IBPP3/443-567/11/KO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-567/11/KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 26 lipca 2011 r.) oraz pismem z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 26 lipca 2011 r.) oraz pismem z dnia 29 lipca 2011 (data wpływu) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 20 lipca 2011 r. znak IBPP3/443-567/11/KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej pobiera opłaty w ramach realizacji swoich zadań wynikających z ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) do których należy m.in.:

* kierowanie do domu pomocy społecznej i ponoszenie odpłatności za pobyt mieszkańca gminy w tym domu (art. 17 ust. 1 pkt 16). Na podstawie art. 61 obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są: mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, małżonek, zstępni przed wstępnymi. Opłata za pobyt wnoszona jest na podstawie decyzji administracyjnej lub zawartej umowy.

* organizowanie i świadczenie usług opiekuńczych, w tym specjalistycznych, w miejscu zamieszkania (art. 17 ust. 11 pkt 11) oraz specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi (art. 18 ust. 1 pkt 3). Odpłatności za usługi wnoszona jest na podstawie decyzji administracyjnej.

* zapewnienie opieki dzieciom całkowicie lub częściowo pozbawionym opieki rodziców, w szczególności kierowanie do placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz rodzin zastępczych, również na terenie innego powiatu (art. 19 pkt 4, 5). Opłaty ponoszą rodzice dziecka, osoba pełnoletnia lub jej rodzice, a także opiekunowie prawni lub kuratorzy na podstawie decyzji administracyjnej.

* przyznanie pobytu w mieszkaniu chronionym, readaptacyjnym (art. 53 pkt 1). Opłatę za pobyt w mieszkaniach chronionych i readaptacyjnych na podstawie decyzji administracyjnej ponoszą mieszkańcy.

Wyżej wymienione opłaty za przyznane świadczenia pokrywane są w części, całości lub mogą być całkowicie zwolnione - uzależnione jest to od dochodu osoby zobowiązanej do opłaty.

Świadczenia nienależnie pobrane oraz świadczenia alimentacyjne podlegają zwrotowi od osoby lub rodziny korzystającej ze świadczeń, niezależnie od dochodu rodziny (art. 23 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów z dnia 7 września 2007 r. tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 1 poz. 7 z późn. zm., art. 30 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych z dnia 28 listopada 2003 r. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992, art. 90o ust. 5 i 6 ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2579, art. 7 ust. 9 ustawy o dodatkach mieszkaniowych z dnia 21 czerwca 2001 r. Dz. U. z 2001 r. Nr 71, poz. 734 z późn. zm., art. 104 ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. Dz. U. Nr 175 z 2009 r. poz. 1362 z późn. zm.).

Wpłaty dokonywane są przez osoby fizyczne na rachunek bankowy oraz bezpośrednio w kasie MOPS na kwitariusz przychodowy, który jest drukiem ścisłego zarachowania i służy do prowadzenia ewidencji i zapewnia zaewidencjonowanie podstawowych danych (imię, nazwisko oraz adres osoby wpłacającej, skrót numeru konta rachunku bankowego, na który wpłata zostanie przekazana, nazwa należności, kwota wpłaty oraz kwota słownie, data wpłaty, pieczęć firmowa z numerami NIP i REGON). Każde pokwitowanie zawiera serię oraz indywidualny numer i jest wystawiane w trzech egzemplarzach z czego oryginał otrzymuje osoba wpłacająca, jedna kopia pozostaje jako załącznik do raportu kasowego, druga kopia pozostaje w kwitariuszu i podlega archiwizacji.

Wszystkie wpłaty dokonane w kasie MOPS są wpłacane w całości przez kasjera na rachunki bankowe MOPS.

Pobrane dochody z tytułu opłat MOPS jako jednostka budżetowa, odprowadza z rachunku bankowego MOPS na rachunek dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Pismem z dnia 26 lipca 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

1.

Opłaty za podopiecznych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej wymienione w poz. 68 wniosku ORD-IN dokonywane są zarówno za pośrednictwem banku na rachunek bankowy jak również w kasie Wnioskodawcy.

2.

