IBPP3/443-534/12/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Rz 139/11 (data wpływu do tut. organu prawomocnego wyroku 25 maja 2012 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 października 2010 r. (data wpływu 12 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę samochodu pożarniczego oraz wyposażenia tego samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę samochodu pożarniczego oraz wyposażenia tego samochodu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 października 2010 r. (data wpływu 12 października 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 1 października 2010 r. nr IBPP4/443-1147/10/JP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina realizuje zadanie poprzez Urząd Gminy projekt pn. "...". Został złożony wniosek w konkursie ogłoszonym przez Urząd Marszałkowski w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa oś priorytetowa 4. Ochrona środowiska i zapobieganie zagrożeniom, działania 4.4 Zwalczanie i zapobieganie zagrożeniom. Wnioskodawcą ww. projektu oraz Liderem projektu jest Gmina, która złożyła wniosek w partnerstwie z Ochotniczą Strażą Pożarną zarejestrowaną w rejestrze stowarzyszeń; w dniu 30 stycznia 2002 r.

Partner projektu został wyłoniony w drodze konkursu. Podstawę prawną współpracy stanowi porozumienie z dnia 10 grudnia 2009 r. Określa ono prawo i obowiązki partnerów w trakcie trwania projektu oraz po jego zakończeniu, tj. właścicielem majątku uzyskanego w ramach projektu będzie Lider projektu. Majątek zostanie przekazany Partnerowi projektu w formie umowy użyczenia na okres co najmniej 5 łat od momentu zakończenia projektu.

Jak wskazał Wnioskodawca w piśmie z dnia 6 października 2010 r. na fakturze dokumentującej zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego oraz wyposażenia tego samochodu jako nabywca oraz płatnik figuruje Urząd Gminy zaś jako odbiorca - Ochotnicza Straż Pożarna.

Samochód pożarniczy oraz wyposażenie tego samochodu stanowi towar wymieniony w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, przeznaczony na cele ochrony przeciwpożarowej.

Właścicielem samochodu ratowniczo-gaśniczego oraz wyposażenia tego samochodu będzie Gmina. Środki trwałe będą wykazane w ewidencji Urzędu Gminy i zostaną przekazane Ochotniczej Straży Pożarnej w formie umowy użyczenia na okres co najmniej 5 lat od momentu zakończenia projektu.

Wnioskodawcą w przedmiotowej sprawie jest Gmina, zaś Urząd Gminy wykonuje zadania własne przypisane do realizacji Gminie. W związku z powyższym w części B 1 wniosku winna być wskazana osoba prawna Gmina.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 6 października 2010 r.):

Czy prawidłową stawką podatku VAT na dostawę samochodu pożarniczego oraz wyposażenia tego samochodu jest stawka 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 6 października 2010 r.), stawka podatku VAT na dostawę samochodu pożarniczego oraz wyposażenia tego samochodu wynosi 7%.

W dniu 10 listopada 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP4/443-1147/10/JP uznając, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stawki podatku VAT na dostawę samochodu pożarniczego oraz wyposażenia tego samochodu jest nieprawidłowe.

Pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 30 listopada 2010 r. złożonym na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) Wnioskodawca wezwał tut. organ do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 10 listopada 2010 r. nr IBPP4/443-1147/10/JP.

W odpowiedzi na ww. wezwanie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach pismem z dnia 23 grudnia 2010 r. znak: IBPP4/443W-26/10/JP stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 10 listopada 2010 r. nr IBPP4/443-1147/10/JP, a tym samym podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w ww. interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 10 listopada 2010 r. nr IBPP4/443-1147/10/JP złożył skargę z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu 2 lutego 2011 r.), w której wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości.

Wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Rz 139/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od powyższego wyroku Minister Finansów reprezentowany przez pełnomocnika złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2012 r. sygn. akt I FSK 1078/11 NSA oddalił skargę kasacyjną.

NSA w ww. wyroku stwierdził, że "wykładni art. 41 ust. 2 i ust. 10 ustawy o VAT nie można dokonywać z pominięciem przepisów art. 29 pkt 2 i art. 32 ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej. Z pierwszego przepisu wynika, że koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z budżetów jednostek samorządu terytorialnego, natomiast art. 32 ust. 2 stanowi, że koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina.

Na uwzględnienie zasługuje zatem zawarty w skardze zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 41 ust. 10 ustawy o VAT, ponieważ wykładnia tego przepisu została dokonana w oderwaniu od treści art. 29 i 32 u.o.p.p. Powyższe przepisy podatkowe należy interpretować nie tylko za pomocą wykładni językowej, ale także z uwzględnieniem wykładni systemowej, czyli uwzględniającej miejsce interpretowanych przepisów w systemie prawa, w przeciwnym bowiem razie dochodzi naruszenia spójności tego systemu i absurdalnych rozwiązań. Za niedopuszczalną należy zatem uznać taka wykładnię przepisów, która uniemożliwiałaby w niektórych przypadkach realizowanie ustawy o ochronie przeciwpożarowej z przyczyn podatkowych (por. wyrok NSA z 28 października 2008 r. sygn. akt I FSK 1322/07).

