IBPP3/443-496/09/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2009 r. (data wpływu 7 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia z art. 32 ustawy o podatku akcyzowym do nabycia alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 9199/93, oznaczonego kodem CN 2207 20 00 - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia z art. 32 ustawy o podatku akcyzowym do nabycia alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 9199/93, oznaczonego kodem CN 2207 20 00.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza nabywać alkohol etylowy całkowicie skażony wg rozp. UE nr 3199/93, oznaczony kodem CN 2207 20 00. Nabycie powyższego produktu będzie następowało w dwóch wariantach:

* nabycie w Polsce.

* nabycie wewnątrz-wspólnotowe (kraje UE).

Powyższy produkt firma będzie odsprzedawała na 2 sposoby:

* w stanie niezmienionym.

* zmodyfikowane, poprzez dodanie substancji chemicznych niebędącymi wyrobami akcyzowymi.

Dostawy będą realizowane na 2 sposoby:

* konfekcja w magazynie naszej firmy z cysterny samochodowej do paletopojemników IBC 1000 I. oraz beczek 200 l.

* konfekcja do paletopojemników IBC 1000 l. oraz beczek 200 l. bezpośrednio u dostawcy.

Powyższy wyrób będzie służył naszym klientom jako półprodukt do produkcji kosmetyków, produktów chemii gospodarczej, farb i lakierów, do nadruku poligraficznego, jako środki czyszczące i myjące w różnych branżach przemysłu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy produktami na bazie alkoholu skażonego, oznaczonymi kodem CN 2207 20 00 (zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2) nieprzeznaczonymi do spożycia przez ludzi, można dokonywać wymienionego w powyższym opisie obrotu bez konieczności rejestracji podmiotu (zgodnie z art. 16 przedmiotowej ustawy) oraz poza skaldem podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, produktami na bazie alkoholu skażonego, oznaczonymi kodem CN 2207 20 00 (zgodnie z art. 32 ust. 4, pkt 2), nieprzeznaczonymi do spożycia przez ludzi, można dokonywać wymienionych w opisie obrotu bez konieczności rejestracji podmiotu (zgodnie z art. 16 przedmiotowej ustawy) oraz poza składem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11) wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, napoje alkoholowe, oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 17 tego załącznika został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone - o kodzie CN 2207.

Ponadto stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;

Zgodnie z powyższym nabywany przez Wnioskodawcę wyrób o kodzie CN 2207 20 jest wyrobem akcyzowym podlegającym przepisom dotyczącym podatku akcyzowego.

Na podstawie art. 93 ust. 4 ww. ustawy stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 4960 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie.

Jednocześnie w myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 cyt. ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W przepisach ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym jak i przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do ww. ustawy prawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1. Jedynymi warunkami dla zastosowania tego zwolnienia są warunki zawarte w treści cyt. przepisu art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabywany przez Wnioskodawcę wyrób o kodzie CN 2207 20 jest w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym alkoholem etylowym podlegającym opodatkowaniu akcyzą, który jeżeli jest całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażenia alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego i nie jest przeznaczony do spożycia przez ludzi, podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca dokonuje zakupu alkoholu etylowego o kodzie CN 2207 20 00 całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem komisji (WE) 3199/93, nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi. Następnie dokonuje jego odsprzedaży w stanie niezmienionym lub dokonuje jego odsprzedaży po modyfikacji polegającej na dodaniu substancji chemicznych niebędących wyrobami akcyzowymi chemicznych. Odsprzedawany wyrób jest oferowany klientom jako półprodukt do produkcji kosmetyków, produkcji chemii gospodarczej, farb i lakierów, do nadruku poligraficznego, jako środki czyszczące i myjące w różnych branżach przemysłu.

W przedmiotowej sprawie zatem nabywany wyrób objęty jest zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy. Dla tego wyrobu całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93 nie mają natomiast zastosowania przepisy dotyczące zwolnienia z podatku akcyzowego określone w art. 32 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy. Należy bowiem rozróżnić zwolnienie z akcyzy określone w art. 30 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy od zwolnień od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie, które zostały określone w art. 32 cyt. ustawy.

W art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy zostało wymienione obligatoryjne zwolnienie alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem komisji (WE) 3199/93, nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi. Natomiast zwolnienie z akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na przeznaczenie zostało odrębnie określone w art. 32 cyt. ustawy, dla którego prawodawca określił odpowiednie warunki przy spełnieniu których ma ono zastosowanie. Zwolnienie z akcyzy na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy dotyczy alkoholu etylowego wykorzystywanego do produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skazonego środkami skażającymi określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzania wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353 z późn. zm.), wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub pkt 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13. Natomiast jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca dokonuje nabycia alkoholu całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93 zwolnionego z akcyz na mocy art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Stosownie do powyższego, warunki zwolnienia z akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na przeznaczenie określone w art. 32 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy nie mają zastosowania do zwolnienia z akcyzy wymienionego w art. 30 ut. 9 pkt 1 ustawy. Zatem w przedmiotowej sprawie art. 32 ust. 4 pkt 2 nie ma zastosowania, gdyż nabycie opisanego w zdarzeniu przyszłym alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93 korzysta ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena Stanowska Wnioskodawcy w zakresie obrotu alkoholem zwolnionym z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.