IBPP3/443-499/08/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2008 r. (data wpływu 10 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 listopada 2008 r. (data wpływu 5 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, miejsca jej opodatkowania oraz opodatkowania dostawy towarów dokonanej poza terytorium kraju - jest prawidłowe.

W dniu 10 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, miejsca jej opodatkowania oraz opodatkowania dostawy towarów dokonanej poza terytorium kraju.

Pismem z dnia 8 października 2008 r. oraz 24 października 2008 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

W dniu 5 listopada 2008 r. Wnioskodawca pismem z dnia 5 listopada uzupełnił przedmiotowy wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (zwany też Spółką) zamierza uczestniczyć w łańcuchowych transakcjach wewnątrzwspółnotowych z udziałem trzech podmiotów. W ramach wspomnianych transakcji:

* Spółka będzie sprzedawać swoje wyroby na rzecz pośredniego nabywcy ("Nabywca"), który z kolei będzie dokonywał ich dostawy na rzecz ostatecznych odbiorców;

* zarówno Nabywca, jak i ostateczni odbiorcy będą podmiotami zidentyfikowanymi na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium innych niż Polska państw członkowskich Unii Europejskiej ("UE");

* towary będące przedmiotem dostawy będą wydawane bezpośrednio ostatniemu w kolejności odbiorcy, z pominięciem drugiego podmiotu w łańcuchu (tj. Nabywcy);

* transport towarów będzie odbywał się w następujący sposób:

(i) Spółka będzie odpowiedzialna za transport towarów z terytorium Polski (ze swojego zakładu produkcyjnego) do portu zlokalizowanego na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska (np. w Belgii); warunki dostawy będą określone np. jako "FOB Antwerpia".

(ii) od momentu wprowadzenia towarów na statek w porcie kraju UE innego niż Polska (np. w Belgii), odpowiedzialność za dalszy ich transport przejdzie na finalnego odbiorcę (tj. trzeci podmiot w łańcuchu);

* miejscem przeznaczenia towarów będzie terytorium państwa członkowskiego UE inne niż Polska oraz inne niż terytorium państwa, na którym znajduje się port, na terenie którego odpowiedzialność za transport będzie przechodzić z Wnioskodawcy na ostatecznego odbiorcę.

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle art. 7 ust. 8 oraz art. 22 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT, określenie miejsca opodatkowania podatkiem VAT poszczególnych dostaw składających się na transakcje łańcuchową, uzależnione jest od przyporządkowania transportu. Z powołanych przepisów wynika, że:

* dostawa do której można przypisać transport stanowi transakcje wewnątrzwspólnotową (odpowiednio: wewnątrzwspólotową dostawę opodatkowana w miejscu rozpoczęcia transportu oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów opodatkowane w miejscu zakończenia transportu);

* Dostawa/dostawy, do których nie można przyporządkować transportu, stanowią transakcje lokalne, opodatkowane w miejscu, w którym znajdują się towary będące przedmiotem dostawy (tj. w miejscu odpowiednio rozpoczęcia/zakończenia wysyłki lub transportu towarów).

Jeżeli zatem w wyniku danej transakcji łańcuchowej towary zostaną przemieszczone pomiędzy terytoriami państw członkowskich UE to dostawa, do której zostanie przypisany transport lub wysyłka (tzw. "dostawa ruchoma"), będzie transakcja wewnątrzwspólnotową.

W myśl przepisów polskiej ustawy o podatku VAT, reguły przypisania transportu do jednej z dostaw w transakcji łańcuchowej są następujące:

* w przypadku, gdy za transport odpowiada pierwszy dostawca w danym łańcuchu "dostawą ruchomą" jest dostawa dokonana przez tego dostawcę;

* w przypadku, gdy podmiotem odpowiedzialnym za transport towarów jest drugi w kolejności podmiot w danym łańcuchu dostaw "dostawę ruchomą" stanowi dostawa dokonana na rzecz tego nabywcy przez pierwszego dostawcę w łańcuchu (chyba, że drugi w kolejności podmiot w danym łańcuchu dostaw udowodni, że zgodnie z warunkami dostawy towarów transport powinien być przyporządkowany dostawie dokonanej przez niego na rzecz trzeciego podmiotu w łańcuchu);

* w przypadku, gdy za transport odpowiada trzeci podmiot w łańcuchu, transport ten przypisuje się do dostawy dokonanej na jego rzecz.

