IBPP3/443-551/08/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku (data wpływu 1 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Decyzją Zarządu spółki sp. z o.o. ("EA" lub "Spółka") działalność produkcyjna tego podmiotu jest na etapie likwidacji. Wszelkie środki trwałe są przedmiotem alternatywnie:

- sprzedaży do spółki EAS sp. z o.o. ("EAS") - podmiot należący do Grupy E, prowadzący działalność produkcyjną m.in. w zakresie elementów, które dotychczas produkowane byty przez EA;

- albo innych podmiotów, które nie należą do Grupy E albo

- są złomowane.

Decyzja co do przeznaczenia (sprzedaż lub złomowanie) danego środka trwałego uzależniona jest od jego przydatności w procesie produkcji u nabywców, tj. wyrażenia zainteresowania kupnem danego środka trwałego przez konkretnego kupującego.

Środki trwałe, które są przedmiotem powyższych transakcji nie stanowią co do zasady kompletnych linii technologicznych, a jedynie ich części składowe. W konsekwencji, nabywcy dokonują adaptacji poszczególnych środków trwałych zakupionych od EA do posiadanych już linii produkcyjnych lub też uzupełniają zakupione środki trwałe nowymi urządzeniami, tworząc tym samym zupełnie nowe linie technologiczne.

Pracownicy produkcyjni spółki EA rozwiązali umowy o pracę z dotychczasowym pracodawcą na zasadzie porozumienia stron. Większość tych pracowników znalazła zatrudnienie w rozbudowanym zakładzie produkcyjnym należącym do EAS.

Pomimo planowanej całkowitej likwidacji działalności produkcyjnej w EA, spółka jako osoba prawna nie zostanie w chwili obecnej postawiona w stan likwidacji, a jedynie zmniejszony zostanie zakres jej rzeczywistej działalności. W chwili obecnej jest ona przekształcana w podmiot o charakterze usługowym - tj. pracownicy działu finansowo-księgowego EA świadczą usługi księgowe dla pozostałych podmiotów należących do Grupy E, działających na terytorium Polski. Wszelkie należności i zobowiązania wynikające z dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej przez EA pozostaną jako składniki odpowiednio aktywów i pasywów tej Spółki.

Przedmiotem transakcji zbycia nie będą prawa i obowiązki wynikające z umów podpisanych przez EA z jej kontrahentami. Dotychczasowi odbiorcy/kontrahenci zawrą nowe umowy głównie z EAS.

Umowy podpisane przez EA w zakresie dzierżawy/wynajmu hal produkcyjnych i magazynowych, zostaną przez Spółkę rozwiązane, a hale zostaną zwrócone wydzierżawiającemu/wynajmującemu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż składników majątkowych, zbywanych przez Spółkę stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, która podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 5 ustawy o VAT przedmiotem opodatkowania VAT jest m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się natomiast przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarem są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle oraz ich części, a także grunty. W przedstawionym stanie faktycznym transakcja realizowana przez EA polegać będzie na przeniesieniu prawa do określonych środków trwałych (rzeczy ruchomych) na nabywców, co zdaniem Spółki wypełnia przesłanki, aby uznać ją za transakcję dostawy towarów za wynagrodzeniem. Zdaniem Spółki przedmiotem zbycia nie jest przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny doktryna prawa podatkowego i organy podatkowe posiłkują się definicją zawartą w art. 551 Kodeksu cywilnego (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 20 marca 2008 r., sygn. IBPP2/443-103/08/ICz/KAN-1327/02/08). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; koncesje, licencje i zezwolenia; patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; tajemnice przedsiębiorstwa; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Spółka wskazuje, że w analizowanym stanie faktycznym przedmiotem zbycia nie jest: prawo do korzystania z firmy, pod którą działa obecnie przedsiębiorstwo, wierzytelności (należności), licencje i zezwolenia, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości, prawa i obowiązki wynikających z umów handlowych zawartych z dotychczasowymi kontrahentami oraz środki pieniężne. Tym samym zdaniem Spółki skoro następuje wyłączenie z transakcji istotnych elementów przedsiębiorstwa dochodzi do sprzedaży składników majątkowych wchodzących w skład tego przedsiębiorstwa, a nie do sprzedaży samego przedsiębiorstwa, (tak również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z dnia 20 marca 2008 r., sygn. IBPP2/443-103/08/ICz/KAN-1327/08 oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z dnia 12 grudnia 2007 r., sygn. IBPP2/443-103/07/lCz/KAN-812/07/09). Ponadto o zbyciu przedsiębiorstwa można mówić tylko wówczas, gdy dochodzi do zbycia wszelkich składników niezbędnych do realizacji zadań gospodarczych danego przedsiębiorstwa (tak również Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego US w Radomiu z dnia 16 czerwca 2005 r., sygn. 1473/WV/443/120/79/2005/MK), co w analizowanym przypadku nie następuje. Potwierdza to również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 11 grudnia 2007 r. (sygn. III SA/GI 1041/07) stwierdzając, że "sprzedaż przez podatnika tylko części aktywów przedsiębiorstwa nie może być zakwalifikowana jako zbycie przedsiębiorstwa, choćby nawet poszczególne elementy transakcji przedstawiały znaczną wartość w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo jako przedmiot transakcji winno bowiem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym". Podobne stanowisko zajął również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 października 1995 r., sygn.: Sa/Gd 1959/94. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej (tak Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w treści interpretacji indywidualnej z dnia 12 marca 2008 r. (sygn. IBPP2/443-1/08/lCz/KAN-3362/07/12).

