IBPP3/443-596/09/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2009 r. (data wpływu 10 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wymaganej dokumentacji uprawniającej do zastosowania 0% stawki podatku VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wymaganej dokumentacji uprawniającej do zastosowania 0% stawki podatku VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) do odbiorców z krajów Unii Europejskiej, posiadających właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy. Spółka na potwierdzenie faktu dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej posiada następujące dokumenty (katalog I):

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika bez potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę,

* kopię faktury VAT bez podpisu odbierającego,

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

W związku z tym, że podatnik posiada niekompletne dokumenty przewozowe (tzn. posiada dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika bez potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę) istnieje możliwość zgromadzenia dokumentów uzupełniających innych niż wymienione w ustawie w katalogu l. Do dokumentów takich można zaliczyć (katalog II):

Przed złożeniem deklaracji podatkowej Spółka będzie dysponować wszystkimi dokumentami z katalogu podstawowego I. Jednak w przypadku, gdy dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika będzie bez potwierdzenia odbioru przez odbiorcę to firma zastosuje dodatkowo jeden dokument z katalogu uzupełniającego (katalog II).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku posiadania przez firmę wszystkich dokumentów wymienionych w katalogu I przed złożeniem deklaracji VAT, czyli:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika bez potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę,

* kopię faktury VAT bez podpisu odbierającego,

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

oraz jednego dokumentu z czterech wymienionych w katalogu II podatnik może zastosować 0% stawkę podatku VAT w dostawie wewnątrzwspólnotowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadanie przez podatnika wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3, chociaż niekompletnych oraz jednego dokumentu, z katalogu II uprawnia do zastosowania 0% stawki VAT. W związku z otrzymywaniem dokumentów przewozowych od przewoźnika bez potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę podatnik będzie uzupełniał ten brak przez zgromadzenie dodatkowego jednego dokumentu opisanego w powyższym zapytaniu jako katalog II.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W myśl art. art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Natomiast podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Powyższy przepis wymienia w zasadzie, w sposób enumeratywny, dowody jakimi należy się posłużyć dla udokumentowania dostarczenia towarów, tzn. udowodnienia, że nastąpił wywóz towaru z jednego kraju członkowskiego i jego transport (przemieszczenie) do innego kraju członkowskiego. Wymienione dokumenty muszą łącznie potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, dlatego konieczne jest posiadanie przez Wnioskodawcę dokumentów wymienionych w tym przepisie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca na potwierdzenie faktu dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej posiada następujące dokumenty: dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika bez potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę, kopię faktury VAT bez podpisu odbierającego, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W związku z tym, że Wnioskodawca posiada niekompletne dokumenty przewozowe (tzn. posiada dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika bez potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę) istnieje możliwość zgromadzenia dokumentów uzupełniających innych niż wymienione w ustawie w katalogu l. Przed złożeniem deklaracji podatkowej Wnioskodawca będzie dysponować wszystkimi dokumentami z katalogu podstawowego I. Jednak w przypadku, gdy dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika będzie bez potwierdzenia odbioru przez odbiorcę to firma zastosuje dodatkowo jeden dokument z katalogu uzupełniającego (katalog II), tj. wydruk zamówienia od odbiorcy spełniającego wymagania EDI (zgodnie z umową europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych) generowane z systemu informatycznego ERP (AS 400) bez podpisu ręcznego odbiorcy bądź potwierdzenie dostarczenia towarów do danego miejsca w Unii Europejskiej innego niż kraj wysyłki (Polska - P.) generowane ze strony internetowej klienta bądź potwierdzenie odbioru towaru w innym kraju Unii Europejskiej przesłane przez klienta, ale tylko w formie fax-u, skanu lub potwierdzenia e-mail, bądź dokument potwierdzający zapłatę za towar lub dokument potwierdzający dokonanie kompensaty.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków o którym mowa wyżej, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawa przyjmuje w zasadzie zamknięty katalog dokumentów, które potwierdzają dokonanie wywozu towarów i jego dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego. Jednakże ustawodawca w art. 42 ust. 11 wymienionej ustawy przewidział możliwość subsydiarnego dowodzenia dostarczenia towaru do odbiorcy, przy czym katalog dokumentów ma charakter otwarty. Oznacza to, że możliwe jest przedłożenie wszelkich dokumentów, o ile wskazują one na to, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Istotne jest przy tym to, że wspomniana ustawa nie określa wymagań co do formy powyższych dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna będzie więc każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniona była autentyczność tego dokumentu.

Reasumując, stwierdzić należy, że dowodami potwierdzającymi, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju są: kopia faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów. Jeżeli te dokumenty łącznie w sposób jednoznaczny nie potwierdzają dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, istnieje możliwość stosowania dodatkowych dowodów, określonych w art. 42 ust. 11 ustawy. Dokumenty te mogą być również przesłane faksem lub mailem, jeżeli łącznie z dokumentami określonymi w art. 42 ust. 3 pkt 1-3, potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że nie wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę dokumenty spełniają wymogi dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem w ocenie tut. organu nie potwierdzają one jednoznacznie, iż towary zostały dostarczone do nabywcy.

W przypadku dokumentów wskazanych przez Wnioskodawcę, na których nie widnieje podpis nabywcy towaru nie sposób jest uznać, iż potwierdzają one jednoznacznie, iż towar został dostarczony do nabywcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Powyższe należy odnieść do wydruku zamówienia od odbiorcy generowanego z systemu informatycznego czy też do potwierdzenia dostarczenia towarów do danego miejsca w Unii Europejskiej generowanego ze strony internetowej klienta, gdzie dokumenty te nie zawierają żadnych podpisów klienta. Dokumenty te bowiem, w opinii tut. organu nie spełniają wymogów określonych przez ustawodawcę w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT i posiadanie ich przez Wnioskodawcę jako dokumentów uzupełniających, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT nie uprawnia Wnioskodawcy do zastosowania stawki preferencyjnej podatku 0%. Dokumentami uzupełniającymi natomiast będą np. dokument potwierdzający zapłatę za towar lub dokument potwierdzający dokonanie kompensaty czy też potwierdzenie odbioru towaru w innym kraju Unii Europejskiej przesłane przez klienta. Ustawodawca określając katalog dokumentów uzupełniających do katalogu dokumentów określonych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie uprawnił podatnika do posiadania tylko jednego z dokumentów uzupełniających. Podatnik, aby zastosować stawkę podatku 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów zobowiązany jest do posiadania dokumentów, które łącznie jednoznacznie potwierdzają dostarczenie towaru do nabywcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że posiadanie przez podatnika wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3, chociaż niekompletnych oraz jednego dokumentu z katalogu II tj.: wydruk zamówienia od odbiorcy spełniającego wymagania EDI (zgodnie z umową europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych) generowane z systemu informatycznego ERP (AS 400) bez podpisu ręcznego odbiorcy bądź potwierdzenie dostarczenia towarów do danego miejsca w Unii Europejskiej innego niż kraj wysyłki (Polska - Pilica) generowane ze strony internetowej klienta bądź potwierdzenie odbioru towaru w innym kraju Unii Europejskiej przesłane przez klienta, ale tylko w formie fax-u, skanu lub potwierdzenia e-mail, bądź dokument potwierdzający zapłatę za towar lub dokument potwierdzający dokonanie kompensaty uprawnia do zastosowania 0% stawki VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.