IBPP3/443-625/13/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-625/13/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu ewidencji na kasie rejestrującej zaliczek otrzymanych od Klientów przy wykorzystaniu opcji płatności PayU - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu ewidencji na kasie rejestrującej zaliczek otrzymanych od Klientów przy wykorzystaniu opcji płatności PayU.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Firma P. Sp. z o. o) przygotowuje się do rozpoczęcia sprzedaży fotoksiążek. Sprzedaż będzie odbywała się za pośrednictwem sklepu internetowego. Klientami mogą być: osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, korzystająca z usług oferowanych przez Serwis.

Klienci, dokonujący zakupu towarów, będą płacić należność na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub korzystać z "płatności PayU". Zapłata za pośrednictwem "płatność PayU" będzie księgowana na koncie Spółki w PayU (nie na koncie bankowym) tego samego dnia, w przeciągu kilku minut od momentu dokonania przelewu przez Klienta. Zapłata będzie dokonywana przed wykonaniem usługi. Dla celów podatku od towarów i usług traktowana będzie jako zaliczka. Zamówiony przez Klienta towar Wnioskodawca wysyła niezwłocznie po wyprodukowaniu albumu.

Każda transakcja opłacona w formie "płatności w PayU" zawiera następujące informacje: numer transakcji, numer zamówienia, kwotę zapłaty, datę płatności.

Płatności są gromadzone na koncie Spółki w PayU i następnego dnia roboczego przelewane na konto bankowe Wnioskodawcy. Pieniądze z konta w PayU są przelewane na konto bankowe Wnioskodawcy raz dziennie, czyli następnego dnia po dokonaniu wpłaty przez Klienta - jest to automatycznie ustawione przez Spółkę. Wnioskodawca może również dokonać wypłaty z konta w PayU w każdej chwili, ale pieniądze na koncie bankowym Spółki mogą również zostać zaksięgowane następnego dnia (w zależności od sesji bankowej). Wpłaty z PayU nie wpływają na konto Spółki w soboty i niedziele oraz dni świąteczne. Posiadając konto w PayU Spółka nie ma możliwości swobodnego dysponowania pieniędzmi zgromadzonymi na koncie. Nie może dokonywać płatności za inne towary lub usługi. Jedynie może dokonywać przelewu na swoje własne konto bankowe lub zwracać płatności za usługę, która nie może być zrealizowana.

Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe na podstawie których rozlicza podatek dochodowy oraz jest czynnym płatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca oświadcza, iż elementy stanu faktycznego nie są przedmiotem postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy Wnioskodawca (Sprzedający) powinien zaewidencjonować sprzedaż na kasie rejestrującej, tzn. w momencie zarejestrowania płatności w serwisie "PayU", czy w momencie wypływu na rachunek bankowy Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczki otrzymane od Klientów przy wykorzystaniu opcji płatności PayU powinny być ewidencjonowane na kasie rejestrującej w dniu otrzymania przelewu na rachunek bankowy Spółki.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług momentem powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT, jest moment otrzymania zaliczki. Co do zasady przyjęte jest, że zaewidencjonowanie za pomocą kasy rejestrującej powinno mieć miejsce z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Artykuł 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących stanowi, że otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności (zapłaty) podlega ewidencjonowaniu z chwilą jej otrzymania.

Artykuł 19 ust. 11 ustawy o VAT stanowi, że jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Zatem każda płatność przed wykonaniem usługi powoduje powstanie obowiązku podatkowego - w odniesieniu do otrzymanej części zapłaty.

Płatności dokonywane przez Klientów za pomocą serwisu PayU są gromadzone na koncie Spółki w PayU. Płatności mogą wpływać na konto PayU o każej porze, w każdym dniu (365 dni w roku). Przekazywane są automatycznie, z góry, w ustalonej częstotliwości. Spółka przyjęła rozwiązanie przelewania na konto bankowe Spółki, wszystkich środków zgromadzonych na koncie w serwisie PayU, następnego dnia roboczego, raz dziennie. Jest to automatycznie ustawione przez Spółkę w serwisie. Spółka może również dokonać wypłaty z konta w PayU w każdej chwili. Pieniądze przelane przez Spółkę z PayU na konto bankowe Spółki powinny trafić na rachunek tego samego dnia. Wpłaty z PayU nie wpływają na konto Spółki w soboty i niedziele oraz dni świąteczne.

Posiadając konto w PayU Wnioskodawca nie ma możliwości swobodnego dysponowania pieniędzmi zgromadzonymi na koncie. Nie może dokonywać płatności za inne towary lub usługi. Jedynie może dokonywać przelewu na swoje własne konto bankowe lub zwracać płatności za usługę, która nie może być zrealizowana.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy zaliczki otrzymane od Klientów przy wykorzystaniu opcji płatności PayU powinny być ewidencjonowane na kasie rejestrującej w dniu otrzymania przelewu na rachunek bankowy Spółki. Dopiero bowiem w momencie wpływu pieniędzy na rachunek bankowy Wnioskodawca ma możliwość swobodnego dysponowania nimi, np. dokonania zapłaty za inne towary czy usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Należy zauważyć, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju formą ewidencji sprzedaży, zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, musi jednak zawierać dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

Stosownie do ogólnej zasady wynikającej z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Nadmienić należy, że ustawodawca nie wyszczególnia wysokości zaliczki czy przedpłaty, co oznacza, że opodatkowaniu podlega każda z dokonanych zaliczek, przedpłat (także ta obejmująca 100% należności).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, co do zasady obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jednocześnie ustawodawca zastrzegł m.in., że otrzymanie przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi części należności w postaci, np. zaliczki, przedpłaty, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w tej części (art. 19 ust. 11 ustawy).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zaliczka" i "przedpłata", w związku z tym należy posiłkować się znaczeniem słownikowym.

Zgodnie z definicją zawartą w "Słowniku języka polskiego PWN" (www.sjp.pwn.pl), "zaliczka" to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Natomiast "przedpłata" to określona suma pieniędzy, stanowiąca część ceny towaru lub usługi, wypłacona z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie.

Z przytoczonych definicji wynika, że otrzymanie zaliczki lub przedpłaty wiąże się z przekazaniem kontrahentowi środków pieniężnych do jego dyspozycji. Cechą charakterystyczną zaliczki i przedpłaty jest to, że są one częścią należności wpłacaną z góry na poczet należności.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadająca od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca przygotowuje się do rozpoczęcia sprzedaży fotoksiążek za pośrednictwem sklepu internetowego.

Klienci, dokonujący zakupu towarów, będą płacić należność na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub korzystać z "płatności PayU". Zapłata za pośrednictwem "płatność PayU" będzie księgowana na koncie Spółki w PayU (nie na koncie bankowym) tego samego dnia, w przeciągu kilku minut od momentu dokonania przelewu przez Klienta. Zapłata będzie dokonywana przed wykonaniem usługi. Dla celów podatku od towarów i usług traktowana będzie jako zaliczka. Płatności są gromadzone na koncie Spółki w PayU i następnego dnia roboczego przelewane na konto bankowe Wnioskodawcy.

Jak wynika z powyższego w analizowanej sprawie wypłata środków z tytułu sprzedaży fotoksiążek w sklepie internetowym Wnioskodawcy, zgromadzonych na koncie płatności PayU będzie przekazywana na konto bankowe Wnioskodawcy:

* automatycznie, tj. cyklicznie raz dziennie, czyli następnego dnia po dokonaniu wpłaty przez klienta, lub

* Wnioskodawca może dokonać wypłaty z konta w PayU w każdej chwili.

Zatem dyspozycja przelania środków z konta w PayU na konto bankowe Wnioskodawcy: może nastąpić w dowolnym momencie.

Należy zaznaczyć, że uiszczona kwota związana jest z przyszłą konkretną transakcją, co pozwala ją traktować jak zaliczkę w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy. W związku z powyższym bez znaczenia jest dla rozstrzygnięcia okoliczność jak strony (PayU i Wnioskodawca) umówiły się co do terminu, w którym płatności od Klientów zostaną przekazane na konto bankowe Wnioskodawcy. Najistotniejsze w analizowanej sprawie jest to, że wypłata środków na konto bankowe Wnioskodawcy może następować w dowolnym momencie.

A zatem w prezentowanym przez Wnioskodawcę modelu rozliczenia płatności dokonywanych przez Klientów zakupujących towary Wnioskodawcy w sklepie internetowym należy uznać, że de facto środki zgromadzone na koncie serwisu płatności przez cały czas pozostają do dyspozycji sprzedającego, czyli Wnioskodawcy. Wnioskodawca bowiem - jak wynika z opisu sprawy - ma możliwość w dowolnym momencie dokonać wypłaty z konta PayU na swoje konto bankowe. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika bowiem, aby to prawo zostało w jakikolwiek sposób ograniczone. Należy zatem stwierdzić, że w analizowanej sprawie pomimo, iż środki zgodnie z zawartą umową są przez Klientów przekazywane na konto PayU, Wnioskodawca jest ich faktycznym dysponentem i są one stale w dyspozycji Wnioskodawcy. Ograniczeniem stałej możliwości dysponowania pieniędzmi nie jest okoliczność, że Wnioskodawca nie może dokonywać z konta PayU płatności za inne towary lub usługi. W sytuacji bowiem, gdy Wnioskodawca może bez ograniczeń dokonywać przelewu na swoje konto bankowe powoduje, że ma stałą możliwość dysponowania pieniędzmi zgromadzonymi na koncie PayU.

Odnosząc przedstawione we wniosku okoliczności do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że stosownie do przepisu art. 19 ust. 11 ustawy, moment, w którym płatność za towary zakupione w sklepie internetowym Wnioskodawcy, zostanie zarejestrowana w serwisie PayU, stanowi moment powstania obowiązku podatkowego po stronie Wnioskodawcy, a tym samym moment w którym sprzedaż powinna zostać zarejestrowana za pomocą kasy rejestrującej, niezależnie od faktycznej daty przekazania środków na rachunek bankowy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl