IBPP3/443-56/14/AŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 28 lutego 2014 r. (data wpływu 6 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy otrzymana rekompensata jako dofinansowanie Spółki pokrywające ujemny wynik finansowy w związku z realizacją obowiązku świadczenia usług przewozowych na warunkach określonych przez gminę zwiększa podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 28 lutego 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy otrzymana rekompensata jako dofinansowanie Spółki pokrywające ujemny wynik finansowy w związku z realizacją obowiązku świadczenia usług przewozowych na warunkach określonych przez gminę zwiększa podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (Wnioskodawca) jest Spółką prawa handlowego (zwaną dalej Spółką) powstałą w wyniku przekształcenia z przedsiębiorstwa komunalnego na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej. Jedynym właścicielem - udziałowcem Spółki jest gmina miasta. Na Spółkę w trybie władczym poprzez zapisy Aktu Założycielskiego Spółki został nałożony obowiązek świadczenia usług publicznych w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Zgodnie z § 6 ust. 1 Aktu Założycielskiego, Spółka wykonuje zadanie własne gminy w zakresie lokalnego transportu zbiorowego zapewniając ciągłość i dostępność usług w zaspokajaniu potrzeb przewozu osób społeczności gminy. Ponadto, na podstawie zapisu § 6 ust. 3 Aktu Założycielskiego Spółka nie może zaniechać obowiązku wykonywania usług w ramach transportu publicznego. Dodatkowo, na podstawie Rozporządzenia nr 1370/07 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącym usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz wydanych na podstawie tego Rozporządzenia wytycznych Ministra Infrastruktury, Spółka zawarła z gminą miasta umowę wykonawczą, w której zawarto regulacje dotyczące obowiązku świadczenia usług lokalnego transportu zbiorowego, zasad odpowiedzialności Spółki wobec jednostki samorządu terytorialnego oraz zasady przekazywania Spółce rekompensaty (wynagrodzenia) na pokrycie strat poniesionych w związku ze świadczeniem usług publicznych. Umowa wykonawcza przy wyliczeniu rekompensaty zawiera rozwiązania przewidziane w Załączniku do Rozporządzenia nr 1370/07, który szczegółowo określa zasady przyznawania rekompensaty. Zgodnie z przyjętymi w doktrynie poglądem powyższa umowa wykonawcza nie jest umową cywilnoprawną oraz nie ma charakteru odpłatnego, gdyż na jej podstawie miasto nie nabywa żadnych usług oraz dostaw. Do wyliczenie rekompensaty uwzględnia się wszystkie koszty poniesione w związku z realizacją usług publicznych odejmuje się dodatnie wpływy finansowe wygenerowane podczas wykonywania usług transportu publicznego tj. przychody ze sprzedaży biletów, przychody z tytułu zwrotu kosztów stosowania ulg i zwolnień przewozowych, przychody z tytułu reklamy i wynajmu oraz zwiększa się wyliczenie o rozsądny zysk, przez który należy rozumieć stopę zwrotu z kapitału (w przypadku spółki jest to 1%). W umowie wykonawczej przewidziano wypłatę rekompensaty z góry w okresach miesięcznych na podstawie planowanego wyliczenia rekompensaty biorąc pod uwagę dane finansowe roku poprzedniego. Wysokość wypłaconej rekompensaty korygowana jest na koniec każdego roku, wtedy do wyliczenia faktycznie należnej rekompensaty przyjmuje się wartość rzeczywiście poniesionych kosztów i uzyskanych wpływów. Rekompensata w żaden sposób nie jest odnoszona do ceny jednostkowej usług przewozowych świadczonych przez Spółkę ma jedynie za zadanie wyrównywać Spółce stratę poniesioną w związku ze świadczeniem usług publicznych. Rekompensata nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, nie stanowi dopłaty do ceny świadczonej usługi a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności statutowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana rekompensata jako dofinansowanie Spółki pokrywające ujemny wynik finansowy w związku z realizacją obowiązku świadczenia usług przewozowych na warunkach określonych przez gminę zwiększa podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 28 lutego 2014 r.), otrzymana rekompensata jako dofinansowanie Spółki pokrywające ujemny wynik finansowy w związku z realizacją obowiązku świadczenia usług przewozowych na warunkach określonych przez gminę nie zwiększa podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, który obowiązuje od dnia 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5 art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z treści przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze, związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Podstawę opodatkowania zwiększają tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę konkretnego towaru, czy konkretnego rodzaju usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania. Natomiast otrzymana dotacja niemająca bezpośredniego wpływu na cenę usługi, mająca na celu ogólne dofinansowanie działalności podatnika, nieuzależniona od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu podatku od towarów i usług.

Podsumowując ten wątek, otrzymane dotacje i inne dopłaty podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Jeżeli dotacja, subwencja lub inna dopłata o podobnym charakterze przekazywana jest w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług - istnieje bezpośredni związek między otrzymaną dopłatą a dostawą towarów lub świadczeniem usług i ich ceną - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W takiej sytuacji mamy do czynienia z dotacją przedmiotową, która podlega opodatkowaniu według takiej stawki jak czynności, których dotyczą.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest Spółką prawa handlowego powstałą w wyniku przekształcenia z przedsiębiorstwa komunalnego na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej. Jedynym właścicielem - udziałowcem Spółki jest gmina miasta. Na Spółkę w trybie władczym poprzez zapisy Aktu Założycielskiego Spółki został nałożony obowiązek świadczenia usług publicznych w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Zgodnie z § 6 ust. 1 Aktu Założycielskiego, Spółka wykonuje zadanie własne gminy w zakresie lokalnego transportu zbiorowego zapewniając ciągłość i dostępność usług w zaspokajaniu potrzeb przewozu osób społeczności gminy miasta. Ponadto, na podstawie zapisu § 6 ust. 3 Aktu Założycielskiego Spółka nie może zaniechać obowiązku wykonywania usług w ramach transportu publicznego. Dodatkowo, na podstawie Rozporządzenia nr 1370/07 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącym usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz wydanych na podstawie tego Rozporządzenia wytycznych Ministra Infrastruktury, Spółka zawarła z gminą miasta umowę wykonawczą, w której zawarto regulacje dotyczące obowiązku świadczenia usług lokalnego transportu zbiorowego, zasad odpowiedzialności Spółki wobec jednostki samorządu terytorialnego oraz zasady przekazywania Spółce rekompensaty (wynagrodzenia) na pokrycie strat poniesionych w związku ze świadczeniem usług publicznych. Umowa wykonawcza przy wyliczeniu rekompensaty zawiera rozwiązania przewidziane w Załączniku do Rozporządzenia nr 1370/07, który szczegółowo określa zasady przyznawania rekompensaty. Zgodnie z przyjętymi w doktrynie poglądem powyższa umowa wykonawcza nie jest umową cywilnoprawną oraz nie ma charakteru odpłatnego, gdyż na jej podstawie miasto nie nabywa żadnych usług oraz dostaw. Do wyliczenie rekompensaty uwzględnia się wszystkie koszty poniesione w związku z realizacją usług publicznych odejmuje się dodatnie wpływy finansowe wygenerowane podczas wykonywania usług transportu publicznego tj. przychody ze sprzedaży biletów, przychody z tytułu zwrotu kosztów stosowania ulg i zwolnień przewozowych, przychody z tytułu reklamy i wynajmu oraz zwiększa się wyliczenie o rozsądny zysk, przez który należy rozumieć stopę zwrotu z kapitału (w przypadku spółki jest to 1%). W umowie wykonawczej przewidziano wypłatę rekompensaty z góry w okresach miesięcznych na podstawie planowanego wyliczenia rekompensaty biorąc pod uwagę dane finansowe roku poprzedniego. Wysokość wypłaconej rekompensaty korygowana jest na koniec każdego roku, wtedy do wyliczenia faktycznie należnej rekompensaty przyjmuje się wartość rzeczywiście poniesionych kosztów i uzyskanych wpływów. Rekompensata w żaden sposób nie jest odnoszona do ceny jednostkowej usług przewozowych świadczonych przez Spółkę ma jedynie za zadanie wyrównywać Spółce stratę poniesioną w związku ze świadczeniem usług publicznych. Rekompensata nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, nie stanowi dopłaty do ceny świadczonej usługi a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności statutowej.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący stan prawny stwierdzić należy, że - otrzymanej przez Wnioskodawcę rekompensaty pokrywającej ujemny wynik finansowy Wnioskodawcy w związku ze świadczeniem usług przewozowych na warunkach określonych przez Gminę - nie można rozpatrywać w kategorii dotacji czy innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał bowiem, że rekompensata nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, nie stanowi dopłaty do ceny świadczonej usługi a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności statutowej. Tym samym stwierdzić należy, że rekompensata strat, którą Wnioskodawca otrzymuje od Gminy, nie podlega wliczeniu do podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.