IBPP3/443-5/08

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2008 r. (data wpływu 7 stycznia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lutego 2008 r. (data wpływu 6 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wystawienia faktury VAT przy sprzedaży budynku posadowionego na cudzym gruncie oraz urządzenia będącego częścią oczyszczalni ścieków - jest prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2008 r. został złożony ww. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wystawienia faktury VAT przy sprzedaży budynku posadowionego na cudzym gruncie oraz urządzenia będącego częścią oczyszczalni ścieków.Pismem z dnia 23 stycznia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku ORD-IN. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 lutego 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką użyteczności publicznej, której głównym udziałowcem na dzień sporządzenia wniosku jest Międzygminny Związek Wodociągów i Kanalizacji w likwidacji. Pozostałymi udziałowcami są cztery gminy.Po zakończeniu likwidacji Międzygminnego Związku Wodociągów i Kanalizacji jego udziały w Spółce mają przejąć wspomniane wyżej gminy.Obecnie Międzygminny Związek Wodociągów i Kanalizacji posiada na stanie swojego majątku budynek dmuchaw oraz część osadnika wtórnego tzw. zgarniacz osadu, które to obiekty powstały w wyniku inwestycji w 2000 r. W trakcie inwestycji podatek VAT był odliczany, a powstałe obiekty były przyjęte na stan środków trwałych w Międzygminnym Związku Wodociągów i Kanalizacji. Następnie sukcesywnie odsprzedawano je Wnioskodawcy na podstawie faktur VAT ze stawką 22%, gdzie zostały również przyjęte na środki trwałe i są amortyzowane.

Budynek dmuchaw oraz zgarniacz osadu zostały wydzierżawione Wnioskodawcy na podstawie umowy, na mocy której płacony jest czynsz po zakończeniu każdego kwartału. Wymienione wyżej obiekty zostały wybudowane przez Międzygminny Związek Wodociągów i Kanalizacji na gruncie stanowiącym własność Gminy X. W październiku 2007 r. Gmina X wniosła aportem do Wnioskodawcy ww. grunt, na którym posadowione są wymienione obiekty.

Obecnie Międzygminny Związek Wodociągów i Kanalizacji ma zamiar wystawić fakturę VAT ze stawką 22%, na pozostające na jego stanie środki trwałe o następującej treści:

Wnioskodawca przyjmie ww. składniki majątkowe na stan swojego majątku, dokona odliczenia podatku VAT w miesiącu otrzymania faktury i protokołu przekazania obiektów, a następnie będzie je amortyzować do następnego miesiąca wg stawek wynikających z art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyjęty sposób postępowania jest zgodny z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy taki sposób postępowania jest zgodny z prawem. Faktura VAT wystawiona będzie w przypadku budynku na sprzedaż usług, a w przypadku zgarniacza osadu na sprzedaż towaru.Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż części osadnika stanowi sprzedaż towaru stanowi sprzedaż towaru zgodnie z art. 7 ww. ustawy i art. 49 Kodeksu cywilnego, natomiast sprzedaż budynku na cudzym gruncie stanowi odpłatne świadczenie usług (sprzedaż nakładów inwestycyjnych), o których mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 tej ustawy.W myśl art. 46 § 1, art. 47 - 49 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania wody, pary, gazu, prądu elektrycznego oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych gruntu lub budynku, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa lub zakładu.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż urządzenia, o których mowa w art. 49 Kodeksu cywilnego mogą być samodzielnym przedmiotem obrotu, niezależnie od bytu prawnego gruntu na którym są posadowione, jeśli urządzenia te wchodzą w skład przedsiębiorstwa bądź zakładu.

W świetle powyższego urządzenia te stanowią towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ww. ustawy, a ich zbycie, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w skład majątku Międzygminnego Związku Wodociągów i Kanalizacji w likwidacji wchodzi część osadnika wtórnego tj. zgarniacz osadu, wybudowanego na cudzym gruncie w związku z modernizacją oczyszczalni ścieków. Natomiast właścicielem gruntu na którym znajduje się ww. zgarniacz osadu jest Wnioskodawca, który nabył własność tego gruntu w drodze aportu wniesionego przez Gminę. Przedmiotowy zgarniacz osadu był przedmiotem umowy dzierżawy zawartej pomiędzy Międzygminnym Związkiem Wodociągów i Kanalizacji w Likwidacji a Wnioskodawcą, zaś obecnie właściciel ww. zgarniacza osadu zamierza dokonać jego zbycia na rzecz Wnioskodawcy.

W świetle powyższego transakcję sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy ww. zgarniacza osadu uznać należy za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie zauważyć należy, iż rzeczona dostawa zgarniacza osadu nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, bowiem z wniosku Spółki wynika, iż w trakcie realizacji inwestycji w wyniku której wytworzono ww. zgarniacz osadu, sprzedawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem nie został spełniony warunek określony w powołanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w myśl którego zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;....

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów", i jest wyrazem realizacji" zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem. Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w skład majątku Międzygminnego Związku Wodociągów i Kanalizacji w likwidacji wchodzi również budynek dmuchaw, wybudowany na cudzym gruncie w związku z modernizacją oczyszczalni ścieków. Obecnie właścicielem gruntu na którym znajduje się ww. budynek jest Wnioskodawca, który nabył własność tego gruntu w drodze aportu wniesionego przez Gminę. Również przedmiotowy budynek był przedmiotem umowy dzierżawy zawartej pomiędzy Międzygminnym Związkiem Wodociągów i Kanalizacji w Likwidacji a Wnioskodawcą, który zamierza dokonać zbycia na rzecz Wnioskodawcy, nakładów poniesionych na wybudowanie tego budynku.

Mając na uwadze powyższe zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na budowę budynku na cudzym gruncie stanowią z definicji część składową gruntu, a tym samym własność jego właściciela. W konsekwencji podmiot, który wybudował budynki na cudzym gruncie, nie może sprzedać owych nakładów, ponieważ nie ma do nich tytułu prawnego. Niemniej podmiot ten dysponuje pewnym prawem do takich nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem " przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" (art. 7 ust. 1 ustawy), a zatem nie uzależnia dostawy towarów od tytułu własności dostarczanych towarów. Niemniej, należy stwierdzić, iż zbycie nakładów poniesionych na wybudowanie budynku na cudzym gruncie nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą (art. 2 pkt 6 ustawy), która mogłaby stanowić towar. Zatem zbycie nakładów poniesionych na wybudowanie budynku na cudzym gruncie należy zaliczyć do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy, gdyż dochodzi w tym przypadku do przeniesienia prawa majątkowego.W świetle powyższego zwrot nakładów, poniesionych na wybudowanie budynku dmuchaw, o którym mowa we wniosku, stanowić będzie w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wysokość opodatkowania obu ww. czynności, regulują przepisy Działu VIII ustawy o podatku od towarów i usług (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zawarta zostanie w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.