Ewidencja wszystkich opłat jest prowadzona za pomocą ksiąg rachunkowych na podstawie dowodów:

a.

kasowych - kwitariusza przychodowego opisanego w poz. 68 wniosku ORD-IN,

b.

bankowych - wyciąg z rachunku bankowego, w którego treści znajduje się:

c.

imię i nazwisko osoby zobowiązanej do ponoszenia opłat - identyfikacja transakcji jakiej dotyczy opłata wynika z decyzji administracyjnej bądź z zawartej umowy, w której jednoznacznie jest określone kto jest zobowiązany do ponoszenia opłaty lub

d.

imię i nazwisko osoby, za którą ponoszona jest opłata - identyfikacja transakcji jakiej dotyczy opłata wynika z decyzji administracyjnej bądź z zawartej umowy, w której jednoznacznie jest określone za kogo jest ponoszona opłata lub/i nazwa usługi, za którą jest dokonywana opłata lub

e.

numer decyzji, numer wezwania do zapłaty, nr pisma, nr tytułu wykonawczego, sygnatura sprawy komorniczej na podstawie których identyfikowany jest rodzaj opłaty.

Ewidencja prowadzona za pomocą ksiąg rachunkowych (techniką komputerową) oraz imiennych kartotek (techniką ręczną) jest ewidencją szczegółową z wyodrębnieniem osoby, której opłata dotyczy oraz rodzajem opłat wymienionych w poz. 68 wniosku ORD-IN. Przed wprowadzeniem dokumentu kasowego bądź bankowego do ksiąg rachunkowych każda opłata musi zostać jednoznacznie zidentyfikowana kogo dotyczy i jakiej transakcji (opłaty za jaką usługę).

1.

Obrót z tytułu opłat wymienionych w poz. 68 wniosku ORD-IN w 2010 r. przekroczył kwotę 40.000 zł i wynosił 386.285,86 zł (Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia poz. 26 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących Dz. U. 09.224.1797).

2.

Nie było obowiązku rejestracji wnoszonych opłat za podopiecznych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r. (Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia poz. 26 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących Dz. U. 09.224.1797).

3.

Wnioskodawca świadczy jedynie usługi w zakresie opieki społecznej, które szczegółowo zostały opisane w poz. 68 wniosku ORD-IN, nie dokonuje dostawy towarów, (na rachunek bankowy oraz do kasy poza opłatami wymienionymi w poz. 68 wniosku ORD-IN wpływają jedynie zwroty nienależnie pobranych świadczeń oraz zwroty za prywatne rozmowy telefoniczne wykonywane służbowym telefonem komórkowym przez pracowników).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej jest konieczność prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zdaniem Wnioskodawcy, iż nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących gdyż:

* prowadzi ewidencję zarówno przelewów na rachunki bankowe jak i wpłat dokonywanych w kasie, które następnie w całości są wpłacane przez kasjera na rachunki bankowe MOPS - ewidencja wpłat dokonywanych w kasie została opisana w części G (Dz. U. z 2010 Nr 138 poz. 930, załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu las rejestrujących poz. 37)

* realizuje usługi pomocy społecznej zwolnione od podatku od towarów i usług art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług

* opłaty za świadczenia wynikają z decyzji administracyjnych wydawanych na podstawie upoważnień Prezydenta Miasta Ruda Śląska, opłaty za pobyt członka rodziny w domu pomocy dokonywane są na podstawie umowy zawartej pomiędzy Miastem Ruda Śląska - MOPS reprezentowanym przez Dyrektora MOPS działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Prezydenta a osobą zobowiązaną do opłat

* Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej nie przyznaje świadczeń osobom innym niż te, którym zostało przyznane świadczenie decyzją administracyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 wynika, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Z powyższego wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i czy są dokonywane przez podatników będących czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Czynnikiem warunkującym obowiązek ewidencjonowania obrotów za pomocą kas rejestrujących przez podatnika podatku VAT jest sprzedaż na rzecz określonych podmiotów, a nie status podatnika jako "podatnika VAT czynnego" lub "podatnika VAT zwolnionego", bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie w art. 111 ust. 8 ustawy zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

W dniem 1 stycznia 2011 r. weszło w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a) ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła, przy czym przepis ten nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Ponadto przepis § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia stanowi, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca realizuje swoje zadania z mocy ustawy o pomocy społecznej, do których należy m.in.:

* kierowanie do domu pomocy społecznej i ponoszenie odpłatności za pobyt mieszkańca gminy w tym domu (art. 17 ust. 1 pkt 16),

* organizowanie i świadczenie usług opiekuńczych, w tym specjalistycznych, w miejscu zamieszkania (art. 17 ust. 11 pkt 11) oraz specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi (art. 18 ust. 1 pkt 3),

* zapewnienie opieki dzieciom całkowicie lub częściowo pozbawionym opieki rodziców, w szczególności kierowanie do placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz rodzin zastępczych, również na terenie innego powiatu (art. 19 pkt 4, 5).

* przyznanie pobytu w mieszkaniu chronionym, readaptacyjnym (art. 53 pkt 1).

Wnioskodawca z ww. tytułów pobiera opłaty, które dokonywane są przez osoby fizyczne na rachunek bankowy oraz bezpośrednio w kasie Wnioskodawcy na kwitariusz przychodowy.

Ewidencja wszystkich opłat jest prowadzona za pomocą ksiąg rachunkowych na podstawie dowodów:

a.

kasowych - kwitariusza przychodowego,

b.

bankowych - wyciąg z rachunku bankowego, w którego treści znajduje się:

* imię i nazwisko osoby zobowiązanej do ponoszenia opłat - identyfikacja transakcji jakiej dotyczy opłata wynika z decyzji administracyjnej bądź z zawartej umowy, w której jednoznacznie jest określone kto jest zobowiązany do ponoszenia opłaty lub

* imię i nazwisko osoby, za którą ponoszona jest oplata - identyfikacja transakcji jakiej dotyczy opłata wynika z decyzji administracyjnej bądź z zawartej umowy, w której jednoznacznie jest określone za kogo jest ponoszona opłata lub/i nazwa usługi, za którą jest dokonywana opłata lub

* numer decyzji, numer wezwania do zapłaty, nr pisma, nr tytułu wykonawczego, sygnatura sprawy komorniczej na podstawie których identyfikowany jest rodzaj opłaty.

Ewidencja prowadzona za pomocą ksiąg rachunkowych (techniką komputerową) oraz imiennych kartotek (techniką ręczną) jest ewidencją szczegółową z wyodrębnieniem osoby, której opłata dotyczy oraz rodzajem ww. opłat. Przed wprowadzeniem dokumentu kasowego bądź bankowego do ksiąg rachunkowych każda opłata musi zostać jednoznacznie zidentyfikowana kogo dotyczy i jakiej transakcji (opłaty za jaką usługę).

Obrót z tytułu wymienionych opłat w 2010 r. przekroczył kwotę 40.000 zł i wynosił 386.285,86 zł.

Wnioskodawca wskazał, iż nie miał obowiązku rejestracji wnoszonych opłat za podopiecznych Ośrodka za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Wnioskodawca świadczy jedynie usługi w zakresie opieki społecznej. Na rachunek bankowy oraz do kasy poza ww. opłatami wpływają jedynie zwroty nienależnie pobranych świadczeń oraz zwroty za prywatne rozmowy telefoniczne wykonywane służbowym telefonem komórkowym przez pracowników.

Zgodnie z art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 1 ww. ustawy obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:

1.

mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,

2.

małżonek, zstępni przed wstępnymi,

3.

gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej

- przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.

W myśl art. 96 ust. 1 ww. ustawy obowiązek zwrotu wydatków poniesionych na świadczenia z pomocy społecznej spoczywa na:

1.

osobie i rodzinie korzystającej ze świadczeń z pomocy społecznej;

2.

spadkobiercy osoby, która korzystała ze świadczeń z pomocy społecznej - z masy spadkowej;

3.

małżonku, zstępnych przed wstępnymi osoby korzystającej ze świadczeń z pomocy społecznej - jedynie w przypadku gdy nie dokonano zwrotu wydatków zgodnie z pkt 1 i 2, w wysokości przewidzianej w decyzji dla osoby lub rodziny korzystającej ze świadczeń z pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 79 ust. 1 ww. ustawy opłatę za pobyt dziecka w rodzinie zastępczej oraz osoby pełnoletniej, o której mowa w art. 78 ust. 5, do wysokości miesięcznej pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka umieszczonego w tej rodzinie, wnoszą solidarnie rodzice.

Stosownie do art. 81 ust. 1 ww. ustawy za pobyt dziecka lub osoby pełnoletniej, o której mowa w art. 80 ust. 8, w całodobowej placówce opiekuńczo-wychowawczej opłatę ponoszą, do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania, rodzice dziecka, osoba pełnoletnia lub jej rodzice, a także opiekunowie prawni lub kuratorzy, w przypadku gdy dysponują dochodami dziecka, z tym że opłata ponoszona przez opiekunów prawnych, kuratorów lub osobę pełnoletnią nie może być wyższa niż 50% kwoty stanowiącej dochód dziecka lub osoby pełnoletniej.

W myśl art. 97 ust. 1 ww. ustawy opłatę za pobyt w ośrodkach wsparcia i mieszkaniach chronionych ustala podmiot kierujący w uzgodnieniu z osobą kierowaną, uwzględniając przyznany zakres usług. Osoby nie ponoszą opłat, jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej lub dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty kryterium dochodowego.

Analiza przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wskazuje, że odpłatność za:

* pobyt mieszkańca w domu pomocy społecznej,

* organizowanie i świadczenie usług opiekuńczych, w tym specjalistycznych, w miejscu zamieszkania oraz specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi,

* zapewnienie opieki dzieciom całkowicie lub częściowo pozbawionym opieki rodziców, w szczególności kierowanie do placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz rodzin zastępczych, również na terenie innego powiatu,

* przyznanie pobytu w mieszkaniu chronionym, readaptacyjnym

uiszczana na rachunek bankowy lub bezpośrednio do kasy.

Ewidencja opłat prowadzona za pomocą ksiąg rachunkowych (techniką komputerową) oraz imiennych kartotek (techniką ręczną) jest ewidencją szczegółową z wyodrębnieniem osoby, której opłata dotyczy oraz rodzajem ww. opłat. Przed wprowadzeniem dokumentu kasowego bądź bankowego do ksiąg rachunkowych każda opłata musi zostać jednoznacznie zidentyfikowana kogo dotyczy i jakiej transakcji (opłaty za jaką usługę).

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca w poprzednim roku podatkowym przekroczył kwotę obrotu 40.000 zł na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, z dniem 30 kwietnia 2011 r. utracił zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot należnego podatku za pomocą kasy rejestrującej i z dniem 1 maja 2011 r. winien prowadzić taką ewidencję obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy fiskalnej.

Mimo powstania obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej dla usługi, której płatność następuje gotówką, ze zwolnienia z tego obowiązku będą mogły nadal korzystać usługi, za których płatność następuje przelewem na konto bankowe Wnioskodawcy.

W świetle wyżej wskazanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić bowiem należy, iż prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Istotne jest, aby było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

W świetle wyżej wskazanych przepisów prawnych stwierdzić należy, iż prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Istotne jest, aby było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Wobec powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca świadcząc usługi tzn. realizując swoje zadania z mocy ustawy o pomocy społecznej, za które otrzymuje zapłatę gotówką w kasie lub przelewem na rachunek bankowy nie wypełnia dyspozycji cyt. wyżej § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, albowiem nie jest spełniony warunek dotyczący sposobu odpłatności za usługi. Odpłatność za usługi nie jest w całości dokonywana na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Dyspozycją tego przepisu objęte są wyłącznie te usługi, za które usługobiorcy wnoszą Wnioskodawcy opłaty w całości na rachunek bankowy.

Również Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia, albowiem kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwotę 40.000 zł.

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi na mocy ustawy o pomocy społecznej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za które zapłata następuje w całości lub w części w kasie ma z dniem 1 maja 2011 r. obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot należnego podatku za pomocą kasy rejestrującej, ponieważ przepisy § 2 ust. 1 pkt 1 i § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia dotyczące zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie znajdują w ich przypadku zastosowania. Ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania korzystać będą mogły jedynie te usługi, za które zapłata następuje w całości na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Natomiast zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 22 ww. załącznika wymieniono usługi telekomunikacyjne (PKWiU 61). Zatem przeniesienie kosztów prywatnych rozmów telefonicznych przez Wnioskodawcę na pracowników, który wykonali te rozmowy jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, tut. organ pragnie również zauważyć, iż granice tego szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Jednocześnie zauważa się, że w niniejszej interpretacji organ podatkowy nie rozstrzyga w kwestii zwolnienia od podatku VAT od 1 stycznia 2011 r. usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o VAT. Kwestie te nie były przedmiotem wniosku, nie zadano pytań w ich zakresie. Powyższe zostało potraktowane jako element opisu stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl