IBPP3/443-557/11/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 13 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania w imporcie zwolnienia z akcyzy całkowicie skażonego alkoholu etylowego - jest prawidłowe.

W dniu 13 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia z akcyzy skażonego alkoholu etylowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej chce importować z Ukrainy alkohol etylowy całkowicie skażony (kod CN ex 2207 20 00) wskazanymi przez jedno z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.

Alkohol etylowy całkowicie skażony, w przypadku importu przed objęciem procedurą dopuszczenia do obrotu, byłby przez laboratorium celne badany na obecność środków skażających.

Do nabywanego przez Wnioskodawcę alkoholu całkowicie skażonego nie byłyby załączane jakiekolwiek urzędowe dokumenty potwierdzające dokonanie skażenia alkoholu.

Wynika to z faktu, że takie dokumenty są wydawane jedynie podmiotom dokonującym jego skażenia. Ponadto, takie dokumenty są wystawiane dla całości partii skażanego alkoholu, a Wnioskodawca nabywałby jedynie jej część.

Alkohol etylowy całkowicie skażony odsprzedawany byłby następnie innym podmiotom.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywany alkohol etylowy całkowicie skażony, wskazanymi przez jedno z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego podlega bezwarunkowemu zwolnieniu od akcyzy.

W związku z korzystaniem ze zwolnienia od akcyzy Wnioskodawca nie jest zobowiązany do spełniania jakichkolwiek wymogów natury administracyjnej wynikających z ustawy o podatku akcyzowym. W szczególności, nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem oraz składania deklaracji podatkowych.

Argumenty na poparcie swojego stanowiska:

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 17 tego załącznika wymieniono wyroby klasyfikowane do kodu CN 2207 (m.in. alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone).

Jednakże, stosownie do postanowień art. 30 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy, alkohol etylowy, jako całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skazania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, jest zwolniony od akcyzy. Zgodnie z cytowanym przepisem, skorzystanie z tego zwolnienia nie jest uzależnione od spełnienia jakichkolwiek innych wymogów, poza właściwym skażeniem alkoholu etylowego. Dodatkowo, należy wskazać, że wydane na podstawie delegacji ustawowej zawartej m.in. w art. 38 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228) nie zawiera jakichkolwiek dodatkowych warunków stosowania zwolnienia od akcyzy przewidzianego w art. 30 ust. 9 pkt 1 cytowanej ustawy. W szczególności, przepisy te nie wprowadzają wymogów, aby do przesyłki zawierającej alkohol etylowy skażony w ww. sposób, był załączany dokument urzędowo potwierdzający dokonanie takiego skażenia.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że do zwolnionego od akcyzy skażonego alkoholu etylowego, nie stosuje się procedury zawieszenia poboru akcyzy, co wynika bezpośrednio z definicji legalnej tej procedury. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku akcyzowym "procedura zawieszenia poboru akcyzy" to procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe. A zatem, celem procedury zawieszenia poboru akcyzy jest przesunięcie w czasie, do momentu jej zakończenia, powstania zobowiązania podatkowego. Dlatego tez, procedura ta nie może być stosowana do wyrobów, w stosunku do których, ze względu na ich bezwarunkowe zwolnienie z podatku, zobowiązanie podatkowe powstać nie może.

Mając na uwadze powyższe argumenty, należy stwierdzić, że alkohol etylowy skażony zgodnie z normami wspólnotowymi, który jest wykorzystywany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, posiada status wyrobu akcyzowego, w stosunku do którego nie ma zastosowania procedura zawieszenia akcyzy.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego, alkohol etylowy skażony w opakowaniach o pojemności większej niż 1 litr jest objęty szczególnym nadzorem podatkowym. Jednakże, stosownie do brzmienia tego przepisu, takiemu nadzorowi podlega alkohol etylowy skażony, jedynie gdy jest objęty procedurą zawieszenia poboru podatku akcyzowego lub jest objęty zwolnieniem od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie.

W tym kontekście należy zaznaczyć, że alkohol skażony, nie jest objęty zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, gdyż zgodnie art. 30 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy, alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, zwolniony jest od akcyzy bez względu na przeznaczenie.