W stanie faktycznym opisanym przez Spółką we wniosku wskazano, iż w ramach transakcji łańcuchowej Spółka będzie sprzedawać swoje wyroby na rzecz pośredniego nabywcy ("nabywca"), który z kolei będzie dokonywał ich dostaw na rzecz ostatecznego odbiorcy. Towary będące przedmiotem dostawy będą wydawane bezpośrednio ostatniemu w kolejności odbiorcy, z pominięciem drugiego podmiotu w łańcuchu (tj nabywcy).

Jednakże, z uwagi na specyficzne warunki transportu, które Spółka wraz z innymi uczestnikami transakcji łańcuchowej planuje wprowadzić nie jest jednoznaczne, który z uczestników transakcji powinien zostać uznany za podmiot odpowiadający za transport, a tym samym za podmiot będący stroną transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Jak zaznaczono w stanie faktycznym transport towarów będzie odbywał się w następujący sposób:

* Spółka będzie odpowiedzialna za transport towarów z terytorium Polski (ze swojego zakładu produkcyjnego) do portu zlokalizowanego na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska (np. Belgia); warunki dostawy będą określone np. jako "FOB Antwerpia";

* odpowiedzialność za transport towarów, od momentu wprowadzenia ich na statek w porcie kraju UE innego niż Polska (np. Belgia) do miejsca przeznaczenia w kraju UE innym niż Polska oraz innym niż państwo, na terytorium którego znajduje się port, przejdzie na finalnego odbiorcę (tj. trzeci podmiot w łańcuchu).

Tym samym w ramach jednej transakcji łańcuchowej nie będzie występował wyłącznie jeden podmiot odpowiadający za transport, lecz dwa podmioty, tj. Spółka (jako pierwszy podmiot w łańcuchu) - do momentu wprowadzenia towaru na statek w porcie w innym niż Polska kraju UE, oraz finalny nabywca (jako trzeci podmiot w łańcuchu) - od momentu wprowadzenia towarów na statek w porcie kraju UE innego niż Polska.

Przepisy ustawy o VAT (jak również Dyrektywy o VAT) nie regulują, której dostawie należy przyporządkować transport, w sytuacji gdy - ramach jednej transakcji łańcuchowej - dwa podmioty (tu pierwszy i trzeci podmiot w łańcuchu) są odpowiedzialne za transport na poszczególnych odcinkach trasy.

Stąd po stronie Spółki powstała wątpliwość, czy transport można przyporządkować dostawie dokonanej przez nią (jako pierwszy podmiot transakcji w transakcji łańcuchowej) na rzecz drugiego podmiotu w łańcuchu w sytuacji, gdy Spółka odpowiada za transport z Polski do innego kraju UE, jednak jedynie na określonym odcinku oraz czy w konsekwencji, dostawa dokonana przez Spółkę może być uznana za wewnatrzwspólnotową dostawę towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa towarów dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy, w wyniku której dojdzie do wywozu towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE, przy czym towary będą transportowane na zlecenie Spółki z jej zakładu produkcyjnego na terytorium Polski do portu zlokalizowanego w innym państwie członkowskim UE, a następnie przez ostatniego w kolejności odbiorcy, do kraju ostatecznego przeznaczenia towarów, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z Polski.

Czy dostawa towarów wykonana przez Nabywcę na rzecz ostatniego w kolejności odbiorcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o podatku VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

W świetle art. 22 ust. 2 ustawy o podatku VAT, jeżeli towar będący przedmiotem powyższej transakcji jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Z kolei, zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku VAT, w przypadku transakcji, o której mowa powyżej, dostawę towarów, która:

W świetle powyższych regulacji, określenie miejsca opodatkowania podatkiem VAT poszczególnych dostaw składających się na transakcję łańcuchową uzależnione jest od przyporządkowania transportu, w szczególności:

* dostawa, do której można przypisać transport, stanowi transakcję wewnątrzwspólnotową (odpowiednio: wewnątrzwspólnotową dostawę opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia transportu oraz wewnąrzwspólnotowe nabycie towarów opodatkowane w miejscu zakończenia transportu),

* dostawa/dostawy, do których nie można przyporządkować transportu, stanowią transakcje lokalne, opodatkowane w miejscu, w którym znajdują się towary będące przedmiotem dostawy (tj. w miejscu rozpoczęcia/zakończenia wysyłki lub transportu towarów).

Jeśli zatem w wyniku danej transakcji łańcuchowej towary zostaną przemieszczone pomiędzy terytoriami państw członkowskich UE, to dostawa do której zostanie przypisany transport lub wysyłka (tzw. dostawa ruchoma), będzie transakcją wewnątrzwspólnotową, korzystającą z preferencyjnego traktowania w zakresie podatku VAT.

W myśl przepisów polskiej ustawy o podatku VAT, reguły przypisywania transportu do jednej z dostaw w transakcji łańcuchowej są następujące:

* w przypadku, gdy za transport odpowiada pierwszy dostawca w danym łańcuchu, dostawą ruchomą jest dostawa dokonana przez niego;

* w przypadku, gdy podmiotem odpowiedzialnym za transport towarów jest drugi w kolejności podmiot w danym łańcuchu dostaw, dostawę ruchomą również stanowi dostawa dokonana na rzecz tego nabywcy przez pierwszego dostawcę w łańcuchu; (chyba że drugi w kolejności podmiot w danym łańcuchu dostaw udowodni, że zgodnie z warunkami dostawy towarów transport powinien być przyporządkowany dostawie dokonanej przez niego na rzecz trzeciego podmiotu w łańcuchu);

* w przypadku, gdy za transport odpowiada trzeci podmiot w łańcuchu, transport ten przypisuje się do dostawy dokonanej na jego rzecz.

W analizowanym stanie faktycznym, pierwszą dostawę w łańcuchu stanowić będzie dostawa dokonywana przez Spółkę na rzecz Nabywcy. Na tym etapie transakcji, za transport towarów na trasie z terytorium Polski do portu zlokalizowanego na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska (np. w Belgii) odpowiadać będzie Wnioskodawca tj. początkowy dostawca w łańcuchu. W wyniku zrealizowania dostawy przez Spółkę dojdzie do wywozu (przemieszczenia) towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego UE. W konsekwencji, dostawa ta będzie miała charakter wewnątrzwspólnotowy (tj. będzie dostawą ruchomą), na skutek tego, że w jej ramach dojdzie do transportu towarów z Polski do innego kraju UE.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT, miejscem opodatkowania dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. W związku z tym, zdaniem Spółki, dokonana przez nią w analizowanym stanie faktycznym dostawa na rzecz Nabywcy będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium Polski jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W przypadku spełnienia przez Spółkę warunków przewidzianych przez przepisy ustawy o podatku VAT (w szczególności art. 42 ust. 1 i nast.), Spółka będzie uprawniona do zastosowania w odniesieniu do omawianej transakcji stawki podatku VAT 0%.

Rozpatrując powyższe zagadnienia, w ocenie Spółki stwierdzić należy, iż Spółka odpowiada za transport towarów (jakkolwiek częściowo). W przypadku Spółki, w analizowanej sytuacji, nie występują warunki transportu, w odniesieniu do których - zgodnie powszechną praktyką - uznaje się, że sprzedawca zasadniczo ponosi odpowiedzialność za transport, takie jak: EXW (udostępnienie towarów w zakładzie produkcyjnym), czy też warunki Incoterms FCA lub FOB port lokalny, przy których Spółka byłaby odpowiedzialna jedynie za dostarczenie towarów przewoźnikowi lub do portu na terytorium Polski.

Z drugiej strony uzgodnione warunki transportu nie przewidują również odpowiedzialności Spółki za transport z Polski aż do finalnego miejsca przeznaczenia (od momentu wprowadzenia towarów na statek w porcie w innym niż Polska kraju UE następuje bowiem dalszy transport towarów przez ostatecznego nabywcę do kolejnego kraju UE). Jednakże w ocenie spółki wskazana okoliczność nie powinna prowadzić do konkluzji, iż Spółka jako sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności za transport. W przypadku Spółki warunki transportu (FOB port w innym kraju UE) wskazują jednoznacznie, że Spółka odpowiedzialna jest za transport z Polski do innego kraju UE, a tym samym dokonywana przez Nią dostawa powinna być opodatkowana jako transakcja wewnątrzwspónotowa.

Spółka pragnie również podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) w celu określenia miejsca opodatkowania świadczeń złożonych wykonywanych na terytorium różnych krajów należy dokonać takiej interpretacji, aby doprowadziła ona do racjonalnego efektu z pnktu widzenia podatku VAT (C-429/97 Komisja V. Francja, C-41/04 Levob Verzekeringen BV, C-349-96 Card Protection Plan). W ocenie Spółki, w analizowanej sytuacji na racjonalne efekty z perspektywy podatku VAT pozwoli przyjęcie to, że dostawie dokonywanej przez Spółkę należy przyporządkować wewnątrzwspólnotowy transport towarów, a w konsekwencji wewnatrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium polski. W przeciwnym przypadku (tj. w sytuacji uznania trzeciego podmiotu w łańcuchu za odpowiedzialnego za w pełni za transport), Spółka zobowiązana byłaby do wykazania dostawy lokalnej ze stawką 22% VAT mimo, iż towary nie są odbierane od Spółki w Polsce, lecz w innym kraju UE. Powyższa konkluzja, byłaby zdaniem Spółki nieracjonalna w świetle celowościowej wykładni przepisów o VAT.

Biorą pod uwagę powyższe okoliczności tj.

(i) brak podstaw do zakwestionowania okoliczności, iż Spółka ponosi de facto odpowiedzialność za transport,

(ii) odpowiedzialność Spółki za wywóz towarów z Polski do innego kraju UE,

(iii) odpowiedzialność Spółki za transport za znacznej części trasy z Polski do kraju finalnego przeznaczenia towarów

(iv) nieracjonalne efekty z perspektywy podatku VAT w przypadku potencjalnego uznania, iż za transport towarów odpowiada w pełni trzeci podmiot w łańcuchu

w ocenie Spółki zachodzą przesłanki do przyporządkowania transportu towarów (a w szczególności wewnątrzwspólnotowego transportu towarów) do dokonanej przez nią dostawy. Tym samym Spółka powinna potraktować dokonywana przez siebie dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Druga z dostaw w transakcji łańcuchowej opisanej w stanie faktycznym będzie dokonywana przez Nabywcę na rzecz finalnego odbiorcy. Na tym etapie transakcji, za transport towarów od momentu ich wprowadzenia na statek zlokalizowany w porcie na terytorium państwa członkowskiego UE innym niż Polska (np. w Belgii) aż do (dostarczenia ich do miejsca przeznaczenia na terytorium innego kraju UE (np. we Francji) odpowiadać będzie ich finalny nabywca (tj. trzeci podmiot w łańcuchu).

W wyniku zrealizowania wspomnianej powyżej dostawy dojdzie do wywozu (przemieszczenia) towarów pomiędzy terytoriami dwóch różnych państw członkowskich UE (np. Belgii oraz Francji).

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku VAT, miejscem opodatkowania dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy, zaś miejscem opodatkowania towarów niewysyłanych i nietransportowanych jest miejsce, w którym towary te znajdują się w momencie dostawy. W konsekwencji, z uwagi na fakt, że towary, które będą przedmiotem dostawy pomiędzy Nabywcą i finalnym odbiorcą, będą znajdowały się w momencie rozpoczęcia transportu/dostawy poza terytorium Polski (np. w porcie w Belgii), w ocenie Spółki, analizowana dostawa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).Stosownie do art. 7 ust. 8 ww. ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje towar ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Przepis art. 22 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

Zatem przyporządkowanie transportu bądź wysyłki towaru konkretnej dostawie w łańcuchu dostaw decyduje o miejscu opodatkowania tych dostaw.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że w transakcjach łańcuchowych tylko jedna dostawa ma charakter ruchomy (tj. dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych). Pozostałe dostawy w takich transakcjach traktowane są jako dostawy towarów nietransportowanych. Jeżeli zatem poprzez łańcuch dostaw towary są przemieszczane z jednego państwa członkowskiego do innego, może mieć miejsce tylko jena dostawa wewnątrzwspólnotowa oraz tylko jedno nabycie wewnątrzwspólnotowe. Z powyższego wynika, że możliwe jest przyporządkowanie transportu tylko jednej dostawie.

Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, że dla każdej odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy. Ponadto zauważyć należy, że w danej transakcji łańcuchowej następuje tylko jedno przemieszczenie towarów, zatem tylko jedna z dostaw może być uznana za dostawę "ruchomą" towarów, pozostałe zaś są dostawami "nieruchomymi".

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać swoje wyroby na rzecz pośredniego nabywcy, który z kolei będzie dokonywał dostaw na rzecz ostatecznego nabywcy. Towary Wnioskodawca będzie wydawać wydawać bezpośrednio ostatniemu w kolejności odbiorcy z pominięciem drugiego podmiotu. Jednakże Wnioskodawca będzie odpowiedzialny jedynie za transport towarów z terytorium Polski (ze swojego zakładu produkcyjnego) do portu zlokalizowanego na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska na warunkach FOB Antwerpia. Zaś za dalszy transport towarów do finalnego odbiorcy odpowiadać będzie finalny nabywca. Tym samym w ramach trójstronnej transakcji nie będzie występował jeden podmiot odpowiedzialny za transport, lecz dwa podmioty tj. Wnioskodawca (do momentu wprowadzenia towaru na statek w porcie innym niż Polska kraju UE) oraz finalny odbiorca (od momentu wprowadzenia towarów na statek w porcie kraju UE innego niż Polska).

Z powyższego wynika, że w przedmiotowej sytuacji nie jest możliwe przyporządkowanie transportu tylko jednej dostawie. Zatem przedmiotowej transakcji nie można uznać za transakcję łańcuchową w rozumieniu art. 22 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego w sprawie będącej przedmiotem interpretacji mamy do czynienia z wieloma odrębnymi dostawami tego samego towaru opodatkowanymi na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie zaś do art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest: podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Wewnatrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Natomiast w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy jest - miejsce w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Zgodnie z powyższym w przedmiotowej sytuacji pierwsza z dostaw dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy, zarejestrowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska, stanowić będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, opodatkowaną na terytorium Polski, dla której przy spełnieniu warunków przewidzianych w art. 42 ww. zastosowanie będzie miała 0% stawka VAT.

Natomiast w odniesieniu do drugiej z dostaw dokonywanej przez Nabywcę na rzecz ostatecznego odbiorcy, mamy do czynienia, stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 3 z "dostawą nieruchomą" odnoszącą się do dostawy towarów niewysyłanych oni nietransportowanych. A zatem dostawa ta będzie opodatkowana w miejscu, w którym towary znajdować się będą w momencie dostawy.

W związku z powyższym dostawa ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dokonana jest bowiem poza terytorium Polski.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.