 2007 r.

Zakład ten był podatnikiem VAT i dokonywał odliczeń podatku VAT od poniesionych nakładów. Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie obiektu.

Przy nabyciu obiektów, Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Zatem zauważyć należy, że w odniesieniu do przedmiotowych budowli, nie doszło do pierwszego zasiedlenia tych budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Przedmiotowe budynki w okresie od wybudowania do przyjęcia ich przez Wnioskodawcę nie były przedmiotem najmu czy tez dzierżawy. Do pierwszego zasiedlenia doszło w momencie gdy przedmiotowe budowle oddane zostały w dzierżawę dnia 3 stycznia 2008 r. Jednakże pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budowli (czerwiec 2009 r.) upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Tak więc mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dostawa opisanych dwóch budowli (studni głębinowej i przepompowni), nie może korzystać ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem pomiędzy pierwszym zasiedleniem (3 stycznia 2008 r.) a dostawą budowli (czerwiec 2009 r.) nie upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

W tym miejscu należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dostawy budynków na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W związku z powyższym dostawa przedmiotowych budowli korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a. Wnioskodawcy w związku z faktem otrzymania omawianej nieruchomości decyzją Wojewody, Wnioskodawcy przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i przedmiotowe budowle nie były ulepszane przez Wnioskodawcę.

Ponadto należy zauważyć, że w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem zbycia podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Zatem należy stwierdzić, iż wniesiony przez Wnioskodawcę aport nieruchomości obejmujący budowle (studnię głębinową i pompownię) wraz z gruntem, na którym są posadowione, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacje wydano przy założeniu, że przedmiotem aportu są budowle trwale z gruntem związane.

Należy również podkreślić, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl