IBPP3/443-5/12/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT otrzymanych przed dniem rejestracji do VAT - jest prawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT otrzymanych przed dniem rejestracji do VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jako Zakład Opieki Zdrowotnej do końca 2010 r. świadcząc usługi w zakresie ochrony zdrowia w pełni korzystała ze zwolnienia przedmiotowego z VAT oraz w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmowała pomieszczenia i w tym zakresie korzystała ze zwolnienia obrotowego. We wrześniu 2011 r. Spółka dokonała zgłoszenia rejestracyjnego i stała się podatnikiem VAT czynnym. Obecnie w ramach działalności gospodarczej świadczy usługi z zakresu ochrony zdrowia objęte zarówno zwolnieniem z podatku od towarów i usług jak również podlegające opodatkowaniu stawką podstawową 23% oraz wynajmuje pomieszczenia objęte stawką podatku VAT 23%. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonała nakładów inwestycyjnych przed dniem rejestracji do VAT:

1. Xl/2009 r. - podjazd dla osób niepełnosprawnych będący podwyższeniem wartości początkowej nieruchomości zaliczonej do środków trwałych;

2. XII/2010 r. - modernizacja nieruchomości zaliczonej do środków trwałych.

W obu przypadkach nakłady przekraczają wartość 15.000 zł. Nabycie towarów i usług związanych z ww. nakładami inwestycyjnymi nastąpiło w okresie, kiedy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, do dnia rejestracji wykorzystywane były do prowadzenia działalności zwolnionej z podatku VAT, natomiast na skutek zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny zmieniło się ich przeznaczenie i obecnie służą sprzedaży zarówno zwolnionej jak i opodatkowanej. Przed rejestracją Spółki jako czynnego podatnika VAT faktury były wystawiane na Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota podatku VAT z faktur wystawionych na Spółkę przed jej rejestracją do VAT, związanych z nakładami inwestycyjnymi, będzie podlegała korekcie rocznej zgodnie z art. 91 ust. 1 oraz ust. 7 ustawy o VAT z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi z zakresu ochrony zdrowia objęte zarówno zwolnieniem z podatku od towarów i usług jak również podlegające opodatkowaniu stawką podstawową 23% oraz wynajmuje pomieszczenia objęte stawką podatku VAT 23%.

W latach 2009 i 2010 czyli przed dniem rejestracji do VAT Spółka dokonała nakładów inwestycyjnych przekraczających wartość 15.000 zł. od których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wydatki związane z ww. nakładami były dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

We wrześniu 2011 r. Spółka dokonała zgłoszenia rejestracyjnego i stała się podatnikiem VAT czynnym, na skutek czego w stosunku do wydatków związanych z nakładami inwestycyjnymi od których nie miała prawa do obniżenia podatku naliczonego, w związku ze zmianą ich przeznaczenia uległo również prawo do odliczenia podatku VAT.

Nakłady dokonane przed dniem rejestracji, używane były do działalności zwolnionej, a następnie po zarejestrowaniu się Spółki jako podatnika VAT czynnego do działalności opodatkowanej i zwolnionej. Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT ustawodawca wprowadził możliwość korygowania kwoty podatku naliczonego, odpowiednio według zasad określonych w ust. 1-5 tego artykułu, w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji gdy podatnik nabywając towar lub usługę z przeznaczeniem do działalności zwolnionej nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu, a następnie zmienione zostało przeznaczenie tych towarów poprzez rozpoczęcie wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zgodnie z treścią art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. Natomiast ust. 3 powołanego artykułu stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Mając na uwadze powyższe przepisy zdaniem Wnioskodawcy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od towarów i usług zakupionych przed dniem rejestracji do VAT, do działalności zwolnionej, a następnie wykorzystanych również po dniu rejestracji do działalności opodatkowanej, w związku ze zmianą ich przeznaczenia. Spółka ma więc prawo dokonywać rocznej korekty określonej w art. 91 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT w stosunku do poniesionych w latach 2009 i 2010 nakładów inwestycyjnych z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 tej ustawy. Pierwszej korekty Spółka powinna dokonać za rok 2011 i dokonywać ich co roku do 10 roku od roku oddania do używania danej inwestycji w środku trwałym.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lipca 2011 r., nr ILPP1/443-121/11-4/IG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W sytuacji, gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności, od których przysługuje odliczenie podatku naliczonego oraz czynności, od których takie odliczenie nie przysługuje, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT).

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy o VAT).

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy o VAT).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy o VAT).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy o VAT).

Ponadto, w świetle art. 90 ust. 8 ustawy o VAT, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia, ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W świetle art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy o VAT.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy o VAT).

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy o VAT).

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Spółka) do końca 2010 r. świadcząc usługi w zakresie ochrony zdrowia korzystał ze zwolnienia przedmiotowego z VAT oraz w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmował pomieszczenia i w tym zakresie korzystał ze zwolnienia obrotowego.

We wrześniu 2011 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego i stał się podatnikiem VAT czynnym.

Obecnie w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi z zakresu ochrony zdrowia objęte zarówno zwolnieniem z podatku od towarów i usług jak również podlegające opodatkowaniu stawką podstawową 23% oraz wynajmuje pomieszczenia objęte stawką podatku VAT 23%.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonał nakładów inwestycyjnych przed dniem rejestracji do VAT:

1. XI/2009 r. - podjazd dla osób niepełnosprawnych będący podwyższeniem wartości początkowej nieruchomości zaliczonej do środków trwałych;

2. XII/2010 r. - modernizacja nieruchomości zaliczonej do środków trwałych.

W obu przypadkach nakłady przekraczają wartość 15.000 zł.

Nabycie towarów i usług związanych z ww. nakładami inwestycyjnymi nastąpiło w okresie, kiedy Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, do dnia rejestracji wykorzystywane były do prowadzenia działalności zwolnionej z podatku VAT, natomiast na skutek zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny zmieniło się ich przeznaczenie i obecnie służą sprzedaży zarówno zwolnionej jak i opodatkowanej.

Przed rejestracją Wnioskodawcy jako czynnego podatnika VAT faktury były wystawiane na Wnioskodawcę.

W rozpatrywanej sprawie mamy więc do czynienia z sytuacją, gdy nabycie towarów nastąpiło w okresie, kiedy prawo do odliczenia Wnioskodawcy nie przysługiwało. Zakupione we wrześniu 2009 r. i grudniu 2010 r. towary i usługi wykorzystywane były przez Wnioskodawcę do sierpnia 2011 r. do prowadzenia działalności zwolnionej od podatku VAT, natomiast od września 2011 r. wykorzystywane są do działalności opodatkowanej podatkiem VAT oraz zwolnionej od podatku. Tym samym, na skutek zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego we wrześniu 2011 r., zmieniło się wykorzystanie zakupionych towarów i usług.

Przytoczone powyżej przepisy przewidują możliwość korekty podatku naliczonego w przypadku zmiany przeznaczenia nabytych towarów lub usług, jednakże w ściśle określonych sytuacjach.

Wskazać należy, iż wobec braku regulacji, która wprost dotyczyłaby kwestii korekty podatku naliczonego w związku z nakładami poniesionymi na remont lub modernizację środków trwałych, nakłady na środek trwały należy traktować dla celów podatku VAT tak jak zakup odrębnego środka trwałego.

Tym samym wydatki dotyczące podniesienia wartości wskazanych środków trwałych, tj. podjazdu dla osób niepełnosprawnych i nieruchomości, w przypadku gdy ich wartość przekracza 15.000 zł, należy traktować jak wydatki na zakup odrębnego środka trwałego. W tej sytuacji korekta dotyczyć będzie zatem nieruchomości, a nie towarów i usług zużytych w celu poniesienia na nią nakładów. W związku z powyższym, Wnioskodawca powinien dokonywać korekt z uwzględnieniem 10-letniego okresu, licząc od roku, w którym nakłady (traktowane jako odrębny środek trwały) zostały oddane do użytkowania.

Jednakże w związku z faktem, iż przedmiotowe środki trwałe służą tzw. sprzedaży mieszanej, Wnioskodawca powinien każdorazowo wykazywać taki% z 1/10 podatku naliczonego, jaki odpowiada udziałowi sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem, w roku poprzedzającym złożenie każdej kolejnej deklaracji.

Reasumując, Wnioskodawca może dokonać korekty podatku naliczonego dotyczącego podjazdu dla osób niepełnosprawnych w ośmiu kolejnych deklaracjach podatkowych i podatku naliczonego dotyczącego modernizacji nieruchomości w dziewięciu kolejnych deklaracjach podatkowych składanych za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje korekty. Zatem pierwszej korekty dotyczącej tych środków trwałych Wnioskodawca mógł dokonać w deklaracji podatkowej składanej za styczeń 2012 r., przy czym w związku z faktem, iż przedmiotowe środki trwałe służą tzw. sprzedaży mieszanej, Wnioskodawca powinien każdorazowo wykazywać taki% z 1/10 podatku naliczonego, jaki odpowiada udziałowi sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem, w roku poprzedzającym złożenie każdej kolejnej deklaracji.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.