Mając na uwadze przytoczone w treści niniejszego pisma argumenty, należy stwierdzić, że nabywany przez Wnioskodawcę alkohol etylowy całkowicie skażony wskazanymi przez jedno z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, podlegałby bezwarunkowemu zwolnieniu z akcyzy wprost na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Skorzystanie z tego zwolnienia nie jest uzależnione od spełnienia jakichkolwiek wymogów natury administracyjnej wynikających z ustawy o podatku akcyzowym. W szczególności, w celu skorzystania ze zwolnienia, Wnioskodawca nie byłby obowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem oraz składania deklaracji podatkowych. Ponadto, do tak zwolnionego od akcyzy alkoholu etylowego nie ma zastosowania procedura zawieszenia poboru akcyzy i taki alkohol nie podlegałby szczególnemu nadzorowi podatkowemu. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do spełniania wymogów określonych w art. 78 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W przepisach ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym jak i przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do ww. ustawy prawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż importowany przez Wnioskodawcę wyrób o kodzie CN 2207 20 jest w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym alkoholem etylowym podlegającym opodatkowaniu akcyzą, który jeżeli:

* jest całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażenia alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, oraz

* jest nieprzeznaczony do spożycia przez ludzi

podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego.

W miejscu tym zauważyć zwrócić uwagę, iż należy rozróżnić zwolnienie z akcyzy określone w art. 30 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy od zwolnień od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie, które zostały określone w art. 32 cyt. ustawy.

W art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy zostało wymienione obligatoryjne zwolnienie alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem komisji (WE) 3199/93 i nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi. Natomiast zwolnienie z akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na przeznaczenie zostało odrębnie określone w art. 32 cyt. ustawy, dla którego prawodawca określił odpowiednie warunki przy spełnieniu których ma ono zastosowanie.

Stosownie do powyższego, warunki zwolnienia z akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na przeznaczenie określone w art. 32 ww. ustawy nie mają zastosowania do zwolnienia z akcyzy wymienionego w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Powyższe oznacza tym samym, iż dla zastosowaniu zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy nie ma dodatkowych warunków niezbędnych dla zastosowania tego zwolnienia, poza warunkami określonymi samym przepisem tj. całkowitym skażeniem alkoholu zgodnie z rozporządzeniem Komisji 3199/93 oraz nieprzeznaczeniem skażonego alkoholu do spożycia przez ludzi

Odnosząc się zatem do stanowiska Wnioskodawcy oraz powołanych przepisów stwierdzić należy, że dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy tj. importu alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkami wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do stosowania procedury zawieszenia poboru akcyz, składania deklaracji podatkowych oraz prowadzenia ewidencji.

Nie ma również w przedmiotowej sprawie zastosowania przepis art. 78, gdyż nie odnosi się on do importu tylko do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, co w przedmiotowej sprawie nie występuje, gdyż jak wskazał Wnioskodawca we wniosku zamierza on importować skażony alkohol etylowy z Ukrainy.

Zgodnie z powyższym dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy nie ma dodatkowych warunków natury administracyjnej, w tym w szczególności zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, prowadzenia ewidencji oraz składania deklaracji podatkowych. Tym samym należy stwierdzić, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93 ma charakter bezwarunkowy.

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, że dla zastosowania zwolnienia z akcyzy całkowicie skażonego alkoholu etylowego środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93 nie ma dodatkowych warunków natury administracyjnej takich jak zastosowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy, prowadzenie ewidencji oraz składanie deklaracji podatkowych, należało uznano za prawidłowe.

Jak wyżej wskazano zwolnienie z akcyzy importu alkoholu etylowego, na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, ma zastosowanie jeżeli alkohol jest całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93.

Przepis ten nie stanowi o formie potwierdzenia (wykazania), że alkohol będący przedmiotem importu jest całkowicie skażony zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93. Tym samym dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia nie jest wymagane posiadanie przez Wnioskodawcę dokumentu urzędowo potwierdzającego dokonanie całkowitego skażenia importowanego alkoholu.

W tym miejscu jednakże należy zwrócić uwagę, co przedstawiono również wyraźnie wyżej, że aby zwolnienie określone w przepisie art. 30 ust. 9 pkt 1 miało zastosowanie alkohol musi być skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93.

Ponieważ zatem przepis art. 30 ust. 9 pkt 1 nie określa w jakiej formie ma być wykazane, że importowany alkohol został całkowicie skażony, to zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód potwierdzający dokonanie skażenia importowanego alkoholu etylowego środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93 należy dopuścić wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Stosownie do powyższego Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie powinien mieć na uwadze, iż mimo, że przepisy dotyczące przedmiotowego zwolnienia nie wymagają aby dla jego zastosowania było niezbędne posiadanie dokumentu urzędowo potwierdzającego całkowite skażenie alkoholu, Wnioskodawca winien być w posiadaniu wiarygodnego dokumentu (np. certyfikatu producenta tego alkoholu), z którego będzie wynikało, że importowany alkohol został skażony środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93.