Ponadto definicja przedsiębiorstwa obejmuje swoim zakresem zorganizowane składniki niematerialne i materialne przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej. Wynika stąd, że w tej definicji istotne znaczenie mają składniki niematerialne. W konsekwencji w wypadku, gdy przedmiotem zbycia nie są objęte, jak w analizowanym przypadku, składniki niematerialne wchodzące w skład uprzednio prowadzonego przez zbywcę przedsiębiorstwa, nie dochodzi do zbycia zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, lecz do zbycia pewnych elementów wchodzących w skład prowadzonego przez zbywcę przedsiębiorstwa. Wyłączenie z transakcji składników niematerialnych powoduje, że pozostałe elementy będące przedmiotem sprzedaży zatracają cechę "zorganizowanego zespołu składników", ponieważ " (...) składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów" (tak Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 30 października 2007 r., sygn. IPPP1-443-209/07-3/RK).

Niezależnie od powyższego, Spółka wskazuje, że odpłatna dostawa towarów, wchodzących w skład prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa następuje na rzecz kilku różnych podmiotów. Ponadto część z towarów wchodzących w skład prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa podlega złomowaniu. Aby mówić o zbyciu przedsiębiorstwa musi dojść, jak to już wskazano powyżej do zespolenia wszystkich składników materialnych i niematerialnych, ale zespolenie to powinno równocześnie nastąpić w rękach jednego podmiotu (tak NSA w Warszawie w wyroku z dnia 28 listopada 2006 r. I FSK 267/06). Tylko wówczas bowiem zachowany zostaje funkcjonalny i organizacyjny związek między składnikami materialnymi i niematerialnymi wchodzącymi w skład przedsiębiorstwa. Jak bowiem słusznie wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2008 r. sygn. IPPP1-443-870/08-2/RK, " (...) "zbycie przedsiębiorstwa" odnosi się do formy organizacyjnej związanej z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa istniejącego w chwili sprzedaży". Ponadto Spółka wskazuje, że o zbyciu przedsiębiorstwa można mówić tylko wówczas, gdy na dzień złożenia oświadczenia woli o zbyciu pierwszego składnika majątkowego wchodzącego w skład przedsiębiorstwa, zamiarem zbywcy jest objęcie transakcją wszystkich składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa i dokonanie zbycia na rzecz jednego konkretnego podmiotu. Biorąc pod uwagę, że sprzedaż składników majątkowych jest rozłożona w czasie i dokonywana jest według indywidualnych potrzeb nabywców Spółka na dzień dokonania pierwszej transakcji nie wie, które z posiadanych przez nią składników majątkowych staną się w przyszłości przedmiotem sprzedaży.

