IBPP3/443-535/09/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2009 r. (data wpływu 15 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.) oraz z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zakwalifikowania czynności wykonywanych na rzecz kontrahentów z krajów Wspólnoty, przy wykorzystaniu materiałów przez nich powierzonych - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.) i z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zakwalifikowania czynności wykonywanych na rzecz kontrahentów z krajów Wspólnoty, przy wykorzystaniu materiałów przez nich powierzonych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na szyciu z powierzonego materiału ozdób dla koni. Materiał dostarcza kontrahent z Niemiec, który jest podatnikiem podatku VAT i posiada zarejestrowany numer NIP lub Wnioskodawca odbiera materiał osobiście, dostarczając gotowe ozdoby. Kontrahent każdorazowo poświadcza Wnioskodawcy odbiór ozdób. Do szycia ozdób dla koni Wnioskodawca zużywa nici do maszyny, kleje oraz kartony do pakowania. Transport jest również Wnioskodawcy. Wnioskodawca wystawia faktury na szycie ozdób za kartony oraz za transport. Wyroby zawsze wywożone są do 90 dni od wykonania usługi. Wartość na fakturze za szycie ozdób jest zawsze wyższa od wartości kartonów i transportu.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że szacunkowy udział wartości materiałów powierzonych nieodpłatnie w ogólnej wartości materiałów potrzebnych do wyprodukowania ozdoby konnej (rozety) wynosi 90%. Wartość powierzonych materiałów jest zdecydowanie wyższa niż wartość materiałów własnych.

Pismem z dnia 30 września 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

Kontrahent niemiecki posiada NIP niemiecki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jest to działalność wykonywana za granicą czy w kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów opodatkowana 0%, którą wskazuje w poz. 30 deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Według art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, uznać należy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Natomiast stosownie do treści art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jednym z rodzajów usług są usługi na ruchomym majątku rzeczowym, w przypadku świadczenia których ustawodawca określił w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ww. ustawy,

w powiązaniu z art. 28 ust. 7 i 8, inne miejsce świadczenia niż wynikające z ogólnej zasady zawartej w art. 27 ust. 1 powołanej ustawy.

W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga zagadnienie, czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności stanowią dostawę towaru (wewnątrzwspólnotową dostawę towaru), czy też świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 przedmiotowej ustawy.

Należy wskazać, iż o kwalifikacji danej czynności jako dostawy towarów, bądź świadczenie usług rozstrzyga każdorazowo zindywidualizowany stan faktyczny. O przedmiocie świadczenia przesądzać będzie zakres oraz specyfika wykonywanych czynności, użytych materiałów, obowiązujące klasyfikacje statystyczne oraz treść umów zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta. Jedynie analiza czynników takich jak m.in. przedmiot świadczenia, proporcja między udziałem materiałów własnych, a udziałem materiałów powierzonych przez kontrahenta, obowiązki stron, sposób wzajemnego rozliczenia, pozwoli określić, czy wykonywane czynności powinny być traktowane jako usługa na ruchomym majątku rzeczowym, czy też jako dostawa towarów.

Istota usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym opiera się na założeniu, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać pożądany przez zleceniodawcę wyrób. Przepisy nie określają rodzaju, ani charakteru prac jakie mogą być wykonane w ramach usług na ruchomym majątku rzeczowym. Mogą to zatem być prace drobne, a także świadczenia złożone, wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju prac. W każdym przypadku otrzymuje się określony wyrób finalny spełniający wymagane kryteria. Nie ma wątpliwości, iż w przypadku powierzania przez zleceniodawcę 100% materiałów, mamy do czynienia z usługami na majątku rzeczowym. W sytuacji, gdy materiały powierzone stanowią mniej niż 100% materiałów zużytych przy wykonaniu danego wyrobu, przyjmuje się, że jeśli stanowią one przeważającą część w stosunku do materiałów własnych usługodawcy, świadczenie stanowi usługę na ruchomym majątku rzeczowym.

Pojęcie "świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym" nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Przez ruchomy majątek rzeczowy należy rozumieć towary niebędące nieruchomościami. Za usługi na ruchomym majątku rzeczowym uznaje się m.in. naprawę rzeczy ruchomych, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z ww. rzeczami, instalację, montaż i demontaż rzeczy ruchomych, przetwarzanie i uszlachetnianie. W przypadku usług na ruchomym majątku rzeczowym są one wykonywane na rzeczach ruchomych należących do nabywcy usługi.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że zajmuje się szyciem ozdób konnych na rzecz kontrahenta z Niemiec z powierzonego materiału. Szacunkowy udział wartości materiałów powierzonych w ogólnej wartości materiałów potrzebnych do wyprodukowania ozdoby konnej wynosi 90%. Wartość powierzonych materiałów jest zdecydowanie wyższa niż wartość materiałów własnych. Wykonane ozdoby konne zawsze wywożone są do 90 dni od wykonania na nich usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy ozdoby konne (rozety) wykonywane są w przeważającej części z materiałów powierzonych występuje świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym.

Zgodnie z przepisem art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Artykuł 28 ust. 7 ustawy stanowi, że w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c) i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Zgodnie z ust. 8 wskazanego artykułu, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną w terminie 90 dni od wykonania na nich usług wywiezione poza terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 28 ust. 8a ustawy o VAT, wywiezienie towarów w terminie późniejszym niż określony w ust. 8 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym towary zostały wywiezione.

W myśl ww. regulacji prawa podatkowego stwierdzić należy, iż miejscem świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym jest miejsce gdzie usługi są faktycznie świadczone, jednakże z zastrzeżeniem art. 28 ustawy. W treści przywoływanego art. 28 ust. 7 i 8 ustawy, ustawodawca zawarł dwa warunki, uzależniając od ich spełnienia przeniesienie miejsca świadczenia usług na terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy numer identyfikacji na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Świetle powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadczy usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Usługi te są świadczone na rzecz kontrahenta z Niemiec, który podał wykonawcy tej usługi (Wnioskodawcy) numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec. Towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione poza terytorium kraju (w terminie 90 dni od wykonania na nich usług). W związku z powyższym, po spełnieniu wymienionych warunków, miejscem świadczenia przedmiotowych usług, będzie terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że świadczone usługi nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju,

a Wnioskodawca będzie zobowiązany do wykazania ich wartości w poz. 21 deklaracji VAT-7.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.