IBPP3/443-490/09/ŁC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwrotu podatku akcyzowego w związku z dostawami samochodów osobowych na rzecz podmiotów mających miejsce zamieszkania (siedzibę) poza terytorium RP - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 26 sierpnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwrotu podatku akcyzowego w związku z dostawami samochodów osobowych na rzecz podmiotów mających miejsce zamieszkania (siedzibę) poza terytorium RP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie handlu nowymi samochodami osobowymi, które nie są rejestrowane na terytorium kraju. Wnioskodawca dokonuje zapłaty podatku akcyzowego przy nabyciu towarów - nowych samochodów osobowych. W zakresie wykonywanej działalności Wnioskodawca dokonuje dostaw nowych samochodów osobowych m.in. na rzecz podmiotów mających miejsce zamieszkania (siedzibę) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W wyniku sprzedaży samochody te są transportowane poza terytorium RP. W niektórych przypadkach transport jest zlecany i opłacony przez Wnioskodawcę, w niektórych natomiast przez nabywcę pojazdu.

W każdym przypadku takiej transakcji Wnioskodawca posiada następujące dokumenty:

Pismem z dnia 26 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.). Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do otrzymania zwrotu podatku akcyzowego po uprzednim złożeniu wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym "Podmiotowi, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, i który dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym samochodu osobowego, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa albo eksport są realizowane, przysługuje zwrot akcyzy na wniosek, złożony właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie roku od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego".

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ww. ustawy dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego, przy czym nie jest dostawą wewnątrzwspólnotową przemieszczenie wyrobów akcyzowych, jeżeli są oznaczone znakami akcyzy.

W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagane przez ww. przepis przesłanki, tj.:

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, w sytuacji kiedy złoży on wniosek odpowiadający warunkom ustawowym i posiada wymagane przez ustawę dokumenty, organ jest zobowiązany do zwrotu zapłaconego wcześniej podatku akcyzowego. Bez znaczenia pozostaje przy tym, kto zlecił i dokonał zapłaty za fizyczny transport samochodu do miejsca przeznaczenia poza terytorium kraju.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Dla przykładu warto wskazać wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lipca 2007 r. (III SA/Wa 749/07), wydany wprawdzie na gruncie ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym, znajdujący jednak zastosowanie również w analizowanym stanie faktycznym w którym Sąd stwierdził, że "zdaniem Sądu organ bezzasadnie uznał, że sprzedaż przez podatnika w kraju wyrobu akcyzowego, który następnie zostaje wywieziony przez nabywcę do kraju członkowskiego nie jest dostawą wewnątrzwspólnotową zrealizowaną przez podatnika, o której mowa w art. 77 ust. 3 u.p.a. ".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym określa ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), zwana dalej ustawą.

Dostawę wewnątrzwspólnotową definiuje art. 2 pkt 8 ww. ustawy stanowiąc, iż jest to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego (...).

Natomiast eksportem w rozumieniu ww. ustawy jest wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty Europejskiej potwierdzony przez urząd celny, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów lub samochodów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej (...).

Stosownie do art. 107 ust. 1, 3 i 4 ustawy podmiotowi, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, i który dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym samochodu osobowego, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa albo eksport są realizowane, przysługuje zwrot akcyzy na wniosek, złożony właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie roku od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego.

Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany posiadać dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, którymi są w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem.

Do wniosku o zwrot załącza się dowód zapłaty akcyzy na terytorium kraju lub fakturę z wykazaną kwotą akcyzy oraz dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, o których mowa w ust. 3.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że możliwość zwrotu podatku akcyzowego wynikać będzie na skutek zaistnienia określonych przesłanek.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) definiuje, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535). Wydanie rzeczy w rozumieniu cyt. wyżej art. 535 Kodeksu cywilnego następuje przez przeniesienie posiadania (art. 348 k.c.), z tym że jego objęcie przez odbiorcę w obrocie handlowym może mieć miejsce:

Z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży polegający na nabyciu przez kupującego prawa rozporządzania rzeczą jak właściciel tzn. na nabywcę przechodzą korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz ryzyko przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy. Chwilą decydującą o nabyciu prawa rozporządzania rzeczą jak właściciel jest więc co do zasady wydanie towaru.

W pierwszym przypadku wydanie rzeczy następuje w siedzibie (magazynie) odbiorcy, z tą chwilą odbiorca nabywa prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Powyższe oznacza, że dostarczenie towaru do miejsca odbioru jest obowiązkiem sprzedawcy, który może to uczynić własnym środkiem transportu, transportem najętym przez niego (na podstawie umowy najmu) lub sprzedawca zawiera umowę przewozu, na mocy której powierza przewoźnikowi rzecz do dostarczenia w określone miejsce.

Na gruncie art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, wyżej opisany przypadek daje prawo Wnioskodawcy do ubiegania się o zwrot akcyzy, jeżeli dostawa samochodu osobowego ma charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu.

Bowiem Wnioskodawca nabył prawo do rozporządzania samochodem jak właściciel i posiadając to prawo dokonuje we własnym imieniu lub zleca wykonanie w swoim imieniu przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego lub poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.

W drugim przypadku wydanie rzeczy następuje w siedzibie (magazynie) sprzedawcy, z tą chwilą odbiorca nabywa prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Powyższe oznacza, że odbiorca odbiera towar transportem własnym, najętym lub zlecając przewóz towaru przewoźnikowi.

W świetle art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym powyższe oznacza, że kontrahent Wnioskodawcy nabył na terytorium Polski prawo do rozporządzania samochodem jak właściciel i posiadając to prawo dokonuje we własnym imieniu lub zleca wykonanie w swoim imieniu przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium Polski do innego państwa członkowskiego lub na terytorium Wspólnoty Europejskiej.

Powyższe oznacza, że prawo do ubiegania się o zwrot akcyzy przysługuje nabywcy na rzecz którego Wnioskodawca przeniósł prawo do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel.

Odnosząc się do wyroku z dnia 5 lipca 2007 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt. II SA/Wa 749/07 zauważyć należy, iż odnosił się on bezpośrednio do poprzednio obowiązującej ustawy o podatku akcyzowym. Ww. ustawa zakładała m.in. wielofazowość opodatkowania samochodów osobowych. Natomiast ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. zakłada jednofazowość opodatkowania podatkiem akcyzowym samochodów osobowych, zatem przedmiotowy wyrok nie znajduje zastosowania na gruncie ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Uwzględniając powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.