Skoro zatem na Skarżącą Gminę został nałożony ustawowy obowiązek finansowania kosztów funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, jak również kosztów wyposażenia, utrzymania i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej, a sama gmina nie jest jednostką ochrony przeciwpożarowej, to mimo, że formalnym nabywcą pojazdu strażackiego jest Gmina (ona figuruje na fakturze jako nabywca towaru), faktycznie dostawa tego sprzętu następuje na rzecz OSP, z przeznaczeniem na cele ochrony przeciwpożarowej.

W tej sytuacji należy uznać, że organ podatkowy stwierdzając, że przedmiotowa dostawa podlega opodatkowaniu wg stawki 22%, dokonał błędnej interpretacji wskazanych wyżej przepisów prawa podatkowego.".

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia.

Mając na uwadze rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia z dnia 3 kwietnia 2012 r. sygn. akt I FSK 1078/12 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Rz 139/11 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż we wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.), Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, a niniejsza interpretacja została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia tej sprawy i zastępuje uchyloną interpretację nr IBPP4/443-1147/10/JP z dnia 10 listopada 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział jednak opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku nr 3 do ww. ustawy, w poz. 129-134, wymieniono towary pod ogólnym tytułem "Towary przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej".

Natomiast art. 41 ust. 10 ww. ustawy o VAT stanowi warunek ograniczający stosowanie stawki 7% dla dostawy towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 ww. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

Stosowanie obniżonej - 7% stawki podatku - na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 ww. ustawy o VAT, przy dostawie towarów na cele ochrony przeciwpożarowej, jest uzależnione od spełnienia łącznie następujących warunków:

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380 z późn. zm.), jednostkami ochrony przeciwpożarowej są:

* jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej;

* jednostki organizacyjne Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej;

* zakładowa straż pożarna;

* zakładowa służba ratownicza;

* gminna zawodowa straż pożarna;

* powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna;

* terenowa służba ratownicza;

* ochotnicza straż pożarna;

* związek ochotniczych straży pożarnych;

* inne jednostki ratownicze.

W myśl art. 29 ww. ustawy o ochronie przeciwpożarowej, koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z:

* budżetu państwa;

* budżetów jednostek samorządu terytorialnego;

* dochodów instytucji ubezpieczeniowych, ubezpieczających osoby prawne i fizyczne;

* środków własnych podmiotów, o których mowa w art. 17, które uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na utworzenie jednostki ochrony przeciwpożarowej.

Ponadto zgodnie z art. 32 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-5 i 8, ponoszą podmioty tworzące te jednostki.

Koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 1.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca (Gmina) w partnerstwie z Ochotniczą Strażą Pożarną realizuje projekt pn. "...", w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa oś priorytetowa 4. Ochrona środowiska i zapobieganie zagrożeniom, działania 4.4 Zwalczanie i zapobieganie zagrożeniom.

Na fakturze dokumentującej zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego oraz wyposażenia tego samochodu jako nabywca oraz płatnik figuruje Urząd Gminy zaś jako odbiorca - Ochotnicza Straż Pożarna.

Samochód pożarniczy oraz wyposażenie tego samochodu stanowi towar wymieniony w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, przeznaczony na cele ochrony przeciwpożarowej.

Właścicielem samochodu ratowniczo-gaśniczego oraz wyposażenia tego samochodu będzie Gmina. Środki trwałe będą wykazane w ewidencji Urzędu Gminy i zostaną przekazane Ochotniczej Straży Pożarnej w formie umowy użyczenia na okres co najmniej 5 lat od momentu zakończenia projektu.

Uchylając interpretację z dnia 10 listopada 2010 r. nr IBPP4/443-1147/10/JP w wyroku z dnia 7 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Rz 139/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że wykładni art. 41 ust. 2 i ust. 10 ustawy o VAT nie można dokonywać z pominięciem przepisów art. 29 pkt 2 i art. 32 ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej. Z pierwszego przepisu wynika, że koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z budżetów jednostek samorządu terytorialnego, natomiast art. 32 ust. 2 stanowi, że koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina. Skoro zatem na Gminę został nałożony ustawowy obowiązek finansowania kosztów funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, jak również kosztów wyposażenia, utrzymania i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej, a sama Gmina nie jest jednostką ochrony przeciwpożarowej, to mimo, że formalnym nabywcą pojazdu strażackiego (samochodu ratowniczo-gaśniczego) oraz wyposażenia tego samochodu jest Gmina (ona figuruje na fakturze jako nabywca towaru), faktycznie dostawa tego sprzętu następuje na rzecz OSP, z przeznaczeniem na cele ochrony przeciwpożarowej.

Pogląd ten podzielił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 kwietnia 2012 r. sygn. akt I FSK 1078/11.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku opis sprawy, treść powołanych przepisów oraz ocenę prawną wyrażoną w ww. orzeczeniach WSA w Rzeszowie oraz NSA w Warszawie należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione warunki, określone przez ustawodawcę w art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 ustawy o VAT, bowiem w przedmiotowej sprawie nastąpi dostawa towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ww. ustawy o VAT na rzecz gminy z przeznaczeniem dla jednostek ochrony przeciwpożarowej.

Przedmiotowa dostawa winna więc zostać opodatkowana stawką podatku VAT 7%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym stawka podatku VAT na dostawę samochodu pożarniczego oraz wyposażenia tego samochodu wynosi 7%, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.