Mając na względzie powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że dokonując zbycia środków trwałych wchodzących w skład prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa, w okolicznościach wskazanych na wstępie, dokonuje podlegającej opodatkowaniu VAT odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a przedmiotem tej dostawy są wyselekcjonowane środki trwałe wchodzące w skład prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty

Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Zgodnie z art. 55 ¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Reasumując należy stwierdzić, że w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przedsiębiorstwo to zespół składników materialnych i niematerialnych, które łącznie lub każdy oddzielnie mogą być przedmiotem obrotu gospodarczego. W przypadku gdy przedmiotem transakcji jest przedsiębiorstwo jako całość (obejmujące wszystkie składniki) lub zakład/oddział samodzielnie sporządzający bilans (na który składa się część majątku) transakcje te nie podlegają przepisom ustawy (art. 6 pkt 1). W przypadku pozostałych transakcji mających za przedmiot sprzedaż wydzielonych składników majątkowych (także w odniesieniu do części składników majątkowych tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa) opodatkowaniu będą podlegały, na ogólnych zasadach ustawowych, poszczególne składniki majątkowe (jako sprzedaż towarów i usług - art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że działalność produkcyjna Wnioskodawcy jest na etapie likwidacji. W związku z tym Wnioskodawca będzie sprzedawał środki trwałe, które nie stanowią, co do zasady kompletnych linii technologicznych, a jedynie ich części składowe. W konsekwencji, nabywcy będą dokonywać adaptacji poszczególnych środków trwałych zakupionych od Wnioskodawcy do posiadanych już linii produkcyjnych lub też uzupełniać zakupione środki trwałe nowymi urządzeniami, tworząc tym samym zupełnie nowe linie technologiczne. Sprzedaż składników majątkowych będzie rozłożona w czasie i dokonywana według indywidualnych potrzeb nabywców. Spółka na dzień dokonania pierwszej transakcji nie wie, które z posiadanych przez nią składników majątkowych staną się w przyszłości przedmiotem sprzedaży.

Pomimo planowanej całkowitej likwidacji działalności produkcyjnej w EA, spółka jako osoba prawna nie zostanie w chwili obecnej postawiona w stan likwidacji, a jedynie zmniejszony zostanie zakres jej rzeczywistej działalności. W chwili obecnej jest ona przekształcana w podmiot o charakterze usługowym - tj. pracownicy działu finansowo-księgowego EA świadczą usługi księgowe dla pozostałych podmiotów należących do Grupy Eaton, działających na terytorium Polski. Wszelkie należności i zobowiązania wynikające z dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej przez EA pozostaną jako składniki odpowiednio aktywów i pasywów tej Spółki.

Przedmiotem transakcji zbycia nie będą prawa i obowiązki wynikające z umów podpisanych przez EA z jej kontrahentami. Dotychczasowi odbiorcy/kontrahenci zawrą nowe umowy głównie z EAS.

Umowy podpisane przez EA w zakresie dzierżawy/wynajmu hal produkcyjnych i magazynowych, zostaną przez Spółkę rozwiązane, a hale zostaną zwrócone wydzierżawiającemu/wynajmującemu.

W związku z powyższym w przestawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) nie będziemy mieli do czynienia ze sprzedażą przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ¹ Kodeksu cywilnego, lecz transakcja ta będzie ciągiem dostaw towarów wchodzących do masy majątkowej składającej się na tzw. zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Sprzedaż części składników majątkowych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiących towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ww. ustawy będzie stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem poszczególne składniki majątkowe podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towarów. Przy czym do dostawy poszczególnych towarów zastosować należy odpowiednią stawkę VAT lub zwolnienie wynikające z przepisów ustawy o VAT.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział również zwolnienie z podatku.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

W myśl art. 43 ust. 6 ww. ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Mając na uwadze powyższe należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że dokonując zbycia środków trwałych wchodzących w skład prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa, w okolicznościach wskazanych we wniosku, Wnioskodawca dokonuje podlegającej opodatkowaniu VAT odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a przedmiotem tej dostawy są wyselekcjonowane środki trwałe wchodzące w skład prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.