Jak wyżej wskazano warunkiem zwolnienia z akcyzy importu alkoholu etylowego, na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, jest jego całkowite skażenie środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93. Tym samym dokument (certyfikat) potwierdzający dokonanie takiego skażenia jest środkiem dowodowym zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie należy również wskazać, iż Wnioskodawca składając do organu celnego zgłoszenie celne jest zobowiązany do przedstawienia w polu 44 SAD dołączonych do zgłoszenia:

* dokumentów, na podstawie których można określić podstawę opodatkowania towarów, jeżeli faktura lub inny dokument służący do ustalenia wartości celnej towarów nie zawiera niezbędnych danych do ustalenia tej podstawy,

* certyfikatu wystawionego przez producenta lub uprawnioną do tego placówkę badawczą, zawierającego skład chemiczny i surowcowy towaru (do 100%) oraz informacje wymagane uwagami do poszczególnych działów Taryfy celnej, jeżeli dokument taki jest niezbędny do ustalenia klasyfikacji taryfowej towaru.

Zgodnie z powyższym dokument potwierdzający skażenie alkoholu etylowe zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93 jest dokumentem niezbędnym dla ustalenia zarówno podstawy opodatkowania importowanego alkoholu etylowego jak i jego prawidłowej klasyfikacji. Tym samym jest on bezsprzecznie dokumentem wymaganym przy objęciu importowanego alkoholu etylowego całkowicie skażonego procedurą dopuszczenia do obrotu.

W tym miejscu należy również wskazać, iż zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku importu podatnik jest obowiązany do obliczenia i wykazania kwoty akcyzy w zgłoszeniu celnym, z uwzględnieniem obowiązujących stawek (...).

Odnośnie zaś badania importowanego alkoholu przez laboratorium celne, to należy zwrócić uwagę, iż czynność ta nie jest czynnością obligatoryjną dokonywaną przez organy celne. Organ celny może dokonać takiego badania w celu potwierdzenia danych zawartych w zgłoszeniu celnym. Wnioskodawca nie może natomiast uzależniać zastosowania, w składanym w swoim imieniu zgłoszeniu celnym, zwolnienia od podatku akcyzowego importowanego alkoholu etylowego, na podstawie art. 30 ust. 9 ust. 1 ustawy akcyzowej, od dokonania badania importowanego alkoholu. Zastosowanie bowiem tego zwolnienia przez Wnioskodawcę w pierwszej kolejności musi wynikać z dokumentów (np. certyfikatów) potwierdzających stan importowanego wyrobu, w tym zawartość odpowiednich środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93. skażających.

Istota konstrukcji zgłoszenia celnego, polega na tym, iż samo przyjęcie zgłoszenia celnego powoduje z mocy prawa objęcie towaru procedurą celną i określenie kwoty wynikającej z długu celnego. Natomiast obowiązek podatkowy w akcyzie z tytułu importu wyrobów akcyzowych powstaje z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego.

Tym samym Wnioskodawca składając zgłoszenie celne do organu celnego winien posiadać odpowiednie dokumenty (np. certyfikaty) uprawniające do zastosowania zwolnienia z akcyzy alkoholu etylowego skażonego. Rolą natomiast organu celnego jest zweryfikowanie danych zawartych w zgłoszeniu celnym. Weryfikacja ta może być związana (choć nie musi) z przeprowadzeniem badania laboratoryjnego importowanego towaru.

Reasumując Wnioskodawca nie jest zobowiązany do przedstawienia wraz ze składanym zgłoszenie celnym dokumentu urzędowo potwierdzającego dokonanie całkowitego skażenia importowanego alkoholu środkami dopuszczonymi do skażenia alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93. Powyższe jednak, dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, nie zwalnia Wnioskodawcy od posiadania wiarygodnych dokumentów (np. certyfikatów producenta) o całkowitym skażeniu importowanego alkoholu środkami dopuszczonymi do skażenia na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93.

Stosownie do powyższego, ponieważ stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku dotyczące dokumentowania całkowitego skażenia importowanego alkoholu odnosiło się do dokumentu urzędowo potwierdzającego dokonanie całkowitego skażenia, stanowisko to uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się również, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.