IBPP3/443-63/08/AŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2008 r. (data wpływu 29 stycznia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 kwietnia 2008 r. (data wpływu 16 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sądowego zniesienia współwłasności nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 12 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sądowego zniesienia współwłasności nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Umową Spółki Jawnej w dniu 4 maja 2004 r. X i Y zawiązali spółkę jawną pod firmą ZZZ spółka jawna, X, Y w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie z § C umowy przedmiotem wkładu wspólników jest cały majątek firmy ZZZ s.c. X, Y w rozumieniu art. 55 Kodeksu Cywilnego. Wyniósł on 187.000 zł, wartość wkładu Wspólnika jest jednakowa i wynosi 93.500 zł W związku z wypowiedzeniem umowy spółki przez wspólnika X w dniu 29 maja 2006 r. postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 10 września 2007 r. nastąpiło wykreślenie dotychczasowej Spółki Jawnej i nadanie ZZZ sp. jawna X, Y. w likwidacji. Likwidatorem sp. jawnej w likwidacji wpisano Y jednoosobowo reprezentującego podmiot od dnia 29 maja 2006 r. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 20 listopada 2007 r. sprawy z wniosku X, Sąd postanowił znieść współwłasność nieruchomości położonej w ccccc będącej siedzibą spółki jawnej ustalając jej wartość na 890.000 zł i zasądzając od X na rzecz Y 445.000 zł. Uzasadniając wyrok Sąd przyjął, że przekształcając ze spółki cywilnej w spółkę jawną wspólnicy przenieśli cały majątek ZZZ s.c. X, Y jedynie umową spółki, natomiast przejście na sp. jawną prawa własności nieruchomości wymagało jego przeniesienia przez wspólników s.c. na sp. jawną w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego. Spółka prowadzi księgi w oparciu o ustawę o rachunkowości. W księgach roku podjęcia uchwały o przekształceniu spółki cywilnej w spółkę jawną tj. w dniu 30 grudnia 2003 r. w aktywach figurowała nieruchomość stanowiąca budynek handlowy hurtowni wraz z częścią mieszkalną o wartości początkowej 326.026,10 zł. Nieruchomość powyższa była amortyzowana zarówno w czasie trwania spółki cywilnej i spółki jawnej i na dzień bilansowy tj. 31 grudnia 2006 r. (zaniechanie działalności) jej umorzenie wynosiło 40.076,78 zł. Zarówno spółka cywilna jak i spółka jawna były i obecnie spółka jawna w likwidacji jest podatnikiem podatku VAT i wartość nakładów została pomniejszona o naliczony podatek od towarów i usług przy zakupie materiałów, robót i usług związanych z budowaną nieruchomością. Ww. podatek od towarów i usług został w całości odliczony i rozliczony na ogólnych zasadach.

Zgodnie z Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (KOB) budynek klasyfikuje się do budynków użytkowo-handlowych, bowiem powierzchnia wykorzystywana na cele gospodarcze wynosiła 315 m#61447; (parter) a na cele mieszkalne 120,30 m#178; (piętro z osobnym wejściem i klatką schodową).Dnia 28 grudnia 2007 r. uprawomocniło się postanowienie Sądu o zniesieniu współwłasności i zasądzeniu dla Y kwoty 445.000 zł z terminem spłaty w czasie 2 tygodni od uprawomocnienia się wyroku oraz przyznanie na własność X nieruchomości o wartości 890.000 zł Y zgodnie z ustaleniami sądu otrzymał kwotę 445.000 zł w dniu 8 stycznia 2007 r. na rachunek bankowy. W dniu 14 stycznia 2008 r. nastąpiło protokolarne przekazanie nieruchomości pani X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy i od jakiej wartości nieruchomości należy naliczyć należny podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie § C umowy z dnia 4 maja 2004 r. spółki jawnej w księgach spółki jako bilans otwarcia wykazano aktywa i pasywa firmy ZZZ s.c. X, Y. W księgach rachunkowych w aktywach trwałych figuruje nieruchomość o wartości początkowej 326.026,10 zł i wartości umorzenia 40.076,78 zł na dzień zaprzestania działalności. Zgodnie z wpisem do KRS likwidacja spółki jawnej została otwarta 30 maja 2006 r. w związku z wypowiedzeniem umowy spółki przez wspólnika X. Likwidator przedstawił uprawomocnione 28 grudnia 2007 r. postanowienie Sądu o zniesieniu współwłasności łącznej nieruchomości objętej księgą wieczystą. W ocenie Wnioskodawcy pod datą 31 grudnia 2007 r. należy dokonać wyksięgowania z ksiąg rachunkowych wartość nieruchomości, dotychczasowego umorzenia a różnice wprowadzić jako pozostałe koszty operacyjne. Natomiast nieruchomość w pełnej wartości początkowej potraktować jako przekazanie na cele osobiste byłych wspólników i wykazać podatek należny VAT w wysokości 22% tj. 71.726 zł fakturą wewnętrzną ujmując go w deklaracji za miesiąc grudzień 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mianem współwłasności określa się sytuację, gdy prawo własności przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Instytucja ta została uregulowana w dziale IV ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr. 16, poz. 93 z późn. zm.). Każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do żądania zniesienia współwłasności (art. 210 Kodeksu cywilnego), które może nastąpić w trybie umownym, np. poprzez podział rzeczy wspólnej (art. 211 Kodeksu cywilnego) lub w trybie sądowym (art. 212 Kodeksu cywilnego). Skutkiem zniesienia współwłasności jest ustanowienie odrębnej własności.Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.Akcent tak sformułowanej definicji dostawy towarów położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel. Definicja ta jest zatem bardzo szeroka i wskazuje, że istotny jest przede wszystkim ekonomiczny a nie prawny aspekt transakcji. W świetle powyższego do czynności przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel można zaliczyć nie tylko sprzedaż i zamianę. Skoro w wyniku postępowania sądowego doszło do zniesienia współwłasności nieruchomości stanowiącej majątek trwały Spółki Jawnej i przedmiotową nieruchomość otrzymał na wyłączną własność wspólnik tej spółki, doszło do dostawy towaru, z jaką mamy do czynienia np. przy umowie kupna-sprzedaży, zamiany itp. czynność powyższa w przypadku podatnika podatku VAT, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jeżeli dostawa ma charakter odpłatny.

Zgodnie natomiast z treścią art. 7 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Zatem art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy rozumieć w ten sposób, że każde nieodpłatne przekazanie towarów, w tym także związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlega opodatkowaniu, jeżeli przy nabyciu tychże towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Spółka, będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, jako element stanu faktycznego wskazała, że przedmiotowa nieruchomość tj. budynek użytkowo-handlowy stanowi majątek trwały spółki ZZZ sp. jawna X, Y w likwidacji. Podatek od towarów i usług związany z budową tego budynku Spółka odliczyła w całości na warunkach ogólnych. Zatem przekazanie ww. nieruchomości na cele osobiste X (wspólniczki ww. spółki), w przypadku gdy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie przedmiotowej nieruchomości, winno być traktowane na równi z odpłatną dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2.

W przypadku, gdy przedmiotem dostawy są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu - art. 29 ust. 5 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Z kolei kwestię dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. W przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Zgodnie z art. 29 ust. 10 w przypadku dostawy towarów o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów, z zastrzeżeniem ust. 10a.

Ponieważ przekazywany budynek został przez podatnika wybudowany (a nie kupiony), to za podstawę opodatkowania tego budynku podatkiem VAT należy przyjąć koszt wytworzenia tego budynku, określony w momencie przekazania go na potrzeby osobiste wspólnika. Za koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 29 ust. 10 ww. ustawy, należy przyjąć koszt, po jakim przedmiotowy budynek został ujęty w ewidencji środków trwałych podatnika, tj. zgodnie z definicją kosztu wytworzenia zawartą w art. 22g ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). W koszcie tym powinna być w szczególności zawarta wartość zużytych materiałów i usług, a także koszty wynagrodzeń za prace osób zaangażowanych przy budowie wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonego budynku. W wartości wytworzenia nie powinna być natomiast zawarta wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci.

Zgodnie bowiem z przepisami art. 22g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia. Natomiast za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W myśl art. 22g ust. 17 ww. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15 (czyli ustaloną również na podstawie kosztów wytworzenia), powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Mając na uwadze powyższe, w kosztach wytworzenia określonych w momencie dostawy towarów, o którym mowa w art. 29 ust. 10 cyt. wyżej ustawy o VAT, należy uwzględnić również wydatki na ulepszenie w rozumieniu art. 22g ust. 17 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poniesione przez podatnika w trakcie użytkowania tych środków trwałych.

Przekazanie budynku na cele osobiste podatnik powinien udokumentować fakturą wewnętrzną, o której mowa w art. 106 ust. 7 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.Zgodnie z przepisami art. 19 ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jak wynika z treści wniosku postanowienie Sądu o zniesieniu współwłasności i przyznaniu własności nieruchomości X uprawomocniło się z dniem 28 grudnia 2007 r. Zatem z tym dniem przeniesione zostało na rzecz X wyłączne prawo rozporządzania przedmiotową nieruchomością jak właściciel, co oznacza w świetle art. 7 ust. 2 i art. 19 ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, iż z tym dniem nastąpiła dostawa towaru. Do dostawy przedmiotowego budynku nie będą miały zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, dotyczące zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy towarów używanych, w myśl których zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Zatem dostawa przedmiotowego budynku użytkowo-handlowego podlega opodatko-waniu wg stawki określonej w art. 41 ust. 1 ww. ustawy. W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przedmiotowa nieruchomość ujęta jest w księgach rachunkowych Spółki w aktywach środków trwałych o wartości początkowej 326.026,10 zł W ocenie Wnioskodawcy wydanie nieruchomości należy traktować jako przekazanie na cele osobiste byłych wspólników i należy opodatkować podatkiem należnym wg 22% stawki w wysokości 71.276 zł, przyjmując za podstawę opodatkowania podatkiem VAT pełną wartość początkową środka trwałego w kwocie 326.026,10 zł. Powyższa czynność zdaniem Wnioskodawcy winna być udokumentowana fakturą wewnętrzną i ujęta w deklaracji dla podatku od towarów i usług za grudzień 2007 r.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan prawny oraz stan faktyczny sprawy stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.